• Als Pieter tegen Jantje zegt ''Pieter, jij bent een klootzak''.
    En Pieter moet huilen en zegt ''Dat vind ik niet leuk''
    Pieter vraagt aan jou: ''Wat vind jij er van?''

    Kan je dan je mening geven?
    ''Dat vind ik wel of niet aardig?''

    Nou, volgens mijn maatschappelijk werker niet.


    Ik heb een mevrouw die elke week bij mij langskomt.
    Ze gaat dan praten over waar ik mee zit en hoe ik mij voel.
    Vandaag hadden we het over mijn vader. Ik vertelde haar dat mijn vader vaak dingen zegt die pijn doen.
    Mijn vader zit bij het gesprek en word helemaal kwaad.
    Hij gaat tegen mij schreeuwen en zegt (ik quote): ''Jij denkt alleen maar aan jezelf en jij denkt dat iedereen slecht is. Met jou kan je nooit praten want jij denkt beter te zijn dan iedereen''

    Ik begin te huilen en zeg tegen die mevrouw ''Dit bedoel ik nou, ik moet altijd rondlopen met die nare dingen die mijn vader zegt''
    Zij zegt: ''Ik snap niet helemaal wat je bedoeld''
    Ik zeg tegen haar: ''Vind jij het normaal dat iemand elke dag tegen je schreeuwt en scheldt, vooral als het je eigen vader is? Terwijl ik hier in paniek sta te huilen?''
    Zij zegt: ''Ik kan daar geen mening op geven''
    Ik zeg tegen haar: ''Hoe bedoel je? Is het zo moeilijk om te zeggen of je het wel of niet gepast vind?''

    Dus ze gaat doorratelen over dat in zo'n situatie niemand zijn mening kan geven blabla.
    Dan vraagt ze ook nog eens waarom haar mening zo belangrijk is.
    Voor mij is het voor de hand liggend dat iemand zou zeggen ''Hey, doe eens rustig'' of ''Ik vind dat niet normaal''.

    Dus ik geef haar het voorbeeld dat ik boven de spoiler gaf en dan gaat ze zeggen ''Ja maar dat voorbeeld is iets hééééééél anders''
    Dan gaat ze door ratelen over dat mijn vader het goed bedoeld en zich zorgen maakt om mij. Daarnaast zegt ze dat het ''maar zo over komt en dat het helemaal niet is wat mijn vader zei maar dat ik het er zelf van maak''
    Terwijl als ik het over zo'n situatie heb dan quote ik letterlijk mijn vader wat hij zei?!

    Als iemand tegen mij zegt ''Jij denkt alleen maar aan jezelf en jij denkt dat iedereen slecht is. Met jou kan je nooit praten want jij denkt beter te zijn dan iedereen'' en ik zeg ''Dat vind ik niet leuk''
    Dan geeft ze altijd een stom, voor de hand liggend antwoord zoals ''Ja dat is hoe het bij jou overkomt en dat is hoe jij je voelt''

    Dan vind ze het ook raar dat ik mijn vertrouwen heb verloren in dokters, psychiaters en maatschappelijk werkers.
    Als ik tegen haar zeg dat ik geen therapieën meer wil volgen omdat ik godverdomme al 15 jaar lang therapieën volg en er NIKS is veranderd en dan ook nog eens DUIDELIJK aangeef dat therapieën niet helpen zolang mijn vader mij elke dag verdomme uitscheld, mij belachelijk maakt, mijn mentale stoornis niet serieus neemt EN alles wat ik zeg letterlijk tegen mij word gebruikt.....dan vind ze dat raar en dan zegt ze ''Ja je moet het gewoon proberen, misschien werkt het wel. Als je niets probeert kom je nergens.''

    Dan moet je je voorstellen dat iedere dokter, psychiater of maatschappelijk werker die ik heb gehad, net zoals deze mevrouw is.

    Oh ja, en ik mag behandelingen, psychiaters of deze mevrouw niet stop zetten en mij afmelden. Wat grappig is want ik heb er zelf voor gekozen om hun in te schakelen.
    Stel je voor dat je een krantje huurt per maand en je mag het ABSOLUUT niet stop zetten ook al is het MIJN keuze.

    Dan vinden ze het ook nog eens raar dat ik suicidaal ben.

    Wat vreemd. Misschien bedoelt ze dat ze er geen duidelijke mening over kan vormen, omdat zij niet weet wat de beweegreden zijn van je vader om dit zeggen en of het gegrond is. Dat kan ik ook niet zeggen, maar alsnog vind ik het raar dat ze er geen mening over kan vormen. Like, ik kan zo ook wel zeggen -zonder te weten of het klopt of niet- dat dit niet bepaald is iets wat fijn is om aan te horen. Dat sommige mensen misschien daardoor gaan nadenken over hun gedrag, maar anderen juist weer dichtslaan. (nogmaals: ik zeg dus niet dat je ook indd zo bent want dat weet ik niet). En elke idioot kan toch nog wel verzinnen dat het voor iemand met problemen al helemaal not done is om dit te moeten aanhoren?

    En dat zij dan zegt dat je vader het goed bedoelt, dat is misschien wel zo, maar ouders die hun kinderen nooit iets leuks laten doen en alleen maar laten leren om de hoogste cijfers te halen, bedoelen het waarschijnlijk ook goed. Dat wil nog niet zeggen dat de methode die ze gebruiken ook de beste is voor hun kind. Beetje aparte maatschappelijk werker dit :/


    Maflodder -> Rozenthee / "Would you like an adventure now, or shall we have tea first?"

    Bij het voorbeeld boven de spoiler vind ik dat je absoluut je mening mag geven.

    Uit de rest van je tekst leidt ik af dat volgens mij bij die quote van je vader de maatschappelijk werkster bedoelt dat het voor hem zo overkomt en dat ze dus geen mening kan hebben over hoe dat hij zich voelt. Persoonlijk ben ik van mening dat vanaf dat je vader tegen jou begin te roepen, ze hier op had moeten ingaan en vragen waarom hij zo denkt. Daarnaast snap ik niet goed waarom de relatie tussen jou en jouw vader niet dieper wordt onderzocht/behandelt aangezien, zoals je het nu verwoordt, hij mee één van de kernen van het probleem is en je kansen op beter worden eigenlijk tegenhoudt.

    Ik denk dat maatschappelijk werkers (meestal) neutraal moeten blijven als in: ze moeten zich zo neutraal mogelijk opstellen om de situatie goed te kunnen inschatten en mogen hun patiënt (is dat de juiste term?) niet mee sturen. Maar ze had het in dit geval wel beter mogen aanpakken.

    Ik hoop écht dat je iemand tegenkomt die je wel kan helpen en al jouw problemen serieus neemt, want ik begrijp dat je na vijftien jaar je vertrouwen verliest in psychiaters, maatschappelijk werkers, ...


    The soul needs autumn.

    FireKeeper schreef:
    Wat vreemd. Misschien bedoelt ze dat ze er geen duidelijke mening over kan vormen, omdat zij niet weet wat de beweegreden zijn van je vader om dit zeggen en of het gegrond is. Dat kan ik ook niet zeggen, maar alsnog vind ik het raar dat ze er geen mening over kan vormen. Like, ik kan zo ook wel zeggen -zonder te weten of het klopt of niet- dat dit niet bepaald is iets wat fijn is om aan te horen. Dat sommige mensen misschien daardoor gaan nadenken over hun gedrag, maar anderen juist weer dichtslaan. (nogmaals: ik zeg dus niet dat je ook indd zo bent want dat weet ik niet). En elke idioot kan toch nog wel verzinnen dat het voor iemand met problemen al helemaal not done is om dit te moeten aanhoren?

    En dat zij dan zegt dat je vader het goed bedoelt, dat is misschien wel zo, maar ouders die hun kinderen nooit iets leuks laten doen en alleen maar laten leren om de hoogste cijfers te halen, bedoelen het waarschijnlijk ook goed. Dat wil nog niet zeggen dat de methode die ze gebruiken ook de beste is voor hun kind. Beetje aparte maatschappelijk werker dit :/


    Alles wat je net zegt is ook precies wat ik bedoel en haar probeer uit te leggen.

    Goed dat je je uit, maar ik denk niet dat een topic op Quizlet openen je veel verder gaat helpen in de communicatie met de maatschappelijk werker. Laat dit topic anders aan haar lezen zodat ze je begrijpt. Ze worden immers betaald om je te helpen, ze hebben het beste met je voor! En als het niet klikt kun je altijd om iemand anders vragen (:
    In ieder geval begrijp ik dat dit een nare situatie is en dat je je heel rot voelt! Als ik je kan helpen moet je het vooral zeggen (:


    And then we'll see it.

    Grace schreef:
    Bij het voorbeeld boven de spoiler vind ik dat je absoluut je mening mag geven.

    Uit de rest van je tekst leidt ik af dat volgens mij bij die quote van je vader de maatschappelijk werkster bedoelt dat het voor hem zo overkomt en dat ze dus geen mening kan hebben over hoe dat hij zich voelt. Persoonlijk ben ik van mening dat vanaf dat je vader tegen jou begin te roepen, ze hier op had moeten ingaan en vragen waarom hij zo denkt. Daarnaast snap ik niet goed waarom de relatie tussen jou en jouw vader niet dieper wordt onderzocht/behandelt aangezien, zoals je het nu verwoordt, hij mee één van de kernen van het probleem is en je kansen op beter worden eigenlijk tegenhoudt.

    Ik denk dat maatschappelijk werkers (meestal) neutraal moeten blijven als in: ze moeten zich zo neutraal mogelijk opstellen om de situatie goed te kunnen inschatten en mogen hun patiënt (is dat de juiste term?) niet mee sturen. Maar ze had het in dit geval wel beter mogen aanpakken.

    Ik hoop écht dat je iemand tegenkomt die je wel kan helpen en al jouw problemen serieus neemt, want ik begrijp dat je na vijftien jaar je vertrouwen verliest in psychiaters, maatschappelijk werkers, ...


    Dat is hem nou juist.
    Ze kan inderdaad geen mening hebben over hoe mijn vader zich voelt maar ze kan wel een mening hebben over hoe hij tegen mij doet.
    Ik begrijp ook helemaal dat ze het rustig moet aanpakken en niet olie in het vuur moet gooien.
    Maar er is een verschil tussen je mening zwijgen om zo'n soort situatie niet te verergeren of zeggen dat je het gewoon niet weet
    En dat tweede geld dan voor haar wat dat heeft ze letterlijk gezegd ''Ik weet het niet en ik kan daar geen antwoord op geven''

    Maar wat ik het ergste vind is dat ze het compleet lijkt te negeren dat mijn vader tegen mij schreeuwt en als ik zeg dat dit een enorm probleem is switcht ze over naar iets anders zoals ''Hoe gaat het op school?''
    Maar dan vind ze het raar dat ik haar mening zo belangrijk vind.

    Koffie schreef:
    Goed dat je je uit, maar ik denk niet dat een topic op Quizlet openen je veel verder gaat helpen in de communicatie met de maatschappelijk werker. Laat dit topic anders aan haar lezen zodat ze je begrijpt. Ze worden immers betaald om je te helpen, ze hebben het beste met je voor! En als het niet klikt kun je altijd om iemand anders vragen (:
    In ieder geval begrijp ik dat dit een nare situatie is en dat je je heel rot voelt! Als ik je kan helpen moet je het vooral zeggen (:


    Ik denk niet dat ik dit topic heb geopend om het probleem op te lossen maar eerder om mijn hart te luchten en wat steun te krijgen (-:

    Tropisch_Eiland schreef:
    (...)

    Ik denk niet dat ik dit topic heb geopend om het probleem op te lossen maar eerder om mijn hart te luchten en wat steun te krijgen (-:

    Oh dan heb ik niets gezegd! (:


    And then we'll see it.

    Tropisch_Eiland schreef:
    (...)

    Dat is hem nou juist.
    Ze kan inderdaad geen mening hebben over hoe mijn vader zich voelt maar ze kan wel een mening hebben over hoe hij tegen mij doet.
    Ik begrijp ook helemaal dat ze het rustig moet aanpakken en niet olie in het vuur moet gooien.
    Maar er is een verschil tussen je mening zwijgen om zo'n soort situatie niet te verergeren of zeggen dat je het gewoon niet weet
    En dat tweede geld dan voor haar wat dat heeft ze letterlijk gezegd ''Ik weet het niet en ik kan daar geen antwoord op geven''

    Maar wat ik het ergste vind is dat ze het compleet lijkt te negeren dat mijn vader tegen mij schreeuwt en als ik zeg dat dit een enorm probleem is switcht ze over naar iets anders zoals ''Hoe gaat het op school?''
    Maar dan vind ze het raar dat ik haar mening zo belangrijk vind.


    Ja dat is echt raar, hoe kan ze daar nu geen mening over hebben? Zelfs ik heb daar een mening over en ik kan jou/jouw vader niet eens!

    En dat ze het geschreeuw van jouw vader negeert, snap ik echt niet. Als ik als maatschappelijk werkster de vader van mijn patiënt zag schreeuwen, had ik hem er wel even op gewezen dat hij zijn uitleg ook op een andere manier kan doen en door te schreeuwen niets bijdraagt en dingen enkel maar verergerd.


    The soul needs autumn.

    Ik denk dat ze haar mening niet kan / wil geven omdat dat niet haar taak is binnen deze situatie. Deze professionals mogen nooit hun persoonlijke mening geven over iets wat iemand doet.

    Desalniettemin had ze het wellicht anders aan kunnen pakken.
    Mag ik vragen waarom je vader er überhaupt bij zit?


    Amari schreef:
    Ik denk dat ze haar mening niet kan / wil geven omdat dat niet haar taak is binnen deze situatie. Deze professionals mogen nooit hun persoonlijke mening geven over iets wat iemand doet.

    Desalniettemin had ze het wellicht anders aan kunnen pakken.
    Mag ik vragen waarom je vader er überhaupt bij zit?


    Omdat de gesprekken over mij en mijn vader gaan.
    Daarbij begrijp ik compleet als het haar taak niet is maar ze zegt niet ''dat kan ik niet'' maar ''dat weet ik niet''.
    Alsnog had ze kunnen zeggen tegen mijn vader om rustig te worden, maar ze negeert het compleet.

    Ugh gadverdamme ik kan me hier zo enorm over opwinden. :/ (rant alert sorry)

    Je kan het natuurlijk zo gaan nuanceren dat hulpverleners hun mening niet (stellig) mogen geven maar dat helpt jou toch geen steek verder?

    Je vader hoort niet tegen je te schreeuwen en dat mag best benoemd worden en hij mag daar ook op aangesproken worden. Niet door jou maar door dat schaap van een maatschappelijk werker. Jij hoort die taak niet te hebben. Hij is de volwassene en jij bent het kind. Hij heeft die verantwoordelijkheid.
    En dan kan je nog zoveel ‘problemen’ (volgens je vader of de maatschappelijk werker) hebben maar dat praat zijn gedrag niet goed. Hij hoort zichzelf te beheersen door niet zo tegen je te schreeuwen en je daardoor te kwetsen. Uit jouw verhaal maak ik op dat het ook niet één keer gebeurt maar continu. En dat mag gewoon NIET. En die maatschappelijk werker heeft de verantwoordelijkheid om dat jouw vader duidelijk te maken en voor jou op te komen.

    Bahbah sorry ik word er zelf ook een beetje emotioneel van. Ik trek dit soort acties van hulpverleners zelf enorm slecht, kom een keer voor een kind op en stap eens uit die verdomde ‘neutrale en bemiddelende rol’.
    Je komt zelfs voor jezelf op en dat is al enorm eng en heftig maar je gaat die confrontatie wel aan. En dat alleen al is super dapper en respect daarvoor.

    Dusja, dat dus zegmaar.


    It took me four years to paint like Raphael, but a lifetime to paint like a child - Pablo Picasso

    Hooverphonic schreef:
    Ugh gadverdamme ik kan me hier zo enorm over opwinden. :/ (rant alert sorry)

    Je kan het natuurlijk zo gaan nuanceren dat hulpverleners hun mening niet (stellig) mogen geven maar dat helpt jou toch geen steek verder?

    Je vader hoort niet tegen je te schreeuwen en dat mag best benoemd worden en hij mag daar ook op aangesproken worden. Niet door jou maar door dat schaap van een maatschappelijk werker. Jij hoort die taak niet te hebben. Hij is de volwassene en jij bent het kind. Hij heeft die verantwoordelijkheid.
    En dan kan je nog zoveel ‘problemen’ (volgens je vader of de maatschappelijk werker) hebben maar dat praat zijn gedrag niet goed. Hij hoort zichzelf te beheersen door niet zo tegen je te schreeuwen en je daardoor te kwetsen. Uit jouw verhaal maak ik op dat het ook niet één keer gebeurt maar continu. En dat mag gewoon NIET. En die maatschappelijk werker heeft de verantwoordelijkheid om dat jouw vader duidelijk te maken en voor jou op te komen.

    Bahbah sorry ik word er zelf ook een beetje emotioneel van. Ik trek dit soort acties van hulpverleners zelf enorm slecht, kom een keer voor een kind op en stap eens uit die verdomde ‘neutrale en bemiddelende rol’.
    Je komt zelfs voor jezelf op en dat is al enorm eng en heftig maar je gaat die confrontatie wel aan. En dat alleen al is super dapper en respect daarvoor.

    Dusja, dat dus zegmaar.


    Vind ik ook maarja, er wordt meestal niet naar mij geluisterd.
    Het is gewoon volhouden en kijken wat er van komt.
    (heart2)