[RPG I 100] Las Encinas - Speeltopic 1 - Speeltopics

2 feb 2019 - 13:07 Gardenlife is offline

CREDITS NAAR invisibilia

LAS ENCINAS
A Spanish high school for rich b*tches.

LAS ENCINAS
Las Encinas is een middelbare school die de kinderen van rijke, Spaanse ouders opleidt tot de zogenaamde 'leiders van morgen.' Alles lijkt te draaien om wat je presteert, maar is dat wel waar? Of speelt het geld dat je ouders bezitten een grote rol in je cijfers of je reputatie? Zijn de sieraden die je draagt of de vele feestjes die je houdt wel genoeg om de vele duistere geheimen te bewaren? Want tja, hoe zijn jouw ouders, zo maar ineens, zo rijk geworden?

Las Encicas is een school uit de Netflixserie, Elite. We volgen dat verhaal totaal niet.

WAT GAAN WE NU EIGENLIJK SPELEN?
Onze rollen zijn leerlingen op een middelbare school, Las Encinas, waar ze de meeste dagen zullen doorbrengen. We zullen nooit de lessen zelf spelen, want dat is echt vervelend, maar eerder er buiten om. Dingen zoals de pauzes op school, de feestjes thuis of sportwedstrijden op school. Er zullen dus ook tijdsprongen gemaakt worden. Onze rollen zijn laatste jaars.

Should have burned this place down when I had the chance.

You're all going to regret it if you're not dating me this year.

HOE ZIET DE SCHOOL ER UIT?
Klaslokalen Zwembad Sportzaal De School

De school is extreem modern en erg bezig met de gezondheid van de leerlingen, waardoor ze kunnen kiezen uit verschillende sporten. De school heeft een binnenzwembad, maar ook buiten een voetbalveld en een sportzaal voor basketbal of danslessen. De school heeft één grote hal, waar je ook binnenkomt, die leidt naar de rest van het gebouw. Deze hal kun je hier en hier een beetje zien. De hal heeft een aula, natuurlijk, maar deze wordt alleen gebruikt voor pauzes of belangrijke mededelingen. De schoolfeesten worden gehouden in de sportzaal. Om de school heen hangen meestal de meeste leerlingen rond, om te genieten van het mooie uitzicht.

Would you like to be my date at prom?

REGELS
SCHOOL
● Graag verschijnen in uniform.
● Graag geen duidelijke details in je uniform, zoals hoofddoeken of sjaaltjes.
● Geen zoenpartijen in de gangen.
● We hebben een duidelijk beleid op drugsgebruik en alcohol, gelijk geschorst van Las Encinas.
● We hebben een voorkeur voor relaties van man-op-vrouw en vrouw-op-man.
● Met pesten boek je gelijk een schorsing.

RPG
● Je hoeft niet perse de regels van de school te volgen, wel verschijn je in je uniform.
● Geen perfecte rollen, er bestaan ook geen echte mensen.
● Geen ruzie buiten de RPG.
● 16+ Is toegestaan, geef dit wel aan in je bericht.
● Alleen ik, Invisibilia, open nieuwe topics.
● 100 Woorden per post, meer mag ook.
● Enjoy!

Praattopic

Beginsituatie

Het is vrijdagmiddag. Dat betekent niet alleen het einde van de week en het begin van het wel verdiende weekend, maar er staat ook wat anders te gebeuren: het feest waar iedereen het al weken over heeft, wat plaats zal vinden bij Manuel thuis.
De leerlingen kunnen hun gedachten maar moeilijk bij de lesstof houden, het belooft namelijk het feest van de eeuw te worden...

[ bericht aangepast op 3 feb 2019 - 11:49 ]

How far is far

11 feb 2019 - 20:55 Ken_ is offline

Ken_ 18289

SALVADOR ORTIZ

Anger issues and vandalism || Lockers || With Artemis

Ik leek te merken dat Artemis nog wat twijfelde.“Iedereen? Dat wil ik wel eens zien,” kwam er plagend over haar lippen waardoor ik een wenkbrauw optrok. Echter leken mijn dansmoves haar toch een soort van te overtuigen, of nou ja ze lachte even. “Ja, dat zou rampzalig zijn,” Ze schudde haar hoofd even waardoor haar rode krullen vrolijk heen en weer sprongen en ik kon enkel onschuldig mijn schouders ophalen. "Ik zeg het maar." zei ik vervolgens waarna ik weer tegen het kluisje aan leunde. Artemis keek me nog even bedenkelijk aan voordat ze dan toch een antwoord schonk op mijn vraag. En maar goed ook want andere redenen waarom ze zou moeten gaan had ik niet echt, nou ja een reden om dronken te worden was het ook. Het gebeurde wel eens dat ik wakker weet met weinig herinneringen van het feestje, maar oh wel... “Nou vooruit,” was haar antwoord wat me licht deed glimlachen. “Die dansmoves hebben me overtuigd hoor.” Ze schonk me een knipoog en ik grijnsde even licht waarna deze ook weer verdween. “Als je zegt dat het geen probleem is dat ik kom, geloof ik je wel.” ik knikte even waarna ik mijn blik even over de gang heen liet gaan. " Natuurlijk, " zei ik simpel waarna ik een hand door mijn nog lichtelijk natte, korte haren haalde. "En om op je vraag te beantwoorden." begon ik waarna ik naar enkele bekende knikte "Dat zijn Celeste en Maia. Ze zijn wel cool." begon ik en ging verder he tlijstje af. "Diego, die zit ook in het zwemteam, beetje verder heb je Axl en Amaia." ik knikte naar de twee die net langs ons heen liepen. " En daar heb je Augustus, Alyss en uhg Bea." bij die laatste kon ik het toch niet laten licht te grommen. Ik besloot echter mijn mening over haar achterwege te halen en keek dan weer naar Artemis. " Mag ik je nummer trouwens? Dan kan ik je sturen waar je heen moet straks. Ik zou je ook we komen oppikken, maar op een rit terug moet je niet rekenen. "Vervolgde ik alsof het een doodnormale zaak was.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

11 feb 2019 - 22:06 Gardenlife is offline

Gardenlife 4989

O L I V E R "O L L I E" A C E F I N C H

18 - I'm really fucking gay - At Manuels' place

Ollie rolde met een speelse grijns zijn ogen en maakte een arrogant handgebaar. 'Tell me something I don't know.' grijnsde hij terwijl hij maar al te graag toe keek hoe Manuel zijn kleding goed deed. Zijn blik bleef hangen op zijn nu bijna volledig ontblootte torso en Ollie beet verlangend op zijn lip. Zo jammer dat hij niets aan mocht raken...
Toch was er nog iets aan Manuel zijn outfit wat hem stoorde en hij ondernam dan ook actie. Wat had Manuel toch een geluk dat hij bezat over een persoonlijk stylist. "Oh darling, als dat zo is... Dan moet je me eens zien als ik net wakker ben." Ollie zijn grijns werd breder zodra hij merkte dat Manuel weer langzaamaan dichterbij kwam. "Of na seks, nog beter dan." Ollie trok één van zijn wenkbrauwen op en sloeg zijn armen weer over elkaar. Hij wist dondersgoed dat Manuel dit alleen maar zei om hem gek te maken. Het was namelijk geen geheim dat Ollie zich aangetrokken voelde tot Manuel en daar was Manuel zich maar al te goed bewust van. Niet dat Ollie het erg vond als probeersel of project te dienen, niet voor Manuel. "Can you imagine?" er trok een aangename rilling door Ollie zijn lichaam na Manuel zijn aanraking. Zijn hart was onbewust harder gaan kloppen en hij moest zich inhouden Manuel niet meteen half te bespringen. Deze jongen maakte hem nog altijd gek en met wie Ollie ook bezig was, hij bleef een enorme zwak houden voor de jongen tegenover hem. Hij had de hoop op meer dan geflirt al lange tijd geleden opgegeven maar dat betekende niet dat hij er ook niet meer naar kon verlangen. 'Hmm, I can maar...' zei Ollie terwijl hij nu dichterbij Manuel kwam en hem met zijn hoofd wat schuin aan keek, een brede grijns rond zijn lippen. 'Why not show me?' zei hij zogenaamd onschuldig maar met een brede grijns en ging met zijn wijsvinger langzaam over zijn bovenlijf. Hij bewoog zijn gezicht dichterbij. 'En om je vraag te beantwoorden,' fluisterde hij bij zijn oor terwijl hij zijn handen om Manuel zijn blouse sloot om Manuel hier vervolgens ook van te ontdoen. 'Nu ben ik tevreden.' grijnsde hij en duwde Manuel naar achter om vervolgens plaats te nemen op zijn schoot. 'You're so damn sexy, Manuel.' fluisterde hij terwijl zijn hand op de jongen zijn borst rustte. Vervolgens vond hij zijn blik weer en beet hij op zijn lip om deze vervolgens expres overdreven te likken zonder oogcontact te verliezen.

How far is far

14 feb 2019 - 11:58 Vanth is offline

Vanth 23147

Manuel Alejandro DeSantos
Prince Charming ~ 18 Jaar ~ With Ollie @home~ Outfit

Ik ben me maar al te goed bewust dat ik een effect heb op de jongen voor me, dat is ook precies de reden dat ik het niet kan laten. Ik blijf een tease. Het was even stil tussen ons twee, nog altijd was mijn blik op hem gebrand. 'Hmm, I can maar...' begint hij en ik trek mijn wenkbrauw wat op als ik zijn grijns zie en hij dichterbij komt. 'Why not show me?' zei hij en ik lach zachtjes. Ik voel zijn vingers langzaam over mijn bovenlijf gaan en ik blijf stil. 'En om je vraag te beantwoorden,' fluisterde hij waarna hij mijn blouse uitdeed. 'Nu ben ik tevreden.' grijnsde hij en hij nam plaats op mijn schoot. Ik lach zachtjes en schud mijn hoofd. Mijn hand laat ik rusten op zijn zij. Ik had totaal geen probleem met lichamelijk contact, je kan heel veel met me doen en dat weet hij ondertussen ook wel.
'Hmh, mooi zo.' zeg ik met een parelwitte glimlach. 'You're so damn sexy, Manuel.' fluisterde hij en ik grijns tevreden. Kijk, over complimentjes kan ik niet klagen. Ik lach en sluit even mijn ogen als ik hij over zijn lippen likt. 'God, you're crazy.' grijns ik. Ik leun weer wat naar hem toe. 'I love that gorgeous.' fluister ik plagend. Ik plaats mijn lippen even in zijn nek, waarna ik me pas terug trek om een slok champagne te nemen. 'I'm not drunk enough, just yet.' plaag ik en schenk weer mijn glas vol. 'En het is een beetje rude om dronken mijn gasten te ontvangen straks.' vervolg ik waarna ik een slok neem en ondertussen mijn duim over zijn zij laat strelen. Ik had mijn maniertjes.
Ik pak ondertussen snel mijn telefoon erbij en kijk naar de berichtjes van Bea. Ik glimlach lichtjes en tik snel wat terug.

To: Bea
- I don't want you to drown, I'll be lonely ):
- Same mi amor, can't wait to see you x

[ bericht aangepast op 14 feb 2019 - 14:11 ]

El Diablo.

16 feb 2019 - 23:56 KIaus is offline

KIaus 21035

Amaia Santos de Mendoza
17 • Shy Bookworm • Parties aren't my thing • Hallway • Axel

Het verbaasde me niets dat Axel naar het feest ging. Hij was een sociale vlinder en genoot altijd van dit soort gelegenheden. Zelf had ik het er niet zo op. Ik had geen idee hoe onze vriendschap zo goed werkte, maar opposites attract zei men. Misschien zat er wel een kern van waarheid in. Ik wist het niet. Ik wist alleen dat hij een goede vriend was, die ook mijn grenzen respecteerde, of dat in elk geval probeerde. Toen hij ook zijn spullen had, borg ik mijn boek weer op, veilig dit keer, en liepen we naar buiten.
Het was heerlijk weer buiten. Het liefst zou ik de rest van de dag op het balkon zitten mijn boek uit lezen, maar mijn moeder zou echt gek worden als ik niet naar een sociale aangelegenheid ging, zoals een feestje. Ik zou dus maar daar in de zon gaan zitten op het feestje. Ik had ook echt geen behoefte aan drank, dus waarom zou ik niet rijden? Axel leek er niet helemaal zeker van. Ik knikte. Ik vond het echt geen probleem. Dan kwam hij, en mogelijk wat anderen, veilig op het feest en ook weer veilig thuis. "Het is prima, Axel, echt. Zo kan jij genieten van het feest." Het feit dat hij mijn moeder kon overtuigen dat ik echt op het feest was geweest, en misschien zelfs een klein leugentje om bestwil er tegenaan zou willen gooien, was ook een deel van de reden. Ook mocht mijn vader hem wel, wat het allemaal wat makkelijker maakte. We liepen rustig de parkeerplaats op richting Axel's auto. Zelf wordt ik meestal afgezet samen met mijn broertjes door de chauffeur, en dan om een bepaalde tijd weer opgehaald. Tot die tijd zat ik meestal in de bieb mijn huiswerk te doen. Het was toch wel fijn om met Axel mee te rijden. Niet alleen omdat ik dan eerder thuis zou zijn, maar ook om even vrij te zijn van die twee jochies. Ik hield enorm van ze, maar ze werden me soms een beetje veel. "Heel graag. Dank je." zei ik met een glimlachje. Ik viste mijn mobiel uit mijn zak en appte Jokin, onze chauffeur, dat ik niet meereed vanmiddag. Dat was wel zo beleefd. Hierna kroop ik op de passagiersstoel van Axel's auto en trok mijn tas op schoot. Voor ik mijn mobiel weer in mijn tas stopte, stuurde ik Ollie nog een berichtje:

To Ollie
Wat zal ik aan doen vanavond?

De auto was flink warm van binnen en ik was best blij dat ik de deur nog niet helemaal had dichtgetrokken achter me. Zo kon de frisse lucht het binnenste van de auto een beetje koelen, tot Axel de motor zou starten zodat de airco aan kon. Buiten mocht het dan wel de perfecte temperatuur zijn, in de auto was het door de zon net iets te warm om het comfortabel te laten zijn. Hopelijk kon zo tijdens het rijden het raam open, dat voelde altijd lekker door mijn krullen, en tegelijkertijd zou het een lichte verkoeling aan de temperatuur in de auto geven.

[ bericht aangepast op 16 feb 2019 - 23:58 ]

Bowties were never Cooler

19 feb 2019 - 15:32 Nephalem is offline

Nephalem 1154

A L Y S S A Я Σ Y Σ S
17 • The Angel • Identity theft / dealer • at the lockers • with August & Bea

_____________________________________________

Een glimlach sierde om Alyss lippen toen de jongeman zijn wijsvinger voor zijn volle lippen hield. Zijn beeldige lach zegende Alyss’ oren, wat niet lang duurde wegens Bea.
“Ach chicka, stel je aan, ons leven is zo zwaar nog niet.” Alyss hield wijselijk haar mond. Ze had het misschien niet zo gemakkelijk als haar schoolgenoten, echter maakte het geld die ze van drugs verdiende het iets minder zwaar.
“En ik dacht altijd dat je me in alles zou steunen,” zei Bea waarop Alyss quasi teleurgesteld haar hoofd schudde. “Gelukkig steun jij me wel.” De dame legde haar hand op haar borst, wat Alyss bijna liet grinniken. “Always,” zei Alyss zo serieus mogelijk terwijl ze met moeite haar lach probeerde in te houden.
“Wat wil je dat ik aan doe vanavond?” vroeg August waarop Alyss haar ogen weer op de jongeman richtte. Een speelse grijns verscheen op haar gelaat – die al snel verdween toen August met zijn vinger haar kin streelde. Ze wilde nog een opmerking maken, maar door zijn aanraking kon Alyss haar hoofd niet koel houden. Onbewust schudde ze haar hoofd, hopend dat ze haar verstand weer kon gebruiken.
“Get a room, you two,” hoorde ze Bea lachen wat ervoor zorgde dat het bloed in Alyss’ lichaam naar haar wangen steeg. “Mijn familie is niet thuis, komen jullie mee? Dan kunnen we ons klaarmaken voor le party,” stelde Bea voor.
Alyss kon sowieso niet gaan. Ze had klanten om wat nog geld te verdienen. “Gaan jullie maar. Ik moet nog paar dingen regelen,” zei Alyss waarna ze naar de tijd – die haar telefoon aangaf – keek. Ze had over een halfuurtje met Peter afgesproken en ze moest nog eerst naar huis gaan om kristalachtig poeder te pakken.
“Ik moet gaan,” mompelde Alyss terwijl ze een stap achteruit zette. “Ik zie je wel op het feest, Bea,” zei ze tegen de dame waarna ze zich richtte op de jongeman naast haar. “Ik app je nog wel,” glimlachte Alyss om vervolgens de twee achter zich te laten.
“Oh, en alles staat je goed August,” riep ze nog voordat ze grinnikend de school verliet.

20 feb 2019 - 17:16 Necessity is offline

Necessity 5612

ARTEMIS TAMLIN
18 - The Newbie - With Salva

And here I am living,
Despite it all.

Natuurlijk kon Salva haar plagerij niet zomaar over zich heen laten komen. Wat had ze anders verwacht? Hij had een reputatie te verdedigen, en zij was die reputatie genadeloos aan het bevragen.
“Natuurlijk. En om op je vraag te beantwoorden.” Hij knikte naar een aantal mensen en stelde ze een voor een voor. Maia, Axel, Augustus… Artemis deed haar uiterste best de namen en gezichten in haar hoofd te prenten. Celeste had ze al ontmoet, maar de meeste anderen kende ze alleen van gezicht, en het was altijd handig om te weten welke namen daarbij hoorden. De kleine grom bij Bea ontging haar niet, maar afgezien hem kort vragend aan te kijken reageerde ze daar niet op. Het was waarschijnlijk niet haar zaak waarom hij Bea niet mocht – en om eerlijk te zijn had Bea haarzelf ook nog geen reden gegeven om haar echt aardig te vinden, maar Artemis had zich voorgenomen niet te vroeg conclusies te trekken. Zo veel had ze Bea ook nog niet gezien.
“Oké, misschien ken je toch je mensen,” gaf ze toe. Een glimlach speelde om haar lippen. Eigenlijk verbaasde het haar ook totaal niet dat Salva iedereen kende. Hij leek wel iemand die er zaak van maakte om te zorgen dat hij iedereen kende.
“Mag ik je nummer trouwens? Dan kan ik je sturen waar je heen moet straks. Ik zou je ook wel komen oppikken, maar op een rit terug moet je niet rekenen.”
Zou ze het vreemd moeten vinden dat een jongen die ze nog niet zo lang kende aanbood haar op te pikken? Misschien. Maar dat deed ze niet. Het klonk zo normaal zoals Salva het voorstelde, en ze was er stiekem ook wel blij mee. Alleen aankomen en er vervolgens achter komen dat de mensen die ze kende (*kuch* Salva *kuch*) twee uur later pas zouden komen, had ze ook geen zin in. En het was natuurlijk gewoon gezellig. Ze moest wel op haar tong bijten om er niet 'dat is ook een manier om aan het nummer van een meisje te komen' uit te flappen.
“Natuurlijk,” antwoordde ze op de vraag van haar nummer. Ze wachtte tot hij zijn mobiel had ontgrendeld en ze haar nummer kon geven.
“Meerijden klinkt goed!” zei ze vervolgens enthousiast. "Als het geen moeite is dan," voegde ze eraan toe. “Ik regel wel een manier om terug te komen.” Waarschijnlijk zou ze haar vader wakker bellen om haar uiteindelijk te komen halen. En wanneer ze straks aan haar vader zou vragen of hij dat wilde als ze niet met een klasgenoot terug zou kunnen (wat toch niet zou kunnen, want iedereen zou wel gedronken hebben), dan zou hij mopperen over zijn slaap en dat het echt niet nodig zou zijn om naar een feestje te gaan. Haar moeder zou er alleen met samengeknepen lippen staan en niks zeggen, waarop Artemis zou zeggen dat ze blij moesten zijn dat ze zo vrienden zou maken. Haar vader zou nog even mopperen, haar moeder zou nog ijziger worden, de hele sfeer thuis zou kil zijn, maar uiteindelijk zou vlak voor ze weg zou gaan haar vader haar op het hart drukken hem gewoon te bellen en niet mee te rijden met iemand met alcohol op. Zo ging het altijd.
“Ik zal je zo dan meteen mijn adres sturen.”

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

20 feb 2019 - 21:34 Venustic is offline

Venustic 2690

Axel Romeo Usero

'I'm alway tired
but never of you'

The outsider on the inside | 18 years | At the lockers | With Amaia

"Het is prima, Axel, echt. Zo kan jij genieten van het feest." Een kleine glimlach verscheen op Axel zijn lippen bij het horen van Amaia haar woorden. Hij had eigenlijk ook niet gedacht dat de jongedame haar aanbod nog in zou trekken, maar toch wou hij er zeker van zijn dat ze het echt wou. Hij kon zich voorstellen dat de bob zijn niet altijd even leuk zou zijn. Een paar dronken tieners in je auto... Axel zou er waarschijnlijk nee tegen zeggen. Voor je het wist had je iemand zijn maaginhoud op de achterbank, hoewel hij niet dacht dat Amaia zich daar zorgen over hoefde te maken met hem. Axel was verstandiger dan dat, hij kende zijn grenzen echt wel zo ver zou het met hem niet zomaar komen. 'Oké top, dank je wel.' zei hij terwijl hij naar zijn kant van de auto liep en Amaia een oprechte glimlach schonk.
Toen Axel de deur van de auto open trok voelde hij de warmte hem bijna tegemoet komen. Hoewel het buiten nog niet eens extreem warm was wist de zon een auto toch al goed op te warmen. Zodra Axel de auto had gestart gooide hij dan ook zijn blazer en de strik van zijn uniform op de achterbank. 'Uniformen tot daar toe, maar ze zouden deze dingen wel eens wat luchtiger kunnen maken,' zei Axel terwijl hij snel de airco aanzette. 'Als het te koud word moet je het zeggen.' mompelde hij terwijl hij de auto startte en achterom keek om te kijken of er niet iemand achter zijn auto wandelde. Axel moest eerlijk zijn dat het niet de eerste keer zou zijn dat hij bijna niemand aanreed. Tot nu toe had hij alle mensen nog net weten te ontwijken, maar hij had wel eens tegen een auto aangezeten. Axel was niet perse een hele slechte autorijder, hij was gewoon heel slecht met parkeren en weer uit zijn parkeerplaats komen. Je kon ook niet in alles perfect zijn hè.
Gelukkig wist Axel deze keer zijn auto ongedeerd van de parkeerplaats af te krijgen en enkele minuten later reden ze alweer op de weg. 'Ik ben benieuwd wat Manuel heeft georganiseerd voor vanavond, zijn feestjes zijn niet zo als anderen,' zei Axel, niet wetend hoe hij het beter zou moeten benoemen. 'Misschien een beetje te als je het mij vraagt,' mompelde hij er zachtjes achterna. Axel wist dat hij het niet beter zou kunnen doen en iedereen leek zich altijd wel te vermaken op Manuel zijn feestjes, maar hij vond het altijd een beetje overdreven of zo. Axel kon nog altijd niet helemaal begrijpen waarom alle poes pas nou echt nodig was.

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

22 feb 2019 - 10:51 MeIinoe is offline

MeIinoe 1432

Gabriel San Nicolás Mora
18 years old | On the swim team | With Nikia | Outside

“Hey Gabriel,” werd de jongen terug gegroet door Nikia. Op zijn vraag of ze vanavond ook aanwezig was bij het feest van Manuel knikte ze. Hierdoor verscheen er een lach op Gabriel zijn gezicht. ”Natuurlijk,” glimlachte de brunette. “Er zijn maar weinig feestjes waar ik niet graag naar toe ga,” Gabriel zijn glimlach veranderde in een grijns.
''Het is natuurlijk ook geen goed feest zonder dat jij er bent.'' antwoordde hij. Zelf was Gabriel bijna verplicht om naar het feest te gaan; Manuel was zijn beste vriend. Niet dat hij dit wilde missen. Hij hoorde het geluid van zijn telefoon en pakte deze uit zijn broekzak. Op whatsapp had hij een foto van zijn zus toegestuurd gekregen waarop te zien was dat zij in Los Angeles was. Hij typte iets terug in de zin van 'volgende keer verwacht ik dat je mij uitnodigt', voordat hij zijn telefoon weer terug in zijn broekzak deed. ''Ik ben altijd klaar voor een feest.'' antwoordde hij op de vraag van Nikia of hij klaar was voor het feest. Het parkeer terrein met diverse auto's (waarvan het Gabriel verbaasde dat er op vrijdag middag nog zoveel van stonden) kwam dichter in zicht. Gabriel haalde zijn schouders op.
''Wie is trouwens de gelukkige heer die met jou naar het feest gaat?''

Tommi, ich glaub, ich hab' Heimweh. Ich will mal wieder am Rhein stehen.

26 feb 2019 - 0:04 KIaus is offline

KIaus 21035

Amaia Santos de Mendoza
17 • Shy Bookworm • Parties aren't my thing • Axel's Car • Axel

Het was warm in Axel's auto, maar gelukkig zette hij al snel de airco aan. Ik lachte bij zijn woorden en trok nu helemaal de deur achter me dicht. De koele lucht uit de ventilatoren maakte het meteen een stuk aangenamer. "Tja, het is niet of we in Spanje wonen... Ow wacht." Ik gniffelde een beetje om mezelf en duwde mijn kousen omlaag. Zo kregen mijn benen ook een keer wat lucht. Ik keek wat mee tijdens het achteruitrijden. Axel was niet de slechtste chauffeur van Spanje, of zelfs van de school, maar hij was zeker ook niet de beste. Dit keer wist hij het gelukkig voor elkaar te krijgen uit te parkeren zonder nieuwe krasjes op zijn lak.
Rustig reed hij weg en tijdens het rijden begon hij over het feestje, en over onze klasgenoot die de organisatie op zich had genomen. "Tja, Manuel zelf is ook een beetje te." mompelde ik. Het was niet als belediging bedoelt, maar Manuel was nu niet een rustige grijze muis. Dat was prima, maar dat was ook te zien aan de uitbundigheid van zijn feestjes. "Ik dacht dat Ollie hielp, dus die zorgt er hopelijk voor dat het toch smaakvol blijft." Ik vertrouwde best op de smaak van die jongen, ook voor mijn eigen outfit. Ik keek even op mijn mobiel, maar hij had nog geen antwoord gegeven op mijn vraag. Ach, anders zou ik gewoon aan komen in een rok met een bloesje ofzo. Ik wist het ook niet zo goed om eerlijk te zijn. Ik had ook geen idee van een thema of wat anderen aan deden. Ik wist alleen dat het geen kleine intieme aangelegenheid zou zijn als Manuel aan het roer stond. Gelukkig was ik niet de enige die het allemaal een beetje veel vond. Daarin verschilden Axel en ik niet echt, misschien dat dit soort kleine, schijnbaar onbelangrijke, dingen er wel voor zorgden dat we zo goed met elkaar konden opschieten. "Hoe laat zal ik je ongeveer ophalen?" Ik had geen idee hoe lang hij nodig had om zich voor te bereiden en hoe laat hij er ongeveer wilde zijn. Zelf had ik nooit veel tijd nodig, vooral ook omdat ik nooit extreem veel tijd en aandacht in mijn uiterlijk stak als ik alleen was. Kijk, als Ollie me als paspop en model wilde gebruiken duurde alles veel langer, maar zelf wat kleren aan doen, mijn krullen fatsoeneren, een heel misschien wat mascara op doen, duurde niet heel erg lang. Ik zou dus zekere wel klaar zijn als Axel opgehaald wilde worden. Intussen begon de koele lucht mijn lijf, maar vooral mijn benen toch wel goed af te koelen, waardoor ik mijn sokken maar weer omhoog trok. Kou lijden was nergens voor nodig. Heel koud was het nog niet in de auto, maar met de luchtstroom recht op mijn blote benen, werden die wel heel snel koud. Met mijn sokken zo omhoog ging het gelukkig wel beter.

[ bericht aangepast op 26 feb 2019 - 0:05 ]

Bowties were never Cooler

5 maart 2019 - 21:00 Ken_ is offline

Ken_ 18289

SALVADOR ORTIZ

Anger issues and vandalism || Lockers -> at the party|| With Artemis

“Oké, misschien ken je toch je mensen,” gaf Artemis toe eens ik het lijstje voor haar opgesomd had, ik haalde enkel mijn schouders op. Erg moeilijk was dat nou ook weer niet met deze school, veel studenten werder er niet binnen gelaten en als er ergens een evenement was, dan was haast de hele school er te vinden. Van fancy gala's tot drinkfeestjes als deze. Bij mijn voorstel zag ik de roodharige meid even vreemd opkijken , waardoor ik afwachtend een wenkbrauw ophaalde. Had ik wat doms gezegd? “Natuurlijk,” sprak ze dan waardoor ik knikte en op mijn gemakje mijn IPhone bovenhaalde, het ding zat vol met barsten, en het was amper twee weken in mijn bezit. Ik deed het niet goed met technologie en als iets me frustreerde moest het ook uit mijn zicht blijven. Niemand keek er dan ook vreemd op als ze een mobieltje door de gangen van school zagen vliegen. Ik tikte mijn code in en opende nieuwe contacten waarna ik mijn mobiel aan haar haf zodat ze haar nummer kon intypen. “Meerijden klinkt goed! Als het geen moeite is dan,"sprak Artemis waardoor ik weer even opkeek en haar gezicht kort in me opnam. "We gaan beiden naar hetzelfde feestje niet? Dus waarom zou het een probleem zijn." vroeg ik haar simpel, al was het eerder een opmerking. “Ik regel wel een manier om terug te komen.” ik knikte weer, meestal werd ik na Manu's feestjes ergens op een random plek in het huis wakker rond de middag en dan ging ik gewoon verder met mijn dagje, een feestje zonder alcohol was gewoon een verplichting. Niets fijns aan. “Ik zal je zo dan meteen mijn adres sturen.” sprak ze eens ik mijn mobiel terugkreeg en ik knikte. "Is goed, ik pik je over een uurtje op, zie je zo." en met die woorden liep ik op mijn gemakje naar mijn lokker toe waar ik mijn boeken dumpte zodat ik naar huis kon om me op te frissen voor het feestje.

----

Ik veterde mijn nieuwe nikes dicht en nam mijn autosleutels van de tafel als ik even de woonkamer een laatste blik schonk. Mijn vader was zoals gewoonlijk weer niet thuis, die was te druk bezig met zijn boten dat je bijna zou denken dat het gewoon een uitvlucht was om bij zijn scharrel te kunnen optrekken. Mijn moeder daarentegen zat in de zetel met haar fles wijn terwijl de druk het internet aan het afgaan was opzoek naar de laatste mode. " Ik ben weg." mompelde ik dan ook waarbij mijn moeder even wuifde. Een doei kon er ook niet vanaf. Ik role kort met mijn ogen en sloeg de deur achter me dicht, waarna ik de oprit opliep en in mijn zwarte auto stapte.
Ik had het adress van Artemis al ontvangen, dus na een trap op het gaspedaal duurde het ook niet zo lang voor ik daar aankwam en haar oppikte zodat ik naar het feestje kon rijden en eens bij Manu's place aangekomen verscheen er toch een lichte glimlach op mijn lippen. "Ik hoop dat je klaar bent om mijn dancemoves te zien." zei ik met een zwak grijnsje naar Artemis.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

5 april 2019 - 19:31 MeIinoe is offline

MeIinoe 1432

Heyhey,
Ik vind het opzich erg jammer dat deze rpg nu dood is. Is het misschien een idee om (met toestemming van een moderator ofc) deze rpg opnieuw te openen?

Tommi, ich glaub, ich hab' Heimweh. Ich will mal wieder am Rhein stehen.

Index RPG Actieve Topics Zoek