Hee allemaal!
Afgelopen augustus ben ik jarig geweest en ik wilde eerst geen feestje doen vanwege angst dat het niet leuk zou worden en dat ik niet enorm veel vrienden heb. Toen ik 16 werd hield ik samen met een vriendin een feest en heel veel van mijn vrienden toen gingen eerder weg of kwamen niet waardoor ik me naast mijn vriendin echt een sukkel voelde aangezien al haar vrienden het feest leuk maakten. Toen ik 17 werd had ik een groepje van 5 die bij mij een filmavond kwamen houden, nu had een vriendin nog een feest na mij maar had er niet aandacht hoe ze daar zou komen avonds laat in haar eentje dus wilden alle anderen haar wegbrengen waardoor eigenlijk die avond niet meer om mijn verjaardag draaide maar om de taak om die ene vriendin veilig naar een ander feest te brengen. Toen ik 18 werd was ik uitgeweest met vriendinnen van thuis en studie en die kenden elkaar nog niet dus daardoor waren mensen niet zo open waardoor ze het uitgaan ook niet echt leuk vinden. Door alle gebeurtenissen ben ik zo enorm onzeker geworden over of ik iets zou organiseren omdat ik gewoon bang ben dat het weer zo faalt.
Nu had ik laatst een gesprek met iemand die mij had overgehaald om het toch te doen want een feestje is een herinnering en die zijn belangrijk voor je vrienden groep e.t.c. Dus ik heb besloten na lang twijfelen dat ik een feestje geef.
Ik heb 23 mensen uitgenodigd, ik was al behoorlijk trots op mezelf dat ik tot dat aantal was gekomen. Hier zitten mijn (ex)collega's bij, goede vrienden en wat vrienden van de studie. Ik had het ongeveer 3/4 weken van tevoren aangegeven dus vrij op tijd. Dus ik denk oke 23 mensen is een gezellige grootte en ik had er oprecht zin in. Nu hebben ondertussen 13 mensen afgezegd. En die hoeveelheid had ik eigenlijk niet aan zien komen en hier baal ik echt enorm van. Nu blijft er namelijk nog maar een klein groepje over en ik ben weer bang dat mensen het niet leuk vinden.
Verder zeggen sommige mensen die af zeggen dat ze nog een ander iets hebben gepland en dat ze even kijken of dat doorgaat maar anders naar mij komen, hierdoor voel ik me echt op de tweede plek gezet terwijl ik het al echt vroeg had aangegeven en die andere feestjes dus pas later waren gepland. Ook twee van mijn goede vrienden doen geen moeite om naar mij toe te komen en komen met lullige smoesjes zoals ja tot 7 uur werken en dan weer reistijd terwijl ik weet dat ze er makkelijk kan komen maar gewoon geen zin heeft.
Nu heb ik eigenlijk geen zin meer in mijn feest en ben ik bang dat in die 5 dagen nog meer mensen cancelen en ik met teveel drank blijf zitten en ongemakkelijkheid. Dan vraag ik me toch echt af wat ik fout doe en waarom mensen niet graag naar me toe komen.
Zelf heb ik altijd zoiets van oke leuk feestje ik zet het gelijk in mijn agenda en vraag vrij maar heb het idee dat andere bij mij het als een backup plan houden als ze niks leukers te doen hebben dat weekend..
