[RPG • 200] Darwin Saints • Speeltopic - Speeltopics

Sinds dag en dauw staat de St. Clementine Prep School for Young Ladies bekend om haar uitmuntende aanbod van lessen en grondige voorbereiding op het universiteitsleven. Het is een privéschool, waarvan enkel de crème de la crème van de elitegemeenschap ook maar kan hopen er een gegeerd plekje te bemachtigen, en dat bovendien voor een stevig prijskaartje. Eén ding is zeker; wie een diploma aan St. Clem's in handen heeft, staat al met één voet binnen in de meest prestigieuze universiteiten eender waar ter wereld.       Het hele Upper East Side district staat dan ook in rep en roer als men ontdekt dat de victoriaanse schoolgebouwen asbest bevatten. Men wil namelijk niet dat dochterlief een minuut langer in de buurt van de gevaarlijke stof verblijft, maar tegelijk moet ook haar opleiding verder gezet kunnen worden.       Galante gentlemen als ze zijn, besluit de raad van bestuur in samenspraak met hun leerlingen om de dames onderdak te bieden op de Darwin Prep Academy for Gents. De gehele linkervleugel van St. Clem's broederschool wordt ter beschikking gesteld voor de meiden.       Dat betekent echter dat de heren nu moeten gaan samen hokken, niet tot ieders jolijt. Ook hun lessen, die ze tot dusver strict apart kregen, zullen de heren van Darwin en de Clementines nu samen beleven. Hoe zal het de Dukes & Dames vergaan nu ze een terrein moeten delen? Worden er verbonden gesmeed, of zullen er vetes ontstaan? Hoe ga je namelijk om met het andere geslacht, als je er al die tijd bijna niks mee te maken hebt gehad?

---

---

Rollen:                   Ladies       ♔Alexandra Liliya Romanova | 18 | Queen B | Ester Expósito | Dacre       ♔ Norah-Rose Jackson | 17 | Status | Faceclaim | lHlCCUP       ♔ Mauve Freya Kingsland | 18 | Rich Partygirl | Kendall Jenner | Sombre       ♔ Jennifer Brennan Laurensen | 18 | Status | Jeri Ryan |Lorem                   Gents       ♛ Colin Graham Lewlyn III |18 | The Emperor | @hendrikgiesler | Hanson       ♛ Jason ''Jace'' Scott Andrews | 18 | The Sports Hero | Sean O'Pry | lovelyreads       ♛ Tyge Sebastian Layton | 17 | The Jealous One | ceclaim | Hargreeves       ♛ Otis Zachary Tobias Bloomberg| 18 | Status | "Good" Christian | Venustic       ♛ Mycroft "Mylo" Lowell Gladstone | 18 | De Rebelse Alternatieveling | Faceclaim |Preservation       ♛ Aleksei Dante Nolan Sokolov | 17 | Happy Class Clown |Tarjei Sandvik Moe |Klaus texttexttexttexttexttexttexttexttexttexttexttexttexttexttexttexttexttexttexttexttexttexttexttexttexttexttexttext

---

---

Het lessenrooster: Maandag Dinsdag Woensdag Donderdag Vrijdag 9:00 - 10:30 Zelfstandige studie 9:00 - 10:30 Grafische vormgeving 9:00 - 10:30 Wereldtalen 9:00 ~ 10:30 Wetenschappen 9:00 ~ 10:30 Algebra 10:30 - 12:00 Zelfstandige studie 10:30 -12:00 Keuzesport 10:30 -12:00 Wetenschappen 10:30 -12:00 Wereldtalen 10:30 -12:00 Grafische vormgeving 12:00 - 13:30 Lunch 12:00 - 13:30 Lunch 12:00 - 13:30 Lunch 12:00 - 13:30 Lunch 12:00 - 13:30 Lunch 13:30 - 15:00 Keuzesport 13:30 - 15:00 Huishoudkunde 13:30 - 15:00 Informatica en IT 13:30 - 15:00 Wetenschappen 13:30 - 15:00 Keuzesport 15:00 - 16:30 Informatica en IT 15:00 - 16:30 Huishoudkunde 15:00 - 16:30 Vrij 15:00 - 16:30 Zelfstandige studie 15:00 - 16:30 Vrij Tussen 7:00 en 8:30 kan men ontbijten Tijdens zelfstandige studie-uren kan men kiezen welke vakken men extra aandacht wil geven, met of zonder hulp van docenten. Op woensdag- en vrijdagnamiddagen is er geen les. Men kan die tijd volledig zelf invullen, of meedoen met teamsporten. Men dient wel op de campus te blijven. In het weekend mag men de campus verlaten, zelfs al is men volledig intern. Blueprints Gelijkvloers - Hal - Trap naar links --> doorsteek naar Common Room - Leslokalen Eerste verdieping - Rechtervleugel: slaapkamers jongens - Linkervleugel: slaapkamers meisjes Ondegronds: - Garage

---

---

Regels: • De huisregels van Quizlet zijn hier ook van toepassing • Dit rpg heeft niet per se een plot, probeer er vooral iets leuks van te maken • Minimumpost van 200 woorden. • Reageer minimaal één keer per week (Bij afwezigheid of drukte graag een seintje) • We sluiten niemand buiten! • Ik ben helemaal voor drama tussen personages, tussen personen is daar in het rpg echter geen plaats voor. • OOC in het praattopic • Maximaal 2 personages per persoon • Probeer 16+ te beperken, daar draait het RPG niet om. • Geen perfecte personages. Deze kids zijn steenrijk maar hebben zeker hun fouten.

[ bericht aangepast op 7 okt 2019 - 13:30 ]

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

---

---

Kort keek Zach de ruimte door, veel van de jongens waren inmiddels naar één van de jongedames toegelopen om ze welkom te heten op hun school. Iets verderop zag Zach ook Aleksei staan met een prachtige blondine, Zach probeerde oogcontact te vinden met de blonde jongen, maar die zag hem op het moment even niet staan. Daarom draaide hij zich ook maar snel weer naar Mauve en Norah toe. 'Nee Zachary, jij niet, maar laten we eerlijk zijn; jij bent net zo pietluttig over je uiterlijke verzorging als ik.' zei Mauve, als reactie op Zach zijn vraag. Zach schudde kort zijn hoofd. 'Nou, dat valt ook nog wel mee.' zei hij terwijl hij een hand door zijn bruine haar liet glijden. Waarschijnlijk was hij wel iets meer verzorgd dan de gemiddelde jongen, maar zo ijdel was hij toch ook weer niet?
'Ik ben opgegroeid met twee broers, ik ben wel wat gewend,' zei Norah vervolgens, Zach knikte kort als een soort antwoord. 'Jij ruikt onze 'vieze' geuren dus al niet meer.' zei Zach waarna hij Mauve even quasi verwijtend aankeek.
'Bonjour, mon ami ou amour. Jullie mogen zelf kiezen tot welke je je aangesproken voelt.' hoorde Zach vervolgens een stem, hij keek op naar Mylo en Tyge die bij hen waren komen staan. Zach glimlachte kort naar de twee jongens terwijl hij zijn armen over elkaar sloeg niet wetend hoe hij zichzelf echt een houding moest geven. 'Met wie heb ik het genoegen?' ging Mylo verder, de vraag vooral naar Norah gericht. Norah stelde zich zelf vriendelijk voor en noemde daarna ook Mauve bij haar naam die zich ook voorstelde. Opnieuw liet Zach zijn blik over de vier anderen gaan. Was dit het moment dat ze allemaal stapel verliefd op elkaar werden? Liefde op het eerste gezicht en alles, met Zach als een vijfde wiel aan de wagen. Een vijfde wiel was nogal nutteloos, misschien moest hij zichzelf meteen maar wegrollen.

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

Tyge Sebastian Layton

Hall With Zach and Mycroft & the ladies|| Welcoming the ladies

Ik deed mijn best om Mycroft te negeren, al zag ik vanuit mijn ooghoeken wel dat hij naar zijn wangen aan het wijzen was. koppig beet op mijn kiezen in de hoop dat mijn wangen terug een normaal kleurtje zouden krijgen, al had de jongen er des te meer plezier in zo bleek. "En nee, ik ken niemand. Maar daar kan verandering in komen, uiteraard." sprak de jongen vervolgens waardoor ik hem even kort aankeek en daarna mijn wenkbrauw even optrok toen hij veels te enthousiast leek. Mijn hart stond dan ook even stil doen de zwartharige jongen me plots bij de pols greep en me mee trok, langs Junior heen. Ik schonk mijn roommate een 'help me.' blik vooralleer ik mee werd gesleurd. "Mycroft what the…" mijn ogen werden zo groot als schoteltjes toen ik dan ook merkte dat we Zach's riching uitgingen. "Wat ben je aan het -' terugtrekken was te laat, want we waren door het gezelschap gespot. Ik slikte even en schonk Mylo even een dodelijke blik voordat ik me probeerde te herpakken , gezien we bij Zach en de dames gevoegd waren.
"Bonjour, mon ami ou amour. Jullie mogen zelf kiezen tot welke je je aangesproken voelt," Sprak Mycroft galant en knipoogde even naar Zach, waarna hij zijn hand uitstak naar de dames. Echter was ik nog wat te nerveus. Nu mijn polsen terug vrij waren had ik deze keurig achter mijn rug gehouden terwijl mijn blik nog even op Zach gericht hield alvorens ik dan toch durfde naar de dames te kijken. Mijn wangen hadden tot mijn genoegen, weer hun normale kleur -desalnietemin met een lichte blos- Dus konden ze me daar niet mee kwellen, zoals Mylo net had gedaan...
"Met wie heb ik het genoegen?" de slijmbal dat hij was had de zwartharige jongeman algauw enkel aandacht voor de dames, welke zich vriendelijk voorstelden als Norah en Mauve. Norah deed me niet heel vreemd, ze had met trekjes mee van een jongen die niet ver van mij ooit een kamer had, al was dat nu veranderen, aangezien we met roommates opgescheept zaten door de dames. Ik perste mijn lippen licht op elkaar, toen ik de andere brunette kort bekeek en haar blik de mijne weer kruiste. Godzijdank hadden mijn wangen nu geen kleurtje bij gekregen, al zorgde dit oog contact voor een plotse nerveusheid die over mijn huid kribelde. 'Mauve Kingsland, leuk jullie te ontmoeten.' glimlachte ze waarna ze haar hand naar me uitstak. 'En jij bent?' normaliter hield ikw el van de aandacht, maar op dit moment wenste ik toch dat Mycrift de dames wat bezig hield terwijl ik er vandoor kon muizen... Ik rechtte mijn rug iets meer en nam dan Mauves hand aan, mijn glimlach opzettend zoald mijn vader me altijd had geleerd om hoe je je zakenpartners moest begroetten. "Tyge Layton, aangename kennismaking." sprak ik galant, waarna ik haar hand weer los liet en ook de hand van haar vriendin Norah vriendelijk schudde. " Jullie mogen me Layton of Lay noemen, mijn naam is niet gemakkelijk uit te spreken." het was het standaard 'begroetingszinnetje' dat in mijn hoofd geprent zat, dus het haf me wel een zekere zelfzekerheid, echter voordat de dames de kans kregen om toch mijn naam te burcheren, of voordar Mycroft het in zijn hoofd krijgt andere 'bijnaampjes' te suggereren, besloot ik om de aandacht -voor één keer- niet naar mezelf toe te eisen, maar naar de andere twee jongens toe te schuiven. "Dus, Mauve, Norah, vanwaar kennen jullie Zach als ik vragen mag? Leek wel erg familiar." ik glimlachte zwakjes en haf Mycroft een subtiele por met een 'ik krijg je nog wel terug'blik vooralleer ik 'nieuwsgierig' naar Zach en de dames keek, mijn lichttrillende nerveuse handen negerend... Misschien wel goed dat ik mijn jasje kwijt was aan de zwartharige jongen, want ik had het best warm gekregen.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Er verscheen een grote lach op Colins gezicht toen hij mij ook zag en ik lach even. Oh, hem had ik echt al heel lang niet gezien. Ik had de jongen gemist en wist ook zeker dat we veel te bespreken hadden. Hij maakte een korte buiging en strekte vervolgens zijn hand naar mij uit, een uitnodiging om zijn kant op te komen. Dit was ik ook net van plan als ik in mijn ooghoek een andere bekende mijn kant op zie komen. Well well, het is een grote school en toch heb ik al meteen de twee jongens gezien die ik ken. Het is bijna een talent te noemen. Ik blaas snel een kus Colins kant op en wenk hem dan mijn kant op. "Liybimaya, Dobro pozhalovat' v Darwin Prep." hoor ik Aleksei zeggen, die mij ondertussen bereikt heeft. Ik glimlach en sla mijn armen om de nek van mijn beste vriend met een glimlach. ''Hi darling.'' zeg ik en ik druk een snelle kus op zijn wang, waar ik vooral door de hakken goed bij kon. ''Hoe gaat het met je? Het is al weer even geleden dat ik je heb gezien." vroeg ik hem vervolgens als ik hem weer los heb gelaten. De laatste weken waren erg druk en ik had bijna niemand anders gezien dan de dames van Clementine. Toen onze school de deuren moest sluiten, was ik ook weer even afgereisd naar Moskou. Ik had namelijk verwacht dat het langer zou duren voor we ergens plek hadden dus ik zag het als een mooie kans om de familie weer eens te zien. Maar goed, hier zijn we weer. ''Hopelijk zorgt onze komst niet voor al te veel chaos?'' vraag ik hem dan speels. Wat schuin staat is Russisch, because I'm too tired to translate

---

El Diablo.

---

---

Bijna automatisch wilde Colin de arm die Mylo voor hem uitstrekte aannemen, tot hij in de gaten kreeg dat deze voor Tyge bedoeld was. Wat verward, vooral vanwege wat er op dit moment in zichzelf om ging keek hij de zwartharige rebel vragend aan. Het enige antwoord dat hij echter kreeg was een knipoog, waaruit hij niet veel wijzer raakte. "Maar -" pruttelde hij. En dat was het ook, hij had geen idee hoe hij die zin moest afmaken en waarom hij überhaupt bezwaar zou moeten hebben tegen het feit dat Mylo zich onder de dames wilde gaan mengen. Het was alleen maar logisch, dus vanwaar zijn protest dan kwam was zelfs voor Colin een raadsel. Het vervelende gevoel ebde echter niet meteen weg, waardoor hij zijn twee klasgenoten verstomd even na staarde. "Hm," snoof hij. Hij besloot zijn aandacht te verleggen, en keek opnieuw in de richting van Alexandra die hem tot zijn groot genoegen wel gezelschap wilde houden. Hij liet zich dan ook geen twee keer wenken en stak vlotjes de ruimte door. Ondertussen was ook Aleksei bij de dame gaan staan, wat de nieuwsgierigheid in Colin op deed borrelen. Hij vroeg zich af hoe de twee elkaar kenden, maar vond het tegelijk wel prettig. Hij mocht de jongen meer dan hij ooit zou toegeven, en dat ze een gemeenschappelijke vriendin hadden zou alleen maar leuke mogelijkheden met zich meebrengen. Geduldig wachtte hij dan ook op een geschikt moment om zichzelf in het gesprek te mengen. ''Hopelijk zorgt onze komst niet voor al te veel chaos?'' sprak de blondine, met die fonkeling in haar ogen waar Colin zo dol op was. Hij nam haar hand in de zijne en drukte er een kus op, alvorens deze weer los te laten. "Chaos is a friend of mine," quoteerde hij Bob Dylan, vlotjes aansluitend in de moedertaal van het duo. Glimlachend stootte hij Aleksei's schouder aan met die van zichzelf, waarna hij zijn vraag niet langer kon bedwingen. "Hoe kennen jullie elkaar?"

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

17 • Happy Class Clown • Junior • Hall • Zdravstvuy, liybimaya • Alexandra & Colin

---

Alexandra leek mij eerst niet op te merken, maar al snel viel haar blik toch op mij en wenkte ze Colin hierheen te komen. Ik heette haar welkom en beantwoordde haar knuffel met mijn armen om haar heen en een kus op haar voorhoofd. "Het gaat, het gaat. De voorbereidingen vallen me soms wat zwaar, maar het is voor het beste." Zelfs in het Russisch kon ik hier niet vrijuit spreken, en dat vond ik toch wel lastig. Graag had ik haar meer verteld, maar dat ging simpelweg niet, omdat ik niet wist hoe goed mijn klasgenoten echt waren in hun talen. "Hoe is het met jou? Heb je een goede reis gehad?" Ik kon me niet voorstellen hoe het was om pots van school te moeten veranderen en te horen dat je oude school gevaarlijk blijkt te zijn. Wat verschrikkelijk. Alexandra en ik wisten wel hoe het was om over je schouder te moeten kijken, maar dit was toch anders. Dat was het punt dat Colin zich ook bij ons voegde. Ik wist dat hij Russisch sprak, dus ik maakte ook niet echt aanstalte om van taal te wisselen. Daarbij was ik wel echt benieuwd hoe ze elkaar kenden. Colin was galant als altijd, glad bijna, maar het had zeker z'n charme en hij wist zeker goed hoe hij met een dame om moest gaan. "Orde is slechts een illusie. Wie controle heeft kan chaos altijd te boven." Het was iets wat mijn vader altijd zei, en ik vond het wel passend, zeker omdat ik op dit moment nog een beetje een façade op probeerde te houden. Waarmee Colin als antwoord kwam was vooral iets wat me toch een beetje liet lachen, en daarmee mijn facade begon af te breken. Ook porde hij me in mijn ribben, wat ik iets minder leuk vond, zeker voor deze dame. Het was de vraag die ik hem had willen stellen, maar hij was me helaas voor. Ik moest daar duidelijk nog aan werken. "Ik vroeg me nu net hetzelfde af. We kennen elkaar al zolang we leven. Onze families zijn heel close en we zijn zo toch min of meer samen opgegroeid." Meer hoefde en mocht Colin niet weten. Ik wilde hem niet in gevaar brengen en mezelf en Alexandra ook niet. "Lang dachten ze zelfs dat we zouden trouwen." gooide ik er nog in met een lach. Hopelijk kon ik Alexandra zo tussen neus en lippen door duidelijk maken dat hier mijn kastdeur wel wijd open stond, in tegenstelling tot thuis. "Maar hoe kennen jullie elkaar?" De vraag was niet enkel aan Colin gericht, maar ook aan de dame. Ik was oprecht benieuwd, want de dochter van een Russische maffiabaas kwam niet zomaar met iedereen in contact, zelfs niet binnen de elite. "Nu bedenk ik me net, mijn liefste, dat jij in mijn kamer verblijft, mocht je hier willen overnachten. Ik hoop dat die je bevalt. Als er nog iets is moet je het maar zeggen." Daar hadden onze vaders vast voor gezorgd, maar ergens vond ik het zeker ook wel fijn dat er geen wildvreemde in mijn kamer kwam te liggen, of in elk geval dat ik een van de twee dames kende. Nu wist ik niet of ze echt hier zou verblijven of niet, maar het aanbod was er. Ik sliep intussen aan de andere kant met Zach op een kamer, wat zeker ook geen straf was. Over Zach gesproken, die stond wat hulpeloos om zich heen te kijken naast me. Ik pakte zijn hand vast en trok hem naar me toe tot hij tegen mijn zij botste. "En dit is Zach. Zach, dit is Alexandra, mijn jeugdvriendin uit Moskow." Ik stelde haar nu maar voor in het Engels, want in hoeverre Zach ons in het Russisch zou kunnen volgen wist ik niet.

---

Bowties were never Cooler

Rebel      •      Hall      •      Mauve,Norah&Tyge

Norah en Mauve. Prima, prima, dat kan ik onthouden. Mijn glimlach is van de charmante soort terwijl ik me meer tot Norah richt, vrijwel direct door hebbend dat Mauve meer interesse heeft in Tyge. Wat hilarisch is en waarvan ik heel graag wil zien hoe onze casanova er mee omgaat. Hij kiest voor de een vis op het droge aanpak en ik geniet intens van zijn hulpeloze blik in mijn richting. Nope bestboy, de spotlight is voor jou.       "Tyge Layton, aangename kennismaking. Jullie mogen me Layton of Lay noemen, mijn naam is niet gemakkelijk uit te spreken," verkondigt hij als een ingestudeerde bijrol in een slecht toneelstuk en ik werp hem een ietwat zure blik met een stille for real? Voor ik er echter iets van kan zeggen of hem Twijg kan noemen, is hij onverwachts weer aan het woord.       "Dus, Mauve, Norah, vanwaar kennen jullie Zach als ik vragen mag? Leek wel erg familiar," borduurt hij mooi voort, waarop ik een elleboog in de zij krijg en hem even scherp aan kijk. Gespierde bruut. Geen respect voor de ranker gebouwden onder ons.       Zachary krijgt zijn vraag echter al niet meer mee of kiest er heel bewust voor niet degene te zijn die het gaat beantwoorden, want hij verwijdert zich met een kort knikje van het groepje en slentert naar een andere cluster verderop in de hal. Mijn ogen blijven iets langer hangen wanneer ik Colin er ontdek, inderdaad vergezeld door de blonde dame. Ik negeer de steek van ongenoegen.       "Ongetwijfeld een fascinerend verhaal," breng ik duidelijk weinig geïnteresseerd in, misschien toch niet zo goed in het negeren. "Ik ben Mylo." En ik steek mijn hand uit naar Norah. No way dat ik net als Tyge mijn hele naam ga vermelden. Ten eerste; mijn naam is belachelijk, en ten tweede; mijn achternaam brengt niet altijd voor iedereen even goede indrukken met zich mee. Het zou niet de eerste keer zijn dat iemand mij veroordeelt voor de dingen die mijn ouders uitvreten, vooral binnen deze kringen.

---

Marrow deep, soul deep, essence deep

---

---

Zach legde zijn handen rustig op zijn onderrug terwijl hij van de twee jongens naar de twee dames keek. Eerlijk gezegd voelde hij zich nu wel een beetje het derde wiel aan de wagen, of meer het vijfde wiel aan de wagen. Mylo en Tyge hadden, zoals verwacht, vooral interesse Norah en Mauve en niet zozeer in Zach. Heel raar was dat natuurlijk niet, Zach was niet erg bijzonder meer voor de twee jongens, hem kenden ze al langer. Meisjes daar in tegen zag je niet elke dag door deze hallen heen wandelen, dat was natuurlijk een stuk fascinerende.
"Dus, Mauve, Norah, vanwaar kennen jullie Zach als ik vragen mag? Leek wel erg familiar." Zach werd uit zijn gedachten gehaald toen hij zijn eigen naam hoorde. Hij keek even naar Tyge die de vraag stelde, hoewel hij wederom voornamelijk op de meiden was gericht. Zach maakte dan ook niet direct aanstalten om de vraag te beantwoorden. Zach kreeg echter ook niet de kans om deze vraag te beantwoorden, plots voelde hij een hand in de zijne glijden, waardoor hij van zijn oorspronkelijke groepje weg getrokken werd. Toen Zach zag aan wie de hand toebehoorde wierp hij Mauve nog snel een veel betekende blik toe, alsof de jongedame zou moeten weten wat Zach hiermee bedoelde. Waarschijnlijk was Mauve zich alsnog van geen kwaad bewust, want Zach had de jongedame nooit echt verteld over Aleksei. Wel eens vaag, maar nooit in detail of bij naam, vooral omdat Zach niet eens echt wist wat hij over Aleksei zou moeten vertellen. Hoe kon je uitleggen wat er aan de hand was als je dat zelf niet eens echt wist?
"En dit is Zach. Zach, dit is Alexandra, mijn jeugdvriendin uit Moskow." Sprak Aleksei toen Zach naast de blonde jongen stond. Nu ging Zach zijn blik van Aleksei naar de blondine met wie hij Aleksei al had zien staan, Alexandra. Ook viel Zach zijn blik nu op Colin die zich bij de blondies had gevoegd, even betrok Zach zijn gezicht bij het zien van deze jongen. Echter was Zach niet zomaar uit het veld geslagen, hij richtte zich weer op Alexandra. 'Zachary Bloomberg,' zei Zach terwijl hij zijn hand uitstak naar de jongedame. 'Leuk je te ontmoeten.' voegde Zach aan zijn woorden toe. 'Ik hoop dat je het hier naar je zin zal hebben.' Pas toen realiseerde Zach zich dat zijn hand nog altijd in die van Aleksei lag, even keek hij weer naar de blonde jongen, waarna hij Aleksei zijn hand snel liet vallen en zijn handen op zijn rug neer legde.

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

♥ ♥ ♥ ♥ ♥
Mo • senior • with Norah&Zach • arriving at Darwin Prep

♥ ♥ ♥ ♥ ♥

'En jij bent?' mijn blik ging nieuwsgierig over de jongen heen. Hij was echt een heerlijke verschijning. De jongeman pakte mijn hand vast en schudde hem netjes.       'Tyge Layton, aangename kennismaking.' Ik knikte instemmend. 'Jullie mogen me Layton of Lay noemen, mijn naam is niet gemakkelijk uit te spreken.' Ging de jongeman nog even verder.       'Is Ty ook goed?' glimlachte in vriendelijk zijn kant op. Ty klonk veel leuker, speelser en gewoon beter dan Layton. Ik zag dat Zach me al in de smiezen had, waardoor ik even ondeugend zijn kant op keek.       'Dus, Mauve, Norah, vanwaar kennen jullie Zach als ik vragen mag? Leek wel erg familiar.' Vroeg Ty vervolgens. 'Oh Zach en ik gaan way back, we wonen bij elkaar in de straat. Of niet Zachory?' een lief glimlachje sierde weer mijn gezicht totdat Zach ineens weg werd getrokken door een blonde jongeman. Mijn wenkbrauwen schoten de lucht in en ik keek even verward naar het individu.       'Ongetwijfeld een fascinerend verhaal,' hoorde ik de zwartharige jongen zeggen. 'Ik ben Mylo.' Ik glimlachte zijn kant op. Deze jongen was ook wel echt interessant. Zijn gezicht had iets heel moois, maar ook iets dat echt iets stoers uitstraalde, sexy bijna. Zodra hij klaar was met het schudden van Norah's hand stak ik ook mijn hand uit zijn kant op.       'Mauve, aangenaam.' Ik schudde ook kort zijn hand en keek toen weer even weg, naar waar Zach was gebleven. Hij was nog bij de blonde jongen en een blonde dame. Vooruit, ik kon hem ook niet continu claimen hier. Het viel me ineens op dat een aantal jongens wel een volledig uniform aanhadden, maar de heren die voor me stonden hadden beide geen compleet uniform aan.       'Hoe zit dat eigenlijk met de kledingvoorschriften hier? Is een volledig uniform niet verplicht?' vroeg ik dan ook nieuwsgierig. Als ik mijn eigen kleding kon combineren met de schooluniformen zou dat zeker wel leuk zijn.

---

- thank you for existing -

Mauve stelde zich ook voor en Norah kon het toch niet helpen haar ogen wat nieuwsgierig over de twee jongens te laten glijden. Waarschijnlijk had ze ze wel een keer gezien, ergens in het voorbijgaan of wanneer Stanley wat op moest halen thuis en zijn vrienden in de auto buiten op hem wachtten. De tweede jongen stelde zich daarna voor als Tyge a.k.a. Layton en Norah schudde zijn hand. Het duurt echter niet lang voor Zach mee wordt getrokken door een onbekende en kort keek Norah opzij naar Mauve, die toch niet al te blij leek met deze ontwikkeling. Ze haakte haar arm in die van haar beste vriendin en schonk haar een glimlach toe.       'Ik ben Mylo,' zegt de jongen met het zwarte haar vervolgens en Norah glimlachte hem nu ook toe en schudde zijn hand. Het was allemaal verschrikkelijk formeel, maar als twee kostscholen samenvoegen, ook al is het tijdelijk, moet het wel volgens het boekje gaan. Norah bekeek Mylo kort en werd toen door Mauve's vraag over kledingvoorschriften uit haar gedachten gehaald. Norah kreunde.       'Ik ga niet in zo'n pak rondlopen,' pruilde ze direct. Ze wist precies hoe het uniform van Darwin eruit zag en ze kon niet zeggen dat ze het heel leuk vond. Haar eigen uniform ging tot daaraan toe, maar daar hield het ook wel mee op. 'Mijn eigen kleding zit toch veel lekkerder.'

---

I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

"Het gaat, het gaat. De voorbereidingen vallen me soms wat zwaar, maar het is voor het beste." Ik knik stilletjes, ik wist al waar hij het over had. "Hoe is het met jou? Heb je een goede reis gehad?" Ik glimlach en knik weer. ''Hmh, dat dan weer wel. Zeer comfortabel.'' zeg ik met een lichte grijns. Het beste van het beste in een vliegtuig, daar valt zeker niet over te klagen. Na mijn laatste woorden wordt plots mijn hand gepakt en zodra ik een kus erop voel, grijns ik tevreden. "Chaos is a friend of mine," quoteerde een bekende stem en ik draai me naar Colin toe. ''Hey you,'' zeg ik met een lach op mijn gezicht en ik sla mijn armen om zijn nek. Ik druk een kus op zijn wang en laat hem dan uiteindelijk langzaam los. "Hoe kennen jullie elkaar?" vroeg hij ondertussen. Ik wil net antwoorden maar Aleksei is mij voor. "Ik vroeg me nu net hetzelfde af. We kennen elkaar al zolang we leven. Onze families zijn heel close en we zijn zo toch min of meer samen opgegroeid." Ik knik. "Lang dachten ze zelfs dat we zouden trouwen." Ik begin te lachen en schud mijn hoofd. ''Hmh, mijn vader heeft nu andere plannen...'' mompel ik en rol mijn ogen, waarna ik het wat weg wuif. Sergey, de zoon van een van zijn goede vrienden, vond hij blijkbaar een perfecte match. Well, no thanks. Not my type. "Maar hoe kennen jullie elkaar?" Ik glimlach en knuffel Colins arm lichtjes. ''He was the one that got away..'' pruil ik maar kijk dan op naar Colin en geef hem een speelse knipoog, zodat hij wist dat het goed zat. "Nu bedenk ik me net, mijn liefste, dat jij in mijn kamer verblijft, mocht je hier willen overnachten. Ik hoop dat die je bevalt. Als er nog iets is moet je het maar zeggen." Ik glimlach naar Aleksei en knik, waarna ik Colin weer wat los laat. ''Hmh, dat zou wel eens handig kunnen zijn..'' zeg ik en hou mijn hoofd wat schuin. ''Thank you, darling.'' Toen pakte hij opeens een andere jongen bij zijn hand en trok hem naar ons groepje. "En dit is Zach. Zach, dit is Alexandra, mijn jeugdvriendin uit Moskow." stelde hij mij voor aan de jongen, Zach dus. 'Zachary Bloomberg,' zei Zach terwijl hij zijn hand uitstak, welke ik glimlachend aan nam. 'Leuk je te ontmoeten.' voegde hij aan zijn woorden toe. ''Insgelijks." zeg ik nu in het Engels, waar mijn Russische accent licht doorheen kwam. Ik had natuurlijk weer een tijdje in Rusland rondgelopen en om hier nou weer opeens te wisselen naar het Engels.. 'Ik hoop dat je het hier naar je zin zal hebben.' Ik knik en kijk even naar Colin en Aleksei. ''Dat moet wel goed komen.'' zeg ik met een lichte grijns. Ik wist mij altijd wel te vermaken. Als iets niet interessant is, moet je het zelf maar interessant maken. Niet? ''Dus guys, hoe zit het met feestjes? Is het te doen hier, of moet ik het feestje naar jullie brengen?'' plaag ik ze.

[ bericht aangepast op 11 okt 2019 - 14:56 ]

---

El Diablo.

---

---

"Ik vroeg me nu net hetzelfde af. We kennen elkaar al zolang we leven," Colin knikte even, als teken dat hij aandachtig aan het luisteren was. Hij was oprecht benieuwd naar wat Aleksei te vertellen had. Onze families zijn heel close en we zijn zo toch min of meer samen opgegroeid. Lang dachten ze zelfs dat we zouden trouwen." Hij moest even lachen, om verschillende redenen. Het idee van Alexandra en Aleksei als koppel was allerminst geloofwaardig. En een paar jaar terug was de kans dat hijzelf en de blondine ooit het altaar zouden bereiken zeker wel eens zijn gedachten gepasseerd. Daar was natuurlijk verandering in gekomen toen Ryker ten tonele kwam, maar hij en Alexandra hadden het zeker goed gehad samen. Nerveus keek Colin even over zijn schouder, in de richting van zijn huidige vriendje. Diens blik alleen al voorspelde weinig goeds. Hij wist echter maar al te goed dat de rijkeluiszoon hem nooit terecht zou wijzen waar anderen bij waren, dus hij maakte van de gelegenheid gebruik om van het moment te genieten en focuste zich weer op het duo waar hij bij stond. "Maar hoe kennen jullie elkaar?" Die vraag was natuurlijk wel te verwachten geweest. Hij wist niet hoeveel zijn maatje wist over Alexandra's relaties en besloot dan ook dat het beter was als hij haar het woord liet nemen. Hij blikte even in haar richting en glimlachte terwijl het blondje uit de biecht klapte, ''He was the one that got away..." De oudste Graham telg moest even lachen, en drukte zijn lippen op Alexandra's haren nadat ze hem een knipoog had gegeven. Hij zat er niet mee in dat ze het hem ooit kwalijk zou genomen hebben; ze waren jong maar wat ze wisten wat ze aan elkaar hadden en hadden alles netjes en op een volwassen wijze afgesloten voor Colin zich op Ryker gestort had. De opmerking dat hij net haar door zijn vingers had laten glippen hield hij maar voor zichzelf. Niemand schoot ermee op als hij oude koeien uit de sloot zou halen en hij wilde het dan ook iedereen besparen. Terwijl de twee Russische studenten onder elkaar nog wat keuvelden stopte Colin zijn handen in zijn zakken en keek de ruimte even rond. Hij voelde zich een beetje betrapt toen hij Mylo aantrof en deze ook net zijn richting uit keek. Wat hij echter niet kon plaatsen was de donkere blik op het gezicht van hun Huisrebel. Ietwat ongemakkelijk richtte Colin zich weer op zijn eigen groepje gesprekspartners. Tot zijn verbazing was Zachary erbij gekomen, en hij had niet meteen opgevangen hoe dat zo was gebeurd. "... naar je zin zal hebben," ving de bankierszoon nog op, wat een glimlach op zijn lippen deed verschijnen. Hij mocht dan wel Zach's grootste fan niet zijn, manieren had de jongen wel. ''Dat moet wel goed komen. Dus guys, hoe zit het met feestjes? Is het te doen hier, of moet ik het feestje naar jullie brengen?'' antwoordde Alexandra ondertussen vrij snel. "Sahenka," bracht Colin, geveinsd verontwaardigd uit. "Ik had al zo'n vermoeden dat je problemen met je mee zou brengen." Hij hield even zijn mond om de spanning op te laten bouwen. "Ik wist wel dat er een reden was waarom ik van je hield," maakte hij plagend zijn zin af. Misschien was hij bevooroordeeld maar als er in zijn mening iemand was die wist hoe ze het beste van een avondje kon maken dan was het de dame aan zijn arm wel. Een ondeugende grijns gleed op zijn gezicht terwijl een idee zich ontwikkelde. "Aleksei, Zachary... Herinneren jullie je de black-out van vorig jaar oktober nog?" vroeg hij geamuseerd. Door een storing in de elektriciteitskast was het hele gebouw gedurende een nacht in het duister gehuld. De jongens hadden er niet beter op gevonden om uit hun kamers te sluipen en er in de kelder een feestje van de te maken voor iemand hun afwezigheid op kon merken. Ondanks het gebrek aan muziek amuseerde iedereen zich rot met spelletjes als kaartje blazen, Marco Polo en zelfs pong. Hij zou nooit vergeten hoe het klonk als de pingpongballetjes nietsvermoedende omstanders raakten in plaats van de bekers die wellicht niet eens opgesteld stonden zoals het hoorde omdat niemand kon zien wat ze deden. "Wat als we dit keer op voorhand konden plannen?" Misschien konden ze dit keer wat glowsticks voorzien, zodat er een heel klein beetje licht was, maar genoeg om het spannende en mysterieuze te bewaren. "Ik neem aan dat de Clementines niet bang zijn in het donker?" vroeg hij Alexandra, voor de zekerheid.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

17 • Happy Class Clown • Junior • Hall • Zdravstvuy, liybimaya • Alexandra & Colin & Zach

---

Alex had gelukkig een goede reis gehad. Dat kon ook bijna niet anders met ouders zoals die van haar, maar turbulentie was altijd naar, hoe je ook vloog. Colin voegde zich al snel bij ons en stal zoals altijd de spotlight. Hij vroeg ons hoe we elkaar kenden, en ik gaf snel uitleg, wat beiden wel deed lachen. Dat was mooi, want een glimlach op de gezichten van mijn vrienden was iets waar ik voor leefde. Het feit dat Alex's vader andere plannen had verbaasde me niets, maar ik vond het ergens ver weg ook wel jammer. Dat betekende dat mijn enige kans op een toch enigszins liefdevol huwelijk verkeken was, zelfs al was het maar vriendschappelijk. Trouwen met een man, zoals mijn hart wel wilde, was namelijk in mijn positie echt niet mogelijk, waar Colin die mogelijkheid nog wel had. Alex vertelde me kort maar duidelijk hoe zij elkaar kenden. Nu viel het kwartje. Ze had me wel eens verteld over de Amerikaan die ze toch wel een stuk leuker vond dan een normale scharrel, maar ik had nooit gedacht dat het Colin zou zijn. Ergens pasten ze wel samen, maar Colin was nu bezet en haar vader had andere plannen, dus ook die optie leek verdwenen te zijn. Ze waren best een leuk stelletje, moet ik toegeven toen ik Colin haar een kus op haar haren zag geven, maar goed, dat zou het verleden blijven. Ik vertelde haar kort over de kamer waar zij met nog een ander meisje zou slapen, mijn kamer, toen mijn blik viel op Zach, die wel bij een groepje stond maar toch een beetje verloren. Ik trok mijn boytoy, want dat was hij ergens toch wel, naar me toe en stelde hem voor. Jammer genoeg trok hij zijn hand uit die van mij, wat onbewust een klein en kortstondig pruillipje op mijn gezicht bracht. Hij hoefde zich rond deze mensen echt niet te schamen, of bang te zijn dat Alex het door zou vertellen. Dat had ze in al die jaren mij niet aangedaan, dus er was geen enkele reden waarom ze nu zou beginnen. Koppig dat ik was stak ik mijn hand in zijn kontzak, legde mijn hoofd op zijn schouder, en kneep heel zacht in zijn bil, hopelijk genoeg om zo'n schattig blosje bij hem op te wekken. Alex begon over een feestje en ik grijnsde. We hadden hier zeker wel feestjes, maar ik wist zeker dat Alex er wat Russische flair aan kon geven. Ik had moeten lachen om Colin's woorden, want het was duidelijk grappig bedoeld, maar het feit dat hij zei dat ze problemen was , was ik toch niet blij mee. Al was het wel een beetje waar, want rond Alex was het nooit saai. Colin ging verder over een feestje van vorig jaar. Dit toverde wel een grijns op mijn gezicht. In het begin waren er velen niet blij geweest met het donker, maar het was een van de beste feestjes geweest. Daarbij was er in dat donker meer gebeurt dan iemand ooit zou toegeven, want ja, jij kon de anderen niet zien, maar zijn jou ook niet. "Klinkt goed, Colin. Ik weet welke draden we moeten hebben." zei ik met een grijns. Ik had het namelijk daarna nog wel een keer gedaan om te kloten met de lampen tijdens de les van een invaldocent. Alex zou nog wel merken dat ik zeker niet zo serieus was als onze ouders dachten. Hier was ik iemand, waar de docenten argwanend over waren, en niet omdat ik een maffia kind was, maar omdat ik altijd wel zorgde dat er iets te beleven was. Dat ging alleen soms ten koste van lestijd ofwel hun waardigheid. Vraag dat maar aan Mr. Harries, die een brandblusser in zijn bureau had, omdat je maar nooit wist wanneer je broek spontaan in de fik vloog. Daar was ik trouwens nooit voor gepakt, zoals voor de meeste van mijn grappen, zelfs al wisten ze heel goed dat het waarschijnlijk mijn of Jace's werk was. Gepakt worden was voor amateurs en dat ben ik nooit geweest. "Dus, vanavond een feestje? Ik weet dat er een officieel welkom is, maar we moeten de dames wel een beetje laten zien wat er hier gebeurt na bedtijd." Ik schonk Alex een knipoog en leunde nog iets meer tegen Zach. Ik ging even op mijn tenen staan en fluisterde in zijn oor: "En anders maken wij er samen een feestje van." Ik legde daarna mijn hoofd weer op zijn schouder en keek de groep rond, net als de rest die ook in groepjes in de hal stond. Er waren best wat meisjes, wat de jongens hier vast niet erg vonden. Zolang ze maar niet met mij probeerden te flirten. Dat gebeurde thuis al te veel, en hier kwam ik om daar vanaf te zijn, en dat wilde ik graag zo houden.

---

Bowties were never Cooler

---

---

Al snel toen Zach bij Aleksei en zijn vrienden was komen staan had Zach toch maar Aleksei zijn hand los gelaten, omdat hij zich daar toch niet helemaal bij op zijn gemak voelde. Echter leek Aleksei dat niet bepaald door te hebben, want zodra Aleksei de kans kreeg voelde Zach de hand van de blonde jongen in de achterzak van Zach zijn broek glijden. Zach keek de jongen even aan die het op dat moment nog erger maakte door Zach in zijn achterste te knijpen. Een zelfvoldane grijns stond op Aleksei zijn lippen, Zach daar en tegen voelden zijn wangen rood kleuren waarna hij kort om zich heen keek om te kijken of het iemand was opgevallen. Er was nog niemand die hun echt vreemde blikken toe wierp.
"Ik wist wel dat er een reden was waarom ik van je hield," hoorde Zach Colin zeggen, maar Zach had de context van deze zin volledig gemist doordat hij te afgeleid werd door Aleksei die inmiddels zijn hoofd op Zach zijn schouder liet vallen. "Aleksei, Zachary... Herinneren jullie je de black-out van vorig jaar oktober nog?" vroeg Colin, Zach knikte een beetje instemmend, zich vaag herinnerend waar Colin het over had. In de tussen tijd was Zach met hele andere dingen bezig, zo snel mogelijk Aleksei van zich af te krijgen zonder Aleksei daarmee echt te beledigen. Echter leek dat niet echt een mogelijkheid te zijn, vooral als het gepaard moest gaan met snelheid, want Zach had geen zin dat mensen hun echt samen zouden zien. Niets naar Aleksei bedoeld, maar Zach voelde zich daar momenteel gewoon nog niet echt comfortabel bij. Vandaar dat Zach uiteindelijk ook de moed bij elkaar wist te verzamelen om Aleksei een beetje van hem weg te duwen terwijl hij zelf de andere kant opstapte. Als vanzelf gleed ook Aleksei zijn hand uit Zach zijn achterzak bij deze beweging, net zoals Aleksei niet langer de kans had zijn hoofd op Zach zijn schouder te laten rusten.
"Wat als we dit keer op voorhand konden plannen?" zei Colin. "Ik neem aan dat de Clementines niet bang zijn in het donker?" Zach grinnikte terwijl hij naar de blonde vriendin van Aleksei keek. 'Anders zijn er vast genoeg jongens die ze wel willen beschermen.' merkte Zach op, waarna hij even van Alexandra naar Colin keek. Aleksei durfde hij niet echt meer aan te kijken, het was niet Zach zijn bedoeling om Aleksei te beledigen met zijn actie of wat dan ook. Zach wou niet weten hoe Aleksei nu naar hem keek. "Dus, vanavond een feestje? Ik weet dat er een officieel welkom is, maar we moeten de dames wel een beetje laten zien wat er hier gebeurt na bedtijd." zei Aleksei. Zach knikte terwijl hij zijn armen op zijn rug neer legde. 'Een feestje klinkt altijd goed.'

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

SKIP: We zijn ondertussen een aantal dagen verder. Naast hun drukke lessenrooster zijn de heren flink bezig geweest met het plannen van een black-out party. Het resultaat mag er dan ook naar wezen. Enkele uren geleden ging het feest van gang, in de kelders van het college. Iedereen luistert naar dezelfde playlist via draadloze koptelefoons, zodat de muziek niet te horen zou zijn voor leerkrachten. Er zijn verschillende alcoholische drankjes te vinden en op enkele glow sticks na is het pikkedonker; de perfecte cocktail voor een avondje vol plezier en wellicht drama.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

---

---

De woorden die Colin met Ryker had gehad over zijn onderonsje met Alexandra waren niet min geweest. De gemoederen waren zo hoog opgelopen dat het koppel elkaar reeds enkele dagen niet had gesproken. Voor het eerst in hun relatie had Colin geen reden gevonden zich te hoeven verontschuldigen, hij had enkel en alleen een oude vriendin begroet en een gezellige babbel met haar geslagen. Het was niet alsof hij vreemd was gegaan, of daar ook maar over had nagedacht. Dat Ryker dat niet wilde inzien had hem behoorlijk gekwetst. Net om die reden was het ook dat de jongens zich elk aan een andere kant van de kelder bevonden, tenminste dat vermoedde Colin want hij zag nog geen drie meter voor ogen, en gezien zijn vriendje niet in die straal te vinden was leek hem dat de enige logische verklaring. Hij had echter al een uur of twee geleden besloten zijn avond er niet door te laten verpesten en had zichzelf op enkele drankjes getrakteerd. Wellicht was het de combinatie van alcohol met het feit dat ieder's lichaamswarmte in de ondergrondse ruimte bleef hangen die ervoor gezorgd had dat het de blonde student een goed idee leek zijn shirt uit te spelen, waardoor hij nu met enkel een broek en schoenen aan, vrolijk, met een halflege fles champagne in de ene hand en de andere in de lucht op de muziek stond mee te bewegen.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.