[RPG • 200] Darwin Saints • Speeltopic - Speeltopics

Sinds dag en dauw staat de St. Clementine Prep School for Young Ladies bekend om haar uitmuntende aanbod van lessen en grondige voorbereiding op het universiteitsleven. Het is een privéschool, waarvan enkel de crème de la crème van de elitegemeenschap ook maar kan hopen er een gegeerd plekje te bemachtigen, en dat bovendien voor een stevig prijskaartje. Eén ding is zeker; wie een diploma aan St. Clem's in handen heeft, staat al met één voet binnen in de meest prestigieuze universiteiten eender waar ter wereld.       Het hele Upper East Side district staat dan ook in rep en roer als men ontdekt dat de victoriaanse schoolgebouwen asbest bevatten. Men wil namelijk niet dat dochterlief een minuut langer in de buurt van de gevaarlijke stof verblijft, maar tegelijk moet ook haar opleiding verder gezet kunnen worden.       Galante gentlemen als ze zijn, besluit de raad van bestuur in samenspraak met hun leerlingen om de dames onderdak te bieden op de Darwin Prep Academy for Gents. De gehele linkervleugel van St. Clem's broederschool wordt ter beschikking gesteld voor de meiden.       Dat betekent echter dat de heren nu moeten gaan samen hokken, niet tot ieders jolijt. Ook hun lessen, die ze tot dusver strict apart kregen, zullen de heren van Darwin en de Clementines nu samen beleven. Hoe zal het de Dukes & Dames vergaan nu ze een terrein moeten delen? Worden er verbonden gesmeed, of zullen er vetes ontstaan? Hoe ga je namelijk om met het andere geslacht, als je er al die tijd bijna niks mee te maken hebt gehad?

---

---

Rollen:                   Ladies       ♔Alexandra Liliya Romanova | 18 | Queen B | Ester Expósito | Dacre       ♔ Norah-Rose Jackson | 17 | Status | Faceclaim | lHlCCUP       ♔ Mauve Freya Kingsland | 18 | Rich Partygirl | Kendall Jenner | Sombre       ♔ Jennifer Brennan Laurensen | 18 | Status | Jeri Ryan |Lorem                   Gents       ♛ Colin Graham Lewlyn III |18 | The Emperor | @hendrikgiesler | Hanson       ♛ Jason ''Jace'' Scott Andrews | 18 | The Sports Hero | Sean O'Pry | lovelyreads       ♛ Tyge Sebastian Layton | 17 | The Jealous One | ceclaim | Hargreeves       ♛ Otis Zachary Tobias Bloomberg| 18 | Status | "Good" Christian | Venustic       ♛ Mycroft "Mylo" Lowell Gladstone | 18 | De Rebelse Alternatieveling | Faceclaim |Preservation       ♛ Aleksei Dante Nolan Sokolov | 17 | Happy Class Clown |Tarjei Sandvik Moe |Klaus texttexttexttexttexttexttexttexttexttexttexttexttexttexttexttexttexttexttexttexttexttexttexttexttexttexttexttext

---

---

Het lessenrooster: Maandag Dinsdag Woensdag Donderdag Vrijdag 9:00 - 10:30 Zelfstandige studie 9:00 - 10:30 Grafische vormgeving 9:00 - 10:30 Wereldtalen 9:00 ~ 10:30 Wetenschappen 9:00 ~ 10:30 Algebra 10:30 - 12:00 Zelfstandige studie 10:30 -12:00 Keuzesport 10:30 -12:00 Wetenschappen 10:30 -12:00 Wereldtalen 10:30 -12:00 Grafische vormgeving 12:00 - 13:30 Lunch 12:00 - 13:30 Lunch 12:00 - 13:30 Lunch 12:00 - 13:30 Lunch 12:00 - 13:30 Lunch 13:30 - 15:00 Keuzesport 13:30 - 15:00 Huishoudkunde 13:30 - 15:00 Informatica en IT 13:30 - 15:00 Wetenschappen 13:30 - 15:00 Keuzesport 15:00 - 16:30 Informatica en IT 15:00 - 16:30 Huishoudkunde 15:00 - 16:30 Vrij 15:00 - 16:30 Zelfstandige studie 15:00 - 16:30 Vrij Tussen 7:00 en 8:30 kan men ontbijten Tijdens zelfstandige studie-uren kan men kiezen welke vakken men extra aandacht wil geven, met of zonder hulp van docenten. Op woensdag- en vrijdagnamiddagen is er geen les. Men kan die tijd volledig zelf invullen, of meedoen met teamsporten. Men dient wel op de campus te blijven. In het weekend mag men de campus verlaten, zelfs al is men volledig intern. Blueprints Gelijkvloers - Hal - Trap naar links --> doorsteek naar Common Room - Leslokalen Eerste verdieping - Rechtervleugel: slaapkamers jongens - Linkervleugel: slaapkamers meisjes Ondegronds: - Garage

---

---

Regels: • De huisregels van Quizlet zijn hier ook van toepassing • Dit rpg heeft niet per se een plot, probeer er vooral iets leuks van te maken • Minimumpost van 200 woorden. • Reageer minimaal één keer per week (Bij afwezigheid of drukte graag een seintje) • We sluiten niemand buiten! • Ik ben helemaal voor drama tussen personages, tussen personen is daar in het rpg echter geen plaats voor. • OOC in het praattopic • Maximaal 2 personages per persoon • Probeer 16+ te beperken, daar draait het RPG niet om. • Geen perfecte personages. Deze kids zijn steenrijk maar hebben zeker hun fouten.

[ bericht aangepast op 7 okt 2019 - 13:30 ]

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

17 • Happy Class Clown • Junior • The Party • Excuse you • Zach

---

Het was eruit. Het luchtte erg op, maar tegelijkertijd kwam er een nog naarder gevoel voor terug. Ik wilde Zach niet kwijt, zelfs als dat betekende dat we alleen vrienden konden blijven of dat ik geen actie meer kreeg de rest van mijn schooltijd. Ik ging alleen echt niet terug de kast in tot het moest. Ik voelde zijn hand over die van mij gaan, en het kostte heel veel moeite om niet een stap naar hem toe te zetten en tegen hem aan te leunen. Zijn eerste woorden die kwamen waren nietszeggend. Loze luchtverplaatsing, maar voor een keer was het wel fijner dan stilte. Ik bleef wachten, met mijn blauwe ogen op zijn gezicht gericht, in de hoop iets van hem af te kunnen lezen. Zach zelf ontweek mijn blik, en trok na even ook zijn hand terug, waarbij mijn handen ook van zijn borstkas vielen. Ik luisterde aandachtig naar de warboel van woorden en zinnen die uit zijn mond kwam. Het duurde dan ook even voor alle links in mijn hoofd waren gelegd en ik ergens op kon reageren. Het eerste wat ik deed was zijn handen pakken om die op mijn heupen te leggen, en erna mijn armen om zijn nek te draperen. Aan de ene kant voelde dit gewoon heel fijn en geborgen, aan de andere kant wilde ik ook niet dat als iemand deze kant op kwam en dichtbij genoeg was om schimmen te zien, zou denken dat er hier problemen waren. Dit wilde ik toch graag privé houden. "Ik had er ook echt niet op gerekend, Zach, en om eerlijk te zijn is het voor mij niet eens de sex, maar meer het gevoel dat ik dacht dat ik eindelijk een vriend heb waarmee ik me niet strikt aan de sociale normen hoef te houden." Ik speelde een beetje loos met de haartjes in zijn nek, die over zijn koptelefoon heen vielen. "We hadden dit gesprek veel eerder moeten hebben. Dat had dit alles kunnen voorkomen." Ik ging op mijn tenen staan, met mijn mond enkele centimeters van die van hem. "Ik zal het niet meer in het openbaar doen, tot je zegt dat je er klaar voor bent." Ik deed een stapje dichterbij, zodat mijn lippen zijn oor konden raken. Verleidelijk knipogen ging nu namelijk erg lastig. "Kunnen we het dan wel een keertje nuchter proberen?" Dat laatste was toch wel een klein beetje de drank. Ik was heel blij dat ik nu wist waarom hij dit deed, en om eerlijk te zijn, zo was ik ook best een tijdje geweest. Ik had zelfs jaren een vriendinnetjes gehad. Toch hoopte ik dat het zo niet de rest van de tijd hier zou blijven. Ik wilde dat ik hem nu recht in zijn ogen kon kijken, maar luisteren naar zijn ademhaling en proberen moest nu maar voldoende zijn. Vanavond misschien, of morgen ochtend als we allebei weer nuchter waren, en deze dingen hopelijk voor eens en altijd waren opgehelderd.

---

Bowties were never Cooler

---

---

Reflexief wilde Colin zichzelf verder van de situatie verwijderen toen naast hem tegen de muur geschopt werd. Omdat hij echter al tegen de muur geleund stond kon hij niet veel verder achteruit, waardoor hij pijnlijk met de achterkant van zijn hoofd tegen de gevel botste. Geschrokken keek hij Mycroft aan. "Dat is verdomme de derde keer dat je me terug wil laten komen op mijn woorden. Spreek ik een andere taal? Praat ik Russisch? O nee, want dan zou je het verstaan!" De blonde student slikte een keer moeilijk. Vervolgens kneep hij zijn ogen stevig dicht, alsof de bijtende toon waarop Mylo hem aansprak hier ook mee weg zou gaan. Het was een intonatie die hij gewend was van Ryker, maar nooit verwacht had van Mylo. Zo subtiel mogelijk trok hij dan ook zijn onderlip wat naar binnen, om te voorkomen dat deze zou gaan trillen. "Als jij niks van me wil weten dan moet je dat gewoon zeggen en er niet omheen draaien. Wil jij dat ik wegwandel en het op ontoerekeningsvatbaarheid gooi? Heb ik signalen gelezen waar ze er niet waren? Want dan ben ik je mijn excuses verschuldigd, is het niet?" Het lachje dat de rebel slaakte voelde als een messteek in Colin's hart. Hij voelde zijn ademhaling versnellen, en de tranen opnieuw prangen achter zijn nog steeds gesloten ogen. Mylo leek echter nog niet klaar te zijn met zijn preek. "Dan ben ik ver buiten mijn boekje gegaan. Wauw, ik zou me moeten schamen." Gedurende enkele ogenblikken bleef het stil. Colin voelde zich als vastgenageld aan de grond, niet in staat zich te bewegen. Hij deed zijn best zichzelf te kalmeren, door de waas van woede en teleurstelling heen te prikken om de dingen te kunnen zien zoals ze waren. "We worden ziek." Dit keer was het Colin's beurt om te lachen. Niet sarcastisch of kil zoals Mycroft eerder. Hij kon zich oprecht niet bedwingen. Het idee dat dit iets was waar hij zich nu zorgen om hoefde te maken voelde ronduit hilarisch. Zijn hoofd zat zo vol met problemen, vragen en keuzes; een verkoudheid stond niet eens in de top tien. Hij schudde zijn hoofd en keek voor het eerst sinds de klap op de muur Mylo terug aan. Al snel verging het lachen hem. Langzaam bracht hij zijn hand naar de kraag van de advocatenzoon en klemde deze er stevig om heen. Hij trok de jongen dichter naar zich toe en keek hem recht in de ogen. "Verhef je stem nog een keer zo tegen me, en ik beloof je dat het meteen de laatste keer is, Gladstone," sprak hij echter rustig. "Ik kan het niet hebben, niet ook van jou," verduidelijkte hij zichzelf, hopend dat de donkerharige adonis zou begrijpen waar hij op aanstuurde. Hij was namelijk niet van plan om Ryker's grillige kantjes achter zich te laten, enkel en alleen om met de ogen open opnieuw in dezelfde val te lopen. Onbewust trok hij de oorzaak van zijn dilemma nog wat dichterbij, waardoor ze voor de tweede maal deze avond tegen elkaar aan stonden. "Ik kan je nu niet zeggen wat je van me horen wil," ging hij stilletjes verder. Zijn blik zakte even naar de verleidelijke lippen van Mycroft. Automatisch zakte zijn eigen mond een stukje open. Hij riep zichzelf tot de orde en dwong zichzelf terug oogcontact te zoeken. "Nog niet. Dit wordt geen stomende affaire. Als ik dit doe, dan wil ik het goed doen. Dus als er één moment in je leven is waarop je geduld wil oefenen, laat het dan alsjeblieft nu zijn." Kortstondig verloor hij het gevecht tegen zijn verlangens, en bracht zijn lippen naast Mylo's oor. "Geef me tijd, en daarna geef ik je alle tijd die jij wilt," fluisterde hij, zich er niet voor schuwend te laten doorklinken dat hij het over twee verschillende definities van het woord had. Een rilling schudde het blondje wakker. Pas nu besefte hij dat hij zowat verkleumd was. De regen was nog steeds minstens net zo genadeloos als eerst. Douche, pyjama, koffie en poker?" stelde de Keizer van Darwin Prep klappertandend voor. "Jij in een douche, en ik in een douche," verduidelijkte hij nog, al kon hij de ondeugende blik niet langer weren. Nog steeds voelde hij zich als een bedrieger, al wist hij niet tegenover wie hij zich het meest schuldig voelde.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

Rebel      •      Outside      •      Colin

"Verhef je stem nog een keer zo tegen me, en ik beloof je dat het meteen de laatste keer is, Gladstone," spreekt Colin me toe zodra het lachen hem is vergaan. "Ik kan het niet hebben, niet ook van jou." En ergens in mijn maag wordt een knoop strakker aangetrokken, waarop mijn ogen flitsen met het besef wat tijdens het gesprek is gaan knagen, maar nu een vastere vorm aanneemt. Ik ben er vrijwel van overtuigd dat mijn hekel aan Ryker zojuist gegrond is geworden, maar hoe vraag je iemand of zijn vriend gewelddadig is zonder dat je het honderd procent zeker weet? Ik sta niet bekend om tact en wil Colin niet weer boos maken, niet nu hij de kraag van mijn blouse heeft gebruikt om me dichter naar zich toe te halen en die blauwe ogen gebruikt om me op mijn plek te nagelen. Misschien is dit ook niet het moment om Ryker zwart te maken, aangezien het enkel zou lijken of ik ze uit elkaar wil drijven. Wat zo is, maar niet op deze manier. Je kan veel van me zeggen maar ik ben niet achterbaks.       "Ik verhef mijn stem uit frustratie wanneer ik ergens gepassioneerd over ben en ik de situatie niet in de hand heb. Copingmechanisme waar ik niet trots op ben," geef ik eerlijk toe met een korte schouderbeweging, alvorens ik hem recht aan kijk om mijn volgende woorden meer kracht te geven. "Ik zou het echter nooit tot iemand richten en al helemaal niet iemand die me na aan het hart ligt. Gewoon doen wat je net deed, straight to the point. Kalmeer ik van." Het lijkt erg belangrijk hem dat op het hart te drukken.       "Ik kan je nu niet zeggen wat je van me horen wil," vervolgde Colin, kalmer dan eerder. Wanneer zijn ogen afzakken naar mijn lippen moet ik de neiging om die van hem ermee te beroeren wegslikken, waarbij ik mijn adamsappel gewoonweg voel bewegen. "Nog niet. Dit wordt geen stomende affaire. Als ik dit doe, dan wil ik het goed doen. Dus als er één moment in je leven is waarop je geduld wil oefenen, laat het dan alsjeblieft nu zijn."       "Ik kan geduld hebben," lieg ik en ik denk dat hij het weet, weet dat ik geen geduldig bot in mijn lijf heb. Ik kan mijn slechtere eigenschappen echter wel trotseren als dat betekend dat hij dit op zijn manier kan doen. Colin trekt me nog die fractie dichter naar zich toe en ik ga gewillig.       "Geef me tijd, en daarna geef ik je alle tijd die jij wilt," fluistert hij praktisch met zijn lippen tegen mijn oor, vervaarlijk dicht bij dat ene hele gevoelige plekje er net onder. De insinuatie in zijn stem doet hele aangename dingen voor mijn gemoedstoestand en een wolfachtige grijns vormt zich rond mijn lippen.       "Alle tijd," beaam ik zijn woorden zonder een greintje weerstand. Wanneer hij rilt, wat de nabijheid van onze lichamen verraad, lijk ik pas weer te beseffen dat we buiten staan in de zeikende regen.       "Douche, pyjama, koffie en poker?" stelt de Keizer van Darwin Prep klappertandend voor, waarop mijn wenkbrauw goedkeurend omhoog komt bij dat vooruitzicht. Hij verduidelijkt direct. "Jij in een douche, en ik in een douche."       "You know me so well," zeg ik plagend, alvorens zijn hand te pakken en hem mee te trekken in de richting van de voordeuren. "Klinkt goed, in wat voor opzicht dan ook. Ik heb het gevoel dat ik nooit meer warm ga worden en kan niet eens een sigaret opsteken in dit zeikweer," klaag ik. Zodra we de hall betreden wordt het beduidend stiller, zo zonder de stromende regen om ons heen. We overbruggen druipend de ruimte naar de trap, een spoor water in onze kielzog. "Ik heb nog een nieuwe fles Whiskey op mijn kamer, mochten we nog meer hersencellen willen vermoorden."       De woorden hebben mijn lippen nauwelijks verlaten of achter ons klinken voetstappen in de gang die leidt naar de hal. Mijn getrainde oren herkennen deze doelbewuste tred als die van een leraar en mijn eerste impuls is rennen. Ik heb eigenlijk geen idee of we fout zitten door hier te zijn op dit tijdstip, maar heb eigenlijk geen zin om er achter te komen. Ze geven mij toch altijd overal de schuld van. Colin krijgt dan ook niets dan een ondeugende blik voor ik een wankel sprintje de trap op neem met hem op sleeptouw.

---

Marrow deep, soul deep, essence deep

♥ ♥ ♥ ♥ ♥
Mo • senior • with Alexandra • at the party • outfit

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

Alex lachte kort om mijn opmerking over jongens, daar was ze het dus duidelijk mee eens. Ze sloeg een arm om me heen en begon soepel te dansen, waar ik natuurlijk in mee ging. Het was zonder twijfels veel leuker en beter om met een vrouw te dansen dan met een man, die waren over het algemeen zo lomp.       'Ooh, I definitely remember him,' een ondeugende grijns sierde haar gezicht, ze wist overduidelijk ook precies over wie ik het had. Tyge was echt een plaatje, echt om op te eten.       'Very interesting... Dat noem ik "A whole meal".' Lacht Alex terwijl ze ook haar andere arm om me heen slaat. Ik grinnikte even over haar opmerking, bijna alsof ze mijn gedachten kon lezen. Alexandra keek de ruimte rond, maar pruilde toen ze niet vond wat ze zocht.       'Hij is in ieder geval niet dichtbij...' klonk het dan ook teleurgesteld. Een "awh" klonk zacht uit mijn mond. Alexandra keek mijn kant weer op en een speelse grijns sierde haar gezicht terwijl ze haar hoofd wat schuin hield. Zij was overduidelijk in de stemming om dit feestje gewoon nog leuker te maken dan hij al was.       'We zitten een beetje vast met elkaar...' lachte ze. 'Ook niet vreselijk.' Ik rolde met mijn ogen alsof ik deze opmerking erg vond, Alex wist gelukkig wel beter. Ze draaide richting de dranktafel en nam daar twee glazen in haar handen.       'Cheers partner. Op een onvergetelijk feest.' Zei ze dan ook met een gigantische grijns. Ik nam haar glas aan en tikte hem kort tegen die van haar. Een speelse knipoog ging haar kant op terwijl ik het glas aan mijn lip zette en er een goeie slok van nam. Ik sloeg mijn armen vervolgens weer om haar heen, vervolgd door een soepele dans move waarbij ik een klein beetje naar beneden ging en vervolgens weer omhoog.       'Ik begin nu al een beetje in de stemming te raken door die drankjes...' grinnikte ik speels waarna een beetje uitdagend tegen Alex aan begon te dansen.

---

- thank you for existing -

---

---

Een beetje opgelucht haalde hij adem toen Mylo zonder enige vorm van tegenstribbelen akkoord ging met zijn voorstel en de voorwaarden die hij daarbij stelde. Hij kon het echter niet laten een keer flink met zijn ogen te rollen toen de donkerharige jongen een klaagzang afstak over het gebrek aan sigaretten. Wijselijk hield hij zijn uitgesproken mening wat roken betreft echter voor zichzelf. Hij had de zin nog de energie om een nieuwe discussie te starten, niet nu ze in zachtere wateren verzeild leken geraakt te zijn. "Ik heb nog een nieuwe fles Whiskey op mijn kamer, mochten we nog meer hersencellen willen vermoorden," deelde Mycroft mee. Spontaan moest Colin lachen. "Dude ik -" Hij werd onderbroken door de geconcentreerde blik op Mylo's gezicht, gevold door het sprintje waarin het blondje zich gedwee liet meetrekken. Toen ze bovenaan de trap waren merkte de bankierszoon echter op hoeveel lawaai hun gehol op de trap had veroorzaakt. Niet alleen dat, maar een ontsnapping leek bijna onmogelijk nu hun kleren een nat spoor achter lieten. "Shit," mopperde hij. "Strip," beval hij zonder nadenken terwijl hij zichzelf reeds van de natte vodden ontdeed en ze achterliet. Zijn ondergoed hield hij aan, en met zijn schoenen in hand wachtte hij ongeduldig tot zijn compagnon ook zo ver was. Vervolgens nam hij deze op zijn beurt bij de hand, en leidde hem naar een donkere hoek van de hal, waar de kluisjes stonden. Handelend op instinct duwde Colin de rebel tegen de muur achter het laatste kluisje en ging dicht tegen hem aan staan, waarmee ze beiden volledig uit het zicht verdwenen. Hij legde zijn hand over diens mond en spitste zijn oren om te bepalen of ze alsnog betrapt zouden worden of niet. Adrenaline raasde door zijn lichaam, waardoor hij vanzelf sneller ging ademen en opnieuw elk haartje op zijn lijf overeind kwam. Toen de voetstappen dichterbij kwamen drukte hij zijn gezicht in Mylo's hals, om toch die paar centimeters nog mee verscholen te zijn. Op het laatste nippertje hield het gestap halt, waarna het geluid terug de andere richting uit leek te gaan. Pas toen er helemaal niks meer te horen was draaide Colin zich voorzichtig om en stak zijn hoofd achter de kluisjes vandaan. De hal was leeg. "Oh god," bracht hij opgelucht uit, waarna hij prompt besefte in welke positie hij zichzelf letterlijk gebracht had. Dezelfde seconde deed hij een stap vooruit, en draaide zich terug naar Mylo toe. "Waag het niet," waarschuwde hij wanneer hij bedacht dat de jongeman wellicht verscheidene schunnige opmerkingen klaar had. Voor hij het kon tegen houden moest hij alweer zachtjes lachen, zijn hoofd schuddend. "Dit maak ik toch echt alleen met jou mee, jeez. Moet je voelen." Hij nam de hand van Mycroft en legde deze vlak boven zijn hart, zodat hij kon voelen hoe het nog steeds tekeer ging.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

Rebel      •      Lockers      •      Colin

"Strip," wordt me opgedragen en nog voor dat woord echt is ingezonken begint Colin zich te ontdoen van zijn kleren. Ik maak er niet eens een gedachte aan vuil of ik heb mijn blouse al afgeworpen, want - fuck yes - het maakt niets uit waar dit heen leidt, alles is beter zonder kleding. Het duurt echter wel even voor ik me uit mijn überhaupt al veel te strakke broek heb geworsteld, wat nog honderd keer lastiger is nu hij nat is en aan mijn benen blijft kleven als een tweede huid. Hinkelend op een voet verlos ik mezelf er eindelijk van en wordt vervolgens meegeloodst door Mister Muscle himself.       Bij de kluisjes wordt ik tegen de muur gedwongen en daar gehouden door Colins lichaam, huid tegen huid. We zijn beiden nog klam en koud, maar ik voel warmte bloeien op iedere plek waar hij me aanraakt. Zijn rechter heup tegen mijn linker, borst tegen borst en wanneer ik laag grinnik, ontlokt door de adrenaline en spanning, zijn hand over mijn mond om me het zwijgen op te leggen. Ik grijns tegen zijn handpalm en hoewel hij geconcentreerd lijkt op het naderende onheil, kan ik niet anders dan naar zijn gezicht staren. Bij het wederom klinken van voetstappen smelt hij verder tegen me aan en begraaft zijn hoofd in mijn hals, waarop ik slik en ons bijna verraad door mijn keel te schrapen. Mijn hart raast in mijn borstkas en ik vervloek mijn voorliefde voor spanning en being manhandled want hij staat tegen me aan en ik ruik hem en ik kan niet ontkennen dat het me opwind. Wat niet handig is tegenover iemand waaraan ik geduld heb beloofd en die te kennen heeft gegeven die stap niet te willen zetten. Nog niet in ieder geval en dat maakt het niet beter.       De voetstappen houden halt en keren dan om, om binnen seconden verdwenen te zijn en ergens ben ik wel heel erg opgelucht dat mijn vader geen bericht krijgt dat zijn zoon om weet-ik-het-hoe-laat bezopen is betrapt in niets dan zijn boxer. Ouders worden niet om de haverklap ingelicht, maar aangezien ik de regels zo vaak aan mijn laarzen lap hebben ze me op het hart gedrukt hem te berichten mocht ik weer wat uitvreten. Als ze hem op de hoogte stellen dan kunnen ze Colin niet ontzien en ik wil hem niet in de problemen helpen.       Wanneer Colin van me weg stapt voel ik het verlies tot in mijn tenen. Hij slaakt een opgeluchte verwensing en wanneer hij speels naar me terugkijkt kan ik enkel hopen dat mijn pupillen niet te groot zijn van de lust, al schat ik die kans klein in.       "Waag het niet," waarschut hij me, wat ik in eerste instantie verkeerd interpreteer als een waarschuwing niet te handelen naar de impulsen van mijn lichaam en hersenen. Het daalt vrij snel dat hij mijn normaliter scherpe tong probeert te beteugelen voor ik iets schunnigs de wereld in kan helpen, maar mijn humor lijkt buiten bereik op het moment en ik probeer mezelf wanhopig bij elkaar te rapen voor hij dit door heeft. "Dit maak ik toch echt alleen met jou mee, jeez. Moet je voelen." En hij pakt mijn hand en plaatst die over zijn hart, waar mijn vingers zich als automatisch over zijn borst waaieren om de verhoogde hartslag te indiceren. Als gebrand trek ik mijn hand terug.       "Not good," mompel ik, alvorens om hem heen te stappen en afstand te nemen. Met mijn rug naar hem toe probeer ik mezelf weer onder controle te krijgen, hopend dat ik niets door laat schemeren van de richting die mijn hersenen zonet hebben genomen. Ik rek mezelf uit als een luie kat, absoluut geen schaamte kennend over het feit dat ik alleen mijn zwarte Armani boxer nog maar aan heb en draai me met mijn armen nog boven mijn hoofd geheven terug naar hem om, een hopelijk goed geacteerde grijns rond mijn lippen. "Die hartslag," verduidelijk ik, proberend mijn not good daar mee te verantwoorden. Mijn armen vallen soepeltjes naar beneden langs mijn lichaam en ik rol mijn schouders.       "Je gaat niet flauwvallen hé, ik denk niet dat ik je natte kleren nog weer aan je lijf krijg en zou niet weten hoe ik dit uit moet leggen aan wie dan ook," zeg ik, wijzend tussen onze ontklede vormen. De al helemaal niet aan Ryker slik ik in, al zou ik goed geld geven voor de verontwaardiging op zijn gezicht. "Al kan ik vast wel een weinig creatieve reden bedenken," voeg ik toe met een suggestieve grijns, terwijl ik hem een lome once-over geef en gebruik durf te maken van het uitzicht nu de afstand tussen ons iets groter is. Het komt niet vaak voor dat ik hem zo in me op kan nemen, aangezien water vertekend en ik hem in de kleedkamers nauwelijks tref omdat onze roosters overlappen.       "How about that shouwer?" vraag ik met een speelse knipoog.

---

Marrow deep, soul deep, essence deep

---

---

"Ik had er ook echt niet op gerekend, Zach, en om eerlijk te zijn is het voor mij niet eens de sex, maar meer het gevoel dat ik dacht dat ik eindelijk een vriend heb waarmee ik me niet strikt aan de sociale normen hoef te houden." zei Aleksei, terwijl zijn vingers met de haren in Zach zijn nek speelden, waardoor Zach zelf lichtelijk afgeleid was van wat Aleksei nou precies te zeggen had. "We hadden dit gesprek veel eerder moeten hebben. Dat had dit alles kunnen voorkomen." voegde Aleksei aan zijn vorige woorden toe, deze woorden kwamen iets helderder bij Zach aan, hij knikte dan ook instemmend. 'Ik denk dat dat beter was geweest ja.' zei hij terwijl zijn mondhoeken een klein beetje omhoog krulden. 'Ik had alleen niet gedacht dat het deze kant op zou gaan.'
"Ik zal het niet meer in het openbaar doen, tot je zegt dat je er klaar voor bent." een kleine glimlach verscheen nu weer op Zach zijn lippen toen hij dit van Aleksei hoorde, hij wist ergens ook wel dat het slecht was om dit van Aleksei te verwachten, want het dwong hem weer terug in de kast te gaan, maar Zach wist ook niet wat hij anders moest. 'Zolang je maar weet dat het niet aan jou ligt.' zei Zacht terwijl hij met zijn duim over Aleksei zijn wang ging. 'Ik schaam me zeker niet voor jou.'
"Kunnen we het dan wel een keertje nuchter proberen?" fluisterde Aleksei vervolgens in Zach zijn oor, een kleine lach rolde over Zach zijn lippen toen hij deze vraag van de blonde jongen hoorde. 'Natuurlijk.' zei hij terwijl hij Aleksei nu recht aan keek. 'We kunnen het ook nu proberen.' zei hij waarna hij even grinnikte en zich dichter naar Aleksei bewoog, om zijn lippen op die van Aleksei te duwen, iets waar hij de hele avond al op had zitten wachten. Het moment dat hij de Aleksei weer mocht zoenen en wat had hij het gemist, terwijl het waarschijnlijk niet veel langer dan een week geleden was. Zach liet zijn armen weer om Aleksei zijn middel glijden terwijl hij de jongen tegen de muur aan duwde.

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

---

---

Hoewel hij bij de pinken probeerde te blijven leken Colin's ogen wel vastgelijmd aan Mylo's lichaam. De jongen rekte zich uit en liet daarmee zien hoe heerlijk fit hij was. Gedurende een moment overwoog de blonde herrieschopper van het duo om van het waterpolo team over te schakelen naar synchroon zwemmen, als dat betekende dat hij elke dag ongegeneerd naar Mycroft zou kunnen staren. "Je gaat niet flauwvallen hé, ik denk niet dat ik je natte kleren nog weer aan je lijf krijg en zou niet weten hoe ik dit uit moet leggen aan wie dan ook." Colin knipperde even terwijl de woorden tot hem doordrongen. Tegen wil en dank voelde hij een onheilspellende grijns op zijn gezicht glijden, terwijl een idee zich vlotjes vormde. Hij hoorde inmiddels niet meer wat zijn klasgenoot nog te vertellen had, zo erg ging hij op in het spel dat hij zou starten. Zo subtiel als in dit scenario mogelijk was nam Colin een stap dichter naar Mylo toe. En nog één. En nog één. "How about that shower?" vroeg deze, zich schijnbaar niet bewust van wat hem te wachten stond. Dit was het teken voor de bankierszoon om van wal te steken met zijn toneelstukje. "My...croft," ademde hij, terwijl hij overdreven dramatisch zijn hand naar de jongen uit stak. "Zo koud!" Diezelfde hand bracht hij naar zijn voorhoofd. "Ik zie..." Hij staarde in de verte. "Een lichtje." Hij verbreedde zijn stance wat en zakte alvast een stukje door zijn knieën. "Benen zwak... hoofd... licht. Gladstone - laatste redding." Met die woorden liet hij zich neer vallen. Met gesloten ogen bleef hij liggen, alsof hij daadwerkelijk buiten westen was. Zoals hij het zag was het Mylo's eigen schuld, hij had hem zelf op het idee gebracht en het was simpelweg te verleidelijk om dit lolletje te weerstaan. Hij moest zijn best doen niet te lachen, en slaagde daar ook niet helemaal in - al wist hij zich snel te herpakken. Nieuwsgierig gluurde hij toch even onder zijn wimpers vandaan, benieuwd naar wat zijn klasgenoot hiermee van plan was.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

Rebel      •      Outside      •      Colin

"My...croft," verzucht Colin zon'n beetje en mijn ogen vernauwen zich voor het kortste moment tot spleetjes bij het horen van mijn volledige naam. Enkel mijn familie noemt me standvastig Mycroft en hoewel het dus iets intiems zou kunnen zijn, is het bij mij niets dan een reminder aan mijn kut jeugd. Echter wordt ik al snel weer afgeleid door de scene die Colin inzet, arm dramatisch naar me uitgestoken alvorens als een jonkvrouw in nood zijn voorhoofd ermee te bedekken. Ik kan me niet voorstellen dat hij door heeft wat voor show hij weggeeft wanneer hij iets door zijn knieën zakt in niets dan zijn boxer, spieren aangespannen om zijn balans te bewaren.       "Benen zwak... hoofd... licht. Gladstone - laatste redding," kermt hij terwijl die gek gewoon neergaat, hier, bij de kluisjes in niets dan zijn boxer. Hij ligt voor me op de grond gedrapeerd als een fucking maaltijd, zijn ogen gesloten en het is plotseling niet meer heel moeilijk om hem uitgespreid op mijn bed voor de geest te halen. Mijn geduld vermindert met zo'n zestig procent bij dit beeld alleen al en als hij spelletjes kan spelen dan kan ik dat ook. Hij hoeft niet te weten dat ik niet speel. Niet echt.       Mijn blote voeten maken geen geluid terwijl ik de laatste afstand overbrug en mijn standpunt nog even gebruik om hem in me op te nemen, al die naakte huid en gedefinieerde spieren aan mijn voeten. En dan laat ik me in een soepele beweging over hem heen zakken, mijn knieën aan weerszijden van zijn heupen, handen naast zijn hoofd en mijn gezicht op slechts millimeters van die van hem. De spieren in mijn armen vangen mijn gewicht terwijl ik onze lichamen weerhoudt van enig contact, al scheelt het maar een haarbreedte op de meeste plekken.       Colin ruikt naar Champagne en regen en de warme tonen van een bedwelmend parfum. Het is watertandend en mijn kaak spant aan in zelfbedwang op het moment dat hij zijn ogen opent en mij op slechts millimeters ontdekt. Ik grijns goddeloos naar hem in uitdaging alvorens mijn hoofd nog net dat beetje lager te laten zakken. Wanneer ik mijn volgende woorden uit kan ik het me haast verbeelden dat mijn lippen de zijne schampen.       "Klinkt alsof je mond op mond nodig hebt?" fluister ik, het vraagteken bijna te subtiel om opgevat te worden.

---

Marrow deep, soul deep, essence deep

---

---

"Klinkt alsof je mond op mond nodig hebt?" De manier waarop Mylo zich over Colin heen geplaatst had, en zo verdomd alwetend en ondeugend naar hem lachte, deed het voelen alsof zijn hele lichaam in brand gezet werd met iets onzichtbaars. Het verstandigste was geweest om het meteen te blussen door middel van een koude douche, maar het blondje leek tijdelijk niet voldoende in staat hiervoor een beroep te doen op zijn mentale capaciteiten. "Ken je iemand die daarvoor een diploma heeft dan?" fluisterde hij terug. Ook hij kon de uitdagingen in zijn stem nu niet verbergen. "Dan ga je ze maar beter gauw halen because you'll be the death of me, Gladstone." Hoewel het er al grappend uit kwam was Colin zich uitermate bewust van de mogelijke waarheid in zijn woorden. Ryker aan de kant zetten - voor een andere jongen dan nog wel, en al helemaal voor deze jongen- zou hem vast zijn kop kosten. Het was een keuze die hij precies om die reden nog niet eerder overwogen had, maar nu ze hem op een zilveren dienblaadje voorgeschoteld werd wilde hij geen enkele andere optie meer. Colin kon zichzelf er niet van weerhouden de rebel met zijn achternaam aan te spreken. De jongen stond er op Mylo genoemd te worden, maar dat vond hij simpelweg niet bij hem passen. Het was te braaf, te zacht en teder. Bovendien wist hij dat de heer in kwestie allesbehalve dat zou zijn mocht Colin hem pertinent met zijn officiële naam aanspreken, dus ook dat probeerde hij te vermijden. Daarbij kwam dat die naam dan weer te stijfjes was voor een donker figuur als hij. Een koosnaam was dan weer nog lang niet aan de orde, als die dat überhaupt zou zijn. Colin was zelf niet het type om ermee te gaan strooien, en Mycroft leek niet het soort persoon die het zou appreciëren "poekie" genoemd te worden. Zijn achternaam daarentegen was zeker een goede naam; standvastig, iets dat je bijbleef en met net genoeg panache dat je niet met de drager ervan zou willen sollen. Verzonken in deze gedachtes was het adembenemende beeld dat boven Colin zweefde hem even ontgaan. Iets glimmends in het midden ervan wist zijn aandacht weer te trekken en nog voor hij zich er bewust van was had hij zijn hand er reeds naartoe gebracht. Zijn vingertoppen streelden gefascineerd het koude metaal van Mylo's neusring. "Deed dat pijn?" hoorde hij zichzelf nieuwsgierig vragen.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

Rebel      •      Lockers      •      Colin

"Ken je iemand die daarvoor een diploma heeft dan?" En ik denk niet dat ik hoef te verduidelijken dat ik zelf meer dan bevoegd ben iemand te reanimeren, de blik in mijn ogen is meer dan genoeg om dat weg te geven. "Dan ga je ze maar beter gauw halen because you'll be the death of me, Gladstone."       Mijn achternaam over zijn lippen is een veel welkomer iets dan mijn verdoemde echte naam en ik kan een tevreden geluidje, midden houdend tussen een zucht en een grom, niet bedwingen voor het me ontsnapt. Ik staar neer op zijn gezicht zoals hij naar die van mij staart, al lijkt hij momenteel diep in gedachten en ben ik echt gefocust op de details die zichtbaar worden zo dichtbij. Het overweldigende blauw van zijn ogen en iedere afwijkende spikkel die daarin ligt, de extreem fijne lijntjes in de hoeken daar waar het kreukelt wanneer hij lacht en de cupido boog van zijn bovenlip, welke er buitengewoon uitnodigend uitziet. Zijn vingertoppen die mijn neusvleugel beroeren brengen me weg van de beslissing die uitnodiging aan te nemen en mijn ogen vinden wederom die van hem.       "Deed dat pijn?" vraagt hij, doelend op de piercing die daar pronkt. Ik haal nonchalant mijn schouders op en besluit van hem af te rollen en uitgestrekt naast hem te gaan liggen, schouder aan schouder. De door mijzelf gecreëerde nabijheid doet niet veel goeds voor mijn eerder gemaakte belofte en hoewel ik sommige beloften erg makkelijk aan mijn laars lap, en dat met deze ook maar al te graag zou willen doen, lijkt het me niet verstandig hem tegen me in het harnas te jagen. Het is beter dat hij de beslissing maakt mocht hij dat willen, want ik maak mezelf alleen maar gestoord door mezelf in verleiding te brengen en er niet naar te kunnen handelen.       "Nah, niet echt. Klaar met een prikje. Lang niet zo erg als de meeste van mijn tatoeages," geef ik toe, terugdenkend aan de pijn die ik voor een aantal van mijn versieringen heb moeten leiden. Als automatisch vinden mijn vingers de afbeelding van een berg schedels met daarop een gevleugelde demon, afgebeeld op mijn rechter ribbenkast. "Deze deed zeer, op bot is gevoelig."       Maar ik weet dat het niet de meest pijnlijk is geweest, weet heel goed welke dat wel is en kan het eigenlijk niet laten dit met hem te delen om meerdere redenen. A. het is een tattoo die niet veel mensen hebben gezien, zelfs mensen waarmee ik het bed heb gedeeld hebben er vaak geen erg in omdat het of donker is of onder de dekens plaatsvind. Dat Colin een van de enige mensen zou zijn die ervan weet is een soort van... intiem. B. ik neem afstand van hem, maar dat wil niet zeggen dat ik uitgespeeld ben en C. ik wil heel graag zijn reactie zien.       "Dit is het pijnlijkste wat ik mezelf heb aangedaan," zeg ik zo neutraal als ik op kan brengen, alvorens een duim achter de linkerrand van mijn boxer te haken, ter hoogte van mijn uitstekende heupbeen, en deze naar beneden te trekken. Ik hou de zaken die er werkelijk toe doen uiteraard bedekt, zo wanhopig ben ik nu ook weer niet, maar geef wel zicht op de scherpe v die naar deze zaken toe leidt en daarmee ook op de opgekrulde cobra die daar is afgebeeld, inktzwart tegen mijn gave huid. Ik spiek vanuit mijn ooghoeken in Colin zijn richting in een hoop zijn reactie te peilen.       "Dunne huid, extreem gevoelig. Hurt like Hell."

---

Marrow deep, soul deep, essence deep

17 • Happy Class Clown • Junior • The Party • Tomorrow is another day. Gotta enjoy the here and now. • Zach

---

Het was fijn om van Zach te horen dat dit alles niet aan mij lag. Ik wist het wel, maar toch kon ik het irrationele gevoel nog niet 100% wegdrukken dat het toch iets met me te maken had. Ook het feit dat hij instemde om in elk geval een keertje nuchter het bed te delen was al heel wat. Natuurlijk hoopte ik dat dit hem ook van gedachten zou veranderen over een beetje aandacht in het openbaar. Ik merkte dat de alcohol toch ook langzaam wel wat meer macht over me begon te krijgen. Ik kreeg steeds minder zin om te praten en had al was consessies gedaan, die ik niet had gedaan als ik nuchter was geweest. Ik grinnikte bij zijn woorden, maar al snel werd dat geluid gedempt door zijn lippen. Ook werd mijn hoofd nog wat lichter, maar dit keer vocht ik er niet meer tegen. Ik drukte me nog wat dichter tegen hem aan. Mijn vingers gleden intussen door zijn haren, maar zodra mijn rug de muur weer raakte, trok ik er zacht aan. We zouden een andere keer wel weer praten, maar ik had nu ook gewoon nood aan aandacht. Het was ook nog eens zo donker dat ik niet iemand anders kon vinden, om Zach jaloers te maken. Ik gaf me dus volledig over aan het gevoel wat hij en de drank me gaven. Ik moest iets op mijn tenen staan om echt goed bij zijn lippen te kunnen, maar om nu echt aan hem te gaan hangen als een aapje, ging me nu nog net iets te ver. Daarbij wist ik niet hoe stabiel hij nog op zijn benen stond. "Zullen we het feestje ergens anders verder zetten? Of wil je het wel heel spannend maken?" mompelde ik tegen zijn lippen. Ik kon het niet laten te knipogen, al wist ik heel goed dat hij het niet kon zien. Ik ging er niet van uit dat Zach dronken genoeg was om hier tot een homerun te gaan, of ook maar tot third base. Nuchter zou ik er zelf ook wel eens twee keer over na moeten denken, maar nu was het vooral een vrij opwindend idee, zelfs al hadden we hier nu min of meer evenveel privacy als op onze kamer. Ik liet een van mijn handen naar zijn heerlijke kontj glijden en gaf er een kneepje in. Dit keer verwachtte ik geen weerstand, enkel meer liefde en lust van zijn kant.

---

Bowties were never Cooler

18 • Tomboy Skater • Senior • The Party • Darkness surely has its perks • Alone -> Bumping into someone

---

Het voordeel aan een feestje in het donker was dat je gewoon in je pyjama kon komen en niemand het toch zag. Het maakte me weinig uit wat mensen van me dachten, maar toch had ik liever echte kleren aan als ik in een groep mensen was. Zo had ik 'nette' kleren aangetrokken voor het welkom hier. Nu was dat letterlijk een broek zonder scheuren, een net iets minder wijd t-shirt,en ik had mijn haren gewassen en geborsteld. Nu was dat helemaal anders. Mijn haar was warrig, ik droeg een half versleten extreem oversized shirt, en echt versleten gympen. Niemand ging het toch zien, dus wat was het probleem? Ik snapte echt niet dat alle andere meisjes moeite staken in hun uiterlijk voor vanavond. Niemand zag het toch op het feestje, en als ze het zouden zien, maakte het waarschijnlijk toch niet meer uit, want dan eindigde het toch wel op de grond. Ik had nog wel wat glowsticks om mijn armen gedaan en door de tunnels in mijn oren. Dat was toch wel leuk. De glowsticks in mijn oren kon je nog maar weinig zien door de koptelefoon, maar dat maakte ook niet uit. Het feest was best chill, de muziek was niet slecht, en de drank vloeide rijkelijk. Als mijn ouders hiervan zouden weten, zou ik heel snel weer thuis zitten. Gelukkig was dat voor de anderen waarschijnlijk ook zo, dus het was allemaal heel prima. Ik stond wat te dansen met het zoveelste drankje in mijn handen, en begon de alcohol nu toch best wel te voelen. Het was alleen jammer dat ik het grootste deel van de avond al alleen stond. Dan waren de feestjes in New York City en het reservaat toch leuker, want daar waren altijd wel mensen om mee te dansen en mee te kletsen. Tja, hun verlies, niet dat van mij. Ik draaide me om, maar wiebelde wat in de beweging, waardoor ik tegen iemand aan botste en het laatste beetje van mijn drankje over ons allebei heen gooide. Nu was ik weer blij dat het donker was, want het shirt wat ik aan had was grotendeels wit en zou nu dus heel erg doorschijnen. Ik stabiliseerde mezelf aan zijn borstkas, zo te voelen was het een hij, voor ik mijn handen weer van zijn lijf haalde en de koptelefoon van mijn oren trok. "Sorry. Ik moet geen rondjes meer draaien." zei ik met een zwaarder accent en een meer dubbele tong dan ik had gehoopt. Ik kon er alleen niets aan doen behalve morgen de kater uitzingen.

---

Bowties were never Cooler

---

---

Toen Mylo van hem af was gegaan draaide Colin zich vrijwel meteen 180 graden, waardoor hij op zijn buik kwam te liggen. Hier had hij verschillende redenen voor, waaronder -niet in de laatste plaats- om de bewegingen in die zich in de regio van zijn kruis afspeelden te verbergen, en het feit dat hij zijn gesprekspartner hierdoor beter aan kon kijken. Hij hield zijn bovenlijf een stuk overeind, door op zijn armen te leunen, en deed zijn best zijn ogen op het gezicht van het menselijke sculptuur te houden. Hij faalde hier echter grandioos in toen de jongen een van zijn tatoeages benoemde en aanwees. Gedurende een moment nam hij het gedetailleerde plaatje in zich op, voor zover dat mogelijk was zonder licht. Spontaan besloot hij Mylo op zijn woord te geloven dat het pijn moet gedaan hebben. "Dit is het pijnlijkste wat ik mezelf heb aangedaan." Vanuit zijn ooghoek zag Colin hoe de hand van de rebel verder naar beneden zakte. Hij slikte even, maar kon zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en keek dan ook een stuk over zijn eigen schouder om te weten te komen wat er precies te zien viel. In de eerste instantie ontging de tattoo hem volledig. Gulzig nam hij de beeldgehouwen vormen van de rebel in zich op. Het kwam in hem op dat hij het een gigantisch schandaal vond dat Mylo elke dag al dat moois moest verbergen onder zijn kleren en het illegaal moest gemaakt worden, gevolgd door het idee dat hij wellicht alleen maar jaloers zou worden mochten anderen in dat geval hun ogen net zo hard de kost geven als hij. Hij klemde kort zijn kaken op elkaar en snoof hoofdschuddend om zichzelf. Colin besloot zijn aandacht te richten op het middelpunt van de belangstelling en richtte zijn blik op de donkere tekening. Zodra tot hem door drong wat dat precies was moest hij luidop lachen. Hij sloeg een hand voor zijn mond om het geluid te dempen, en te voorkomen dat ze alsnog werden betrapt. "Gladstone," fluisterde hij, de pretlichtjes fonkelend in zijn blauwe kijkers. "Is dat een slang in je broek of ben je gewoon blij me te zien?" grinnikte hij, niet in staat het dubbele entendre in zijn stem te verbergen. Voor de situatie echter verder kon escaleren -hij stond nu reeds met één been over de schreef- gaf hij Mylo een speels klapje op de schouder, waarna hij zichzelf overeind duwde en recht ging staan. Hij bood zijn klasgenoot een hand aan. "Laten we maar gaan, voor iemand ons zo ziet," verduidelijkte hij. "En daarbij, dat pokerspel gaat zichzelf niet spelen," probeerde hij het vertrek weer wat aantrekkelijker te maken, waarschijnlijk net zo erg voor zichzelf als voor Mycroft.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

---

The Wild One | 18 | Party| Sofia

Hij was gewoon aan het dansen geweest toen hij opeens -letterlijk- nattigheid voelde. Spontaan gingen Midas' ogen open en keek hij een stukje naar beneden. Als vanzelf waren zijn armen om de schuldige heen gegleden, om zowel zichzelf als haar wat meer stevigheid te bieden. "Howdy," grinnikte hij, niet in het minste beetje kwaad om de onverwachte mini-douche. Hij herkende de jongedame vanop de mixer, maar was verder nog niet vaak haar pad gekruist. Uit beleefdheid volgde hij haar voorbeeld toen ze haar koptelefoon af nam. "Sorry. Ik moet geen rondjes meer draaien." In plaats van haar los te laten zoals hij van plan was geweest, hield hij haar nog wat steviger vast toen hij hoorde dat ze zowat lalde. Toch moest hij even lachen om haar uitspraak. "Sophie, was het?" trachtte hij haar aan te spreken, hopend dat hij op z'n minst in de goede richting zat. "Hé, als je een wet t-shirt contest wilde had je dat ook gewoon kunnen vragen, doe ik met veel plezier mee," plaagde hij. Zodra hij het idee had dat de Clementine's studente voldoende stevig op haar benen stond haalde hij zijn handen van haar af en streek, om zijn woorden kracht bij te zetten, zijn witte, natte shirt even glad waardoor de huid eronder nog meer zichtbaar werd. "Sterker nog, ik baal er een beetje van dat ik daar zelf niet op gekomen ben." Hij was zich er heus wel van bewust dat het puur om een ongelukje ging, maar dat nam niet weg dat het een leuk idee voor toekomstige feestjes kon wezen - zeker nu er ook wel enkele zeer bevallige dames school liepen bij hen. "I ain't got the tits to win it though," besloot hij uiteindelijk, even kijkend naar zijn borstkas. Nee, van de dames zou hij zeker niet winnen. "Zag ik jou gisteren niet met een Lacrosse stick lopen?" vroeg hij, om het gesprek op een zinniger onderwerp te brengen. Hij begreep waarom de teams opgesplitst bleven maar dat nam niet weg dat hij het jammer vond, en hoopte op een vriendelijk partijtje tussen de dames en de heren.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.