Waar schrijven niet handig voor is! - Lifestyle

Hiya,

Gisteren had ik een topic gemaakt waarin ik vertelde over mijn beste vriendin, en hoe het eigenlijk helemaal niet goed met haar ging, maar dat ze nu in het ziekenhuis ligt. Nu we wat meer informatie hebben, en zij er met een aardig positieve kijk op terug kan kijken, wil ik eigenlijk wel even iets duidelijk maken, hoe het schrijven mij iemands leven — letterlijk — liet redden bijvoorbeeld.
      Voor een orpg heb ik eens moeten schrijven hoe iemand borstcompressie kreeg om gereanimeerd te worden door mijn personage. Blijkbaar is dit dus echt zo goed blijven hangen, dat ik dit in een soort van automatische piloot heb gedaan bij iemand waar ik veel om geef.
      Ik herinner me dat ik 122 belde, een hele vriendelijke en behulpzame medewerker aan de lijn had en dat was het zo'n beetje — de rest zijn voornamelijk vlagen. Blijkbaar heb ik mijn beste vriendin gereanimeerd met minimale terugkoppeling van de vriendelijke vrouw aan de andere lijn.
      Het was pas toen de ambulanceverpleegkundige me een schouderklopje gaf en zei dat ik het goed gedaan had, tot ik besefte dat ik letterlijk haar leven gered had. Niet dat ik mezelf nu als een of andere knight in shiny armor zie, maar het is meer dat ik zelf geschrokken ben van dit gedeelte. Het is iets dat ik zelf nooit gedaan heb, en nooit verwacht had ooit te doen in mijn leven, maar toch kwam het zonder twijfel toen het nodig was.
      Tja, dat ze twee ribben gebroken heeft neemt ze maar voor lief, het had namelijk erger kunnen eindigen. Gelukkig is mijn beste vriendin blij met het hele gebeuren, en bekijkt ze het leven nu ook veel positiever. Zo heeft in haar ogen doktertje spelen een gehele andere betekenis, en geloofd ze me spontaan niet meer als ik nogmaals beken dat ik nooit Grey's Anatomy heb gekeken.
      Moraal van het verhaal? Schrijvers hebben veel informatie opgeslagen in hun hoofd over de vreemdste dingen, zelfs informatie die ze dachten nooit meer te kunnen vinden. Limitless, here we come. We don't need that damn pill.

P.S. I Kissed A Girl is now her favorite song.

[ bericht aangepast op 3 maart 2020 - 10:39 ]

---

I'm your little ray of pitch black.

Wauw, wat onwijs knap van je dat je dit gedaan hebt!

Let je wel op jezelf. Kennis van mij heeft een poos reanimatie hulp geweest en dat hakte er pas na een lange tijd in. Hoewel je het niet geheel bewust hebt mee gemaakt, kan dat nog komen dus wees daar alert op!

Hoewel ik reanimatie kan doen vanuit EHBO cursus hoop ik het nooit te hoeven doen. Vaak merk ik al met verwondingen dat dat automatisch gaat zonder na te denken en daarna pas de klap kon.

Je mag onwijs trots zijn op jezelf dat je dat zo goed gedaan hebt want ze is er nog! En die 2 ribben, ach die genezen wel weer.

Mocht je ooit erover willen praten dan is mijn pb open

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Bedankt! Ook voor de waarschuwing. De ambulancemedewerker waarschuwde me ook al dat ik ook aan mezelf moest denken, dus ik neem het allemaal wel serieus. En die klap zal inderdaad nog wel komen, maar hij mag nog even wegblijven als het aan mij ligt. (:

Ik hoop het ook niet voor je, het is echt stressvol, en dat weet ik zelfs zonder dat ik er volledig bij was. Het enige wat ik me heel goed kan herinneren was het feit dat ik doodsbang was, en ondanks dat ik graag wil geloven dat dat enkel en alleen was omdat ik bang was om haar te verliezen, weet ik diep van binnen ook dat het komt omdat ik niet wilde falen natuurlijk.

Ja, precies dat zei ze zelf ook al, vooral toen ik aangaf dat ik me er echt slecht over voelde. Ze zei al dat ze er meer dan twee had, dat dit wel te doen was. ><

Dankjewel daarvoor, als de klap er is, en ik voel dat ik moet praten weet ik waar ik aan kan kloppen. (:

---

I'm your little ray of pitch black.

Darby schreef:
Bedankt! Ook voor de waarschuwing. De ambulancemedewerker waarschuwde me ook al dat ik ook aan mezelf moest denken, dus ik neem het allemaal wel serieus. En die klap zal inderdaad nog wel komen, maar hij mag nog even wegblijven als het aan mij ligt. (:

Ik hoop het ook niet voor je, het is echt stressvol, en dat weet ik zelfs zonder dat ik er volledig bij was. Het enige wat ik me heel goed kan herinneren was het feit dat ik doodsbang was, en ondanks dat ik graag wil geloven dat dat enkel en alleen was omdat ik bang was om haar te verliezen, weet ik diep van binnen ook dat het komt omdat ik niet wilde falen natuurlijk.

Ja, precies dat zei ze zelf ook al, vooral toen ik aangaf dat ik me er echt slecht over voelde. Ze zei al dat ze er meer dan twee had, dat dit wel te doen was. ><

Dankjewel daarvoor, als de klap er is, en ik voel dat ik moet praten weet ik waar ik aan kan kloppen. (:

Fijn! Wij leren ook met reanimeren liever ribben gebroken want die kans is vrij groot hierbij dan er niet meer zijn.

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan