[RPG • 0] Experium || 38 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • [Onbekend] •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 7 feb 2021 - 0:11 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Aarzelend stond hij langs het hek. Het was niet vaak dat Yrla de slaap niet kon vatten, maar vannacht had het hem echt tegen gezeten. Om een of andere reden had hij zijn zorgen om Nish niet los kunnen laten en voelde het niet goed dat Nish alleen sliep. Hij was doodongerust, maar wilde niet aan Nish laten blijken hoe erge zorgen hij maakte. Als Nish dacht dat het allemaal wel mee zou vallen, dat hij niet het doelwit was, dan probeerde Yrla er maar op te vertrouwen. Al voelde het totaal niet goed. Het was de reden dat hij nu langs het bos stond te aarzelen of hij daar zou gaan rennen. Erbinnen kon hij vast geen snelheid maken, maar aan de andere kant had hij met zichzelf afgesproken dat hij zijn gave niet zou gebruiken. Dit was de tweede nacht dat hij barslecht geslapen had en als hij zou gaan sprinten, zou hij sowieso zijn reserves weer aanspreken. Een dag op bed liggen met spierpijn zou dat dus weer betekenen. Plus hij wist zeker dat hij bij het Buffalo house ging kijken en hij wilde niet wantrouwend op Nish overkomen.
      Uiteindelijk hakte hij dus de knoop door. De onzichtbare ladder had hij om een of andere reden niet kunnen vinden, Nish zou hem vast verplaatst hebben. En dus kroop hij maar ongemakkelijk door het gat wat Jester hem eerder had laten zien. Aan de andere kant klopte hij zijn kleding af en ietwat onzeker begon Yrla het bospad maar af te lopen. Hij kende de omgeving hier totaal niet, maar misschien was het wel een keer goed om aan iets nieuws te beginnen. Hij begon op zijn dooie akkertje te joggen en volgde het pad het bos in. Rennen was altijd de manier geweest om zijn gevoelens en gedachten onder controle te krijgen. Al ging het hem nu lang niet snel genoeg. De nachtmerrie van die nacht leek hij maar niet uit zijn hoofd te kunnen krijgen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Fersephone

"Dat had best- "Begon ze haar zin, maar ze brak hem af. "Misschien maar beter," verbeterde ze zichzelf. "Ik slaap al maanden nu alleen. Ik ben niet meer gewend aan mensen in de vroege ochtend op mijn kamer. Plus, ik ben echt niet leuk als iemand me wakker maakt." Ze grijnsde, die toch al snel weer verwaterde door de vreemde situatie. "Dit was niet echt de bedoeling geweest, of niet?" zei ze met een blos. Ze keek even naar Fire en toverde toen toch een glimlach weer op haar gezicht. "Weet dat ik wel lekker geslapen heb," zei ze plagend.

---

It's never gonna happen, Guys.

Jester grabbelde met zijn ogen dicht naar de iNet en schoof hem zonder veel theater prompt onder het kussen zonder ernaar te kijken. 'Gaat er iemand dood?' vroeg hij nog, en rekte zich daarna uitgebreid uit. 'Anders is ze nu echt nog niet belangrijk.' Hij draaide zich om naar zijn vriend en probeerde niet van oor tot oor te grijnzen dat dat dus gewoon kon. Onyx was echt hier. Naast hem, in bed. De glimlach om zijn lippen was in ieder geval niet te stoppen, dus gaf hij er maar gewoon aan toe en leunde dichterbij om een kus langs Onyx' lippen te strijken. 'Goeiemorgen, Scary Vibes.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Nish dronk eigenlijk nooit thee en hij deed het dan nu ook vooral om zijn handen te warmen en even wat te doen te hebben. Hij ging bij Sarah aan tafel zitten. Vrienden waren ze nooit geworden, maar hij vond haar beter te pruimen dan de meeste andere meiden van zijn afdeling en na zes jaar raakte je toch best aan elkaar gewend. Ondanks de warme mok in zijn handen ging de koud diep vanbinnen niet weg. Zijn gedachten dwaalden naar Onyx af – aan hoe fijn hij het had gevonden als hij daar naartoe had kunnen gaan om in zijn omhelzing te kruipen en gewoon door hem vastgehouden te worden zonder dat hij aandrong om zijn verhaal te doen. Een verlangen waar hij een beetje ongemakkelijk van werd. Hij zag zichzelf nou niet echt als iemand die de beschutting van ánderen opzocht, maar hij had zich dan ook nog nooit zo machteloos gevoeld als vannacht. Maar naar Onyx kon hij niet meer. Niet nu hij weer met Jester samen was. Officieel waren ze misschien nog niet opnieuw een stel, maar Nish was er vrij zeker van dat hun date gisteren goed geslaagd was en dat Onyx geen behoefte meer had aan de aandacht van een ander.
      Omdat de gedachte aan Onyx hem niet veel opvrolijkte, richtte hij zich weer op Sarah. ‘Zouden we vanochtend geen uitleg krijgen over de nieuwe opdracht?’
      Hij meende zoiets opgevangen te hebben.

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Gelukkig. Een beetje krap was het wel zo – en dan geef ik ook nog eens net zo veel warmte af als een haardvuur. Maar blijkbaar waren we allebei erg moe.’ Hij glimlachte flauwtjes. ‘Wat ook niet zo vreemd is, na al dat gedoe van eergisteren.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

De eerste vlinders ontwaakten bij het zien van Jesters glimlach – de rest van de kolonie was klaarwakker toen Jester hem kuste. Het eerste kwartier na de wekker was Jester meestal niet de vrolijkste, maar vandaag duidelijk wel.
      ‘Morgeh, kleine.’ Onyx ging rechtop zitten en leunde tegen de muur. ‘Ik kán een ontbijt op bed fiksen. Ergens, deze week. Yrla blijkt ook niet al te goed in weddenschappen namelijk.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

      'Dacht van wel. Waarschijnlijk tijdens het ontbijt ofzo.' Sarah bracht haar thee naar haar lippen en blies zachtjes op het oppervlak. 'Ga je me nog vertellen waarom je echt buiten zat?' vroeg ze monter. Het maakte haar niet echt uit als hij het niet deed, wat haar betrof konden ze het onderwerp dan gewoon laten gaan en zei ze er verder ook gewoon niks meer over. De rest van de school hoefde heus niet te weten met welke problemen hun afdeling dealde, maar een beetje hulp om die problemen op te lossen was misschien ook niet verkeerd. Ze wist dat Nish prima zijn eigen boontjes kon doppen, maar Sarah vond zichzelf ook de beroerdste niet om in ieder geval aan te bieden om te helpen.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      'Ik heb een monster geschapen,' antwoordde Jester hoofdschuddend en hij draaide zich op zijn rug om zijn vriend aan te kunnen blijven kijken. Maar zonder het warme lichaam van Onyx tegen zich aan was het toch wel bést fris in de kamer, dus trok hij ook maar de deken weer stevig over zich heen. 'Hoe heeft hij verloren?' vroeg hij grijnzend.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

"Ik heb nergens last van gehad," zei ze met een kleine glimlach. Ze had niet het idee dat ze gezweet had of iets. Of dat ze ergens een brandplek had. Ze liet zich terugzakken tegen Fire aan en keek omhoog naar hem of ze wel zo kon liggen. "Ik heb nu alleen het probleem dat ik er niet uit wil," zei ze grijnzend, terwijl ze naar hem opkeek.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Ik had behoefte aan frisse lucht. De reden doet er niet toe.’ Hij nam een slokje thee, wetend dat Sarah niet veel dieper zou graven.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fire zelf had overal spierpijn en dus wilde hij eigenlijk dat bed wel uit, al wilde hij Fersephone ook weer niet teleurstellen. ‘Als je mij nou een nekmassage geeft, kun je het moment nog even uitstellen.’
      Dat was… iets? Het klonk zelfs een beetje plagerig. Nee maar. Misschien leerde hij het ooit.

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Hij dacht dat hij Maaya wel aan het dansen kon krijgen, maar die vertrok al vroeg naar dromenland.’ Onyx grijnsde. ‘Niet dat het hem anders wel gelukt was.’

[ bericht aangepast op 8 feb 2021 - 21:34 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Jongens?" De campus had om een of andere reden een donkere kleur gekregen, alsof het licht niet helemaal je ogen bereikte. De schaduwen lagen dik in de gang, terwijl Yrla al vragend de trap op liep. Toen hij net boven was, werd hij aangevallen door een schim. "Het is jouw schuld!" De vuisten kwamen sneller dan Yrla ze bij kon houden. Hij kon alleen het vage woedende gezicht van Onyx zien, die maar uit bleef halen. "Ik heb niets gedaan!" probeerde hij nog. Dat antwoord leek Onyx alleen maar woedender te maken. Hij draaide Yrla zijn gezicht met een ruk om, zodat hij recht in twee dode ogen keek. "Oh nee, wat dacht je van hem?! Als jij niet met Zebediah had gewerkt, was hij er nog geweest."
      Het dode gezicht van Adam schokte Yrla meer dan hij ooit zou toegeven. Maar in de nachtmerrie had het zo echt geleken. De lege bruine ogen, zijn nek in een onnatuurlijke positie. Merrin had ernaast gelegen, nog altijd zijn hand in die van Adam. Waarom wist hij niet zo goed, maar om de onschuldige jongen zo te zien vond hij nog erger dan die van de tijdreiziger. Om een of andere reden had hij meer met Merrin dan de andere jongen. Machteloos had hij zich naast de lichamen laten zakken.
"Je hebt het goed gedaan, Yr." Yrla voelde de vingers van het meisje langs zijn schouders glijden. "Ze verdienden dit. Zo zie je maar hoe het voor zulk soort mensen eindigt. Het hoort niet." Kriebels liepen over Yrla zijn rug. Met een ruk was hij opgestaan, waardoor hij recht in de ogen van Dezi keek. "Nee, nee. Ik heb dit niet gedaan." Hij wees wanhopig naar de lichamen op de grond. "Er is niets mis mee. Niets!" Het lachje op Dezi haar gezicht liet hem trillen. "Ah, kom op, Yr. Je weet wel beter dan dat." Dezi cirkelde langs de lichamen heen. "Dit is je prijs van je vrijheid, Yr. Geniet je er niet van?"
      Nee, nee. Dat deed hij absoluut niet. Hij wilde niet dat er iemand doodging door zijn keuze. Yrla week gehaast uit voor een boom die hij nauwelijks gezien had, doordat hij zo erg terug in zijn droom van die nacht getrokken werd. Het beeld was na dat veranderd, maar Dezi had zijn zijde niet verlaten.
"Je weet wat er gebeurd toch, als je ons verraad? Als je ertussenuit knijpt?" Dezi had het in zijn oor gefluisterd. Voor hem was Zebediah uit de kamer gekomen, met Nish tegenover hem. Yrla zag de flits van het mes, maar hij kreeg nooit de kans om überhaupt zijn gave aan te wenden en Nish te redden. Op het moment dat hij er was, was het licht al uit zijn ogen verdwenen. "Nee! Nish! Nish!" Hij kreeg geen antwoord. Yrla trok alleen aan een levenloos wezen, Nish was er niet meer. "Je stelt me teleur, Yr." Geschrokken keek hij om naar Dezi die opeens weer achter hem was verschenen. "Ik zei toch dat het verboden was, dat het niet kon?"
      Yrla zag nog, hij zag nog dat ze een ijspegel in haar hand had en dat ze hem gooide...

Hij was schreeuwend wakker geworden, volledig bezweet. Hij had eerst zichzelf een kwartier lang ervan moeten overtuigen dat hij dat niet zou doen, dat hij nooit zo ver zou gaan, dat hij niet Adam of Merrin vermoord had, dat Nish niet dood was, dat hijzelf niet dood was. Maar zelfs na dat kwartier was het gevoel nog niet helemaal weggetrokken. Hoewel het maar een nachtmerrie was, kon hij zichzelf er niet van overtuigen dat hij niets mis gedaan had. Om een of andere reden had zijn schuldgevoel tegenover Merrin en Adam zich vermengt met de nieuwe schuldgevoelens tegenover Nish.
      Misselijk was hij zich om gaan kleden om de droom uit zijn hoofd te krijgen. Hij had zelfs stiekem even een blik in de kamer van Merrin en Adam geworpen, om te zien of ze er echt nog waren. Maar de jongens lagen zo innig verstrengeld met elkaar (in slaap) dat hij ook gauw die deur weer dicht had gedaan. Er was niets aan de hand. En toch kon hij het gevoel van onrust niet helemaal loslaten, ondanks dat hij met elke stap er meer achter kwam dat dingen in zijn droom niet klopte. Zoals het feit dat Zebediah Dezi zou helpen, of dat Dezi nog zulk soort dingen tegen hem kon zeggen.
      Misschien moest hij gewoon langs de campus van de Buffalos lopen. Hij zou gewoon op een afstandje staan wachten, staan kijken tot Nish uit het house was. Nish hoefde hem niet eens te zien, maar dan kon hij zijn eigen gevoel hopelijk weer een beetje tot rust krijgen. Het zien van Merrin en Adam had hem ook enige opluchting gegeven, wie weet zou dat het ook doen als hij Nish zag. Ja. Ja, dat ging hij doen. Yrla knikte tegen zichzelf en liep hetzelfde stuk wat hij gelopen had terug, in de hoop dat hij niet opeens een vreemde afslag had genomen in zijn gedachten. Toch kwam hij zonder problemen weer bij het hek uit en klom hij met enige moeite onder het hek door.

[ bericht aangepast op 8 feb 2021 - 22:02 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Ze trok even haar wenkbrauwen op, maar knikte en volgde zijn voorbeeld en nam ook een slokje. Dichter bij de waarheid dan dat zou ze niet komen en dat wisten ze allebei. Ze dronken de rest van hun thee in stilte, samen aan de keukentafel. Vervelend was het heus niet, maar Sarah moest toegeven dat Maeve een stuk gezelliger kon zijn. Over haar vriendin gesproken; ze moest haar maar eens uit bed trekken en aan die douche beginnen, voor ze in haar zweterige zooi straks naar het ontbijt moest. Ze dronk het laatste restje van haar thee op en kwam overeind.
      'Wat je reden voor die frisse neus ook was dan, de rest hoort het niet van mij.' Ze zette haar kopje op het aanrecht. 'Ik ga douchen. Misschien voor jou ook wel een strak plan. Een vogelverschrikker ziet er momenteel beter uit dan jij.' Ze grijnsde en zond hem een knipoog. 'En als je echt een probleem hebt geef je maar een gil. Als afdeling moet je een beetje bij mekaar blijven, toch?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Ze had geen idee hoe ze dat moest doen. "Uhm, oké. Ik wil wel wat proberen," zei ze toch aarzelend. Ze zette haar kussen tegen de muur aan, waardoor ze zelf een stuk hoger kwam te zitten dan Fire. Ze moesten er een beetje gekke wisseling door doen. "Ik heb dit nog nooit eerder gedaan," gaf ze toe. "Dus zeg maar wat -uhm- goed is?" Ze legde even haar handen op zijn schouders en zocht eerst een weg met haar duimen langs zijn nekwervels heen.

---

It's never gonna happen, Guys.