[RPG 200] Fall from Grace - Speeltopic - Speeltopics

1 mei 2021 - 19:07 absynth is offline

absynth 101

FALL FROM GRACE

"Who said I was an angel?"

ROLLENTOPIC - PRAATTOPIC

STORY

[getal] mensen zijn ooit heengegaan, en dwalen inmiddels al heel wat jaren rond in de Hel. [getal] totaal verloren zielen. Satan's favorieten. Ze zijn naar de Hel gegaan wegens hun zonden, maar hebben nu de kans gekregen om terug te keren naar de Aarde. Weliswaar enkel en alleen om andere mensen in de gaten te houden. Maar deze zielen behoren tot de zeven hoofdzonden, dus het is nog maar de vraag of het enige wat ze gaan doen, een oogje in het zeil houden is.

[ bericht aangepast op 1 mei 2021 - 19:07 ]

you've got my heart on overdrive.

1 mei 2021 - 19:45 Perseid is offline

Perseid 8184

Mine.

Feel the fire, but do not succumb to it.

1 mei 2021 - 20:39 Novilunium is offline

Novilunium 1529

MT ^^

Marrow deep, soul deep, essence deep

6 mei 2021 - 17:46 Novilunium is offline

Novilunium 1529

Z E N A K U

Alone — Livingroom — Outfit

Flick
Vaalblauwe ogen vinden hun focus op het karakteristieke groene balletje wat over en weer schiet op het breedbeeldscherm. Over en weer. Over en weer. Over en weer.
Flick
Tennis heeft werkelijk nog nooit zijn aandacht gehad, maar het voorgaande programma is een uur geleden hierin over-gebloed en de afstandsbediening ligt op tafel. Anderhalve meter bij hem vandaan.
Flick
Hij zou op moeten staan of zich tot het uiterst uit moeten rekken en geen van beide opties wordt gekleurd door enige aanlokkelijkheid. Zelfs de overweging begint meer van hem te vergen dan hij het waard vind. Misschien moet hij gewoon even zijn ogen sluiten, hopend dat wanneer hij wakker wordt er iets interessants op is of dat er zich in de tussentijd een slachtoffer aandient om de zender te verzetten.
Flick
Zenaku verwijdert zijn ondertussen rauw geworden duim van het vuursteenwieltje en verlegt een luie blik naar de aansteker in zijn door kleurrijke pleisters georneerde vingers. Er verstrijken vijf minuten waarin hij enkel staart, wachtend tot het ijzer genoeg is afgekoeld om het draagbare vuurtje weg te bergen. Om te zeggen dat hij heeft geleerd van de vele brandgaten in zijn kleding is overdreven, maar voor nu kan hij het geduld opbrengen.
Eens zijn handen leeg zijn trekt hij de mouwen van zijn te grote trui verder naar beneden, steekt het geheel tussen zijn bovenbenen en laat zich opzij zakken. Dat zijn hoofd het sierkussen in de hoek van de bank vindt zou toegeschreven kunnen worden aan dom geluk, maar hij weet wel beter. Calculatie is alles, vooral als je zo min mogelijk wil doen.
Eén, twee, drie seconden tikken weg en dan wordt hij onthaald door een droomloze slaap.

Marrow deep, soul deep, essence deep

7 mei 2021 - 22:24 Perseid is offline

Perseid 8184

D e v i n

De peperdure wijn in haar glas lijkt bijzonder veel op bloed.
Devin cirkelt de inhoud in een zwierige beweging rond, de aroma's van een ver, Frans oord opsnuivend voor ze het geheel in een enkele slok achterin haar keel laat verdwijnen.
Ze was alweer vergeten dat mensen iets met meer substantie vereisen als maaltijd. Het is pas de vierde dag op rij dat ze zich dat realiseert wanneer de aangename warmte van de alcohol haar lichaam laat smelten tot het precies de juiste vorm heeft. Magisch.
Ze zet het lege glas gedachteloos neer tussen een greep blinkende juwelen—niet meer dan vanuit de aangewende gewoonte dat alles normaliter voor haar wordt opgeruimd.
De sieraden zijn afkomstig uit het kistje dat ze eerder boven haar kaptafel heeft omgekeerd. Zo heeft ze hen het liefst: uitgestald, vrij voor het oog.
Net als ze zich tot de deur wendt valt haar blik op een armband, welke ze zonder een tweede gedachte genoegzaam over de stof van haar zwarte handschoen schuift. Het ornament wordt slechts een seconde door haar kritische kijkers bewonderd voor ze zich naar de wereld buiten haar slaapkamer verplaatst.
Naar menselijke maatstaven is dit landhuis allicht het epitome van luxe—Devin zelf snakt meer naar het bruisende hart van een nooit slapende metropool. Dát zijn het soort plekken waar de zielen nooit over uitgesproken raken.
Devin treft de keuken leeg aan en komt na een kortstondig, innerlijk beraad tot de conclusie dat ze niet van plan is de moeite te nemen rond te snuffelen. Ze neemt genoegen met een appel die, waarschijnlijk vooral voor een plezierige aanblik, op de fruitschaal is gedeponeerd. De ironie van het symbolisme is misschien meer de reden waarom ze hem mee grist.
De woonkamer staat helemaal niet op haar uitgestippelde route naar buiten, maar bij het horen van de televisie in de verte laat ze zich er toch toe verleiden.
Het zou niet als een verrassing moeten komen dat ze Zenaku opgekruld op de bank vindt, welke ongetwijfeld is uitgekeken op het sportprogramma waarvan ze is vergeten hoe ze die bewuste atleten precies noemen. Geef het de schuld aan haar beperkte kennis omtrent de kneepjes van de moderne, menselijke wereld.
Haar kijkers vinden de afstandsbediening, meters vanuit zijn positie. Zo voorspelbaar.
Ze overweegt het scherm helemaal uit te zetten, maar de wijn in haar systeem heeft Devin bijzonder goedgehumeurd gestemd. Zonder iets te zeggen duwt ze het apparaat tussen het kussen onder zijn hoofd en de bank, zich alweer omdraaiend voor ze in de verleiding komt een hand over zijn onstuimige lokken te halen.

Feel the fire, but do not succumb to it.

8 mei 2021 - 1:53 Novilunium is offline

Novilunium 1529

Z E N A K U

Devin — Livingroom — Outfit

Hij durft te zweren dat het kaatsende geluid van de tennismatch zich door het intense zwart van zijn slaap boort, de cadans er niet hoofdzakelijk een die hem toestaat volledig weg te zakken.
Over het algemeen verliest hij niet snel zijn bedaardheid en is hij in staat overal doorheen te slapen, maar in dit geval is zijn dutje slechts een oplossing voor het daadwerkelijke probleem.
Eerder genoemde bedaardheid is echter wel hetgeen het raam uit vliegt wanneer men zijn rust verstoort en het treft hem altijd als vermakelijk dat mensen eeuwig denken dat hij hen niet al door heeft zodra ze hem benaderen— ervan uitgaande dat hij comateus is wanneer hij zijn ogen dicht heeft. Misschien heeft het te maken met het voorval tussen hem en Micah. Misschien slaapt niet iedereen gewoonweg door wanneer iemand zijn nek over je breekt en vervolgens tegen je begint te schreeuwen.
Wie zegt dat je niet kan slapen op de vloer van de keuken? Toen was Zen wel echt moe.
Nu niet.
Nu voelt hij hoe iemand het lef heeft zijn gekozen rustplaats te verstoren.
Fletse ogen schieten open alsof deze niet worden beïnvloed door het plotselinge licht— geen hapering of knipper die het scherpstellen op de ongenode gast kan uitstellen. De hand die van-tussen de warmte van zijn knieën is geschoten en een gehandschoende pols heeft gevonden is eveneens niets wat mensen van hem verwachten. Dat hij dingen niet graag doet betekent niet dat hij ze niet kan.
De initiële vlaag toorn die zijn gezicht hoe dan ook niet gekleurd zou hebben vlakt het geringste beetje af wanneer hij Devin plaatst. Devin, van wie hij zijn favoriete zippo aansteker heeft ontvangen— geruild voor een zilveren armband die hij in Micah’s kamer heeft gevonden. Hij overweegt of dat deze verstoring goed maakt en die overweging duurt zeker tien seconden. Zenaku knippert geen een keer.
‘Wat doe je?’ raspt hij, stem rauw genoeg om het vermoeden te wekken dat hij deze de hele dag nog niet heeft gebruikt.

Marrow deep, soul deep, essence deep

10 mei 2021 - 16:38 Perseid is offline

Perseid 8184

D e v i n

Devins gedachten zijn al overgevloeid in de invulling van haar dag, het pleziertje dat ze de luiaard op de bank denkt te hebben gedaan al zo goed als vergeten, wanneer ze er voor een zoveelste maal op wordt gewezen dat deze menselijke zintuigen eerder een handicap zijn dan een zegen.
De blondine slaagt erin haar schrikreactie te beperken tot een scherpe inademing, het sissende geluid hard genoeg om over het monotone geluid van Zenaku's stem te klinken. Haar kijkers volgen de appel die, na de reflectieve vorming van een vuist, in een rollende beweging onder de bank verdwijnt.
Eén duistere blik op de van pleisters voorziene vingers die zich als een slang rond haar pols hebben gekruld doet haar echter verrassend kalm uitademen. Spiderman kijkt haar bijna mokkend aan vanaf zijn wijsvinger.
Devin weet beter dan zich stern uit zijn greep te lossen en wendt zich in plaats daarvan terug in zijn algehele richting. Neerkijkend op zijn gelaat, vanwaar de vaalblauwe kijkers haar onafgebroken aanstaren, vraagt ze zich niet voor het eerst af hoe hij eenentwintig hele jaren heeft overleefd zonder dat mensen op het idee kwamen hem op een brandstapel te zetten.
Misschien is het hun recente fascinatie voor schattige psychopaten, misschien zijn mensen überhaupt nooit verder ontwikkeld geraakt dan de vijftiende eeuw.
‘Hier.’ Ze trekt de afstandsbediening met haar vrije hand onder zijn kussen vandaan en houdt hem omhoog in zijn lijn van zicht. ‘Voor die getekende figuren, die cartoons. Daar kijk je toch meestal naar?’ ze maakt een wegwuivend gebaar.
Devin kan de warmte van zijn huid door de stof die hen scheidt voelen drukken. Het zijn net kleine klauwtjes, weggeschoten uit de rafelige mouw van de trui waarin hij zich vandaag heeft verscholen. Nog zoiets wat haar neus doet rimpelen: de hedendaagse tienermode.
‘Ik dacht al dat ik Micah vanmorgen hoorde gillen,’ zegt ze echter wanneer ze haar aandacht opnieuw naar zijn nog altijd even expressieloze gelaat verschuift. Dat ze niet is gaan kijken is te wijten aan de catalogus van één of ander modehuis. Prioriteiten. ‘Ik denk dat we het erover eens zijn dat we hem de schuld kunnen geven voor dit buitengewoon lichte hazenslaapje.’ Normaliter is Zen niet wakker te krijgen op dit tijdstip dus, ja, Devin schuift dit inderdaad volledig toe aan hun meest afgunstige resident.
Bovendien is ze meer dan een beetje nieuwsgierig naar wat hij heeft gedaan om Micah te vergelden.

[ bericht aangepast op 10 mei 2021 - 16:43 ]

Feel the fire, but do not succumb to it.

10 mei 2021 - 21:26 lovelyreads is offline

lovelyreads 653

Raeven Willow West
❝Devil underneath your skin
Listen to the whisper and give in❞

• Tuin • Outfit •

Waar ieder ander waarschijnlijk had genoten van het gefloten melodietje dat een dapper mereltje hoog in een boom verderop durfde te verkondigen, riep het bij Raeven enkel de sterke drang op om dat ranke nekje om te draaien zodat hij zijn snavel voor eens en voor altijd zou sluiten. Dit was niet enkel te danken aan haar afkeer van vogels - die in haar aardse leven het uitzonderlijke talent leken te hebben op welke plek dan ook altijd háár auto te vinden om onder te kakken - maar zeker ook aan haar intense afkeer van ochtenden. Toch verkoos ze deze ochtend met alle liefde het gezelschap van dit kwetterende vogeltje boven het gezelschap van haar huisgenoten.
Het 'rust in vrede' wat haar snobistische ouders op net iets te afstandelijke toon tijdens de afscheidsdienst richting haar kist hadden gemompeld was even afgezaagd als onwaar. Sinds haar komst in dit belachelijk grote landhuis had Raeven nog geen enkel moment rust of vrede gekend. Al verschillende keren had ze zich niet enkel geërgerd, maar ook kwaad gemaakt door de houding en acties van de mensen om haar heen. Je zou denken dat door de grootte van het huis en de doolhoven aan gangen en kamers ze niet al te veel last van hen zou hebben, maar toch presteerden deze figuren het haar elke keer voor de voeten te lopen en koppijn te bezorgen. Recent nog heeft ze kunnen meegenieten van het dramatische geschreeuw van Micah in de keuken, maar met name Zen en zijn obsessieve voorliefde voor aanstekers en vuur bezorgde haar door de dag heen de kriebels - iets wat ergens toch wel bewonderenswaardig was gezien hij meer leek te slapen dan wakker te zijn. Ze durfde te zweren dat hij telkens weer een veelbetekenende blik inclusief bijbehorende weerzinwekkende grijns haar richting opwierp wanneer zijn gehavende vingers weer met vuur aan het spelen waren, alsof hij precies wist wat dat met haar deed en uit was op een reactie. Het was dan ook niet geheel aan Raeven te wijten dat er in haar kamer al een standbeeldje was gesneuveld en een vaas die in Raevens vorige leven haar waarschijnlijk een jaarsalaris zou hebben gekost. Dit was nog altijd beter dan een vuist in zijn gezicht te planten of erger, zo verzekerde ze zichzelf. Niet zozeer om hem - zijn welzijn was wel haar laatste zorg - maar om zichzelf: het leven had haar geleerd voorzichtig te zijn met vertrouwen en met echt te tonen wat belangrijk voor je is. Anders zou het wel eens lelijk kunnen aflopen. Voor de ander, dacht ze er met een glimlachje achter aan. Hetzelfde zou gelden voor degene die het - op deze al niet al te beste ochtend - zou wagen haar nu lastig te vallen.
Ze nipte van haar mok koffie terwijl ze in gedachten het mereltje de snavel snoerde; hopend dat haar nog even iets langer rust werd gegund en zichzelf complimenterend dat ze zich voor haar doen redelijk heeft gedragen sinds haar komst.
Wel, tot nu toe dan.

[ bericht aangepast op 10 mei 2021 - 21:31 ]

“Libraries were full of ideas—perhaps the most dangerous and powerful of all weapons.” - Throne of Glass

12 mei 2021 - 1:52 Novilunium is offline

Novilunium 1529

M I C A H

Raeven — Garden — Outfit

Micah is slecht gehumeurd.
Heel eerlijk gezegd is Micah vrijwel altijd slecht gehumeurd, maar na zijn aanvaring met een in katzwijm verkerende psychopaat zijn de zaken er niet beter op geworden. Hij zou zich er niet half zo over op moeten winden als hij doet, maar enkel het idee dat iemand hem die stunteling had kunnen zien maken strijkt hem al tegen de haren. Gezichtsverlies lijden is gewoonweg onaanvaardbaar.
Dat zijn tirade zich door het gehele huis kenbaar heeft gemaakt en hiermee menig inwoner heeft geattendeerd op de praktisch eenzijdige schermutseling kan terzijde geplaatst— zijn woede er een die-die van Alex en Raeven kan rivaliseren.
Met de explosiviteit die zijn karakter tijdens zijn sterfelijkheid al kende is het een wonder dat hij niet tot wrath behoort, de ontdekking dat greed hem dichter bij het hart stond echter ook geen verrassing. In werkelijkheid draagt hij iets van bijna al de andere zonden in zich, maar van geen van allen genoeg om de kolkende pit in zijn kern te kalmeren— de overweldigende hitte van zijn afgunst te blussen.
Nee, hij zal het moeten doen met de ziekmakende hartkloppingen en constante adrenaline die zijn zonde vertegenwoordigen, wat momenteel de reden is dat hij zijn heil buiten zoekt. Frisse lucht en afzondering helpen hem vaak weer tot rust te komen. Vooral isolement brengt hem meer kalmte, de mogelijkheid nijd te vinden een zo beperkt mogelijke.
Isolement is echter niet wat hij vindt wanneer hij de volgende hoek omslaat en wordt geconfronteerd met rode lokken. De overweging rechtsomkeert te maken is er meteen, maar wanneer blauwe ogen zijn opvallende heldere kijkers vinden weet hij dat die mogelijkheid wegvalt. Je kan veel over hem zeggen, maar onbeleefdheid zonder reden past hem niet. Raeven is nog te kortstondig onder hen om hem al persoonlijk gekrenkt te hebben en dus is er geen enkel motief om haar de rug toe te keren.
‘Goedemorgen, miss West,’ zijn stem vele malen kalmer dan bij het eerdere gebruik deze dag, al hint zijn tong eeuwig naar spot, ‘aan het genieten van het fluitorkest?’

[ bericht aangepast op 12 mei 2021 - 10:13 ]

Marrow deep, soul deep, essence deep

13 mei 2021 - 1:25 Novilunium is offline

Novilunium 1529

Z E N A K U

Devin — Livingroom — Outfit

Tegen de tijd dat zijn ogen een poging doen het gesneuvelde stuk fruit te volgen is deze al lang en breed onder de bank verdwenen, zijn reactievermogen weer gedegradeerd tot niet bestaand. Even traag volgt hij de gehandschoende vingers die de oplossing voor een al lang vergeten probleem offeren, de blik die groengrijze ogen terug vindt dan ook niet onder de indruk.
‘Voor die getekende figuren, die cartoons. Daar kijk je toch meestal naar?’ Als Zen de energie had zijn motoriek te vinden dan zou de bevestiging zijn lippen tekenen, en misschien liften zijn mondhoeken dan ook een fractie omhoog. Misschien. Aanstalten om de toegestoken gift te aanvaarden maakt hij echter niet.
‘They killed Kenny,’ prevelt hij monotoon, wat voor Devin geen betekenis zal hebben. Devin kijkt geen cartoons— Devin kijkt nauwelijks tv, tenzij er teleshopping op is. Misschien moet hij de moeite nemen de afstandsbediening af te pakken, voor ze op ideeën komt. In plaats daarvan wordt zijn blik niet voor het eerst sinds hij haar kent gegijzeld door het ringetje boven haar cupidoboog. Zenaku vraagt zich af of het pijn doet als hij er aan trekt.
‘Ik dacht al dat ik Micah vanmorgen hoorde gillen. Ik denk dat we het erover eens zijn dat we hem de schuld kunnen geven voor dit buitengewoon lichte hazenslaapje.’
Bij het horen van de naam verstrakken de vingers die haar vooralsnog in hun greep hebben, de manier waarop hij zijn ogen vanonder zijn wimpers naar haar opslaat zachtst gezegd sinister. Nee, het schreeuwen was niet wat hem wakker had gemaakt, noch het initiële contact wat de andere man tegen de haren had gestreken. De veel bewustere trap tegen Zen’s schenen daarentegen kon moeilijk genegeerd en dit hazenslaapje heeft hem misschien wel van genoeg energie voorzien om te retaliëren.
Of niet. Hulp zou misschien niet overbodig zijn.
Wederom glijdt zijn focus af naar de grond waar hij verwacht dat de appel is verdwenen, het proces wat zich in zijn hoofd afspeelt bijna uitgeschreven voor de witharige om te volgen. Zijn vrije hand vindt ondertussen de buidel in zijn trui en wroet tussen het arsenaal aan snuisterijen wat hij daar bewaart. Met een geoefende beweging bevrijd hij een in chocolade gedipt biscuit-stokje uit het doosje en biedt haar deze vervolgens aan ter compensatie voor de appel.

Marrow deep, soul deep, essence deep

25 mei 2021 - 11:42 absynth is offline

absynth 101

Zara Southern

Hoewel ze haar dag had willen starten met een rondje lopen - zoals ze vroeger altijd deed, was haar planning iets anders gelopen. Meestal was ze altijd ontzettend vroeg wakker, vandaag niet. Ze voelde weinig fut om iets actief te doen. Normaal gezien was ze enorm sportief. Ze hield van sport - als ze zich erin kon uitleven en het kon ervoor zorgen dat ze zich beter voelde, dan vond ze het perfect. Vandaag niet. Ze had minstens een uur langer geslapen en nu voelde het alsof haar hele ritme verstoord was. Vervelend.
Ze haalde een zwartkleurig elastiekje om haar haren zodat het een hoge paardenstaart werd. Rustig liep ze haar kamer uit en vervolgde ze haar weg naar de keuken - want honger had ze wel. Ze was altijd op haar hoede met iedereen hier - al verwachtte ze dat iedereen er ongeveer hetzelfde over dacht.
Al snel had ze een donkerblauw gekleurd schaaltje vast, waar ze wat random fruit - wat ze in de koelkast had gevonden - op plaatste. Ze at nooit in de keuken, maar eerder in één van de woonkamers. Een bank zat immers comfortabeler. Ze liep dan ook door naar de eerste beste woonkamer, waar ze stemmen en ander geluid leek te horen.
Ze keek even op en zag Devin en Zenaku. Er was nog een plekje vrij op de bank, waar ze gelukkig ook niet al te dicht bij Zenaku zat - ze mocht dan wel altijd zin hebben in bepaalde activiteiten, persoonlijke ruimte vond ze ook wel belangrijk.
"Hi", begroette ze de twee. "Is er iemand aan het kijken?" Er speelde zich een tennismatch af op het scherm, en hoewel ze niet snapte dat iemand dit boeiend zou vinden, vroeg ze het maar even.

you've got my heart on overdrive.

Index RPG Actieve Topics Zoek