[RPG - 150] In Times Of Peace, Prepare For War — WWII • Speeltopic - Speeltopics

Ryker rolde kort met zijn ogen om Klaus’ reactie. Hij was een aansteller omdat hij iemand zijn hand had laten verbinden? Dat was eerder slim, gezien zijn hand nu netjes zou hele , terwijl die van Klaus een zooitje zou worden. “Ik ben geen aansteller, maar jij bent wel heel dom dat je liever je ego strookt dan Nore erna te laten kijken. Gelukkig ben ik straks degene met een nette hand, terwijl die van jou straks onbruikbaar is,” zei Ryker, terwijl hij zijn schouders ophaalde om Klaus’ volgende vragenvuur te beantwoorden. Waar was Nore? Geen idee, ergens met haar vriend. Had Nore zijn hand verbonden? Ja, maar dat hoefde blondie niet te weten, daar zou hij alleen maar slecht op reageren. Hoewel Ryker boos was op de blondine, verdiende ze niet Kahl-gezeik, terwijl ze niks fout had gedaan. Klaus mocht misschien wel denken dat hij regeerde over de school en dat iedereen moest luisteren naar zijn wil, maar niets was minder waar. Ryker grinnikte zachtjes om het idee, vroeg zich af hoe iemand zo incapabel als zijn beste vriend het ooit zo hoog had geschopt. Al hielp charmante vrienden hebben en iedereen om je heen bedreigen natuurlijk wel. Desalniettemin vond Ryker dat het tijd werd voor iemand anders op de troon, iemand die het meer verdiende dan Klaus en meer geschikt. Iemand zoals Ryker. Hij was sociaal vaardig, charmant en dames vielen als een blok voor hem. Hetzelfde kon niet gezegd worden van zijn beste vriend.
      Toen Ryker zich realiseerde dat hij al ruim een minuut stil was, haalde hij even diep adem en keek hij Klaus aan. “Ze is met haar vriend en nee, ik heb een of andere random jongerejaars uit de hallen geplukt en haar geïntimideerd mijn hand te verbinden,” antwoordde hij, waarna hij zijn blik weer kort over het publiek liet gaan, hopende dat het gesprek snel over zou gaan in iets anders. Tot Ryker’s blijheid werd zijn wens snel in acht genomen en ging het gesprek over in een leuker onderwerp: Johann Voss pesten. Het plan dat Klaus voor hem had bedacht was geniaal. Wreed, maar wel geniaal. Er verscheen een haast maniakale glimlach op Ryker’s gezicht toen zijn beste vriend voorstelde om de flikker sowieso in elkaar te slaan, of hij nou succesvol was in het zoenen van een dame of niet. “Daar heb je een heel goed punt. Waarom doen we het niet gewoon? Ik heb er zin in, jij hebt er zin in. Johann heeft een slaanbaar gezicht. Klinkt als de perfecte combinatie als je het mij vraagt.” zei Ryker, waarna hij Klaus vragend aan bleef staren.
      Op dat moment liep Voss eindelijk weg uit zijn verscholen hoekje en stapte hij op een dame af. Ryker kon zijn enthousiasme haast niet binnenhouden. Hij genoot van publieke vernedering van anderen, zeker als het een jongen als Johann betrof. Helaas leek de aandacht van Klaus totaal ergens anders te zitten. Ryker volgde met zijn ogen en stuitte al snel op het kleine gehalte van Inez die op het punt stond de kelder uit te wandelen. ”Hè, moet ze er nu echt bijkomen? Laat haar gewoon gaan, joh,” reageerde Ryker toen zijn vriend het roodharige meisje wenkte om hun kant op te komen. Hier had hij dus echt geen zin in. Hij hoopte maar dat Klaus slecht was in het zien van hints, aangezien Ryker wist dat het niet gewaardeerd zou worden dat hij gevoelens had voor Inez. Op zijn opmerking over dat Dagmar een slechte smaak had, rolde Ryker alleen maar met zijn ogen. Meer reactie gunde hij de blondie niet.
      Enkele minuten later voegde Inez zich bij het tweetal, na dit eerder te zijn opgedragen. “Goedenavond,” zei Ryker terug, waarna hij zich focuste op de jongen naast hem, zodat zijn gezicht niks zou laten doorschemeren. Daarnaast was hij ook vrij benieuwd naar wat Klaus precies van de dame moest weten, zeker nu Johann op het punt stond om zichzelf voor schut te zetten tegenover een dame. Ryker negeerde het hele gesprek tussen de twee ex-lovebirds maar gewoon en focuste zich op Voss, die nu bij Dagmar stond. Het was erg spijtig dat ze overstemd werd door de muziek en het ongemakkelijke gesprek naast hem. Op dit soort momenten zou Ryker willen dat hij kon liplezen. “Hm?” vroeg hij, toen hij oppikte dat Inez wat aan hem gevraagd had. Het duurde hem enkele seconden voordat hij zich realiseerde dat ze naar zijn hand gevraagd had.
      “Oh, glas whiskey die stuk ging, niks bijzonders,” antwoordde Ryker nonchalant, waarna hij zijn schouders ophaalde. Hij gaf het roodharige meisje een kleine glimlach en focuste zich toen weer op Johann. Het liefst vertelde hij Klaus dat hij moest opletten, dat de show bijna stond te beginnen, maar Ryker wilden niet gelijk zijn kansen verspillen bij Inez, dat het nichtje van de flikker was. Waarom werd het leven hem toch altijd zo moeilijk gemaakt? Hij beet kort op zijn lippen en hoopte maar dat Inez snel naar haar slaapkamer mocht gaan van Klaus, of wat haar bestemming ook ging zijn. “Maar goed, Klaus, is het niet tijd om de dame te laten gaan, zodat wij onze Gentlemen Club taken kunnen afronden?” vroeg Ryker uiteindelijk aan zijn beste vriend, terwijl hij Klaus voor enkele tellen intens aanstaarde. “Dingen waar Inez dus totaal niks mee te maken heeft, waardoor ze hier niet langer aanwezig hoeft te zijn?” Hopelijk snapte blondie de hint en liet hij zijn ex-vriendin gaan, anders ging de volgende situatie erg ongemakkelijk worden.