[RPG • 0] Experium || 53 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • Energieschilden •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 16 okt 2022 - 18:27 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Fersephone glimlachte even naar de jongen naast haar. Ze was blij dat hij haar cadeautje toch wel gaaf vond, wat ergens een enorme opluchting was geweest, want ze had best wel moeite gehad om iets uit te kiezen voor de jongen. Met Fayr was ze namelijk niet echt op speaking terms geweest en ook Vienna had ze weinig gesproken, degene die ze normaal om hulp zou vragen bij dit soort dingen. Maar gelukkig kon ze het toch ook nog zelf.
      Fersphone glimlachte even naar Fire en keek toen maar hulpbehoevend naar Fox, die dit feestje georganiseerd had om te zien of hij ook nog andere plannen had.

---

It's never gonna happen, Guys.

De manier waarop Yrla de telefoon opnam beviel hem niet. ‘Dat werd tijd.’ Hij had verwacht dat Yrla zelf wel wat had laten horen. ‘Het wordt tijd dat we elkaar weer spreken. Vanaf om 12 uur bij de bosrand, dezelfde plek als de vorige keer.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Het was pikdonker buiten. Waarschijnlijk hadden ze ook gewoon naar het bos toe kunnen lopen, maar het had hen beter geleken om geen risico te nemen. Vlak naast de campus van de Panthers was Fox dan ook in een reusachtige arend veranderd en Kris was op zijn rug geklommen, waarna ze naar het bos waren gevlogen.
      Zodra de bomen hen omringden, kreeg Kris een brok in zijn keel.
      Meer dan drie jaar had hij geen boom kunnen aanraken, had hij de buitenlucht niet op zijn huid gevoeld, de frisse lucht niet ingeademd. Alleen afgelopen vrijdag, toen hij vanaf de school naar de campus liep, maar toen was hij zo in beslag genomen door het feit dat hij Fox weer zou terugzien dat hij nauwelijks aandacht aan zijn omgeving had besteed.
      ‘Gaat het?’
      Kris’ kaak verstrakte en hij draaide zijn hoofd weg. Hij haatte die emoties die sinds zijn vrijlating aan de oppervlakte dansten.
      Fox drukte onverwacht een kus tegen zijn kin, waardoor hij zich weer terugdraaide. Meteen daarna gaf Fox hem een knuffel. Voor Kris het wist, had hij de jongen van zich afgeduwd.
      Zijn ademhaling klonk zwaar, zijn gave broeide onder zijn huid.
      Wat was dit? Waarom voelde hij zich opeens alsof hij compleet de controle kwijt was? Het was te donker om Fox’ blik te kunnen zien, maar hij kon zich zijn teleurstelling wel inbeelden. Gefrustreerd haalde hij zijn hand door zijn haar. Dit had een fijn uitstapje moeten zijn. Waarom stond hij dan op het punt om het te verknallen? Er woelde iets in zijn maag, onrust knaagde aan zijn ingewanden.
      ‘Sorry,’ wist hij eruit te persen. ‘Ik…’
      Verdere woorden bleven steken. Gefrustreerd trapte hij een dennenappel weg.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Prima," stemde hij in, zijn zenuwen meteen hoog in zijn keel. Die moest hij straks maar onder controle krijgen, zeker nu Romeo daar ook rondliep en die meteen in de gaten had als hij zenuwachtig was. Dat kon nog wel eens een probleem worden... Yrla hing op. Nu moest hij echt Jester spreken! Hij opende de deur en schrok bijna van Safira die daar nog vlak voor stond. "Uhm, mag ik..." Yrla stapte langs het meisje heen naar de kamer van Jester, maar die was op dit moment nog leeg. Hij zou vast zo naar boven komen en dan was de mogelijkheid er wel om hem aan te schieten.
      Nogal ongeduldig wachtte Yrla voor zijn deur en zodra Jester naar boven kwam, wist zijn vriend heus wel hoe laat het was. Yrla liet zijn ogen heel even over Onyx gaan, maar besloot zich over hzijn angst nu even heen te zetten, aangezien er belangrijkere dingen waren. Het was dan ook een hele opluchting dat Jester blijkbaar al over dingen nagedacht had en Yrla gewoon kon vertellen wat Jester voor hem bedacht had.
      Uiteindelijk stond hij vijf voor twaalf aan de rand van het bos, ontzettend nerveus. Hij was nog niet volledig hersteld en echt wegrennen van Zebediah zou misschien voor een paar honderd meter gaan, maar dan zou hij ook bekaf zijn. Hij moest er maar gewoon het beste van hopen. Vlak voor hij ging had hij nog de gekke neiging gehad om even doei te zeggen tegen Vienna en Nish. Maar dat sloeg natuurlijk nergens op. Hij kwam hier vast wel goed van terug. Yrla zette zijn zonnebril op en bereidde zich voor op het ergste.
      Voor hij het wist, voelde hij een ruk aan zijn schouder. Hij had het gevoel dat hij omver getrokken werd, maar voor hij ook echt omver viel, stond hij weer op beide benen vast op de grond. In een gang dat ook maar niets op het bos van net leek.

[ bericht aangepast op 16 okt 2022 - 22:23 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Fort voelde zich niet op zijn gemak. Hij kende deze blonde jongen niet, had geen idee wat zijn gave precies was. Misschien kon hij hem wel in één vingerknip doden. Hij had weleens opgevangen dat er op Experium iemand was die zomaar iemand in brand kon laten vliegen, of je kon laten ontploffen door maar naar je te blazen. Een rilling liep langs zijn rug. Vlug liep hij verder, tot hij bij de doorgang naar Zebediahs vertrekken was. Daar mocht hij niet naar binnen, dus hij stak zijn hand uit. ‘Hier kun je naar binnen.’
      Zebediah stond al te wachten, leunend tegen de tafel. ‘Yrla.’ Hij gaf de blonde jongen een knikje. ‘Ik vond het tijd om elkaar wat beter te leren kennen.’ Hij zette zich af van de tafel en gebaarde naar de fles wijn en de twee glazen die klaarstonden. ‘In een wat huiselijkere sfeer.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij was niet meer in school. Dat was een ding wat voorop stond. Ergens drong de neiging op om te gaan rennen, om te zoeken naar de uitgang van dit gebouw en nooit meer terug te keren. Maar dat belachelijke idee schudde hij meteen van zich af. Hij kon de anderen niet zomaar achterlaten. "Zebediah," groette hij de jongen op dezelfde manier. Hij was ergens blij dat het gebouw om hem heen zo indrukwekkend was, waardoor zijn zenuwen een stukje naar achteren werden gedrukt. Daarnaast was het overduidelijk dat hij met Zebediah alleen was en dat was wel een enorme opluchting. "Nice optrekje heb je hier," probeerde hij met een halve grijns. Hij hoopte maar dat de jongen het kon hebben.
      Als hij heel eerlijk was, had hij maar weinig verhalen over Zebediah gehoord, behalve dat je voorzichtig moest zijn. Dus hij hoopte maar dat complimentjes als deze of een beetje zichzelf zijn zou werken. Yrla liet zijn ogen over de glazen gaan en vond het nogal een vreemd idee dat Zebediah iets met hem wilde drinken. Wijn was ook niet echt iets waar hij dol op was, maar hij zou er niet over klagen.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Ik heb mijn best gedaan.’ Zebediah schoof een stoel naar achteren en nam plaats. ‘Ga zitten.’
      De jongen deed wat hij vroeg, ietwat gedraaid ging hij zitten, met twee armen over één leuning. De spanning straalde van hem af, al probeerde hij dat de verbloemen door belangstellend om zich heen te kijken. Hij droeg een zonnebril, wat Zebediah niet verraste. Hij vond het ook niet erg, hij begreep Yrla’s argwaan wel.
      ‘Je nam gisteren niet op,’ merkte hij op.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Yrla glimlachte even kleintjes. Oke, probeer gewoon je zelfverzekerde ik te zijn, alsof Zebediah niet iemand is die je zou moeten vrezen. En deze vraag had je aan zien komen. "Ik lag in de kreukels. In bed. Omdat die klojo van een Kris zichzelf niet in kon houden, zodra hij Nish zag. Ik ben pas net weer een beetje op de been."

---

It's never gonna happen, Guys.

Zebediah grinnikte om de gedachte dat Kris Nish oom zeep had willen helpen. Weinig verrassend. Hij trok zijn wenkbrauwen op toen hij zich iets realiseerde. 'En Kris miste...?' Want dat kon hij zich niet voorstellen. Als hij Nish dood wilde hebben, was die nu dood.

[ bericht aangepast op 17 okt 2022 - 17:41 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij kon niet vertellen dat hij zichzelf voor Nish opgeofferd had, dat leek hem om een of andere reden niet zo goed idee. Zeker niet na Nish verhaal over wat Zebediah bij hem gedaan had. Hij vroeg zich af of Zebediah het leuk vond om te horen dat Nish bijna dood was gegaan. "Oh nee," zei hij met grote ogen. "Hij was flink raak. De lafaard trok me ertussen en ik kreeg dus de volle laag. Gelúkkig was Fayr er nog, anders had ik hier niet gezeten." Yrla probeerde woede in zijn stem te verwerken en het hielp aardig daarbij om te doen alsof Dezi hem als schild had gebruikt.
      Yrla keek even op naar Zebediah. Hij vroeg zich af of hij zijn verhaal nog iets aan moest dikken voor Zebediah, of hij die sensatie leuk vond of dat hij het hier beter bij kon laten. Hij besloot het niet te overdrijven, bang dat hij niet meer eerlijk over kwam. "Ik herstel gelukkig snel door eten en slapen, maar dat deed ik dus veel. Vandaar het gemiste telefoontje."

[ bericht aangepast op 17 okt 2022 - 18:18 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Zo zo.’ Zebediah trommelde met zijn vingers op tafel en bestudeerde Yrla’s gezicht, al kon hij geen reden bedenken waarom hij zou liegen. Het leek hem volkomen logisch dat Kris zijn voormalige vriend had aangevallen en hij zag die lafaard er inderdaad wel voor aan om achter een ander weg te duiken. ‘Het is maar goed dat jullie je helertje terug hebben dan.’
      Hij pakte de fles wijn en schonk beide glazen halfvol.
      ‘En hoe reageerden je huisgenoten dan op dit hele… fiasco?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Yrla haalde een schouder op. Hij moest nu bepalen of Zebediah van de band wist van de tweeling en ergens zag hij hem erop aan dat hij dat inderdaad wist. "Geen idee eigenlijk. Ik heb maar weinig meegekregen. Maar het blijkt dat Fersephone de heling niet aan kon, dus ligt het halve Panthers house in puin. Zowel Kris als Nish heb ik daarna niet meer gezien. Vienna was boos, natuurlijk. Maar ik gok dat ze de enige was." Yrla schudde even zijn hoofd. "Jester en Onyx houden zich van de domme. En Merrin was alleen maar bezig met zijn verdwenen tijd reizigersvriendje." Yrla pakte even zijn glas en knikte even naar Zebediah. "Jouw werk?" Vroeg hij droog. Yrla nam een slok van zijn wijn, hopend dat er geen waarheidsserum in verstopt zat. Iets waarvan die vandaag geleerd had dat het blijkbaar bestond.

[ bericht aangepast op 17 okt 2022 - 18:59 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Jester en Onyx die zich van de domme hielden? Daar kon hij zich niet zo veel bij voorstellen. Dat waren er juist twee die overal hun stempel op moesten drukken. Maar goed, die twee wisten natuurlijk allang dat Yrla met hem samenwerkte, dus die wilden waarschijnlijk de indruk wekken dat ze zich van de domme hielden.
      Hij fronste lichtjes toen 8175 verdwenen bleek te zijn. Dat zat hem dwars – die knul had hij nog nodig. ‘Ik weet er niets van.’ Zouden ze hem verwijderd hebben? Daar kon hij zich weinig bij voorstellen, zolang was hij er nog niet. Waarschijnlijk was er wat mis met zijn gave.
      ‘Waar slaapt Nish nu?’ wilde hij weten. ‘Niet in zijn kamer, heb ik vernomen.’
      En veel vrienden had hij bij zijn weten ook niet.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Adam was niet hier. Wat een opluchting... Yrla trok even een mondhoek op. "De kneus zit vast ergens in een of andere Griekse Mythe vast dan. Die komt wel terug dan. Onkruid ruimt helaas nooit zichzelf op." Yrla nam nog een slok van zijn wijn, om de bittere smaak die opeens in zijn mond verschenen was te verjagen.
      "Ik denk op de campus ergens?" zei hij , terwijl hij zijn schouders op haalde. "Nish sliep eerst een tijdje bij ons op de bank, maar ze durven hem vast sinds gisteren hem niet meer in het Panthers house te houden. Zijn spullen waren in ieder geval weg." Dan had hij ook een soort van excuus wat Nish bij hen deed gisteren. "Daarnaast hoorde ik Fox zachtjes met Jester over Kris praten, die zit ergens in het bos. Dus ze zullen Nish wel uit zijn buurt houden."
      Yrla keek op van zijn glas naar Zebediah. Hij vroeg zich af waarom Zebediah zo geïnteresseerd was in Nish, behalve het feit misschien dat Nish hem had verraden. Ergens lag de vraag op zijn lippen wat hij met Nish wilde doen, maar Yrla besloot hem niet te stellen. Zebediah vertrouwde hem vast niet goed genoeg om hem dat te vertellen.

[ bericht aangepast op 17 okt 2022 - 20:28 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Dus Kris verborg zich in het bos – waar hij natuurlijk makkelijk een onderkomen voor zichzelf kon creëren – en Nish ergens op de campus. Er waren lokalen zat, natuurlijk. En dan kon dat jong zich ook nog eens onzichtbaar maken.
      ‘Duidelijk.’ Zebediah legde een telefoon op de tafel en schoof die naar Yrla toe, gevolgd door drie lege buisjes en een naald die hij erop kon schroeven. ‘Ik heb twee opdrachten voor je. Zorg dat Fox deze telefoon krijgt en dat niemand anders ervan afweet. En vul deze drie met het bloed van 7223. De gedaantewisselaar. Ik zal je zo wat chloroform meegeven, dan blijft hij wel even buiten zeil. Nu zijn vriendje toch verdwenen is, kun je rustig je gang aan.’

---

Every villain is a hero in his own mind.