[RPG • 0] Experium || 53 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • Energieschilden •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 16 okt 2022 - 18:27 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Rory herkende zijn vriend onmiddellijk. Eerst alleen al aan zijn postuur – al leek hij een zelfverzekerder loopje te hebben – maar zodra hij dichterbij kwam, zag hij ook het donkere haar, dat langer was dan bij de tijdsprong. ‘Aaron!’
Ongelovig sloeg hij zijn handen om de spijlen, bang dat hij anders door zijn benen zakte.
Hij keek naar de blonde jongen die naast Aaron liep. Dat moest dan die Merrin zijn – zijn nieuwe vriend. Stiekem was hij blij dat ze niet hand in hand liepen. Hij zag dat de jongen een pijl-en-boog vasthad en opeens besefte hij hoe ráár deze hele situatie was.
Hij was op zoek naar zijn vriend, en ze konden zo maar een uiterst geheim complex binnenwandelen en dan kwam degene naar wie hij op zoek was óók nog eens naar hem toe? Zomaar?
‘Is het een valstrik?’ fluisterde hij gespannen tegen Nathaniël. ‘Dit is wel héél toevallig, niet?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Zodra Rory naast hem de naam van zijn vriend riep, kon Nathaniel eindelijk de eindjes aan elkaar knopen. Er flitste een beeld van een zwartharige jongen naast Gabriel door zijn hoofd. Lucas…Aaron… Was dit Dan de tweelingbroer? Wacht en kende Rory die? Dat was pas toevallig! Nathan keek even argwanend naar Rory, maar besloot ervoor te kiezen niet juist op dit moment zijn partner te wantrouwen. Ze hadden het hier later wel over.
Aaron dus, dacht hij haast teleurgesteld dat ze Rory zijn vriend zo snel hadden gevonden en zijn broertje nog niet. Die teleurstelling zette hij echter snel van zich af. “Geen idee,” fluisterde hij terug. “Maar als mijn broertje super snel kan rennen en jouw vriend kan tijdreizen, kunnen we van alles verwachten.” Hij liet zijn pistool dan ook nog niet zakken en wachtte gespannen af tot de hallucinatie in rook op zou gaan of een van de twee als eerste het vuur zou openen.

[ bericht aangepast op 25 okt 2022 - 19:46 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Het was in elk geval niet zijn broer die op hen stond te wachten – het was een lange jongen die onder de tatoeages zat en een blonde jongen die niet eens tot de schouder van de ander kwam. Ze oogden een beetje verwilderd, alsof ze hier niet hoorden te zijn, en hun gedachten waren ook wat chaotisch terwijl ze de omgeving in zich opnamen.
      Hij bleef even stilstaan toen hij een gedachtenflard van de kleinste jongen opving – hij dacht hem te kennen, hij noemde hem Aaron.
      Aaron – mijn broer!
      Toen de jongen die naam ook nog eens hardop uitriep en hij zijn eigen échte naam in het hoofd van de ander hoorde passeren, wist hij dat deze mensen aan zijn verbonden verleden waren.
      ‘Hij ziet me voor mijn tweelingbroer aan,’ zei hij tegen Robin. ‘Volgens mij is het zijn vriend. Nog een vriend.’ Want de jongen zag Robin voor ene Merrin aan en leek daar niet heel blij mee. ‘En die ander… kent mijn echte naam.’ Hij keek weer naar de twee. Ongelovig concludeerde hij: 'Volgens mij zijn het buitenstaanders die ons hebben opgespoord.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Je broertje is populair," zei hij, terwijl hij een mondhoek optrok. Bij de laatste zin aarzelde hij. Robin wilde eigenlijk niet aan Kassander laten merken dat hij twijfelde, maar hij wist ook dat zijn vriend moeiteloos de twijfel uit zijn hoofd kon oppikken. Buitenstaanders die hen gevonden hadden... Dat leek wel een van de meest onlogische dingen die er hier op Inquirium bestonden, want hoe groot was de kans? Daarnaast... Er was daar natuurlijk een hele wereld buiten. Al hun geheugen niet gewist was, was er dan de mogelijkheid dat ze inderdaad hen zochten? Had hij zelf familie die naar hem zocht? Die gedachte kriebelde zo, dat hij onbewust zijn boog iets strakker aanspande. Ze wisten helemaal niets van de buitenwereld! Wie weet konden ze deze mensen niet vertrouwen!
      "Kun je met ze praten op deze afstand?" Robin knikte in de richting van het hek. "Ik neem aan dat je het wapen in zijn hand niet gemist hebt? Ik wil geen stap dichterbij voor hij hem laat zakken."

[ bericht aangepast op 25 okt 2022 - 19:58 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Kassander was het daarmee eens en gaf een knikje, waarna hij contact zocht met de geest van de lange jongen. 'Het is duidelijk dat jullie me willen spreken. We komen alleen dichterbij als je dat pistool naast je neergooit. Mijn vriend zal zijn wapen ook laten zakken.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nathaniël schrok. Opeens hoorde hij een stem door zijn gedachten heen boren, een stem die overduidelijk niet zijn eigen was. Of hij zijn wapen neer wilde gooien. Zo idioot was hij nu ook weer niet! En dan een pijl direct door zijn hoofd heen zeker. Of een kogel van een kant van personen die ze nu niet zagen. Nathaniel keek even schichtig om zich heen of hij nog meer mensen zag. "Hoor jij die stem ook?" vroeg hij aarzelend aan Rory, omdat hij zich afvroeg of hij het zich misschien verbeeld had.

[ bericht aangepast op 25 okt 2022 - 20:18 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Wat? Een stem?’ vroeg Rory verdwaasd. ‘Nee…’
      Met zijn wenkbrauwen in een lichte frons, keek hij naar Aaron. Waarom bleef hij daar op een afstandje staan? Ze waren dan wel uit elkaar, maar de liefde was daarmee toch niet weg? Hij had gedacht dat de jongen heel anders op hem zou reageren – nu staarde de jongen hem aan alsof hij een vreemde was. Hadden ze soms opnieuw zijn herinneringen weggenomen?

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij had zich het vast verbeeld. Zie je, dat kreeg je ervan. Je ging rare dingen in je hoofd halen als je overal op je hoede was. Argwanend hield hij de twee verderop in de gaten en tot zijn verbazing zag hij dat de blonde jongen zijn pijl en boog naar beneden richtte. Nathan aarzelde, maar toen hij de stem nogmaals het voorstel herhaalde, richtte ook hij zijn wapen naar beneden. Los liet hij het in ieder geval niet. Dat zou wel ontzettend dom zijn, zeker omdat de jongen ook nog altijd zijn wapen vast had.

---

It's never gonna happen, Guys.

Nu de lange jongen het pistool naar beneden had gericht, was de ergste dreiging verdwenen. Nog steeds had Kassander geen flauw idee wat de jongens hier kwamen doen. Hij richtte zich op de jongen die hem met de naam van zijn broer had aangesproken.
      ‘Wie ben je? Waarom zoek je mijn broer?’
      ‘Lukas?’ Er gleed verbazing over het gezicht van de blonde jongen. ‘Jij leeft ook nog? Oh – als Aaron dat eens zou weten! Maar wacht – is hij hier dan niet?’
      ‘Je kan in gedachten terugpraten. Zo lopen schreeuwen is een heel slecht idee.’
      ‘Kom dan dichterbij man. Dat gepraat in m’n hoofd is fucking creepy.’
      Een flauwe glimlach krulde Kassanders lippen om. Daarna richtte hij zich tot Robin.
      ‘Ik geloof niet dat ze kwaad in de zin hebben. Loop je mee naar het hek zodat we een normaal gesprek kunnen voeren?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Als jij het zegt." Robin keek naar zijn vriend en knikte toen. "Maar als je het niet erg vind, blijf ik liever op een afstandje. Als er wel wat gebeurd, dan kan ik beter ingrijpen. Ik hou ook wel in de gaten of niemand van daar dichterbij komt." Robin wees even over zijn schouder naar het schoolgebouw. Als het echt vreemdelingen waren, was het haast een wonder dat ze nog niet ontdekt waren. En van dit kleine moment moesten ze zoveel mogelijk gebruik maken.

---

It's never gonna happen, Guys.

Kassander vond het eigenlijk niet zo prettig om van zijn vriend weg te lopen, hij vond het fijner als hij met zijn wapen dichtbij was, zelfs al wist hij wel dat afstand zijn vaardigheden niet in de weg zat. Toch voelde het veiliger. Hij liet het echter niet merken en liep naar de twee jongens achter het hek toe.
      De jongste van de twee keek hem met een doordringende blik aan. Het gaf hem een onbestendig gevoel in zijn maag. Het was overduidelijk dat ze elkaar in een ander leven gekend hadden.
      ‘Hoe zijn jullie hier gekomen?’ wilde Kassander weten. Er was nog nooit iemand zomaar komen aanwandelen.
      ‘We zijn al weken op zoek,’ antwoordde de blonde jongen. ‘Sinds Aaron naar me toe kwam een paar maanden geleden en vertelde dat hij op een soort internaat voor jongeren met een gave werd vastgehouden, ben ik gaan rondzoeken naar de familieleden van andere verdwenen kinderen. Zo ontmoette ik Nathaniël.’ Hij knikte naar de jongen naast zich. Er verscheen een frons tussen zijn wenkbrauwen toen hij Kassander weer aankeek. ‘Aaron had geheugenproblemen toen hij me opzocht. Weet jij ook niet meer wie ik ben?’
      Hij schudde zijn hoofd. ‘Geen van ons heeft nog herinneringen voor het moment dat we hier kwamen.’
      ‘O. Nou. Ik ben Rory. Ik was… de vriend van je tweelingbroer. Aaron.’
      ‘En Aaron heeft je dus opgezocht?’
      Betekende dat dat hij was ontsnapt? Al maanden geleden?
      Maar wat kon Zebediah hem dan nog beloven?
      ‘Het was een tijdsprong. Hij had een paar herinneringen, waarvan er eentje op mijn zolder was. Hij heeft me opgezocht in de hoop dat ik hem meer over hem kon vertellen. Maar dat punt ligt voor hem nog in de toekomst, denk ik.’
      Oké… Dat was nog eens weird.
      In de toekomst kon zijn broer dus buiten het terrein van zijn internaat komen.
      ‘En hoe hebben jullie dit gevonden?’
      ‘Op het dark web wordt wel gespeculeerd over een geheime organisatie die achter die kidnappingen zit. Het spoor leidde ons deze kant op en uiteindelijk hebben we met een drone een groot gebied afgezocht, tot-ie uit de lucht werd geknald. Toen zijn we dezelfde nacht te voet verder gegaan.’ Rory keek langs hem heen. ‘Maar Aaron is hier dus niet?’
      Kassander schudde zijn hoofd. ‘Nee. Er zijn twee scholen. Minstens. Dat is ons gister ook pas meegedeeld, door een gast die de scholen wil binnenvallen. Misschien dat jullie je bij hem kunnen aansluiten.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Twee scholen… Of misschien nog wel meer… Nathaniel voelde de moed in zijn schoenen zakken. Hij vond dit weerzien allemaal leuk en al, maar eigenlijk wilde hij maar één ding weten. “Zit mijn broertje hier? Snelheid, dat is zijn gave,” legde hij erbij uit, toen hij doorkreeg dat het geen nut had Gabriel zijn naam te noemen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Kassander schudde zijn hoofd naar de oudere jongen. ‘We hadden wel een meisje met supersnelheid, Lindi, maar zij is na de Zuivering verdwenen.’ Toen hij in de gedachten van de jongens oppikten dat ze dat begrip niet begrepen, vervolgde hij: ‘Vorig jaar hielden ze een toernooi. De tien leerlingen die daar als slechts uitkwamen, zijn van school verwijderd. Ze worden als verloren beschouwd – een mislukt experiment, zeg maar.’ Hij zuchtte zacht. ‘Sowieso maakt slechts een klein deel van de leerlingen de opleiding af. Velen functioneren niet naar hoe het bestuur het wil en dan trekken ze de stekker eruit.’ Hij aarzelde. ‘Maar ik ken’ – oké, kénnen was een groot woord, ‘wel iemand die contact heeft met de leerlingen op de andere school. Ik zou navraag kunnen doen?
      Dat hoopte hij tenminste, want hij had zijn gave nog nooit over zo’n lange afstand gebruikt. Toch dacht hij, als hij zich concentreerde, het minuscule stipje van Zebediahs verre aanwezigheid te kunnen voelen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Even was het alsof al zijn bloed bevroor... Was hij te laat? Die optie had hij nooit voor mogelijk gehouden, want het zou ervoor zorgen dat hij zou stoppen met zoeken. Gabriël moest daar nog ergens zijn. Het MOEST gewoon. Nathaniël knikte een beetje onhandig de jongen toe. Als hij vandaag te horen kreeg dat Gabriël was 'verdwenen', dat er niets meer van hem er zou zijn.... Wat moest hij dan?! Hij had al zo'n lange zoektocht erop zitten. Hij was zelfs al naar Europa geweest om te zien wat ze daar wisten van de scholen. Nog nooit was hij zo dichtbij eentje geweest...
      Nee... Nee hij weigerde het te geloven. Zijn broertje moest daar gewoon nog zijn. Het MOEST.

---

It's never gonna happen, Guys.

'Het is niet iets wat me in een vingerknip zal lukken, zeker niet zolang ik me niet op mijn gemak voel.' Hij wierp een blik over zijn schouder. Robin hield nog steeds de omgeving waakzaam in de gaten. 'En jullie kunnen hier niet blijven. Als ze jullie betrappen, weet ik haast zeker dat jullie dit niet kunnen navertellen. Nu ik telepathisch contact met jullie heb gehad, kan ik dat blijven doen. Zoek een veilige plek, dan houd ik je op de hoogte.'

---

Every villain is a hero in his own mind.