Oke, dit gaat een vaag topic worden. Als je niet de moeite neemt om het te lezen ook goed. Want een tip: Dit gaat veel gezeik worden.
Ik denk dat ik bang ben om mezelf te zijn. Ik las net zoiets. En ik denk dat ik bang ben om mezelf te zijn. Omdat ik namelijk dat probeer te verstoppen. Ik heb geen idee meer wie ik zelf ben of wil zijn. Gewoon alles, hoe ik eruitzie en hoe ik me gedraag. Ik heb hier al maanden last van. Ik heb dan eindelijk iets gevonden en dan zegt iemand weer dat ik er niet uit zie. En door een zo'n kutopmerking, waar ik me overigens niks van hoor aan te trekken. Staat me hele bovenkamer weer op z'n kop. Soms denk ik dat als ik anders ben, nooit fan van th geweest was. dat mensen me dan aardiger en leuker vonden. Of als ik niet zo was, dat mensen me dan aardiger en leuker vonden. Ik denk wel dat ik weet waar het probleem zit. ik denk dat ik gewoon teveel nadenk. en dat ik zoals ik hierboven al zei, Bang ben om mezelf te zijn. Pff, ik weet het gewoon allemaal effe niet meer. En dan die mensen met hun gezeik; jah dat is de puberteit. Niks puberteit, rot toch op. Ik haat alles gewoon effe. Ik ben mezelf kwijt.
You know what’s in my heart. So don’t mess with it.
