hey, ik moet ff mijn verhaal kwijt over mijn ouders. ik vroeg mezelf al een hele tijd af hoe ik het zolang vol kan houden achter de computer, soms zit ik er een hele dag achter zonder naar beneden te komen. ik probeer nu wat te minderen,en dat lukte me al aardig, maar nu niet meer, en ik weet ook hoe het komt: mijn ouders zijn er niet voor me en ik moet alles thuis en op school zelf maar regelen. nu mijn broer het huis uit is reageren ze zich alle2 tegelijk af op mij, daarom ga ik steeds op mijn kamer achter de computer zitten, dan voel ik me minder verdrietig. weet iemand hoe ik hiermee om moet gaan? laat ajb een berichtje achter.
groetjes lianne.
You'll never know, friends like these...
want wat ik doe, is meestal verkeert, maar idd je zou er beter over praten, als men mamy kwaad is op mij (zo dagelijks wel eens) zeg ik gewoon 'mama, stop me jaloers te zijn op men leven! en reageer je niet op mij af!' dan word ze meestal nog kwaader, en begin ik te lachen, en dan rent ze achter me aan en loop ik snel naar men kamer
ze heeft toegegeven!! ze is soms idd jaloers op me(nerd)
dat men ouders maar een dagje kwaad blijven, en als het dan toch langer duurd zeg ik altijd 'Mama, wat heb ik vandaag verkeert gedaan?' dan zegt ze 'Lisa! wet je niet meer wat je gisteren hebt gedaan
' en dan zeg ik 'Mama, nieuwe dag nieuwe start:D' en jah, eerst is ze dan nog wat kwaad maar plots is dat dan over