[RPG] Pirates -Exchange- 3. - Speeltopics

Maxime - Dame.

Ook hij draait zich om waardoor ik nogmaals de kans krijg zijn gezicht te bestuderen en hem vervolgens recht in zijn diepe ogen aan te kijken. Het idee dat zijn prachtige lichaam voor het grootste deel ongekleed onder die lakens ligt, bezorgd me de kriebels. Al moet ik toegeven dat het prettige kriebels zijn. Jammer dat Felix me uit mijn gedachtes haalt door nog een plukje uit mijn gezicht te strijken.
'Ik ben wel moe,' antwoord ik op mijn beurt. 'Maar nu het schip zo beweegt zal ik niet veel slapen. Ik ben bang voor water, stom hè?' lach ik, want nu ik het zeg klinkt het inderdaad dom. Gelukkig heb ik Felix, die zorgt er vast wel voor dat ik er niet in val, of hij haalt me er op zijn minst uit. Hoop ik, althans.
Felix en ik doen niets, maar toch is het spannend. As I said before, mogen een man en vrouw niet samen in bed liggen voor het huwelijk. En het is natuurlijk altijd leuk iets tegen de regels in te doen, ookal is het zoiets ongelooflijks kleins als dit.

everything, in time

Felix - Piraat

'Kom maar hier,' fluister ik kalmerend waarna ik mijn arm beschermend en voorzichtig om haar heen leg en haar tegen me aantrek. Dit is verbazend aangenaam, bedenk ik als ik haar adem over mijn vel voel, en we doen niet eens iets. 'Is er een reden waarom je bang bent voor water,' vraag ik dan, eigenlijk oprecht geïnteresseerd. Ik ken wel meer mensen die schrik hebben voor de woeste zee -vooral landrotten-, maar die meden haar dan ook als de pest. Toch is Maxime hier nog steeds op een boot naar godweetwaar, terwijl ze net zo goed op Tortuga een schip had kunnen nemen naar Engeland. Ja, het was minder veilig, maar ze zou veel eerder thuis is. Wie weet waar we nu weer heen gaan...

Frankly my dear, I don't give a damn.

Maxime - Dame.

"Kom maar hier," fluistert hij waarna hij me tegen zich aantrekt. Dat is prettig, zeer fijn. Onze lichamen zijn zo dicht bij elkaar dat ik zijn lichaamswarmte voel. De op en neerwaartse beweging van zijn borst kalmeert me.
'Geen idee, ik geloof het niet. Ik word gewoon niet graag opgegeten door bepaalde zeedieren en verdrinken lijkt menook geen pretje. Executie lijkt me ook niet plezierig, ben jij daar niet bang voor?' vraag ik terwijl ik mijn hoofd ietsjes naar achter leg, zodat ik hem wat beter aan kan kijken. Maar niet teveel, want dit ligt veel te goed.

everything, in time

Vanavond komt Abby terug bij de crew dudes

Abby (Abigail) ~ Pirate.
De avond viel alweer, de middag was traag gegaan.. Ik had me dingen afgevraagd, dingen herinnerd en dingen op 't rijtje proberen te krijgen. Ik had gehuild, iets wat zorgde voor een opluchting, en verder gezwegen. Tegen wie moest ik namelijk praten? De vissen? Ik had vanmiddag mijn handen in het water gestoken en de laatste herinnering van James van mijn handen gewassen, toen er ineens wat langs mijn hand glibberde trok ik ze er wel gauw eer uit. En nu ging de zon alweer onder, het gordijn van duisternis viel weer als een laken over me heen, beetje bij beetje. Straks zou alles weer pikdonker zijn, zou ik geen steek meer kunnen zien en voelde ik me weer als de laatste persoon op aarde.

Ik zat nog altijd naar de zon te kijken die langzaam in zee zakte, toen mijn maag voor de zoveelste keer vandaag knorde. Ik had behoefte aan voedsel, drinken, ik wilde mijn wonden even goed kunnen verzorgen, ik verlangde naar een douche, maar vooral naar een lekker bed. Een goed bed. In dit bootje kon ik bijna niet liggen en ik kon sowieso niet op mijn rug, dat deed te veel pijn nog. Eigenlijk was dat niet eens waar ik het meest naar verlange, ik miste het schip en iedereen en alles dat daarbij hoorde, zelfs het rottende hout op sommigen plekken en de oude zuiplappen. Ik glimlachte flauwtjes, zouden ze al weg zijn? Waarschijnlijk wel, dat was de code, het was me uitgelegd toen ik daar aan kwam.. Ze lieten je gewoon achter, maar als ze me waren gaan zoeken, waren ze misschien hetzelfde geeindigd als Kenneth. Iets dat ik geen van hun toewenste. Zou ik ze nog ooit wel eens zien? Ik draaide een lok van mijn haar rond mijn vinger, eerst maar levend hier vandaan zien te komen, misschien vond ik wel nooit land.. Werd ik nooit gevonden, kwamen er geen schepen en stierf ik, hier, in dit bootje. Een onplezierige blik op de toekomst, maar ik moest met beiden benen op de grond blijven staan.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Felix - Piraat

'Ik ben nooit bang geweest om te sterven,' antwoord ik op haar vraag. 'Al lijkt een executie me enorm vernederend. Afijn, hangt er vanaf hoe natuurlijk. De strop is een heel stuk wreder dan de kogel,' Ik betrap mezelf op mindless jabbering en hou snel mijn mond. Het laatste wat ik wil is haar bang maken met executiemanieren. 'Als je alleen bent en je niks te verliezen hebt, is het leven een heel stuk minder eng,' fluister ik dan, me realiserend dat ik haar hart praktisch hoor kloppen. Wat een vreemde ervaring...

Frankly my dear, I don't give a damn.

Maxime - Dame.

'Je moet toch íets hebben om te verliezen? Heb je dan nergens familie of zo, die je niet zou willen achterlaten? Er moet op zijn minst iets zijn,' beweer ik terwijl ik nog net iets dichter tegen hem aan kruip. Hij ruikt gewoon zó lekker en zijn warmte plus zijn ademhaling kalmeert me nog steeds. Voorzichtig sluit ik mijn ogen, nog niet van plan om in slaap te vallen - ik wacht tenslotte op een antwoord-, maar zo hoef ik even niet meer aan het water te denken, alleen aan Felix en zijn lichaam dat vrijwel tegen het mijne aan ligt.

everything, in time

Holy, is iedereen koninginnenach(t) vieren ofzo?

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Nee, want ik heb geen sociaal leven. *O*

everything, in time

Ahaha, ik heb niks met koninginnedag ;p Achja, dan wacht ik wel even met terugsturen Abby, tot in ieder geval Els/Vluuv er weer is.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Wat is koninginnenacht?
Felix- Piraat

'Als ik dat had, dan zat ik nu niet op deze boot,' beken ik terwijl ik mijn hand langs haar bovenarm laat glijden. Dit hele gebeuren maakt me enorm vredig voelen, wat een hele nieuwe beleving voor me is. Ik glimlach even en kijk dan naar haar prachtige blauwe ogen die in het donker op lijken te lichten en een paarse schijn lijken te hebben. Om eerlijk te zijn kan ik ondanks mijn genialiteit moeilijk geloven dat ik met dit engeltje in één bed lig -ook al gebeurt er niet veel meer dan dat-. 'Je bent ongelofelijk mooi, weet je dat?' flap ik er uit voor ik er erg in heb.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Gaan ze party fucking hardy'en in de stad enzo >_>'' Drank, bier, weet ik veel wat.

Abby's comeback people 8D

Abby (Abigail) ~ Pirate.
Het was nog vroeg in de avond, de zon was al onder maar het was een heldere avond. De maan was bijna vol en verlichte de zee en de sterren aan de hemel waren een mooi gezicht. Opeens doemde er wat op in de verte, een soort grote schim. Rotsen, land, gebouwen? Nee.. Het bewoog.. Ik zat meteen rechtop, roeien in mijn handen en begon dichterbij te roeien. Een schip! Mijn hart sloeg over en mijn ogen werden groot, direct ging ik staan. Ik moest hun aandacht trekken.. Ik greep mijn pistool en schoot in de lucht, het schot weergalmde en toen stopte ik het weg.
"He!" riep ik en zwaaide met mijn armen, de pijn in mijn rechterarm was irritant, maar er stroomde momenteel zoveel adrenaline door mijn lichaam dat ik het nog amper voelde. Ik kon gered worden! Althans, daar ging ik van uit, het was het proberen waard. Ik had niks te verliezen.

[ bericht aangepast op 29 april 2011 - 21:35 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Maxime - Dame.

Hm, daar zit inderdaad wel logica in. Ik besluit mijn mond er maar verder over te houden, al helemaal wanneer ik zijn hand over mijn bovenarm voel glijden. Ik moet toegeven dat het me kippenvel bezorgt, dat kan ik niet ontkennen. "Je bent echt mooi, weet je dat?" 'Pardon?' is mijn eerste antwoord. Jezus, het is echt geweldig dat uit zíjn mond te horen, maar wat ik moet ik daarop terugzeggen? "Dankje" klinkt ook zo belachelijk. Nog voor ik goed kan antwoorden, klinkt er een schot, waardoor ik overeind schiet, waarbij ik met mijn hoofd tegen Felix' kin aan bots. 'Au! O, sorry! Ik schrok, wat wás dat?'

everything, in time

Koninginnenacht = time to get wasted!

No growth of the heart is ever a waste

Haha. Ben nog te jong voor die drank


Ahaha, geweldig Maxime xd

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Leute, ik peer 'm as zondag t/m zaterdag richting Berlijn :] We hebben internet bij het jeugdhostel, maar weet niet hoe duur het is, of ik bereid ben ervoor te betalen en of ik er uberhaupt achter ga zitten .
Just sayin' zodat het niet zo plots is dat ik afwezig ben.

No growth of the heart is ever a waste