Never mess with the Artist #06 - Uitkomsten

love.... (9 x uitgekomen)

Roxy pov:
Ik kijk hoe ze allemaal de deur uitlopen, Bill kijkt nog even achterom en glimlacht. Ik weet niet waarom, maar ik loop helemaal rood aan! Daniëlla kijkt me grijzend aan. 'Het is niet wat je denkt!' roep ik gelijk. 'Nee, nee, het zal wel...' zegt ze met nog steeds diezelfde grijns op haar gezicht. We zien een briefje op de grond liggen. Ik pak het op en lees het voor er staat: ik krijg je nog wel. Daniëlla kijkt me verbaast aan en dan zucht ze. 'ik heb nu al zo'n hekel aan die Tom, heb jij ooit zo'n, zo'n, ach ik kan het niet eens omschrijven!!!!!' roept ze boos. Ik lach en kijk haar serieus aan. Ik:"Ik zag dat Gustav nog wat tegen je zei.. wat?" Daniëlla loopt verschrikkelijk rood aan, volgens mij had ze het zelf niet door wat ze hield zich groot. "Gewoon..." piepte ze. Zelfs schrok ze verschrikkelijk van haar piepstem. mijn interesse wordt zodanig getrokken dat ik naar haar toe stap. "Wat zei ie!!!???" dring ik aan. Daniëlla kijkt rond en zegt:”Hij gaf me zijn nummer..." ze kijkt vuurrood naar haar heilig verklaarde Plain White T's poster. Ik gi hoog en klap in mijn handen. "Je vind hem leuk! en jij hem ook.. nananan" ik wieg kinderachtig met mijn kont en zwaai met mijn handen. "Echt niet!" weert ze terug.

Daniëlla POV:
Roxy is er ondertussen vandoor gegaan en ik zit in de rode zetel die zijn betere tijden heeft gekend. Niks op tv en nu staren naar mijn lievelingsposter heeft geen zin. En mijn gedachte blijft bij Gustav, mijn huid jeukt waar het papiertje steekt. Zo ik hem bellen??? Ik kan niks doen nu. Ik neem het verfrommelde papiertje uit mijn zak. 7u... we kunnen misschien nog uit ofzo…Het gaat over. Zenuwen springen in me op en ik ijsbeer de kamer rond. "Met Gustav?" Hoor ik hem zeggen. Ik grijns bij het horen van zijn stem. "Hey Gustav, Euhm... Ik hbe niks te doen enz, En ik vroeg me af... of je misschien iets met me wou gaan drinken ofzo..." Het is stil en ik hoor hem opstaan. "Jah, ik kan wel... Kan ik je komen ophalen?" "Is goed" De klik beëindigt het gesprek. MEt een grote vlucht begeef ik me naar de kleerkast. een propere Jeans en T-shirt trek ik aan. niet veel later hoor ik geklop op de deur. In schiet mijn gympen in en trek mijn zwarte mantel aan. "Hey!" glimlach ik als ik zijn guitige ogen zie. We lopen naar een cafeetje niet ver vandaan. De schemer avond geeft ons zachte schaduwen weer die op de asfalt heen vielen. Eenmaal in het cafeetje beginnen we een gesprek. Over dat mijn lievelings liedje 'Hey there delilah' is. Gustav over zijn band en ondertussen is het al 9 u. Met de minuut blijkt Gustav wel aantrekkelijker te worden. ongelofelijk gewoon, hij is grappig, schattig en knap. Ik betrap me er vaak op of ik niet verliefd ben. Nee dat ben ik niet.... Zeker niet, hij is gewoon knap. Misschien moet ik wat milder zijn voor hen. Ze, tenminste Gustav toch niet, geen verwende diva die alles moet hebben, gewoon knullen die muziek maken... Dan reken ik af, Gustav wilde zelf betalen maar ik stond erop. Bij het appartement deur nemen we afstand. Ik was van plan een kus op zijn wang te geven, een beetje door mijn knieën te zakken aangezien ik wat groter ben dan hem. Ik breng mijn gezicht naar zijn wang, op dat moment draait hij zijn hoofd en 2 zachte lippen voel ik op de mijne, ik schrik ervan en in een opwelling trek ik mijn hoofd weer terug, een actie waar ik een paar seconden later al weer spijt van heb. Gustav weet even niets meer te zeggen en loopt knalrood aan, wat hem trouwens heel lief staat. Gustav: “ehm… ik moet denk ik maar eens gaan’ zegt hij zacht. Ik glimlach baar hem en geef hem een kus op zijn wang die hem alleen maar heviger laat blozen. Hij glimlacht nog eens en draait zich dan om en loopt weg. Je gaat naar binnen en zucht als je de deur achter je sluit. Het is bewezen Gustav is de stoerste, schattigste en liefste jongen die je ooit hebt ontmoet.

Roxy pov:
Ik ben mijn tanden aan het poetsen als ik de deur dicht hoor slaan. En nieuwsgierig als ik ben, moet weten wie binnenkomt. Met mijn tandenborstel nog in mijn mond en een baard van tandpasta loop ik naar beneden. Als ik de hal in kom zie ik Daniëlla dromend tegen de deur aan staan en ik weet precies hoe laat het is. Het uur van de liefde is aangebroken en zo te zien heeft ze het ditmaal erg te pakken…

~To Be Continued~