Never mess with the Artist! #03 - Uitkomsten

Ow Gott O.O.... (14 x uitgekomen)

“Oh shit!” vloek ik nog eens luid op. Dit is echt klote, ok ik heb al een paar one-night-stands gehad. Maar toen kende ik hen al... deze gast kan ik niks herrineren, zijn naam niet, hoe ik hem ontmoete en wat er gebeurd was... misschien moest ik wel zo iets belachelijks doen of gebruikte hij geen condoom.. ow fuck fuck fuck! Ik neem de pil en slik die in. Ik slof doods naar de zetel en laat me erin vallen. Gelukkig heb ik zaterdags nooit werk. Ik heb ook nog Roxanne uitgenodigt. Ze is er kapot van, ze herrinert zich wel wat, zij was nog maagd. Nadruk op was. Ik pak kermend het ijszakje en hou het tegen mijn hoofd. * klop klop klop * klinkt op de deur. “De... deur is open” kerm ik vanuit de zetel. Roxanne komt binnen gestormd. “Hey” kerm ik. “hey” zegt ze snel terug. Ik merk dat ze opgwonden is, voor ik het haar kan vragen floept het eral uit. “4 rare jongens staan beneden!! En toen ik binnen stapte kwamen ze ook binnen!!!” “En?” “Misschien komen ze wel hier heen ofzooooo!!!!” Ik kalmeer haar. “Blijf rustig hier, ik ga me aankleden” ik stap de badkamer in en trek een jeans en roos topje aan, mijn make-up doe is snel en behendig om en mijn bruine haar laat in nonchalant op mijn schouders liggen. * klop klop * is er weer te horen. “Oohh stel dat het die jongens zijn??” bibberd Roxanne. “Chilll out!” Ik doe de deur open en jah... 4 jongens staan in de deur opening. Door hun zware zonnenbrillen en sjalen kan ik hun gezichtrekjes niet zo goed herkennen. “Can we come in?” vraagt de eerste jongen in gebroken engels. “Je laat ze toch nie binnen hé??? Misschien zijn het huurmoordenaars” kakelt Roxy. “Kom maar binnen” hij hou de deur voor hen open en ze stappen binnen. De sjalen en brillen verdwijnen van hun lichaam. “Ow Jezus Christ....” Stamelt Roxanne en zet een stap achteruit. “Is er een probleem?” vraag ik. “Dat zijn Tokio Hotel....!!”