Wat gebeurd er met jou op die donkere vrijdagavond? || One direction - Uitkomsten

Gebroken hart, toch? (6 x uitgekomen)

Niall Horan

Je zit binnen op je kamer. De regen valt tegen het raam en probeert binnen te komen. Het is donker in je kamer. Omdat je alleen thuis bent en omdat je vriendje het net heeft uitgemaakt. Tranen stromen over je wangen en zijn duidelijk zichtbaar als een felle bliksemschicht de hemel verlicht. Als je het niet meer uithoudt in je kamer sta je op en loop je naar buiten, door de voordeur.
De regen is kouder dan verwacht op je armen, aangezien je alleen een pyjama aanhebt. Je laat je moedeloos tegen een lantaarnpaal zakken en verbergt je handen in je gezicht. Opeens wordt je hoofd opgetild. "Hey, gaat het?" klinkt het bezorgd. Je kijkt in de diepblauwe ogen en schudt je hoofd. Twee sterke armen slaan zich om je heen en tillen je op. Dit zou een goed moment zijn om je te herinneren dat je niet zomaar met vreemden mee moet gaan, maar het maakt je eigenlijk niets meer uit. De jongen draagt je een huis binnen, zijn blonde haar plakt aan zijn gezicht vast van de regen.
Voorzichtig laat hij je op de bank vallen. Hij verdwijnt even naar de keuken en komt even later terug met een dampende mok warme chocolademelk. Dankbaar sla je je handen om de mok heen. Nog steeds kijkt de jongen je bezorgd aan, en als er een rilling over je rug loopt slaat hij aarzelend zijn armen weer om je heen. Je verbergt je gezicht in zijn trui. Een warm gevoel gaat door je heen. Even later val je in zijn armen in slaap.

Feestbeest!! (24 x uitgekomen)

Zayn Malik

"Woehoe!!' Grijnzend sla je samen met je vriendin nog een shotje achterover. Het is een donkere vrijdagavond en je bent op het hipste feestje van de stad. Samen met je bestie natuurlijk en de rest van je entourage. Je lacht om een jongen die omvalt van de drank als er plotseling iemand in paniek naar binnen rent. "De politie! Allemaal wegwezen!" Pas na een paar seconden dringt het tot je door en jij en je vriendin wankelen naar buiten.
Eenmaal buiten wordt je iets nuchterder, omdat de koude regen je hersenen goed lijkt te doen. Snel sleur je je vriendin door de menigte. Als je omvalt, wordt je opgevangen door twee sterke armen. Je tilt je hoofd op en kijkt in twee donkere ogen. "Sorry." mompel je tegen de getinte jongen. "Geen probleem. Gaat het een beetje?" vraagt hij lief. Je knikt, net op het moment dat je vriendin ook omvalt en haar hele maaginhoud over de straatstenen heen kotst. "Ik zie het." zegt de jongen lachend. Snel til je je vriendin op en wil je weer weglopen, maar de jongen houdt je tegen. "Hier, laat me je helpen." Hoewel je gezond verstand zegt dat het niet verstandig is geef je je vriendin af aan de jongen. Je bent gewoon te moe om te protesteren. Als jullie weg willen lopen komt er in grote snelheid een auto op jullie af. "Halt, politie!"

Het project (14 x uitgekomen)

Liam Payne

Zuchtend zit je in de bibliotheek. Je bent letterlijk de enige hier. Wat je wel begrijpt, want je bent hier niet echt vrijwillig. Wie gaat er nou weer op vrijdagavond in de bieb zitten? Maar ja, dan had je je huiswerk maar eerder in moeten halen. Ongeïnteresseerd blader je een beetje door het boek dat voor je ligt, als je beseft dat het boek helemaal niet over het goede onderwerp gaat. Je zucht en staat op om een ander boek te pakken. Je ogen vliegen over de rijen boeken. Eindelijk zie je een goed boek, maar het ligt net op de plank waar je niet bij kan. Je kijkt even om je heen, maar besluit dan toch te springen. Je vingers omklemmen het boek, maar als je terug op de grond staat komt er een lawine boeken over je heen. Je gilt en voelt een stekende pijn in je enkel.
Opeens hoor je snelle voetstappen achter je. Als je opkijkt zie je dat er een jongen met chocola bruine ogen zijn best doet om je uit te graven. "Ben je oké?" vraagt hij bezorgd als je naar hem kijkt. Je knikt, niet wetend wat te zeggen. Als hij je heeft bevrijd, probeer je op te staan maar je gaat meteen door je enkel. Voordat je het weet lig je in zijn armen. Meteen wordt je rood. "Eh.. sorry." "Geeft niet. Ik geloof dat je hem verzwikt heb. Kom, dan help ik je." Even schiet je iets te binnen. "Maar ik moet nog een project afmaken." De jongen kijkt bedenkelijk. "Waar gaat het over?" Je noemt het onderwerp en zijn gezicht klaart op. "O, dan kan ik je wel helpen. Maar we gaan eerst je enkel genezen." Samen strompelen jullie het gebouw uit. Al na een paar minuten zijn jullie doorweekt van de regen, maar het maakt je niets uit. Je bent allang blij dat je gered bent van dat project.

Concert (102 x uitgekomen)

Harry Styles

Vrolijk mee krijsend staan jij en je vriendin bij het concert van de beste band ever! Je bent een van de vele meiden hier, eigenlijk zijn er geen jongens te bekennen. Eigenlijk zou je hier niet moeten zijn. Het mag niet van je ouders en de regen komt met bakken uit de hemel. Maar voor het moment maakt het niet uit. Je draait je om om iets tegen je vriendin te zeggen als er iemand keihard tegen je opbotst. Je vloekt hard als je een koude coladouche krijgt en de persoon voor je springt achteruit van schrik. "Kun je niet uitkijken?!" snauw je tegen hem, maar je adem stokt in je keel als zijn heldergroene ogen jouw blik vangen. "Het spijt me." zegt de jongen schuldbewust. "O, het maakt niet uit. Deze trui is toch oud." mompel je zonder je blik van hem af te wenden. Goed, hij is dus best wel knap. "Het geeft wel, je plakt helemaal."
\Voor je het weet trekt hij je mee naar de wc. Samen staan jullie je trui droog te deppen, hoewel jullie allebei doorweekt zijn en het geen enkele zin heeft. "Wat doe je eigenlijk bij een concert als deze?" vraag je aan de jongen voor je. Hij wordt een beetje rood en kijkt je schuldbewust aan. "Mijn zus dwong me mee te gaan. En wat doe jij hier vanavond? Ik bedoel, ben je niet een beetje jong om alleen met je vriendin op stap te gaan?" Je focus je weer op je shirt. "Dt ligt eraan hoe je het ziet." mompel je. "OMG, [jouw naam], wat doe je! Ik zocht je echt al- O…" Je vriendin blijft aarzelend in de deuropening staan als ze ziet dat jij en die jongen je shirt aan het droogdeppen zijn. "Ik kom later wel terug." zegt ze snel en ze schiet weer naar buiten. Je wordt rood en durft de jongen tegenover je niet aan te kijken, totdat hij in lachen uitbarst. "Wat is er zo grappig?" vraag je een beetje geïrriteerd. "Ze dacht dat ze ons betrapte." lacht de jongen. Je trekt je wenkbrauw op. "En daar lach jij om?" Eigenlijk kan je zelf ook je lachen niet inhouden en even later hangen jullie slap van de lach tegen een muur. Als jullie elkaar even aankijken stoppen jullie met lachen. Je probeert je blik los te scheuren, maar lijkt wel gehypnotiseerd. Voordat je het weet voel je zijn lippen op de jouwe en ga je helemaal op in de kus.

Pretpark (23 x uitgekomen)

Louis Tomlinson

"Kom, laten we daarin gaan!" Je vriendin sleept je mee naar een belachelijk hoge achtbaan. Je slikt als je ziet hoe hard de karretjes eigenlijk gaan, maar je vriendin is zo enthousiast dat ze het niet eens merkt. De rij is maar kort, het is ook al best laat op de avond. Voordat je weg kan sneaken duwt je vriendin je al in een karretje. Je beland op de schoot van een jongen met blauwe ogen en donkerblond haar dat alle kanten op piekt. "Ook hallo." lacht hij als je helemaal rood wordt. Snel klim je van zijn schoot af en kijkt waar je vriendin heen is, maar ze staat achter de medewerker. "Het is vol. Ik pak de volgende wel." miemt ze naar je. Je krijgt het benauwd en kijkt angstig om je heen. Is het te laat om eruit te springen? "Je eerste keer in deze achtbaan?" vraagt de jongen met een vlaag van medelijden in zijn stem. "Mijn eerste keer in een achtbaan." antwoord je. Hij lacht en slaat zijn armen om je heen. "Ahw, niet bang zijn. Ik bescherm je wel!" Je lacht en wil hem wegduwen, maar op hetzelfde moment gaat er een schok door de karretjes en beginnen jullie te rijden. De angst slaat weer toe. Je hebt nog net tijd om te bedenken dat je jongen je nog steeds vastheeft als jullie met een enorme snelheid door de bocht vliegen. Je gilt van angst en klampt je stevig vast aan de jongen naast je. Die heeft ondertussen de slappe lach gekregen en houdt je nog steeds vast.
Na de rit stap je met knikkende knieën en een lijkbleek gezicht uit. De jongen slaat een arm om je heen en ondersteunt je als je naar de uitgang loopt. "Kom, je moet even wat eten. Dat helpt." zegt hij vrolijk. Je wil eigenlijk protesteren omdat je hoofd nu echt niet naar eten staat, maar de jongen heeft wat van je te goed en bovendien zit je vriendin in die afschuwelijke achtbaan. Straks wil ze nog een keer! Met een knikje stem je toe en jullie wankelen naar het dichtstbijzijnde eetkraampje.