• Geen benul van wat een RPG is? Klik hier!

    Het verhaal gaat als volgt:

    Kapitein Tholomew's schip 'The Hangman's Damnation' strandt overal en altijd, tot irritatie van de bemanning. Ze gaan zich langzaam maar zeker tegen Tholomew keren, totdat ze weer stranden op een onbewoond eiland. Daar stuiten ze op dames van hoge klasse die geen benul hebben dat Tholomew en zijn bemanning piraten zijn. Ze nemen de dames mee op hun reis, en wijden ze langzaam maar zeker in in het piratenleven. Als blijkt dat een van de dames een verraadster is die samenwerkt met een van Tholomew's ergste vijanden, breekt de hel los, en krijgt de kapitein wederom de schuld van al het ongeluk dat de reis met zich meebrengt. De andere twee dames weten ook niet welke kant ze moeten kiezen..


    Invullen:
    Rol:
    Volledige naam:
    Bijnaam:
    Leeftijd:
    Karakter:

    Uiterlijk: GEEN beroemdheden.
    Liefdesleven:
    Wapen:
    Taak op het schip: Geldt voor de vijandige bemanning, en Tholomew's bemanning.
    Extra's:


    Rollen:
    -Kapitein vijandig schip: Felattio Strutter Crite
    -Crew vijandig schip (m/v):
    -De drie dames van hoge klasse, waaronder een verraadster:
    -Caitlynn Weaver

    De verraadster: Esmée Sophia O'Hare.
    -Kapitein The Hangman's Damnation: Tholomew Crimson Adrackam.
    -Crew Tholomew's schip (m/v):
    -Eerste stuurvrouw Mary Bluebird Plank.
    -Constabel Mayna Elissa Borthmore

    -Scheepsmeisje Elvira Montgomery

    -Andere random rollen, verzin maar. (:


    Regeltjes:

    -Het is GEEN rs; je schrijft in verhaalvorm.
    -Je gaat niet iemand anders character afslachten, tenzij hier toestemming van die persoon is gegeven.
    -Geen Mary-Sue's svp.
    -Liefde mag. ;D
    -Dubbelrollen mogen! ;D
    -Plezier hebben.


    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 6 juni 2011 - 16:02 ]


    (USER WAS BANNED FOR THIS POST)

    Eleanor Reigns ~ Verstekeling vijandelijk schip.
    De deur ging open en evne wist ik niet wat ik moest zeggen. Ik slikte en streek een lok haar voor mijn ogen weg. "Ik.. Ik vroeg me af waar ik moet slapen," zei ik zachtjes en ontweek zijn blik. Hopelijk zei hij me niet tussen de rest te slapen, ik huiverde kort. Dat zou mijn dood worden en ik zou ook niet graag weer slapen in het ruim, tussen al die tonnen en dergelijke. De vloer lag nou niet bepaald lekker en was ook niet erg goed voor je nachtrust.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Felattio Crite

    Ik wreef over mijn hoofd. Daar had ik dus niet aan gedacht. Ik kon haar wel tussen de rest laten slapen; maar dan zou Scarlett ze allemaal moeten afmaken enkel omdat ze hun handen niet thuis kunnen laten hier. Bij Scarlett; al hoewel die moet je s'nachts niet wakker maken. Ik grinnikte. Ik dacht dieper na. In het ruim onder het dek, maar dan ben ik zo'n mishandelaar. Agh ik laat haar wel kiezen. 'Bij de rest, onder in het ruim maar als dat je niks lijkt kan het voor een avond hier. Dan kan ik morgen voor je kijken.' Ik geeuwde.


    We're all mad here.

    Eleanor Reigns ~ Verstekeling vijandelijk schip.
    Hij gaf me drie keuzes. De eerste twee waren bagger. Bij de rest slapen, bij al die stinkende, enge mannen? Nee bedankt. En het ruim? Dat was ook geen optie. Maar.. "Hier?" vroeg ik verbaasd. Als in, bij hem in zijn hut? Waarom zou hij een verstekeling bij hem in de hut laten slapen?

    -behoorlijk kort ja ;x-


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    felattio crite
    Ik snapte haar verbazing; ik zuchtte. 'Het is gewoon een kleind aardigheidje; ik ben ook maar eenzaam' ik lachte even 'en ik wil niet dat scarlett de hele crew afslacht omdat ze aan jou zitten.' Ik dacht na. 'Vanaf morgen kun je daar slapen maar ik wil haar niet nu wakker maken'


    We're all mad here.

    Eleanor Reigns ~ Verstekeling vijandelijk schip.
    "Ah, oké dan," antwoordde ik en glimlachte kort. Ik realiseerde me plots dat hij mijn naam nog niet eens wist en het leek me wel zo aardig om die te zeggen, aangezien hij me nog niet overboord had gegooid en zelfs aanbood om hier te slapen aangezien dat veiliger was. Even wist ik niet of ik mijn echte naam wel moest zeggen, maar besloot de gok toen toch maar te wagen. "Eleanor Reigns trouwens," zei ik en stak mijn hand naar hem uit. Moest ik hem met u aanspreken? Hij was wel de kapitein, ik wist het niet zeker dus besloot hem maar gewoon te tutoyeren (volgens mij heb ik dit fout geschreven.. ;o), als hij het anders wou zou hij het vast wel zeggen.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    mensen als de rest van de crew van The Hangman's Damnation niet gaat schrijven kan ik dan nog overstappen naar het andere schip ofzo... want er is zo niks aan als daar niemand van schrijft en dan word het nogal saai..-.-


    everyday deserves a chance to be the best day of your life...

    slumdogGirl schreef:
    mensen als de rest van de crew van The Hangman's Damnation niet gaat schrijven kan ik dan nog overstappen naar het andere schip ofzo... want er is zo niks aan als daar niemand van schrijft en dan word het nogal saai..-.-

    Daar ben ik het ook mee eens -.-

    Lol, begin dan? Tinne is terug en die hhoort daar ook bij dus die gaat vast ookr eageren en jullie zijn al met zijn 2en dus wek het een beetje tot leven of ga de mensen die op dat schip zitten eens even mailen en de topicstarter is een maand op vakantie en die zit voglens mij ook op dat schip, dus dat wordt al niks.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Ja, ik ben terug! Wil iedereen me anders een paspoortje van zijn personage(s) doorsturen, dan zal ik dat eens mooi in een blogje plakken en kan iedereen zien wie wie is (:
    (Ook gewoon voor mezelf, ik ken geen enkel personage.)

    Jack Wilton
    Ik trek mijn wenkbrauwen op wanneer ik Elvira boos naar me zie kijken. Het is dat ze een meisje is en zo jong, anders had ze een draai om haar oren gekregen; die scheepsmaatjes moeten ook maar respect leren hebben. Ze kijkt weer weg en voor ik haar kan waarschuwen, snijdt ze haar hand open aan een spijker. Ik rol met mijn ogen, die spijker zit daar al eeuwen, let een beetje op.
    ‘Gaat het met je hand?’ vraag ik. Een diepe snee kan snel beginnen zweren en er is niemand gediend met een maatje met maar 1 hand. Bovendien wil ik even bezig zijn, anders zit ik toch maar de hele tijd te piekeren over een goed gevecht of een mooie vrouw.
    Nonchalant leun ik tegen een ton, haar reactie afwachtend. Achter me hoor ik iets ritselen, maar wanneer ik een scheepskat zie wegsprinten, doe ik niet meer de moeite er iets meer achter te zoeken.


    Home is now behind you. The world is ahead!

    Mensen van Hangman dingetje, kijk eens aan, er is leven op het schip, dat wilden jullie tohc? xd
    TInne; Ik zal het zo even sturen.

    Eleanor Reigns ~ Verstekeling vijandelijk schip.
    "Ah, oké dan," antwoordde ik en glimlachte kort. Ik realiseerde me plots dat hij mijn naam nog niet eens wist en het leek me wel zo aardig om die te zeggen, aangezien hij me nog niet overboord had gegooid en zelfs aanbood om hier te slapen aangezien dat veiliger was. Even wist ik niet of ik mijn echte naam wel moest zeggen, maar besloot de gok toen toch maar te wagen. "Eleanor Reigns trouwens," zei ik en stak mijn hand naar hem uit. Moest ik hem met u aanspreken? Hij was wel de kapitein, ik wist het niet zeker dus besloot hem maar gewoon te tutoyeren (volgens mij heb ik dit fout geschreven.. ;o), als hij het anders wou zou hij het vast wel zeggen.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Jeej leven op het schip (: en welkom terug ^^

    Elvira Montgomery
    Ik reageer niet meteen op Jack zijn vraag en staar naar de grond die ik aan het schoonmaken was. Wanneer ik merk dat hij nonchalant tegen een ton aan gaat leunen, weet ik dat ik toch echt antwoord moet gaan geven. Maar dat durf ik niet, bang dat de pijn in mijn stem me zou verraden of dat hij me zou gaan uitlachen. Ik bijt hard in mijn wang en knik dan langzaam ‘Je het gaat’ lieg ik, misschien zou het wat geloofwaardiger over gekomen zijn als mijn stem niet over sloeg. Ik voel het warme bloed langs mijn hand stromen, terwijl ik die juist zo hard aan het dichtknijpen was. Nee, nee het ging niet. Maar ik hield me stil.

    Dankjewel (:
    Jack Wilton - scheepsarts
    Haar stem slaat over en ik zucht geergerd. Hoe moeilijk is het om te zeggen dat je pijn hebt? Als ze nu een man was geweest... 'Kom op, laat zien.'
    Ik trek haar recht en bekijk haar hand, kort en zakelijk. Er loopt een flinke jaap over.
    'Was dat even uit en kom dan naar mijn hut, daar heb ik verband liggen. En je hoeft verder niet zo verbaasd te kijken,' zeg ik er nog achter. Ik laat haar staan aan dek en daal weer af naar mijn hut. Ha, een heerlijk privilege van scheepsarts zijn: een eigen, relatief ruime, gratis hut. Alles staat op zijn vaste plaats en routineus leg ik het klaar op mijn bureau. Terwijl ik op Elvira wacht, lees ik verder in een boek waar ik een tijdje geleden in begonnen ben, maar nog steeds niet ver in zit, wegens tijdsgebrek.

    [ bericht aangepast op 15 juli 2011 - 22:52 ]


    Home is now behind you. The world is ahead!

    Felattio Crite

    Ik glimlachtte, 'Mooie naam. Dus weet je al waar je slaapt?' Ik ging op mijn bet zitten. Mijn ogen vielen haast dicht en ik bekeek het meisje nog eens. Ik glimlachtte vriendelijk. Ik was nog nooit zo moe geweest. Ik zuchtte.


    We're all mad here.

    Elvira Montgomery - scheepsmeisje
    Ik staar hem nog verbaasd na wanneer hij weg loopt. Ik wil niet geholpen worden, dan zou ik laten zien dat ik zwak ben. Waarom moest ik me zo nodig snijden? Ik pak de spullen die ik gebruikte om schoon te maken en gooi die bij elkaar in een emmer, ik moet zo toch verder.
    Ik loop naar een ton met water, ik heb geen idee of het nou schoon of vies water is. Het ziet er in ieder geval wel schoon uit? Ik pak een emmer die ik vul met water en laat daar langzaam mijn hand in zakken. Ik bijt in mijn wang om de brandende pijn te negeren, wat bijna onmogelijk is. Wanneer het eindelijk wat geweekt en schoon lijkt haal ik mijn hand er weer uit en besluit om naar Jacks hut te gaan.
    Voor dat ik aan klop schiet het nog even door mijn hoofd, ik kan ook gewoon niet gaan, het geneest vanzelf ook wel.

    Eleanor Reigns ~ Verstekeling vijandelijk schip.
    Ik was verbaasd over het compliment, ik had gedacht dat hij me zou haten en zou straffen voor het stiekem meevaren, blijkbaar was hij goedgezind vandaag.. Of was het gewoon een erg vriendelijke man? "Bedankt," zei ik en glimlachte verlegen. Ik stapte maar naar binnen en sloot de deur. "Hier dan maar," antwoordde ik toen hij vroeg of ik al wist waar ik ging slapen. Ik bekeek de man even, hij zga er vreselijk moe uit. "Weet u zeker wel dat u het niet erg vind? Ik bedoel.. Naja.." Ik wist eigenlijk niet goed wat ik moest zeggen en zweeg maar weer, lekker gênant. Ik voelde hoe mijn wangen kleurden en wendde gauw mijn blik af.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.