[RPG] Vampier Rollenspel - Speeltopics

Naam:
Leeftijd:
Familie: (zeer rijk, rijk, gewoon, beetje arm, arm, heel arm)
Uiterlijk:
Hobby's:
Geboortedatum:
Karakter:

(Er is nog geen leider dus je kunt je aanmelden voor leider, ik wil zelf namelijk geen leider zijn...)

The story:

Jaren lang geleden vestigde een groep vampiers zich in een oud en afgelegen stadje in Zuid-Amerika. De vampiers leefden in stilte en plantte zichzelf voort door mensen te transformeren. Onderling ontstonder er half-vampiers en sommige werden verbannen. Tot de leider (Loronto Miran) zelf een half-vampier kreeg. Hij verzweeg het voor z'n stam en het kind groeide in stilte op. Na jaren lang bracht de leider het nieuws naar buiten. Iederen was eerst erg boos op de leider en ze brachten het meisje naar een roedel wolven. Daar groeide het meisje verder op en een nieuwe groep werd geschapen...

Na jaren lang da de man het verdriet om z'n dochter heb moeten verwerken, ontdekte hij de andere groep. Hij noemde ze: 'De kinderen van de maan' omdat ze eruit zagen als wolven. Alleen hun gedaante leek erop, want het echte gedaante was beeldschoon. Er brak oorlog uit tussen de kinderen van de maan en tussen de groep van Loronto. Niet wetende dat dit de groep van z'n dochter was. Zonder maar dan ook er naar te hebben gekeken vermoordde hij z'n eigen dochter en verjoeg hij de kinderen uit het bos. Nu leven ze apart in verschillende gebieden..

Rollen:
-Leiders:
+Tapo (weerwolven) [jongen, 25]
+Loronto (vampiers) [jongen, 28 in mensenjaren]
-Mensen:
-Vampiers:
+Jura (beschermer) [meisje, 16 in mensenjaren]
+Éloise [meisje, 14 in mensenjaren]
+Julia [meisje, 19 in mensenjaren]
+Mary-Jane [meisje, 14 in mensenjaren]
-Weerwolven:
+Duco (beschermer) [jongen, 17 jaar]
+Roland (zoeker) [jongen, 18 jaar]
+Madolise [meisje, 15 jaar]
+Ethan [jongen, 17 jaar]
+Lys [meisje, 16 jaar]
-Stadsbewoners:
+Colin [jongen, 20 jaar]
+Dan [jongen, 18 jaar]
+Leah [meisje, 19 jaar]

http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=117036 vampier rollenspel #2

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 17 okt 2011 - 19:46 ]

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

-Duco-
Verrast pakt ik het papiertje aan. Ik lees het rustig door. Als ik het gelezen heb schrik ik, ik lees het nog 3 keer om er zeker van te zijn dat het er echt staat. Ik tast in verbazing en ongeloof achterme naar een stoel. Eindelijk heb ik een stoel tepakken en trek hem voor me. Achterste voren ga ik erop zitten met mijn handen voor me op de leuning. Het papiertje nog steeds in mijn hand. Ineens begin ik te trillen. Mijn hoofd leg ik op mijn handen en een paar tranen rollen over mijn wangen. Dit meent ze toch niet?

-Éloise-

'Alsjeblieft..!' smeek ik ze. 'Vertel het me, wat is er aan de hand! Ik snap het niet meer, eerst kom ik jullie tegen in het bos en nu gaat er iets met me gebeuren... Alsjeblieft, Jura- D-Duco-' stamel ik. Het komt bijna nooit voor dat ik struikel over mijn woorden, maar dit is een uitzondering.

Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!

Er rolt weer een traan over haar wang en Jura slikt. Ze zoekt de woorden om het te zeggen. 'Er staat een datum op je sleutelbeen. Op die datum is de oorlog tussen de clan's ontstaan. Ik ben bang dat er iets ergs met je daat gebeuren', zegt Jura in een ademteug. Nu houdt Jura het niet meer en barst in snikken uit. 'Ik wens dit niemand toe, echt niet. Ik ken het verhaal van de oorlog uit m'n hoofd. En dat wil je echt niet.', stamelt Jura snikkend. Een warme arm rust om de schouder van Jura. Ze kijkt er niet eens naar en de vloer onder haar wordt wazig. Automatisch legt Jura haar hoofd op de schouder van de persoon. 2 warme armen omhelsen haar nu. Een vertrouwde stem sust haar een beetje en er rollen alleen nog stille tranen over Jura's wangen...

[ bericht aangepast op 11 okt 2011 - 22:45 ]

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

-Éloise-

Verontwaardigd haal ik mijn armen van Jura af. Ik steun haar, vraag haar honderd keer wat er is, laat haar huilen op mijn schouder en nóg krijg ik geen antwoord!
'Jura, ik vraag het je net de hele tijd, toe, vertel het me,' zeg ik. 'Het gaat over míj, vertel me die geschiedenis dan... alsjeblieft...'

Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!

-Duco-
Nu ben ik meer boos dan verdrietig. Ik sta met een ruk op en stamp tegen de stoel, die een stuk vooruit gaat en omvalt. Het papier in mijn handen wordt verfrommeld terwijl ik een vuist van mijn hand maak. Ik gooi het op de grond en ren naar buiten. Ik denk aan de maan en verander. Een heel stuk een ik. Ik kom bij een grote weg en steek over zonder te kijken. Maar net ontwijk ik een auto. Aan de andere kant is nog maar bos.

[ bericht aangepast op 11 okt 2011 - 22:34 ]

'Oke, ik vertel het je', zegt Jura en veegt de tranen van haar wang. 'Het begon allemaal met het geboorte van een half-vampier. Ze groeit op en haar vader houdt haar geheim. Na een paar jaar besluit hij om het nieuws te vertellen aan z'n volk. Het volk had zelf vele half-vampiers zelf moeten uitroeien, omdat Loronto het niet wilde. Als het volk het nieuws eenmaal heeft gehoord worden ze razend en brengen ze Lucia, het meisje, naar de wolven. Het meisje wordt warm verwelkomt door de wolven en ze begint daar zelf een roedel. Door paring ontstonden de weerwolven. De clan van Lucia raakt in een ruzie met de clan van Loronto. Het ging om een klein gevecht tussen een wolf en vampier, maar het breidde zich steeds verdre uit. Steeds meer mensen begonnen zich ermee te bemoeien. Lucia is zelf meerdere malen misbruikt door andere vampiers als wraak. Op 26 Oktober is de dag dat de oorlog begint. De clan's spraken af op een veld. Niet ver hier vandaan. Daar vermoordde Loronto z'n eigen dochter. Pas na een tijd ontdekte hij dat het z'n eigen dochter was en leefde hij in rouw.' Na het einde te hebben vertelt zucht Jura diep. Éloise kijkt Jura vol ongeloof aan. Er valt een diepe stilte in het huis. En Jura staart naar het vuur in de open haard...

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

-Éloise-

'Maar Jura...?' vraag ik, terwijl ik ongelovig naar het haardvuur staar. 'Wat heeft dat met mij te maken... waarom loop ík gevaar?'

Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!

-madelise-
Madelise stond er met open mond naar jura te staren en toen ze naar haar keek deed ze het weer dicht en vroeg:'ik sna het ook nietmeer, mag ik ook weten wie je eigenlijk bent?' vroeg Madelise verbaasd.
Ze liep naar de stoel en zette hem voor Jura en lkeek haar aan met mn aandachtige blik.

Good friends are hard to find, harder to leave, and impossible to forget.

'Omdat die datum op je linkersleutelbeen gebrand staat. Links is de kant van de duivel. Alles wijst erop dat er iets ergs gaat gebeuren. Waarschijnlijk zal degene die dit heeft gedaan. Ongeveer dezelfde handelingen uitvoeren zoals bij Lucia is gedaan. Hij zal je misschie niet vermoorden, maar wel misbruiken', antwoordt Jura met een tril in haar stem. Haar ogen kijken Éloise weer vol medeleven aan. Dan kijkt ze naar het meisje naast haar. 'Ik ben Jura. De kleindochter van Loronto', antwoordt Jura. Als ze naar het gezicht van het meisje kijkt, ziet ze dat die geschokt staat. Verdrietig staart Jura weer naar de open haard...

[ bericht aangepast op 11 okt 2011 - 22:51 ]

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

-Éloise-

Ik voelde een koude rilling over mijn rug trekken. Het was alsof iets in mij stierf. 'Waar haal JÍJ die informatie vandaan?' vroeg ik kil. Ik was niet in de stemming voor dit soort vage verhalen. 'De duivel kan me een worst wezen! Ik ken engere mensen, neem dat maar van mij aan!'
'Kom, Madelise, we gaan.' zeg ik tegen Madelise en pak haar hand. Ik pak de nodige spullen en trek haar mee.

Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!

-Duco-
Als ik merk dat ik niet meer op het wolven terrein ben een ik terug naar de weg. Weer steek ik over zonder te kijken. Alleen dit keer kom ik er minder goed vanaf. Ik word geraakt door een voorbij komende auto en voel een vreselijke pijn door mijn maag en mijn achterpoot gaan. Onweer nog terug te stromPelen naar ons gebied, aan de andere kant van de weg. Daar val ik neer. Ik probeer terug te veranderen maar dat lukt niet meer, ik ben er te zwak voor. Voorzichtig laat ik een geluid los. Ik wil er meer geven maar ze doen te veel pijn.

'Ik lees boeken', mormelt Jura en springt het raam door. Ze trekt een sprint en sprint ergens heen. Ze weer niet waar naar toe, maar ze moest gewoon rennen. Haar huid glinstert zacht in het zonlicht. Jura rende door tot ze een weg bereikte. Ze negeerde het en rende er ongezien overheen. Jura rende verder door een stuk bos waar ze nog nooit in was geweest, maar het maakte haar niks meer uit ook. Ze kan maar beter verdwijnen dan nog überhaupt in het bekende bestaan te leven. Jura rent zwijgend verder door het bos en springt over de stenen heen. Jura stopt abrupt met rennen en ploft neergeslagen neer bij een meer. Ze kijkt naar zichzelf in het water. Wie ben ik? Zal ik ooit nog wel wat voor iemand betekenen? schiet er door haar hoofd. Jura schudt haar hoofd. 'Nee, dat zal nooit gebeuren.' Er verschijnt even een schim naast haar, maar die verdwijnt snel. Het voelt als of er iemand meeluistert naar haar gedachten dus kapt Jura haar gedachtengangen af. 'Dat is absolute onzin!', zegt een bekende stem. Jura kijkt om. Degene die er staat is...

[ bericht aangepast op 11 okt 2011 - 23:02 ]

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

-Éloise-

Madelise trekt zich los. Natuurlijk, het is haar huis. Een vreemd soort warmte trekt door mijn zenuwen en een beeld van een wolf kerft zich in mijn netvlies. Zonder na te denken over mijn eigen veiligheid ren ik het bos in. De jurk scheurt gelukkig niet, noch wordt hij vies. Het voelt anders om hier nu te rennen, het voelt alsof ik bezorgd ben om een familielid of een naaste. Ik stop pas als ik een snelweg over ben gerend en een zilvergrijze wolf tegenkom. Duco.
'Jij hebt mij geholpen,' zeg ik tegen de wolf en leg mijn hand op zijn flank. Duco geeft een kreun en drukt met zijn snuit tegen mijn hand. 'Ik weet het, het is pijnlijk, maar wacht heel even...'
Ik wrijf mijn handen goed warm en leg ze op de zere plek. Een soort witte mist trekt over zijn lichaam en hij lijkt te ontspannen. Een kreun ontsnapt uit zijn mond en zo'n twee seconden later is hij weer terug als mens, zoals ik ook uit het bos kwam. Blozend draai ik me om.
'Trek ALSJEBLIEFT iets aan, Duco..!'

Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!

-Madelise-
Ze keek rond in haar huis en denkt na, ze is niet moe en kijkt naar de sterren.
Madelise is bezorgt en gaat wat wandelen in het bos om te kijken of ze nog iemand ziet.
10 minuten later ziet ze wat in de verte, en ze ziet duce en éloise. Maar als ze wat beter kijkt ziet ze dat ze allebij gewond zijn en rent er heen.

[ bericht aangepast op 11 okt 2011 - 23:18 ]

Good friends are hard to find, harder to leave, and impossible to forget.

-Duco-
Als er een koude rilling over mijn lichaam gaat merk ik dat ik weer een mens ben en alleen maar een boxer aan heb. 'dankje,' stamel ik. 'dit was niet de bedoeling.' ik sta ondanks alle pijn op en een weg. Ik kom bij een kist met het wolven teken erop. Snel maak ik hem open en pak mijn kleren eruit. Tijdens het omkleden voel ik nog een paar pijnsteken. Ik voel mijn shirt al snel rood en warm worden. crap dat ook nog ik laat me weer vallen en blijf zo stil mogelijk liggen om zo min mogelijk pijn te hebben.