• Hoi allemaal,
    Ik zeg een stukje van een verhaal zeg maar, en jullie moeten het afmaken! Iedereen vult hier dus iets op aan.
    Je hoeft bij bladzijde 3 bijvoorbeeld niet meer terug te kijken naar wat de eerste schreef, dat is juist grappig! Op bladzijde 1 begin je dat er bijvoorbeeld een meisje zich enorm verveeld. En op bladzijde 3 rijdt ze op een levende banaan in de feeënwereld! xD Dat kan dus. Laat je fantasie je vrije loop. Karakters mag je zelf verzinnen. Alleen de hoofdpersoon en alle vrienden die andere Q'ers verzinnen, de namen, blijven het zelfde. De hoofdpersoon is Sylvia.
    Blond haar en een schattig wipneusje, sproetjes en stralende blauwe ogen. Je mag zelf weten hoeveel je schrijft. Het kan 100 regels zijn, maar ook 2! Het is in de ikvorm geschreven en in verleden tijd . Sylvia loopt weg van huis en komt dan in een avontuurlijke wereld terecht met levende bananen en eenhoorns.
    XDIk begin even kort:

    Ikliep naar de spiegel om mijn tanden te poetsen. Een sip-kijkende mond, en treurige blauwe ogen keken me aan vanuit de spiegel. Dat was ik. Ik had een snee net onder mijn jukbeen. Blauwe plekken op mijn armen en op mijn benen. Mijn vader was weereens bezig geweest me te slaan omdat ik een 6 had voor aardrijkskunde. Zo erg was dat toch niet? Langzaam werd het me te veel. Het pesten op school, mijn vader en mijn drugsverslaafde broer... Ik had besloten: morgen zou ik weggaan! Gewoon weglopen en nooit meer thuiskomen.


    "If we burn, you burn with us." Katmione --> FollowTheSpider

    Ik rende naar mijn kast, pakte mijn kleren, en stopte ze in een rugzak. Toen ik gerommel hoorde op de gang, gooide ik mijn rugtas onder mijn bed. Het bleek niet vanuit de gang te komen, maar onder mijn bed. Ik bukte en zag een lief, harig wezentje erop kauwen. Hij had een schattig staartje, grote puntoren, en kleine hoorntjes. Van angst sprong ik op, maar toen ik goed keek bleek hij helemaal niet eng te zijn. Ik pakte hem op, en hij kroop tegen mij aan. Ik moest weg hier, en dat wezentje ook. Ik wou niet dat het gewond zou raken. Ik klom uit het raam en rende weg.

    [ bericht aangepast op 26 okt 2014 - 15:32 ]

    Maar het wezentje stribelde tegen en vloog weg. Verbaast keek ik naar het wezentje, want ik wist niet dat hij vleugels had. Opeens ging ik omhoog ik keek naar boven en ik zag tien wezentjes mij optillen. Ik keek naar beneden. Mijn huis is steeds verder weg. Weg van het rot leven. Eindelijk ben ik er van verlost.


    I'm living in dreamworld, where I make my stories and a dream.