[RPG] The habit. [2] - Speeltopics

[Meedoen kan altijd! Rollentopic.]
Jongere (12):
Mireille Amelia Scott.- Slang
Maud Fally- Kameleon
Caitlinn Morgana Camelot- Sneeuwuil
Gawain Marlon Iolani- Havik
Silver Madeline Rue Shaw- Zwarte Panter
Hayes Vukovic- Wolf
Mike kaimana- Orka
Cherie Beth Jones- Kat
Cedric Dean Dux- Aap
Dana Alexia Pippens- Pinguïn
Noah Morrigan- Hert
Eleanor Anthea Hope- Zwaan

Trainers (5):
Prixor Tapsanter Trainer/Oprichter TAP/Omroeper.
Sasha Afanasiy Filischkin Wapenexpert/ Leraar
Heather Knochenmus Lerares Plantkunde/Schoolarts
Valerie Savarin
Lily Haspers

Verdeling:
Prixor Tapsanter-
Caitlinn Morgana Camelot.
Cherie Beth Jones.
Silver Madeline Rue Shaw.
Eleanor Anthea Hope.

Valerie Savarin-
Gawain Marlon Iolani.
Mike kaimana.
Hayes Vukovic.
Dana Alexia Pippens

Lily Haspers-
Maud Fally.
Mireille Amelia Scott.
Cedric Dean Dux.
Noah Morrigan

Sasha Afanasiy Filischkin
Om de week een andere klas, verdeling:
Groen, Blauw, Rood

Heather Knochenmus
Om de week een andere klas, verdeling:
Rood, Groen, Blauw

Regels:
- Geen grote besluiten nemen zonder toestemming.
- Geen ruzie (in de 'rpg'mag dat natuurlijk wel), je word uit het topic gezet.
- Geen reclame voor andere dingen zonder toestemming
- Je moet lol hebben!

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 2 nov 2011 - 16:50 ]

---

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

WOW. Echt lang niet meer gepost. Iemand een samenvatting?

---

"Ignite, my love. Ignite."

Lol, ik kwam er net, toen ik levenloos op google aan het surfen was, achter dat er echt een Heather Knochenmus bestaat Ze heeft haar eigen imdb pagina, maar er staat geen foto bij, sobsobsob.
En een samenvatting..? Even kijken:
Noah is gewond geraakt, verzorgd door Heather en ligt nu op haar kamer uit te rusten. De lessen zijn verder afgelopen en iedereen is zo'n beetje op weg naar de eetzaal. Valerie heeft Sasha net aangesproken en Heather en Eleanor staan te praten. Verder zijn er wat mensen nog op hun kamers bezig met douchen/schone kleren aantrekken. Verder zou ik niet weten wat ik moet vertellen maar misschien vergeet ik iets :']

Heather Knochenmus - Lerares Plantkunde en Schoolarts
"Je hebt een mooie naam, Eleanor." complimenteer ik haar glimlachend en laat haar hand los. Dan geeft ze antwoord op mijn vraag. "Orders van de kapitein, we moeten wennen aan ons wapen. Het voelt niet goed, maar wat moet dat moet, nietwaar?" Opnieuw kijk ik haar verbouwereerd aan. Wat is dit voor onzin? Dit is toch zeker geen legerbasis? Wat dwingen ze de jongeren hier te doen? Worden ze hier opgeleid tot gestoorde moordmachines ofzo? In dat geval had ik die contracten nooit moeten tekenen. Misschien kan ik nu nog weg. Maar wat als ik niet meer weg mág, omdat ik te veel weet? Oh nee. Ik zal hier de rest van mijn leven moeten blijven en dan..- "Trouwens, ik heb vreselijke honger, kan ik gewoon eten pakken..?" Verschrikt kijk ik op naar Eleanor. Haar vraag moet even tot me door dringen, maar dan haal ik twijfelend mijn schouders op. "Ik weet het niet, ik ben hier pas net. Maar ach, wat zou er verkeerd aan zijn? Ik denk dat het gewoon mag ja." Ik glimlach en haal diep adem. Mijn gedachtes racen nog steeds door mijn hoofd, maar het lukt me me te concentreren en rustig te blijven. "Zullen we maar eens kijken?" Ik glimlach en loop naar het buffet. Het eten lijkt iets afgekoeld, maar het ruikt nog steeds heerlijk. Terwijl ik een bord pak en wat dingen opschep die ik lekker vind neem ik me voor straks met die zogenaamde "Kapitein" te spreken. Wie laat er meisjes van haar leeftijd nou met zo'n enorm wapen rondlopen? Ik betwijfel of er munitie in zit, maar het is nog steeds dom. Ze horen niet aan wapens te "wennen". Wapens zijn slecht, en ik kan me niet voorstellen hoe iemand zich zoiets onverantwoordelijks in zijn hoofd kan halen.

Eleanor Anthea Hope.
Ze voelde nog een trots branderig gevoel van binnen van het compliment dat ze van heather had gekregen over haar naam. Anthea betekende bloem, het was een naam uit de Griekse mythology, iets waar haar ouders dol op waren geweest. De vrouw die zich had voorgesteld als Heather Knochenmus, een aparte maar mooie naam vond ze, zei dat het vast niet verkeerd zou zijn als ze wat zouden pakken. Eleanor liep met haar mee en schepte wat van alles op haar bord, de trainingen hadden haar flink hongerig gemaakt. Maar waar ze toch echt het meeste van opschepte was spaghetti met tomantensaus, haar lievelingseten. Ze had nooit zo gehouden van aardappelen, dus dat liet ze grotendeels liggen en nam extra veel pasta's. "Hmm, het ruikt goed. Ik wou dat ze me leerde hoe ze die spaghetti maakten in plaats van me leren om te gaan met een geweer," zei ze eerlijk tegen Heather. "Zeg, u moet vast bij de andere leiders zitten, dus ik ga maar een pleke zoeken tussen de rest," voegde ze er toen aan toe. "Ik zie u vast nog wel en hoop dat ik plantenkunde van u krijg, het lijkt me interessant." Ze schonk haar nog een kort glimlachje voordat ze anar de tafel liep, ze merkte dat de meeste vreemd naar haar kijken en haar glimlach verdween. Ze realiseerde zich door het geweer zich akelig goed waarin ze verzeild was gerakt, iets té goed naar haar zin. Eleanor nam plaats aan de tafel en zette haar bord op tafel. De mensen om zich heen kende ze niet en ze wist niet goed hoe ze een gesprek emt ze moest beginnen, vooral niet vanwege de vreemde blikken, dus besloot ze maar gewoon te gaan genieten van haar spaghetti.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Silver
Met trots droeg ik het geweer. Ik besloot om naar de eetzaal te gaan omdat k zowat omviel van de honger. Ik brgon meteen een op te sheppen. Toen ik om me heen keek zag ik dat er twee trainers en een paar leerlingen waren. Ik vroeg me af waar Maud was. Als hij mij met een geweer zou zien zou hij me vast angstaanjagend vinden. Ik likte mijn kom pudding schoon en negeerde de starende blikken. Nadat ik klaar was met mijn avondmaal, wreef ik tevreden over mijn volle buik. Ik rekte me uit en gaapte. Deze dag was best vermoeiend geweest. Ik schoof min stoel aan en liep naar mijn kamer. Ik begon meteen met stretchen, ik wilde zo lenig mogelijk blijven. Het geweer nam ik in mijn handen en ik begon sit-ups te doen. Ik zou zo ongeveer 1 uur dit moeten doen. Ik was iemand die ontzettnd veel op haar lichaam lette. Mijn eetgewoontes waren erg ongezond, maar ik trainde zoveel en vaak mogelijk om mijn figuur te behouden. Na een uurtje liet ik me vermoeid op mijn bed vallen. Ik staarde naar het plqfond. Ik vroeg me af. Wat alle anderen nu deden.


Mijn laptop is kapot-achtig dus ik moet het doen met mijn Ipod. Sorry voor de spelfouten&korte stukjes !

---

Me so good.

Heather Knochenmus - Lerares Plantkunde en Schoolarts
Als ik genoeg eten op mijn bord heb geschept zoek ik een flesje drinken uit met druivensap en pak bestek uit een grote bak. Ik hoor dat Eleanor wat zegt en draai me naar haar om. "Hmm, het ruikt goed. Ik wou dat ze me leerden hoe ze die spaghetti maakten in plaats van me leren om te gaan met een geweer." Ik lach en knik. "Dat zou inderdaad een stuk beter zijn." Het feit dat Eleanor duidelijk niet blij is met het geweer maakt me alleen nog maar vastberadener er wat van te zeggen tegen die Kapitein. In mijn hoofd kan ik me al helemaal voorstellen hoe hij er uit ziet. Vast zo'n oude, chagrijnige stijfkop met kleine priemende oogjes en een kale, grauwe huid. En hij beleeft er natuurlijk plezier in zijn leerlingen (vooral de meisjes, hij deed het in zijn jeugd natuurlijk niet goed bij de meisjes omdat hij zo'n lelijke rotkop heeft en die frustraties komen nu naar buiten) zulke dingen te laten doen tegen hun zin. Ik ril. Bah, en hij lacht vast nooit. Ik zal die man wel eens even vertellen waar het op staat. "Zeg, u moet vast bij de andere leiders zitten, dus ik ga maar een plek zoeken tussen de rest." Voor de tweede keer schrik ik op uit mijn gedachten en kijk verdwaasd naar Eleanor. "Oh. Ja, is goed. Tot ziens, Eleanor. Eet smakelijk." Ik glimlach en kijk de zaal rond. Een man en een vrouw die er ouder uit zien en duidelijk niet bij de jongeren horen staan met elkaar te praten, en omdat ik aanneem dat zij mijn nieuwe collega's zijn neem ik een diepe teug adem en loop op ze af. Ik houd mijn schouders recht en probeer zelfverzekerd te kijken. Als ik bij hun tafeltje aankom glimlach ik even voorzichtig, omdat ik het idee heb dat ik hun gesprek verstoor. "Hallo.." begin ik, terwijl ze allebei hun blik op me richten. Meteen voel ik me weer onzeker en zenuwachtig. Ze hebben allebei een beheerste, strenge uitstraling en zien er uit alsof ze gewend zijn gerespecteerd te worden. "Ik ben Heather Knochenmus, lerares plantkunde en schoolarts." Het blijft even stil en ik glimlach, mijn nervositeit proberend te verbergen. "Is deze plaats nog vrij?" vraag ik dan, terwijl ik met mijn hoofd in de richting van de stoel naast de vrouw knik.

Valerie Savarin
Ik kijk op van de man voor mij en draai me om. Een vrouw met felrode, duidelijk geverfde haren en felblauwe ogen kijkt zowel mij als Sasha lichtelijk afwachtend aan. 'Hallo, ik ben Heather Knochenmus lerares plantkunde en schoolarts. Is deze plaats nog vrij.' Aangezien ik nog recht sta geef ik geen antwoord op haar vraag die duidelijk niet aan mij gericht was. 'Aangenaam, ik ben Valerie Savarin. Trainster.' Ik steek mijn hand niet uit naar de vrouw maar kijk gewoon naar Sasha. Ik voel dat mijn pull wat afzakt en met een geergerde zucht trek ik hem naar omhoog. Stom ding dat het is. Het valt me op dat Sasha iemand is die veel traint en dat bevalt me wel. Het trainen gedeelte dan toch. Dat deed er mij aan denken dat ik snel moest door eten zodat ik nog even kon gaan hardlopen voor het te donker zou worden. Zonder nog iets te zeggen loop ik naar het buffet en neem daar een slaatje en een flesje fruitsap waarmee ik terugkeer en me naast Sasha laat vallen op één van de stoelen.

[ bericht aangepast op 12 nov 2011 - 21:49 ]

---

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

wow ik volg het niet meer, waar zijn we ergens??

---

Do it scared, but do it anyway.

Cherie Beth Jones ~ Kat
Ik hees het geweer omhoog, en hield het correct toen ik de eetzaal binnenstapte. De Kapitein keek mij en de anderen die een geweer droegen trots aan, en ook anderen ogen waren op ons gericht. Ik liep naar een van de weinige vrije stoelen, en legde het geweer op zo'n manier op mijn schoot dat ik er geen last van had. Honger had ik niet echt; ik wachtte nog even met eten. Stilletjes keek ik om me heen, tot ik besloot dat ik hier geen zin in had. Ik liep met grote passen naar de eettafel, om een bord met veel eten voor mezelf te maken.

---

It is better to reign in hell than to serve in heaven.

@Lykos Noah is gewond geraakt, verzorgd door Heather en ligt nu op haar kamer uit te rusten. De lessen zijn verder afgelopen en iedereen is zo'n beetje op weg naar de eetzaal. Valerie, Sasha en Heather zijn aan het praten aan de trainertafel.

---

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Gawain
Ik stap uit de douche en kleed me snel aan. Als ik op mijn wekker kijk zie ik dat ik nog 5 minuten heb tot het eten. Uit mijn tas haal ik nog wat laatste dingen en zet die op een goede plek. Ik pak mijn skateboard en ga naar de eetzaal waar al veel mensen zijn.

Cedric
Zin om te eten heb ik niet, ook al zie ik dat mijn horloge al p.m. 07.00 aangeeft. Ik loop nog steeds langs de bosrand, de frisse lucht doet me goed net als de echte bomen buiten. Langzaam kom ik bij het eind. Het bos eindigt aan de zee. Bij een van de laatste bomen ga ik het bos in en klim in de boom. Zo heb ik een heel mooi uitzocht over de zee. Langzaam zie ik dat de zon onder gaat. Ik pak een appel uit mijn zak en begin die op te eten. Handig dat ik toch iets heb meegenomen van binnen.

---

Do it scared, but do it anyway.

Cherie Beth Jones ~ Kat

Er komt een jongen de eetzaal binnengelopen. Gawain, heette hij volgens mij. Gesprekspartner gevonden, dacht ik. Ik wandelde naar dezelfde plek als hij. 'Hoi,' klonk mijn opgewekte stem. Het wapen legde ik weer op mijn schoot, terwijl ik geduldig wachtte op antwoord.

@Lykos, talking to you. ^^

---

It is better to reign in hell than to serve in heaven.

Gawain
Ik ga langs het buffet en haal wat te eten. Als ik bij de tafel ben leg ik mijn skateboard onder mijn stoel en ga zitten. 'Hoi,' hoor ik iemand opgewekt zeggen. 'Hoi,' zeg ik terug en begin mijn stukje op te peuzelen.

---

Do it scared, but do it anyway.

Cherie Beth Jones ~ Kat

'Hoi,' antwoordde hij, alvorens hij begon te eten.
'En, hoe vind jij het tot nu toe hier?' probeerde ik het gesprek op gang te houden. Alweer moest ik even wachten op antwoord, al was het dit keer omdat hij aan het eten was. Ik besloot van de situatie gebruik te maken, door zelf ook maar een hapje te nemen.

---

It is better to reign in hell than to serve in heaven.

Gawain
'Hmm het gaat wel. Niet dat ik erg gelukkig ben met de situatie, maar slecht is het ook niet. Alleen de zee en de rotsen hier zijn niet die van thuis.' antwoord ik tussen het eten door.

---

Do it scared, but do it anyway.

Heather Knochenmus - Lerares Plantkunde en Schoolarts
Valerie en Sasha. Dat zou ik moeten kunnen onthouden. Valerie Savarin en Sasha.. Iets met een F. Of een V? Het klonk Oost-Europees. Valerie verdwijnt al snel richting het buffet, en opgelaten ga ik tegenover Sasha zitten. Dit gaat minder soepel dan ik had gehoopt. Ik zet mijn bord en flesje drinken neer en zie dat Valerie weer aan komt lopen. Ze gaat aan de andere kant van de tafel zitten, naast Sasha, en voorzichtig glimlach ik naar haar. Omdat ik niet weet wat ik moet zeggen draai ik de dop vast van het flesje en steek het rietje dat ik had meegenomen er in. Terwijl ik even de zaal in kijk en nog meer jongeren zie zitten met geweren -opvallend genoeg alleen meisjes- neem ik een slokje van het sap. Als ik weer voor me uit kijk laat ik kort mijn ogen over Valerie en Sasha gaan. Ze lijken me allebei volwassener en ervarener dan ik. Bovendien hebben ze allebei knappe gelaatstrekken en koele ogen, wat ze nog intimiderender maakt. Maar ze leken niet onaardig. Misschien kunnen ze me straks vertellen waar ik die Kapitein kan vinden. "Zijn jullie al lang op het eiland?" vraag ik dan maar, deels omdat ik het me echt afvraag, en deels om de stilte te verbreken. Ik vraag me af of Valerie en Sasha familie zijn, of partners. Ze zouden zo in een spionagefilm kunnen spelen, bedenk ik me dromerig. Het past wel bij hun uitstraling.