Hee mensen,
Zoals jullie al wel weten heb ik sinds gisteren officieel verkering met mijn nieuwe vriend. Hij is twintig, ik veertien, en nou is er een probleem... Ik vroeg dus tussen de regels door wat mijn ouders ervan zouden vinden als ik iets met iemand van twintig zou hebben en mijn moeder ging bijna out. Ze begon echt helemaal te stotteren en hard te praten met dingen als: "NEE, dat is VEEEEEEEEL TE OUD! Hou het bij je eigen leeftijd, meisje, voordat het te laat is!". Om het duidelijk te maken: het is al te laat. Ik heb al wat met hem en ik ben NIET van plan om dat te stoppen, ik hou namelijk zielsveel van hem (ik ken hem al langer als goede vriend, is een tijdje wat minder geweest maar oké ) en hij wil mijn ouders graag ontmoeten en zich voorstellen als hun nieuwe schoonzoon. Hij wil graag goed overkomen, goed genoeg voor mij in ieder geval, en hij vindt dat hij zich hoort voor te stellen en een bosje bloemen voor mijn moeder mee hoort te nemen etc. Beetje ouderwets is hij wel, maar zo is hij gewoon. En nou zit ik daar mee, want hij "houdt écht enorm veel van me en het kan hem niet schelen wat anderen daarvan denken. De hele wereld mag het van hem weten." (om hem te omschrijven, wat hij zei). En aan mijn klasgenoten kan ik het niet kwijt, want die vragen meteen: "En, heb je geneukt? Is 'ie een beetje lekker?" of: "WOW, WAT EEN PEDO! DAT JE VAN HEM HÓÚDT!"
Ik wás gelukkig - en dat ben ik nog steeds met hem, meer dan dat - maar nu voelt het alsof mijn wereld instort... Iemand ervaring met het niet mogen / kunnen thuisbrengen van een vriend(in)? Wat moet ik doen...?
[ bericht aangepast op 23 nov 2011 - 18:19 ]
Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!
$)