[RPG] The Reunion | 4 - Speeltopics

Cel Indeling:
Cel 1: Fayan en Daiyh
Cel 2: Saph en Chiara
Cel 3: Cassie en Ferron
Cel 4: Amycus en Dario
Cel 5: Prim en Brianna
Cel 6: Lucas en James
Cel 7: Aurora en Zahira

Let's face it, these people are a danger to our safe community.
We have to lock them up, together.
Forever, so we can all live in peace.

[ bericht aangepast op 7 dec 2011 - 13:34 ]

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Oke, Lisanne; vanaf dat moment zijn de dus weer gaan eten, behalve Prim want die mocht niet, en daarna hebben ze een andere cel indeling gekregen. Chiara wilde niet luisteren, dus die wordt gemarteld, want ze is van haar kindje gescheiden. En nu zitten ze dus weer in de cellen, waar Chiara nog steeds pijn lijd en Saph Fayan aan het opeten is.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Saph Amero
'Hou je mond,' gromde de mutant, waarna hij een heelstuk vlees uit Fayan's bovenarm schreurde. Oh god zijn stem, trillend van doodsangst en pijn. Die tranen in zijn prachtige ogen, mijn arme Fayan...
Maar ik was te zwak om te vechten, om te helpen. Machteloos tegen de mutant in mij.

[ bericht aangepast op 7 dec 2011 - 15:42 ]

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Schrijf eens niet zo goed o.o
Straks moet ik huilen D;

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Fayan - Stylist
Een felle pijn flitste door me heen en verwoed begon ik tegen zijn borst te slaan, probeerde hem van me af te duwen, al wist ik heel goed dat ik geen enkele kans maakte tegen de mutant. Ik kende hun kracht.
Waarom maakte hij me niet gewoon meteen af? Eén klap tegen mijn hoofd en ik zou weg zijn, dat zou al voldoende zijn. Dit... deze marteling, dit was te erg. Niet vanwege de pijn, maar omdat het Saph was, mijn Saph, mijn man die me nu langzaam weer naar mijn einde zou brengen.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Saph Amero
Ik kan dit niet, ik kan Fayan deze pijn niet aandoen. Fayan mag me niet opnieuw verlaten!
Mijn klauw kraste over zijn buik, waar bloedlangzaam uitdruppelde.
Hij vergeeft me hier nooit meer voor!
De mutant brulde, ik huilde, het was een choas van gedachten, honger, liefde, verdriet, irritatie in ons hoofd.
'Laat los!'

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Fayan - Stylist
De mutant brulde, een oorverdovend geluid waardoor ik ineens kromp.
Ik had pijn over mijn hele lijf. Beurse plekken van waar mijn lichaam hard contact had gemaakt met de glazen wand. Het gapende gat in mijn arm. De vijf sneden over mijn borst. De krassen op mijn buik.
Ik was inmiddels overgoten met bloed en ik zag vlekjes voor mijn ogen dansen, voelde mezelf licht in mijn hoofd door al het bloedverlies terwijl ik alleen nog maar kon huilen en Saph... de mutant... zachtjes kon smeken om te stoppen.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

(I'm crying now. (no_chears))

Saph Amero
Het was een mentale strijd, het gif leek afgezwakt. God laat Fayan nog leven, laat hem nog leven...
De mutant gooide mij, de mutant, tegen de glazen muur aan, in een poging om mij te verzwakken. ik werd er duizelig van, voelde zijn klauwen over mijn gezicht gaan, terwijl Fayan lag te huilen op de grond, bloedend.
Laat het stoppen, alsjeblieft! Maar de rode waas bleef, en de mutant greep Fayan weer vast bij zijn keel.

[ bericht aangepast op 7 dec 2011 - 16:00 ]

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Jullie gaan Fayan dus mooi niet vermoorden o.o

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

It's too sad (no_chears) Poor Fayan and poor Saph, why are we so cruel

Fayan - Stylist
Met die ene, simpele beweging werd alle lucht meteen uit mijn keel geperst. Het zou niet lang meer duren of ik zou flauwvallen. Het bloedverlies, de tranen, de angst en paniek, de ademnood... laat het maar voorbij zijn.
Hulpeloos hing ik in de greep van de mutant, had mijn ogen weer gesloten maar hield daarmee de eindeloze tranen niet tegen. Overal waar ik keek was er bloed. Over mijn hele lijf, op de grond, tegen de wand en ook Saph zat eronder. Zoveel bloed... kon ik dat wel kwijt? Kwam dat nog wel goed?
De kleine, dansende lichtplekjes maakte plaats voor grote, zwarte vlekken, terwijl de muren om me heen draaide en ik tevergeefs naar lucht hapte.
Saph, mijn allerliefste Saph, stop alsjeblieft. Dit is niet wie je bent...

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Saph Amero
Fayan's ogen opende zich niet meer. Waarom deed hij zijn ogen neit open?! Hij was niet dood. Als mutant ziujnde hoorde ik de hartslag, hoorde ik de ademhaling die veel te snel was.
'Fayan...'
Mijn stem was vervormd, nog steeds die van de mutant, maar ik was zo in shock, zo doodsbang dat dit het einde was...
Nee! Fayan mag me neit verlaten, hij kan niet sterven! Het kan niet, het mag niet, ik heb hem nodig! Fayan, ik heb je nodig, verlaat me niet...
Ik werd zo overspeold door verdriet, angst, zoveel gevoelens. De mutant kon me niet eens meer iets schelen. ik voelde hem ook minder. de rode waas trok weg. Fayan viel neer tegen de grond, want mijn handen waren geen klauwen meer.
'Fayan...'

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Fayan - Stylist
Ik werd weer losgelaten, kwam met een harde klap terecht op de grond waarbij ik er iets knapte in mijn been en dat leek de druppel te zijn.
Gelukkig stroomde er wel weer verse lucht mijn longen in, al ging het nog niet helemaal soepel, maar de pijn en het bloedverlies waren nog altijd te veel.
In de verte hoorde ik Saph... het was hem echt... zijn stem, niet die van de mutant, maar toen draaiden mijn ogen weg en verdween ik in de zwarte leegte, liggend op de grond in een grote, plakkerige plas bloed.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Saph Amero
Ik stond versteend in de glazen ruimte. We wereden aangekeken door de cellen rondom ons, maar ik negeerde het. ik had alleen oog voor Fayan. hij was bleek, overal lag bloed. Het broop over mijn gezicht, uit zijn lichaam, van eht glas af...
'Fayan? Fayan zeg iets!' Ik viel op mijn knieën naast hem, bloed doorweekte mijn jeans.
'Alsjeblieft Fayan,' smeekte ik met een gebroken stem, tranen in mijn ogen. 'Alsjeblieft, zeg iets!'

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Fayan - Stylist
Iemand riep me. Ik hoorde een stem, ik voelde iets vlak naast me, maar kon er niet op reageren. Ik leek volledig leeggelopen te zijn, het bloed vloeide nog altijd en ik wist niet hoeveel ik in me had. Mijn ledematen voelden slap aan, ik kon ze niet bewegen, had niet de kracht meer om mijn ogen open te doen.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Cassie
'Saph, kijk eens of er wonden zijn waar bloed uitstroomt op het ritme van zijn hartslag?' riep ik door de ruimte heen. God, die mochten er niet zijn. Dan was hij ten dode opgeschreven. Misschien, heel misschien was er een heel klein kansje dat hij het nog redde als zijn slagaders nog intact waren.

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Saph Amero
Een stem drong tot me door, een vaag bekende stem. check zijn wonden. Juist. koorstachtig onderzocht ik Fayan, maar elke wond gaf me een steek in eht hard
'V-volgens mij niet,' weet ik uit te brengen. Dan pas laat ik de tranen stromen.
'Doe iets!' smeek ik. 'Laat hem niet sterven!' Het kan me neit schelen, dat dit precies is wat Snow wilt. Fayan amg niet sterven daar zou ik alles, alles voor over hebben.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.