Jess(ica) Alexis Lane.
Val had een kort knikje gegeven als bevestiging, en hij liep richting Rose. Gelukkig, had hij het niet gehoord. Of hij had het wel gehoord, maar had hij er niets over gezegd? Nou ja, dat maakte niets uit. Ik was al blij genoeg dat er niets op gezegd was. Alhoewel, er aan de andere kant het misschien wel fijn geweest was. Vannacht had ik hem eerlijk verteld waar ik mee zat, tenminste waar hij niet op moest letten en hij gaf eerlijk zijn mening en advies. Ergens had ik het wel fijn gevonden als hij een arm om me heen deed, en zei dat alles wel goed zou komen, maar nu zie ik hem steeds verder in de mist verdwijnen. Misschien was dit een teken geweest? Een teken geweest van dat we geen vrienden kunnen worden of dat we uberhaupt niet met elkaar om mogen gaan? Met dat ik dit denk, kijk ik Valentin weer na. Hij stopt even en kijkt kort over zijn schouder naar achteren. Ik kijk verbaasd naar hem. Wat doet hij nou weer? Kijkt hij nou naar mij? Mijn hoofd beweeg ik snel de andere kant op, en mijn ogen volgen hem vanuit mijn ooghoeken. Hij mag niet weten dat ik naar hem keek. Dan zie ik hem doorlopen naar Rose toe. Ja, ga maar naar hun toe lopen Valentin.
Ik pak nog een sigaret, en steek die vervolgens op. Als ik met deze klaar ben dan ga ik maar eens aansluiten, en die verdomde training maar eens doen. Het is wel een goed ding dat sommigen hard praten, dus sommige gesprekken kan ik horen die ze voeren, maar ik kan niet alles volgen. 'Dat zijn Joachim, Jess en Celeste. De anderen zijn groep groen, die zijn mijn groep.' Shit, dus ik zit niet bij Valentin in de groep. Toch niet. Waarom niet eigenlijk? Zouden ze de groepen in een soort categorie opstellen. Drukke mensen bij drukke mensen, en rustige bij rustige? Of zouden ze ons opstellen in een ander soort categorie? Oh, ik moet hier echt mee ophouden. Ik schudt mijn hoofd. Sinds ik Val heb leren kennen neem ik zowat zijn denkgedachtes van deze training en dit alles over. Ik neem een hijs van mijn sigaret. Chill, Jess. Er gaat niets met Valentin gebeuren.
Mijn ogen schieten open, en gaan richting Val. Vaag in de dichte mist zie ik hem staan, maar dan heb je ook echt goede ogen ervoor nodig om hem te kunnen zien. '.. groep groen dus, mogen beginnen met 8 rondjes te rennen rond het gebouw, de helft van het parcours gaat over het stuk strand. Er wordt niet gestopt, als je moet overgeven, geef je over en loop je door. Jullie krijgen 6 minuten, iedereen die er buiten gaat, gaat 50 keer pompen.' Hoor ik een trainster zeggen. Ze is een trainster toch? Ik zie een meisje wegrennen. Geen idee wie het is. Ik kon haar niet goed zien, maar Val volgt haar. Pardon? Acht rondjes in zes minuten? Is dat wijf gek geworden ofzo? Dat red Val niet! Oké, misschien ook wel. Ik ken hem ook pas een dag of twee, dus geen vooroordelen hebben. Een paar keer zie ik de andere groep voorbij rennen, en ik zie ze ook een paar keer struikelen. Oh god, dit gaat niet goed komen. Ik heb hier echt een slecht gevoel over. Misschien heeft Valentin toch gelijk, en is deze training om een reden..
Ik schudt mijn hoofd. Nee, dit gaat Val niet redden. Ik heb hem al een paar keer voorbij zien komen, en die paar keer struikelde hij. Hij heeft er geen puf meer voor. Geen ene adem heeft hij meer. Die jongen die heeft koffie nodig, en wel nu. Ik kijk naar mijn kopje - die is nog halfvol met koffie. De koffie is niet heet meer, maar het was nog zeker te drinken. Dan zie ik Val weer voorbij speuren, in zijn bezwete kleding. Opeens valt hij neer in het zand, en staat hij niet meer op. Er zal toch niet wat verkeerds zijn hé? Val, kom op.. Sta toch op! Dan zegt er iets tegen me dat hij dat niet gaat doen, en ik speur naar hem toe. Ik schudt aan zijn schouders en armen, maar hij staat maar niet wakker. Laat staan dat hij zijn ogen open doet. Ik draai hem op zijn rug, neem een hijs van mijn sigaret - gooi die vervolgens weg, en schudt dan nogmaals aan de schouders van Val. Een paar keer geef ik wat klapjes op zijn wangen, zodat hij misschien wakker zou worden, maar dat doet hij niet. "Val, opstaan! Ik heb koffie voor je." Fluister ik hem toe. Crap. Ik kijk om me heen, en zie niemand eraan komen. Waarom komt er niemand aan? Er moet toch een alarmbel in hun hoofd afgaan als iemand niet meer komt opdagen? "Val, kom op!"
Opeens kwam er een beademing in mijn hoofd, maar schudde dat toen snel weg. Nee, dat kan niet. Dat kan alleen als je verdronken bent, toch? Ik heb totaal geen verstand van EHBO. Alhoewel, ik wel weet hoe je iemand mond op mond beademing moet geven, maar niet wanneer je dat allemaal moet doen. Gosh, ik voel me nu echt dom. Ik kijk weer naar Valentin. Kom op. Je kan het. Ik geloof in je.
Wow. Dit is echt een lang stuk, haha. Ik heb er mijn best op gedaan. (':
[ bericht aangepast op 18 maart 2012 - 20:17 ]
Don't walk. Run, you sheep, run.
Salaryman
