[RPG] Happy Hungergames ~ Speeltopic ÉÉN - Speeltopics

[ bericht aangepast op 16 maart 2012 - 16:33 ]

Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!

[Is goed :c ]

El Diablo.

[Ik vind het een beter idee als ze eerst afscheid nemen van hun ouders]

Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!

[ Oh ja, dat moest nog gebeuren ]

El Diablo.

Jillana

Als we eindelijk van het podium mogen heb ik al een paar intervieuws gedaan. Ik loop naar mijn trotse ouders die me snel in een knuffel trekken. 'Vermoord ze allemaal' hoor ik me pa zeggen en ik grijns. Me moeder kijkt me alleen trots aan. 'Vermoord die trut als eerst' grinnikt mijn broer. 'Was ik al van plan' grijns ik en geef hem nog een knuffel. Dan loop ik naar de trein en zoek een lege coupé

El Diablo.

Lisbe M. Walkorchid.

Ik sla mijn armen om mijn moeder heen, die een traantje laat voor de camera. Ik druk mijn lippen op haar wangen en ik snuif de geur van haar parfum goed op.
'Ik ga je missen, mama,' zei ik met tranende ogen. 'Maar voordat je het weet is het voorbij en zie ik jullie drieën weer.' zei ik tegen mijn vader en mijn zusje Jawill, die me met angstige oogjes aankeek.
'Ik kom terug,' zei ik vastberaden en mijn moeder stopte haar ketting in mijn hand, waarin een klokje zat. 'Dat beloof ik.'
Ik streek eventjes door de haren van mijn zusje en gaf haar een armband die ik al jaren had, zodat ze toch een soort herinnering aan mij had.
Ik legde mijn hand op de schouder van Iral, de mannelijke tribuut en keek hem doordringend aan.

Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!

Jillana

Ik zit net rustig in mijn coupé als me broer erin stormt. 'Jill! Ik was wat vergeten' grinnikt hij. Ik lach even en loop naar hem toe. Hij duwt iets in mijn hand. 'Zie je later zusje' grijnst hij, hij geeft me nog snel een knuffel en vertrekt dan. Ik kijk naar het ding. Het is een ketting met een paars-roze edelsteen, prachtig.

El Diablo.

Aminia~District 1
Ik geef mijn broertje een knuffel en druk een kusje op zijn kruin. 'Het komt wel goed,' fluister ik tegen hem waarna ik mijn moeder een knuffel geef. Als ik mijn vader ook nog een knuffel heb gegeven wil ik weglopen maar mijn vader neemt mij nog apart en begint te praten. Ik zucht even, hoe vaak ik dit de afgelopen dagen wel niet heb gehoord. Ik doe alsof ik luister en knik af en toe. Als hij eindelijk klaar is zwaai ik nog even naar mijn broertje waarna ik de trein in loop.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Zefli Crawlaster

Ik vind het vreemd om te zien hoe mijn moeder Sanri als eerste om de hals vliegt en Sanri haar ook voor haar moeder aanziet. Maar wanneer ik mijn tante met uitgestrekte hand naar me zie staan besef ik wel waarom. Ik probeer niet te huilen terwijl ik haar ga omhelzen.
"Ik hou haar veilig. Zij komt eerst, dat beloof ik je," fluister ik stil terwijl ik een hand door haar haren haal. Voor Sanri kan vragen waarom ze ons in deze volgorde omhelzen wisselt de tweeling weer van plaats. Mijn moeder neemt me stevig vast en ook ik omhels haar. Ik denk dat ze maar al te goed beseft wat er gaat gebeuren. Veel te snel laat de blonde vrouw die ik al jaren "mama" noem me los. Ze haalt haar speldenkussen van haar pols af en doet het bij mij om. Elke speler mag één token meenemen in de Arena.
"Denk aan me," zegt ze zacht. Er stromen opnieuw tranen over haar wangen.
"Altijd," fluister ik terwijl ik haar nog in een stevige omhelzing trek.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Jillana

Ik heb net het kettinkje vast gemaakt om mijn nek als ik voetstappen hoor. Ik kijk om het hoekje en zie een van de tributen van district 1, Aminia. 'Hey, jij bent toch ook beroeps?' vraag ik.

El Diablo.

Dhelia Forgrass - District 7 - 17yrs
Voorzichtig schuift mijn broer een diadeem in mijn haren. Hij kijkt me kort aan. Een verdwaalde traan over zijn linkerwang.
"Een token, voor in de arena." Hoor ik hem zeggen, met moeite. Nog een traan.
"Niet huilen," zeg ik zachtjes in onze omhelzing. "Het komt allemaal goed, echt, ik beloof het." Ik knijp hem zachtjes in zijn hand en kijk dan naar mijn moeder. Haar ogen rood van het huilen, haar wangen plakkerig van de zoute druppels vocht. Ik zou ze nooit meer terugzien. Dit was ons laatste gesprek. Ik kijk even naar mijn zusje, haar blonde haren in een vlecht gebonden.
"Doe je best op school, hé. Zorg dat papa en mama trots op je kunnen zijn." Ik glimlach kort en bijt hierna op mijn lippen. Ik wou niet huilen, echt niet, maar het was zo moeilijk om dat niet te doen, dat ik ze toch over mijn wangen laat biggelen. Als laatst kijk ik mijn geliefde vader aan. Hij weet het. Aan zijn gezicht zie ik dat hij weet dat ik niet meer terugkom.
"Zorg goed voor ze pap. Ik kom spoken als je dat niet doet." Door mijn laatste zin grinnik ik even. Mijn schouders schokken en ik hap naar adem.
"We zien elkaar ooit nog eens." fluister ik, voordat ik door de vredesbewakers word meegenomen.

[ bericht aangepast op 16 maart 2012 - 19:41 ]

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

[Lol, me beste vriendin logeert hier, en ze heeft dit nu allemaal gelezen, wat zegt ze. 'Jij moet in deze rpg net zo sterven als Cato.'

]

El Diablo.

Aminia~District 1
'Hey, jij bent toch ook beroeps?' hoor ik iemand vragen. Ik kijk even op en zie het meisje uit district 2, volgens mij heet ze Jillana. Dan haal ik mijn schouders op. 'Ik denk het wel, hoezo?'

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Sanri Orphelida Dreamcanamint ~ District 8

'Doei mam, doei pap, dag lieverd.'
Ik omhels mijn jongste broertje en druk een kusje op zijn knuffeltje. Hij staart me niet-begrijpend aan en sabbelt wat op zijn duim. Hij zal niet snappen dat hij me niet meer terug zal zien. Daarna omhels ik mijn moeder, dit keer wel de echte, en dan mijn vader. Ik sta op het punt de trein in te stappen als mijn broertje aan komt waggelen. Hij geeft me zijn knuffeltje.
'Voh jou.'
De tranen springen in mijn ogen en ik hurk op de grond zodat zijn gezichtje iets boven de mijne is.
'Dank je, Levey. Je bent geweldig.'
'Levey geweld! Levey geweld!' roept hij vrolijk terwijl hij weer terug hobbelt naar mijn ouders.
Ik lach door mijn tranen heen en kijk naar Zefli.
'Zullen we dan maar?' vraag ik.

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

MEGUSTAZAYN schreef:
[Lol, me beste vriendin logeert hier, en ze heeft dit nu allemaal gelezen, wat zegt ze. 'Jij moet in deze rpg net zo sterven als Cato.'

]

Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!

MEGUSTAZAYN schreef:
[Lol, me beste vriendin logeert hier, en ze heeft dit nu allemaal gelezen, wat zegt ze. 'Jij moet in deze rpg net zo sterven als Cato.'

]

Her heart was a secret garden and the walls were very high.