[RPG] Just an Ordinary School (8) - Speeltopics

Op de High School Finstown zitten jongens en meisjes tussen de 15 en 18 jaar. Het is een doodnormale school, normale lessen en alles rustig. Echt waar? Een groep jongeren merkt dat de school niet zo 'Ordinary' is als iedereen denkt. Als ze voor een goed doel een nacht overnachten in school, worden ze allemaal wakker met een raar gevoel. In hun tassen zit een enveloppe, met een brief waarop hun nieuwe gave staat. Kunnen ze daarmee omgaan? Dan moeten ze om de een of andere reden allemaal nakomen. Daar wordt hen duidelijk: er is nog een deel van de school. Alleen voor mensen met een speciale gave. Om die te trainen en sterker te maken. Voor als er ooit een strijd komt....

Deze RPG gaat over een groep jongeren die op die school zitten, mét zo'n gave. Welke bedenk je zelf, en we starten met de eerste les over hun omgang met gaves.

Regels:
- ABN alstublieft
- Niemand vermoorden zonder toestemming
- Behandel 'nieuwelingen' als gelijken
- 16+ toegestaan
- GEEN horror o.i.d.
- Je mag 2 personages, dan wel 1 vrouw en 1 man!!


Rollen:
Annabeth - Krijgskunst & Vliegen
Felice - Gedachten
Jade - Menselijk lichaam
Elizabeth - Genezing en Heling
Taylor - Teleportatie
Mary-An - Gevoelens
Yara - Lenigheid & Snelheid

Alex - Dieren
Darryl - Mentalisme
Finn Harpers - Telepatie
Billian - Stemkracht
Martin - Zang hypnose
John - Onzichtbaarheid
Chester - Aura's

rollentopic

De plaats zelf:

heuvels
rivier met bos
waterval
bos
Meer
boomhutten buitenkant
zij aanzicht boomhutten

BINNENKANT:
1ste Woonkamer
Links achteraanzicht, rechts 2e Woonkamer
Woonkamer 3
1e deel badkamer
2e deel badkamer
3e deel badkamer
eetkamer
2 Persoons slaapkamer 1
1 persoonsslaapkamer (iedereen heeft deze met een kleine badkamer ernaast)
2 Persoons slaapkamer 2

overloop tussen bos en rivier met bos
bos 2
Eetkamer [mooi he]

REST KOMT ER AAN

[ bericht aangepast op 9 april 2012 - 20:06 ]

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Brad

Ik hoor dat mijn naam wordt geroepen. Ik maak me met tegenzin los van Felice. 'Het was opeens, maar het gaat niet over. Ik kom zo terug.' zeg ik en spring op. Ik loop naar het meisje toe. 'Wat?' vraag ik.

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Yara

Brad komt uit het bos gelopen. "Wat?" Vraagt hij. Ik schrok, het klonk boos. "Heb je miss-misschien een.." Ik geeuwde. "Plek om te slapen?" Vroeg ik. In al die jaren dat hij hier was moest hij toch wel iets hebben. Ik schrik van een tak die kraakt vlak bij ons, maar het was te donker om iets te zien. Ik negeerde het.

Daddy always said: If boy's don’t like you they are gay.

Brad
'Sorry voor boze stem' zeg ik. 'slapen? Ehw... wacht.' ik pak haar arm en we lopen de struiken in. Ik hoor geritsel en blijf stokstijf stil staan. Stik, dit was niet goed. Het konden de mensen van de andere kant van het land zijn... 'Mirja?' vroeg ik, hopend dat het de wolf Mirja was. Nee dus. Plotseling zie ik een schaduw, ik draai me om en schop iemand, maar ik wordt op mijn hoofd geslagen en dan val ik bewusteloos neer.

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Felice

Ik knipperde verbaasd met mijn ogen toen Brad ineens verdween. Ik beet ongemakkelijk op mijn lip en keek een beetje om me heen. Hopelijk kwam hij snel terug, ik voelde me niet op mijn gemak zo alleen in het donker.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Yara

Brad valt naast me neer op de grond en ik kan nog een harde gil uit mijn mond krijgen voordat iemand een hand op mijn mond drukt. Ik spartel tegen maar hij/zij of iets was te sterk. Ik probeer om hulp te roepen maar niks helpt.

Daddy always said: If boy's don’t like you they are gay.

Chester

Ik hoorde een gil en daarna hielt het op.
Ik spring overeind en kijk om me heen.
"Wat was dat?!" Vraag ik aan Jane.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Felice

Er klonk een luide gil vanuit de bossen, en ik sprong op van de schrik. Het kwam van de plek waar Brad naartoe ging. Zou hij.. Nee, dat zal vast niet. Ik rende weg, opzoek naar de anderen.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Jane

'weet ik niet.' zeg ik en ga iets dichter bij Chester staan.

Brad
Ik voel dat we meegedragen worden. Ik schop wild om me heen. 'Heey, wij kennen elkaar.' ik hoor een vertrouwde stem. 'Rox, rotzak!' zeg ik. Ik wurm me los, Rox houd me niet tegen hij weet dat ik niet weg loop. Ik sla hem vol op zijn gezicht, dat had hij niet verwacht maar hij trapt me vol in mijn buik. Ik zak weer in elkaar.

Tien minuten later wordt ik wakker, vastgebonden aan een boom. Volgens mij heette het meisje Yara. ´yara?' vraag ik aan het meisje dat naast me zit vastgebonden.

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Chester

"I don't like this." Zeg ik en pak Jane beschermend vast.
Ineens zie ik Felice.
"Felice! Wat is er, wie schreeuwde er zo!?" Vraag ik hard.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

{ Ik ga dit even heel erg dramatisch maken }

Yara

"Yara?" Hoor ik Brad naast me zeggen. Mijn lichaam schokt heen en weer en de tranen stromen over mijn wangen. "j-ja?" Zeg ik met een gebroken stem. Mijn huil-gluiden worden steeds harder en het wordt moeilijker om adem te halen.

Daddy always said: If boy's don’t like you they are gay.

Felice

Ik schud mijn hoofd. "I-ik weet het niet, ma-" ik pauzeerde even om te kalmeren. "Brad ging opeens weg, e-en toen hoorde ik een gil vanuit zijn richting" ratelde ik, en keek de groep hopeloos aan.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

[ik ook]

Brad
'Maak je klein, blijf rustig. Doe gewoon rustig, dan ze doen je niks. Zeg aan Felice dat ik haar niet vergeet.' Ik zie Rox die aan komt lopen.
'Hier heb ik zo lang op gewacht...' zegt hij grinnikend. Het pistool dat hij in zijn hand heeft richt hij op mij. 'Vaarwel.' glimlacht hij.

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Yara

"Maak je klein, blijf rustig. Doe gewoon rustig, dan ze doen je niks. Zeg aan Felice dat ik haar niet vergeet." Zegt hij. Ik zie een schim komen aan lopen.
'Hier heb ik zo lang op gewacht...' zegt de schim grinnikend. Ik knijp mijn ogen samen. Hij heeft een pistool in zijn hand. Er komt een piep gluidje uit mijn mond. Hij richt het op Brad 'Vaarwel.' glimlacht hij. "n-nee!" gil ik.

Daddy always said: If boy's don’t like you they are gay.

Jane
'Was Brad wel te vertrouwen?' vraag ik. Ik ben iig veilig bij Chester. Ik aai zijn arm zachtjes.

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Chester

"Felice, kalmeer!" Zeg ik en laat Jane los om haar even door ekaar te schudden.
"Praat rustig, je ratelt." Zeg ik dan.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.