[RPG] Camp Springwood | 13 - Speeltopics

Regels en waarschuwingen:
- Schelden en 16+ mag
- Gelieve stukjes te schrijven van drie regels of meer
- Respecteer de andere spelers
- Bestuur alleen je eigen karakters





Rollen
Begeleiders:
Patrick Hathaway – Escritura
Hailey Miller - Ludwig
Felix Patterson - Citizen
Cassia Sterling - Escritura

Zaal 1:
Noah Jay Lopez - Ry
Catherine Noah Adams - Rooba
Jade "Skyler" Bright - HurtedHeart
Elske - nikkiemalfoy
Aislyn Paige Valentina - Talisman

Zaal 2:
Sasha Anderson Ripley - Cosette
Matthew Rowan Harris - Ludwig
Alexis Ruby Avery - Ry
Ranaela Maeve Bones - Marethyu
Danny Alex Ryder - AlwaysKlaine

Zaal 3:
Jace Dream Duval - Escritura
Julian Dan Forli - Merwin
Taylor Ferris - Faberyayo
Jayden Jason Bright - HurtedHeart
Raine Yuliane Highfort - xMelodious

Zaal 4:
Maya Dahlia Myra Borisovaena - Mortenson
Bijou Rosine Virgine Mignon Deferière - Mombasa
Annabelle Codnis - xEPONINEx
Quinn del Luna - FreckledEmo

Tijd in de RPG: Dag 4 - Middag
Activiteiten:
Jongens: ??
Meisjes: ??
Therapy

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Sasha

Patje komt dicht tegen ze aan zitten en zijn been schuurt tegen het mijne. Ik zeg er maar niks over, want straks denkt hij weer dat ik aan het klagen ben, terwijl ik denk dat ik me vannacht wel heel eenzaam ga voelen in mijn bedje hier.
"Ja hoor, veel beter," lacht Patje.
Ik glimlach en leg mijn hoofd tegen zijn schouder. Het zou zalig zijn om zijn hand vast te houden, maar het is nog steeds even riskant als -tja, hoe lang zitten we hier al?
"In dat geval is mijn kont je dankbaar," grinnik ik.
Ik neem mijn kussen en begin er uitstekende veertjes uit te trekken om mijn handen bezig te houden, alleen op die manier kan ik van Patje afblijven.
"Hoe oud ben je eigenlijk?" besluit ik dan toch maar te vragen.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Patrick Hathaway
'Hoe oud ben je eigenlijk?'
Ik had de vraag eigenlijk vroeger of later toch moeten verwachten. het maakte me opnieuw pijnlijk duidelijk van het grote leeftijdsverschil tussen mij en Sasha.
'Ik ben drie maanden geleden 32 geworden,' geef ik toe. 32 en je gedraagt je als een verliefde tiener. Lichtjes ognemakkelijk richt ik mijn blik op de muur tegenover ons. Vijftien jaar en ongeveer drie maanden verschil. Buiten hoor ik een lichte zomerregen tegen het raam aan tikken.

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Sasha

"Ik ben drie maanden geleden 32 geworden," is het antwoord.
Verbaasd kijk ik op.
"Wat? Nee," breng ik ongelovig uit. Ik geef hem een speelse mep met mijn kussen en hou het dan weer tegen me aan.
"Echt waar? Ik had je rond de 28 geschat," geef ik eerlijk toe. Er verschijnt een ondeugend lachje terwijl ik hem aankijk. "Ik vond je al aantrekkelijk, maar je ziet er goed uit voor je leeftijd," voeg ik er aan toe.
Tweeëndertig dus. Iets meer dan ik gedacht had, maar eerlijk gezegd kan het me geen barst schelen. Ik heb meer meegemaakt dan de meesten van zijn leeftijd en daar heb ik genoeg van. Ik zou niks meer missen.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Aislyn
“Toen ik zes was begon mijn training. Moeder en vader gave me thuis les, samen emt mijn iets oudere broer. Vorig jaar vonden ze me goed genoeg. Nu mag ik hier werken… ik ken niets anders, heb geen andere talenten of zo. Als ik deze… leugen…? Opgeef… voor de waarheid... Dan heb ik niets meer.”
Bijna geluidloos liep ik naar haar toe en boog me over het bureau naar de stoel waar ze inzat, waarna ik met mijn slanke vingers haar traan wegveegde.
“Je hebt altijd de liefde nog, hoop, mij…” Ik zuchtte diep en ging toen tegenover haar op het bureau zitten, terwijl ik de stoel naar mij toeschoof. “Het klinkt cliché, ik weet het… maar het is zo.”

[back ^^ Go go Aislyn, ghihi]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Patrick Hathaway
Hij geeft me een ongelovelijk blik, voordat ik een mep met zijn kussen krijg.
'Echt waar? Ik had je rond de 28 geschat. Ik vond je al aantrekkelijk, maar je ziet er goed uit voor je leeftijd.'
Waar de plotselinge opluchting vandaan komt snap ik niet echt. Misschien had ik verwacht dat hij het erg zou vinden, maar dat leek niet zo te zijn. Hoewel hij het nauwelijks leek te kunnen geloven. Plus dat er nog een compliment achteraan kwam waardoor mijn hart even leek te stotteren.
'Dankje,' antwoord ik met een oprechte, warme glimlach, terwijl ik moeite doe om niet te blozen. Dat zou nog het toppunt zijn.
Veel meer krijg ik er eigenlijk niet uit, uit angst dat ik ook in mijn spraak begin te stotteren.

Cassia Sterling
'Het ís cliché,' mompel ik. 'Waar wil je dat ik heen ga? Ik heb geen huis, geen diploma's, geen andere plek om naar toe te gaan, geen manier om mezelf te onderhouden... Als ik dit stop zet, sta ik op straat en worden jullie naar Camp Eden gestuurt.'
Ik val weer stil. mijn ogen flitsen naar de muren. in mijn kantoor hangen foto's van de Sterling familie. Vader, Moeder, Benedict, Mijn oom en tante, mijn oudere nichten...

[ bericht aangepast op 12 april 2012 - 15:21 ]

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Sasha

"Dankje," zegt Patje met een glimlach die ik automatisch kopieer.
Ik leg mijn hoofd weer tegen zijn schouder en geef hem een kleine elleboogstoot gepaard met een klein lachje.
"Je hebt verdorie nog echt gelijk over die lieve kant," grinnik ik.
Mocht dit niet veel te spannend en prettig zijn, dan zou ik zo in slaap kunnen vallen. Ik begin weer aan het kussen te plukken omdat de drang zijn hand te nemen steeds groter wordt. Nog nooit, in mijn hele leven, heb ik zo uitgekeken naar een verjaardag. Ik had altijd gedacht dat mijn achttiende verjaardag de verschrikkelijkste dag van mijn leven zou zijn, tot ik Patje leerde kennen, de echte Patje dan.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Patrick Hathaway
'Je hebt verdorie nog echt gelijk over die lieve kant.' Zijn hoofd lag inmiddels op mijn schouder en er lach een glimlach rond zijn te verleidelijke lippen. Het zal me verbazen als ik het op deze manier tot middernacht volhou. Of ik duw hem tegen die tijd neer op het bed zodat ik hem eindelijk kan zoenen, of ik flap al mijn gevoelens er uit.
Beiden zullen hem waarschijnlijk afschrikken.
'Weet ik, maar ik dacht dat die alleen voor speciale mensen was,' antwoord ik met een lach. Twijfelend richt ik mijn ogen weer op hem, waarna ik bijna direct afgeleid ben door zijn ogen. dat kan niet gezond zijn.

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Aislyn
“Waar wil je dat ik heen ga? Ik heb geen huis, geen diploma's, geen andere plek om naar toe te gaan, geen manier om mezelf te onderhouden... Als ik dit stop zet, sta ik op straat en worden jullie naar Camp Eden gestuurd.”
Ze is weer stil, maar gun haar dat even en ik blijf ook even stil, waarna het even een paar minuten dodelijk stil blijft.
Ongemakkelijk doe ik mijn mond weer open. “Camp Eden? Als dit stop wordt gezet, ga ik niet meer naar een ander kamp…” Ik zucht diep en voel mijn verlegen kant opkomen, ik haatte het altijd als die naar boven kwam.
“J-je… kan altijd n-nog bij mij k-komen…” Krijg ik het er eindelijk stamelend uit.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Sasha

"Weet ik, maar ik dacht dat die alleen voor speciale mensen was," lacht Patje. Ik moet er zelf ook om lachen, hij vist opnieuw naar een complimentje en ik wil er hem nog liefst van al mee overstelpen.
"Beetje meer zelfvertrouwen, Patje," zeg ik zacht terwijl ik even bemoedigend op zijn knie sla. "Het feit dat jij die mag zien zou genoeg moeten zeggen."
Ik zou er nog aan willen toevoegen dat hij elke kant van mij mag zien, zowel letterlijk als figuurlijk maar die opmerking zou het moment waarschijnlijk verpesten en mij nog meer zin geven om hem te bespringen, dus ik hou wijselijk mijn mond.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Cassia Sterling
'Het kamp waar mijn broer de leiding heeft,' mompel ik trillerig. Het was aan de andere kant van het land, dat wel, maar mijn ouders zouden een bus huren en al deze kinderen daar heen brengen. En mij er bij. '
'J-je… kan altijd n-nog bij mij k-komen…'
Ik trek mijn benen op en sla mijn armen er om heen terwijl ik haar lichtjes wantrouwig aankijk.
'Waarom zou je dat doen?'

Patrick Hathaway
'Beetje meer zelfvertrouwen, Patje. Het feit dat jij die mag zien zou genoeg moeten zeggen,' is het zachte antwoord, waarna hij me een klopje op mijn knie geeft.
Ik lach in antwoord en werp een blik op het raam. Het zomerbuitje is nog steeds bezig, maar in de verte zie ik donderwolken. Na zoveel warmte was dat te verwachten eigenlijk. Onbewust sla ik een arm rond Sasha's middel, wat ik pas doorheb als hij er al ligt.

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Aislyn
“Waarom zou je dat doen?” Ze keek me lichtjes wantrouwig aan en had haar benen opgetrokken om haar armen erover heen te slaan.
Shit, als ik nu wat zeg, wist ik zeker dat ik weer zou stamelen en daar had ik alles behalve zin in… maar aan de andere kant, als ik niets zei dan zou ze vast wat verkeerds denken en me raar vinden.
Ik besloot het erop te wagen. Met mijn meest zekere stem zei ik, “I-ik probeer je a-alleen te… helpen…” Okay, dat ging dus alles behalve zeker. Ik zuchtte diep en voelde een blos op mijn wangen komen. Daarom haatte ik het dus om verlegen te zijn, godverdomme.
Snel keek ik weg naar de grond.

[Hahaha, poor little Aislyn. ^-^]

[ bericht aangepast op 12 april 2012 - 15:58 ]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Sasha

Ik volg Patje's blik naar buiten en zie een donkere lucht ons richting uit komen. Ik hou even mijn adem in als zijn arm om mijn middel glijdt.
Met een glimlach op mijn gezicht vlei ik mezelf dichter tegen hem aan.
"Zou het onweren, denk je?" vraag ik stil.
Ik hoop van wel, er is iets aan onweer dat me aanspreekt. Misschien omdat het net zo onvoorspelbaar is als ik mezelf altijd al gevonden heb, misschien omdat het geluid van regen me kalmeert terwijl het geluid van de donderslagen me steeds doet schrikken en mijn hart dan van die leuke sprongetjes maakt, misschien omdat mijn moeder vroeger altijd zei dat de engelen foto's aan het maken waren om de flitsen te verklaren. Het heeft gewoon iets.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Cassia Sterling
Het blijft heel lang stil. Ze bloost en lijkt verlegen, wat me iets lijkt te kalmeren en me bijna - bijna - doet glimlachen. als ik ja zeg... Dan maakt eht niet uit wat de waarheid is. Dan kan ik weg, heb ik controle. Als ik haar zou laten helpen, kon ik zelf keuzes maken.
'Okay. G-graag.'

patrick Hathaway
'Ik denk het wel,' antwoord ik zachtes. Sasha kruipt een beetje tegen me aan, wat me geruststelt. Het voelt gewoon nu al zo vertrouwd om hem vast te houden, zelfs als we helemaal alleen zijn op een bed in een stille, verdonkerende slaapzaal.
'het is erg warm geweest de laatste dagen, dus zal er wel veel electriciteit in de lucht hangen.'
Ik had wel gezegd dat ik vandaag neit de hele dag bij Sasha kon rondhangen, maar dat was ik voor het grootste deel wel aan eht doen. Niet dat ik het erg von.
Hoewel, het werd steeds moeilijker om niet opzij te buigen en hem te kussen, zeker omdat we steeds zo dichtbij zijn dat ik zijn subtiele luchtje gewoon kan ruiken.

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Sasha

"Ik denk het wel. Het is erg warm geweest de laatste dagen, dus zal er wel veel electriciteit in de lucht hangen."
Ik barst in lachen uit en vraag me af of het Patje's bedoeling was dat ik het zou opvatten zoals ik net deed. Hoewel ik vrij snel opgehouden ben met lachen, blijft er een glimlach op mijn lippen dwalen.
"Ja, er hangt zeker iets in de lucht," zeg ik zacht.
Voor ik mezelf kan tegen houden, neem ik zijn vrije hand in die van mij en laat mijn vingers tussen de zijne glijden. Wanneer ik besef wat ik net gedaan heb, begint mijn hart als een razende te slaan. Ik verwacht dat hij elk moment recht springt en me schreeuwend vraagt of ik gek ben.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Aislyn
“Okay. G-graag.”
Het moment dat ik dat antwoord mijn gehoorgang in hoor komen, kijk ik blij omhoog in haar ogen en voel ik mijn mondhoeken omhoog gaan in een grote glimlach.
“Ja? Eh, ik bedoel…” Blozend keek ik weer weg met een verlegen blik in mijn ogen. “D-dankje…”
Hoe graag ik mezelf nu voor mijn hoofd wilde schieten voor dit stomme gedrag van mij.
Ik had geen eens een idee hoe dit kwam, waarom ik dit zo deed. Oh, natuurlijk wist ik het wel, ik probeerde mezelf alleen van den domme te houden.

[Sorry, maar ik vind ze echt schattig, ghihi~]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.