• Welkom op Camp Springwood!
    Camp Springwood staat over heel de wereld bekend als het meest effectieve kamp tegen homoseksualiteit. 75% van de kinderen komen terug compleet genezen van deze ziekte en als uw kind geen vooruitgang toont krijgt u 100% van uw geld terug.
    Schrijf uw kind nu in voor zomerkamp in Camp Springwood!


    25 kinderen worden ook dit jaar weer naar Camp Springwood gestuurd. Dit ‘Straight Camp’ maakt gebruik van verschillende manieren en activiteiten om kinderen van hun homoseksualiteit te genezen. (Waaronder team-building, therapie en andere activiteiten.)

    Deze RPG volgt de zomer van deze kinderen en hun begeleiders. Voor wie het niet doorhad, ik denk dus niet echt dat homoseksualiteit een ziekte is, zo werkt dat kamp gewoon.


    Regels en waarschuwingen:
    - Schelden en 16+ mag
    - Gelieve stukjes te schrijven van drie regels of meer
    - Respecteer de andere spelers
    - Bestuur alleen je eigen karakters

    Inschrijven als kampeerder mag nog steeds. Je mag ook meerdere rollen aanmaken. De rollen of aanpassingen op je rollen geef je door aan:
    Escritura, Ludwig of Peacekeeper.




    Rollen
    Begeleiders:
    Patrick Hathaway – Escritura
    Hailey Miller - Ludwig
    Felix Patterson - Citizen
    Cassia Sterling - Escritura

    Zaal 1:
    Noah Jay Lopez - Ry
    Catherine Noah Adams - Rooba
    Jade "Skyler" Bright - HurtedHeart
    Elske - nikkiemalfoy
    Aislyn Paige Valentina - Talisman

    Zaal 2:
    Sasha Anderson Ripley - Cosette
    Matthew Rowan Harris - Ludwig
    Alexis Ruby Avery - Ry
    Ranaela Maeve Bones - Marethyu
    Danny Alex Ryder - AlwaysKlaine

    Zaal 3:
    Jace Dream Duval - Escritura
    Julian Dan Forli - Merwin
    Taylor Ferris - Faberyayo
    Jayden Jason Bright - HurtedHeart
    Raine Yuliane Highfort - xMelodious

    Zaal 4:
    Maya Dahlia Myra Borisovaena - Mortenson
    Bijou Rosine Virgine Mignon Deferière - Mombasa
    Annabelle Codnis - xEPONINEx
    Quinn del Luna - FreckledEmo

    Tijd in de RPG: Dag 4 - Middag
    Activiteiten:
    Jongens: ??
    Meisjes: ??
    Therapy


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    [Okaii, waar is ze?]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Patrick Hathaway
    'Is het al tijd voor een dutje? Sorry.' Hij snapte hopelijk wel dat ik het niet meende, maar veel keuze had ik niet. Snel liep ik het terrein weer op. de rest van de stapel was kleiner. Ik haal een vermoeide hand door mijn haar. Amyra of Alec zijn nergens in zicht. hoe laat was het eigenlijk? Lunchtijd?
    'Pauze in de cafetaria,' riep ik tegen de groep. 'allemaal naar binnen.' Ik zou eerst met Alec moeten spreken.
    en het liefst mezelf en Sasha er uit praten, voor therapie natuurlijk.

    Alec Sterling
    Het wicht praate nog terug ook. Cassia lag snikkend ik de grond. ik greep de patiente vast bij haat kraag en duwde haar tegen de muur van de isoleercel.
    'Jij bent het wicht wat mijn dochter heeft besmet!' snauw ik kwaad. Cassia probeert op te staan, maar ik zet één voet hard op haar rug.


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    FreckledEmo schreef:
    [Okaii, waar is ze?]

    In de keuken. Ze is klaar met dweilen.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Aislyn Valentina
    Hij greep me vast en duwde me toen tegen de muur van de isoleercel. ‘Jij bent het wicht wat mijn dochter heeft besmet!’ snauwde hij kwaad, en ik keek naar Cassia – die op probeerde te staan, maar hij zette één voet hard op haar rug.
    ‘Het is geen ziekte, verdomme! Jij vindt dat ík woede-problemen heb, maar wat heb jij dan? Je valt je eigen dochter, for gods sake aan!’
    Kwaad keek ik terug in zijn ogen. Ik was echt niet bang voor hem, als hij dat dacht.
    En ik wilde voor deze keer alleen een god damn douche nemen.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Sasha

    Niet veel later komen we het kamp zelf weer binnen. Zoveel houtblokken zijn er gelukkig niet meer over. Ik zucht opnieuw en wil me net op het gras neer laten vallen als Patje iets roept.
    "Pauze in de cafetaria, allemaal naar binnen."
    Ik haal mijn schouders op. Is het al lunchtijd? Niet dat het uitmaakt, die vieze troep is toch niet te eten. Veel liever zou ik de rest van de houtblokken naar boven dragen, dan hoeven we dat straks niet meer te doen. Maar als ik nu een begeleider tegen spreek, ook al is het maar Patje, dan zal Alec vast niet vrolijk worden.
    Ik ga naar binnen en plof op een van de bankjes neer.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Benedict Sterling
    Eens even zien of er nog mooie patiëntes waren in de keuken. Nu ze zo allemaal bij elkaar waren was het makkelijk om ze even allemaal goed te bekijken. Misschien zat er nog wat voor me bij zodra ze genezen waren. Vrolijk ging ik richting de keuken, dat kon je aan de buitenkant natuurlijk niet zien, dat ik vrolijk was. Eigenlijk deed ik daar ook niet meer aan, maar dit was een speciale gelegenheid. Eenmaal daar aangekomen keek ik de zaal rond. Dat zag er best goed uit.


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [Demi, kun je met een meisje wat? :')]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Mignon

    Vanuit mijn ooghoek zie ik dat een man nog bekijkt. Nou ja een man? Meer een te oude puber. Ik trek mijn wenkbrauw op en laat de dweil uitdruppelen. Hem negerend zet de dweil buiten neer en loop de keuken uit. Voor vandaag heb ik wel weer genoeg gewerkt. Met een kleine glimlach slof ik door het gras. Op de bankjes zie ik Sasha zitten. Naar hem toe ga ik niet, in plaats daarvan loop ik gewoon door en ga ik verder op in hert droge gras zitten. De regen heeft het weer helemaal laten opleven. De sprietjes kleuren mooi groen. Lachend pluk ik kleine stukje uit de grond en breek ze heeft tweeën. Ondertussen herhalen Sasha's woorden zich door mijn hoofd. Het blijft me verbazen dat hij niet eens zelf iets voor elkaar kan krijgen. Dat hij zijn idee met mij deelt. Dat hij mij vertrouwd. Ik snap het niet. Niemand heeft me ooit vertrouwd. Waarom zouden ze ook? Ik ben niet meer te vertrouwen. Niemand is te vertrouwen. Iedereen heeft een donkere kant alleen sommige kennen die kant nog niet.

    [ bericht aangepast op 15 april 2012 - 18:04 ]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Cosette schreef:
    [Demi, kun je met een meisje wat? :')]

    Tuurlijk. Kom maar op!


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Alec Sterling
    'Oh, stoer hoor,' sis ik emt een grijns. Laten we eens zien hoe stoer ze straks is. ik trap Cassia uit de weg en sleur het kind mee. De patiente die mijn eigen dochter heeft ziek gemaakt. Ik zal haar legen. ik hou haar nekvel beet, en ruw ook, wat waarschijnlijk niet goed is voor de spieren daar.
    'Ah, Patrick, je bent al terug!' Met een zelfingenomen lach stap ik de cafetaria binnen. Achter de deur, in eht kleine kantoortje, hangt het juiste gereedschap voor deze klus. ik grijp de zwarte, leren zweep vast en trap Aislyn op de grond. Zonder pardon scheur ik de achter kant van haar shirt weg.

    De eerste klap met de zweep op haar blote huid galmt door de zaal.
    'Dit is wat er vanaf nu gebeurt als er tegenspraak ik,' vertel ik de zaal. een tweede klap word gegeven. mijn voet staat op haar onder rug, waardoor omhoog komen niet gaat. Twee nieuwe slagen volgen. Patrick staat verder op, aan de grond genageld, angst in zijn ogen.

    [ bericht aangepast op 15 april 2012 - 18:04 ]


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Ik ben eten. Tot zo schatjes.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Tot zo. (bloos)


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    [It makes me want too kill him… but I can’t… right?]
    Aislyn Valentina
    ‘Oh, stoer hoor,’ siste hij met een grijns. Hij trapte Cassia weg en sleurde mij mee. Het doet pijn hoe hij mijn nekvel beet hield, ik zou dit vast en zeker later gaan voelen. Ik had nog steeds pijn van de hele nacht op de grond zitten en liggen en de klap die de moeder mij had gegeven, brandde nu opeens ook, maar ik had zo het idee dat dit vele malen erger zou worden.
    We stappen de cafetaria binnen en hij pakt een zwarte, leren zweep vast, waarna hij mij op de grond trapt. Hij scheurt mijn achterkant van het shirt weg en ik moet me nu al hevig inhouden voor wat er gaat komen…
    De eerste klap deed pijn op mijn blote huid en het galmde door de zaal. ‘Dit is wat er vanaf nu gebeurd als er tegenspraak is,’ vertelde hij de zaal. Er volgde een tweede klap en een derde, een vierde…
    Ik wilde huilen van de pijn, want op een gegeven moment voelde ik het in mijn huid branden, maar ik deed mijn handen alleen in mijn haar en greep erin als er weer een slag kwam. Dus dit kwam ervan als ik tegensprak? Laf, erg lafhartig van hem.
    Eigenlijk moest ik hem niet tegenspreken, maar ik wilde niet laten zien en merken dat het mij pijn deed. Dat ik alleen daarnet ‘stoer’ deed en hem tegensprak en nu opeens bang voor hem was. Want dat was niet zo… eigenlijk maakte ik me nog steeds zorgen om Cassia. En ik weet dat dat fout is, aangezien ik nu inelkaar geranseld word door haar vader.
    ‘Als je denkt dat ik nu nog steeds mijn mond houdt… dan heb je het fout…’ Een vage, waterige glimlach volgde er op mijn gezicht en ik had niet in de gaten dat de tranen toch in mijn ogen stonden. Alles deed pijn, letterlijk alles, ik voelde de zweepslagen zo erg dat ik wist dat er bloed zou komen en ik was er misselijk van. Niet alleen dat, ik had nog steeds honger en de moeheid kreeg me steeds meer te pakken – het zou niet lang meer duren of ik zou het begeven…


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Benedict Sterling
    Één meisje loopt straal langs me de zaal uit. Het is een vaan de mooiste. Dat had ze niet moeten doen. Als een idioot zie ik haar met gras spelen. Ach, ze is natuurlijk ook ziek, daar kan zij niets aan doen. Ik plof naast haar op de harde grond, die nog vrij nat is van de regen van gisteren, en sla mijn arm om haar heen. 'Hallo daar schatje,' zeg ik rustig. Eens zien wat dit oplevert. In mijn kamp zijn alle meisjes op het eind altijd gek op me, wat geweldige seks op kan leveren. Daarom zorg ik ook dat zo min mogelijk jongens mijn kamp inkomen, zoveel mogelijk meisjes in hun plaats.


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Danny

    Ik had die opmerking van Sasha maar genegeert al kwam hij wel aan.
    Hoezo mannelijker worden ik ben toch wie ik ben!
    Ik nam net als meerdere plaats op een van de bankjes en keek vooruit toen ineens iemand de zaal in gesleurt werd en op de grond gedrukt werd en daarna zweepslagen kreeg.
    Met ingehouder adem keek ik ernaar, moest ik iets doen?
    Toen ik hoorde wat de man zei werd ik toch ietwat bang van hem.
    Ik wendde mijn blik af.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.