• De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
    Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
    Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
    Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?



    Faunielen (Koningen/Koninginnen)
    - Cosette| Koningin Camargue | Paard (1)
    - Cybele| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
    - Merwin| Koning Juléan Yahuar | Luipaard (6 )
    - Chaim | Koning Moose Anderson | Beer
    - Burlington | Koning Rey Venado | Hert (2)
    - Burlington Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(8)
    -
    -

    Wachters
    - Cosette| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
    - Chaim| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
    - MoonBerry| Jayden Scothill | Wachter van. ...
    - Cybele| Melody Hope Winslow | Wachter van Moose Anderson
    - MissDreams| Roseline Isis Amon | Wachter van Juléan Yahuar
    -
    -
    -

    Floraten onbeperkt
    Forbes| Faye Melodié Sanchez
    Citizen| Domestica Amoia Lestice

    Mensen onbeperkt
    MissDreams| Sandriné Lucia Romaní
    Cosette| William Irial Smelting
    Chaim| Madeline Lucy Walls

    [ bericht aangepast op 26 april 2012 - 18:46 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Liam

    Ik glimlach treurig. 'Ja maar wie weet komen we elkaar na deze tijd wel opnieuw tegen. ' ik ben niet gelovig maar ik weiger te accepteren dat er niets is na de dood. Dat gaat er bij mij gewokn niet in er kan niet niets zijn. 'En anders ga ik J dan wel zoeken als ik je niet tegen kom. ' ii kus haar teder en glimlach.

    Madeline

    Ik glimlach om zijn woorden. 'Je bent meer dan ik verdien.' Mompel ik en verstrengel onze vingers met elkaar. 'Maddie? Komen jullie? ' ik kijk naar het balkon. 'Ja we komen.' Als ik bij mijn moeder was en ze me riep voelde ik ne heel even weer een jong meisje.

    Faye
    "Pakezel? Ik ben geen pakezel?" Zonder enige moeite lijkt hij me op te tillen en ik krijs het uit.
    "Rey, niet doen! Voort breek je je ledematen door mijn gewicht te tillen!" gil ik en probeer me los te trekken uit zijn armen.
    "Ik zei dat je me niet mocht tillen zonder me te waarschuwen." Met een plof laat hij me op zijn bed vallen en sluit ik uit schrik mijn ogen.
    "Faye toch, hoe kruip jij nou een bed in?" Afkeurend schudt hij met zijn hoofd. Ik trek een wenkbrauw op en sla hem dan speels tegen zijn arm aan.
    "Hoe gooi jij mij op het bed kan je beter vragen, gek." zeg ik serieus en zet mijn handen koppig in mijn zij.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Rey

    "Rey, niet doen! Voort breek je je ledematen door mijn gewicht te tillen! Ik zei dat je me niet mocht tillen zonder me te waarschuwen. Hoe gooi jij mij op het bed kan je beter vragen, gek."
    Ik trek haar tegen me aan en leg mijn armen om haar heen.
    "Noem me gewoon nooit meer pakezel of hulpje, oke?" fluister ik zacht.
    Ik druk een kusje op haar voorhoofd.
    "Sorry, Faye."


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Noem me gewoon nooit meer pakezel of hulpje, oke? Sorry, Faye." Ik grinnik en knik zachtjes, gaap even en kijk hem dan glimlachend aan.
    "Ja, ja. Nooit meer." Herhaal ik zijn woorden emotieloos en rol met mijn ogen.
    "Ik zal het nooit meer zeggen." zeg ik er nog even achteraan en pak zijn losse hand beet.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Atreyu

    Ik merk dat er iets verandert aan haar gezichtsuitdrukking maar kan niet meteen zeggen waarom. Ik hou haar in de gaten terwijl ze haar ogen sluit en zucht.
    "Jij en ik," herhaalt ze met een glimlachje.
    Dan besef ik waar ik de mist in gegaan ben. Ik ben nog steeds niet van plan toe te geven, niet tot ze de tijd gehad heeft er goed over na te denken. Zachtjes druk ik mijn lippen op de hare.
    "Wij," fluister ik dan, waardoor ik de "jij en ik" van net iets breder maak. Ik wil het wel, maar ik heb even tijd nodig. Het voelt namelijk nog steeds alsof ik een verlies geleden heb.

    Camargue

    "Ja, maar wie weet komen we elkaar na deze tijd wel opnieuw tegen. En anders ga ik je dan wel zoeken als ik je niet tegen kom."
    Ik grinnik even.
    "Oh fijn, in mijn volgende leven word ik gestalkt door een geest," lach ik.
    Ja, ik geloof nog steeds in een volgend leven. Ik ben ermee groot gebracht, dat is me van kleins af aan al geleerd. En als dit allemaal kan, wat ik nu ben, wat de anderen zijn. Waarom dan geen volgend leven.

    Irial

    "Je bent meer dan ik verdien," mompelt Madeline waarop ze onze vingers verstrengelt. Ik druk een kusje op haar lippen en voel me alweer betrapt als haar moeder roept. Ik ga overeind staan en helpt haar recht. Ik til haar op en zet haar over de rand van het balkon. Dan maak ik een ouderwetse buiging en doe alsof ik een hoed afneem.
    "Julia," zeg ik met een glimlachje.
    Hoe vaak ik in mijn schoolcarrière niet dezelfde, verschrikkelijke versie van Romeo en Julia gezien heb, ik ben de tel kwijt geraakt.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Rey

    "Ja, ja. Nooit meer. Ik zal het nooit meer zeggen."
    Ik schud lachend mijn hoofd en geef haar een kusje.
    "Brave Faye."
    Ik kijk naar onze handen.
    "Wat ga je doen?" vraag ik geamuseerd.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Liam

    "Oh fijn, in mijn volgende leven word ik gestalkt door een geest," Ik schiet in de lach. 'wie zegt dat ik een geest ben? misschien ben ik dit keer wel een paar jaar jonger dan jij bent. Zou je dat dan erg vinden?' Ik kijk haar grijnzend aan.

    Madeline

    "Julia," Ik glimlach gevleid naar hem. 'Romeo.' Ik maak ook een buiging en glimlach. 'Romeo oh Romeo.' Ik maak een dramatisch gebaar richting hem vanaf het balkon.

    Fedea

    "Wij."
    Ik knik zachtjes en rol me op in een bolletje.
    "Je wilt het niet, he?" zeg ik zacht.
    Ik durf hem niet aan te kijken.
    "Ik dacht, omdat je er zo enthousiast over was, en we zo gelukkig samen zijn, en al die jaren die nog gaan kome-"
    Zachtjes begin ik te snikken en veeg de tranen van mijn wangen.
    "Maar ik begrijp je," zeg ik met trillende stem.
    "We zijn nog jong. We hebben nog ons hele leven voor ons. Wel honderden jaren."
    Met betraande ogen kijk ik hem aan. Mijn hoofd ziet waarschijnlijk knalrood, maar het kan me niet schelen.
    "Maar dan is het te laat, Trey," fluister ik.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Brave Faye." Hoor ik hem zeggen, ik frons mijn wenkbrauwen even.
    "Hé, ik ben geen hond." zeg ik direct terug en kijk hem in zijn mooie ogen aan.
    "Wat ga je doen?" Mijn blik veranderd en verbaasd kijk ik hem aan, volg zijn ogen die naar onze handen kijken. Ik grinnik en haal mijn schouders.
    "Geen idee," antwoord ik eerlijk terug en kijk hem glimlachend aan.
    "Hoezo?"


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Rey

    "Geen idee. Hoezo?"
    Ik schud grinnikend mijn hoofd, en begin te giechelen zoals een verliefde tiener.
    "Omdat je zo lief mijn hand vastnam."
    Lachend kijk ik haar aan.
    "Negeer die rariteiten maar. Ik kom altijd nogal falend over wanneer ik probeer iemand onder de indruk te brengen."


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Camargue

    "Wie zegt dat ik een geest ben? Misschien ben ik dit keer wel een paar jaar jonger dan jij bent. Zou je dat dan erg vinden?"
    Ik bijt even op mijn onderlip. Ik denk eerlijk gezegd van wel. Ik kan niet overweg met jongere jongens, ze zijn zo...kinderachtig. Ik zucht en probeer te bedenken hoe ik onder die vraag uit kom. Ik besluit ze gewoon terug te kaatsen.
    "Misschien ben ik dan wel een jongen. Zou jij dat erg vinden?" grinnik ik.

    Irial

    "Romeo. Romeo oh Romeo."
    Ik moet lachen om het theatrale gebaar dat ze erbij maakt. Ik schud mijn hoofd en spring over het balkon. Ik neem haar in mijn armen en laat haar een beetje achterover zakken om vervolgens een kusje op haar lippen te drukken. Met een glimlach help ik haar weer overeind.
    "Kom," zeg ik terwijl ik haar bij de hand neem.
    Ik wil haar moeder niet laten wachten.

    Atreyu

    "Je wilt het niet, he? Ik dacht, omdat je er zo enthousiast over was, en we zo gelukkig samen zijn, en al die jaren die nog gaan kome-"
    Ik schrik me rot als ze plots begint te huilen en voel een enorme paniek door mijn lijf razen.
    "Maar ik begrijp je. We zijn nog jong. We hebben nog ons hele leven voor ons. Wel honderden jaren. Maar dan is het te laat, Trey."
    Stomverbaasd kijk ik haar aan. Ik schud mezelf even wakker en neem haar gezicht in mijn handen nadat ik de lakens wat verder over ons heen getrokken heb. Ik kijk haar recht in de ogen.
    "Fé, luister naar me," zeg ik zacht. "Toen je me vertelde dat er geen- dat je niet zwanger was, kon je even goed verteld hebben dat je het kindje verloren was. We hebben een maand, geef me een week om even te bekomen. Met jou wil ik alles. Maar begrijp alsjeblieft wat ik bedoel."
    Het feit dat we net weer een condoom vergeten zijn breng ik maar niet ter sprake.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Faye
    "Omdat je zo lief mijn hand vastnam. Negeer die rariteiten maar. Ik kom altijd nogal falend over wanneer ik probeer iemand onder de indruk te brengen." Eigenlijk heb ik de neiging om verder te gaan waarmee we begonnen waren, maar houd mezelf tegen en haal een diepe teug adem.
    "Daar hoef je niet zoveel moeite voor te doen, hoor." geef ik glimlachend toe en bijt even op mijn onderlip. Ik verstrengel mijn vingers met de zijne en haal tevreden mijn schouders op.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    "Fé, luister naar me. Toen je me vertelde dat er geen- dat je niet zwanger was, kon je even goed verteld hebben dat je het kindje verloren was. We hebben een maand, geef me een week om even te bekomen. Met jou wil ik alles. Maar begrijp alsjeblieft wat ik bedoel."
    Ik hap even naar adem en knik zachtjes. Ik veeg de tranen weg en kijk hem verontschuldigend aan.
    "Sorry, Trey," zeg ik zacht.
    "Denk je dat het zou lukken?" vraag ik voorzichtig na een tijdje.
    "Ik bedoel, ik weet niet of jij goed oplette bij biologie maar de laatste keer dat ik checkte duurt dat meestal negen maanden."
    Ik snik nog een keer, en voel hoe mijn ogen branden van de tranen.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Liam

    "Misschien ben ik dan wel een jongen. Zou jij dat erg vinden?" Ik ril. 'Ja sorry maar ik val nou eenmaal niet op mannen. Maar zou je het erg vinden als ik als jongen jonger was?' Ik had al een vermoeden wat het antwoord zou zijn.

    Madeline

    Ik glimlach als hij me achterover laat leunen en een kus heeft. "Kom," Hand in hand lopen we de trap af naar beneden. 'Ik ga zo je vader vanaf het station halen, ik weet niet of jullie mee willen?' Ze kijkt voornamelijk naar mij.

    Rey

    Heel even lijkt het alsof ze iets wil doen, maar ze doet het toch niet.
    "Daar hoef je niet zoveel moeite voor te doen, hoor."
    Ik begin weer belachelijk te giechelen.
    "Oh, stop het."
    Lachend druk ik zacht mijn lippen op de hare.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.