Anorexia, Rape en Zelfbeschadiging verhalen. - Stamcafé

(Ten eerste sorry als dit topic niet in het goed forum is geplaatst, ik weet het nooit waar ze moeten.)

Ik snap het niet, ik snap ECHT niet waarom mensen verhalen schrijven/willen schrijven over anorexia, rape en zelfbeschadiging...
Het zijn absoluut geen leuke dingen om te hebben of om mee te maken maar toch schrijven mensen erover.
Ik probeer niet te bashen of mensen boos te maken maar dit is een beetje hoe ik het zie.

Want het lijkt alsof het steeds "populairder" wordt om over dat soort dingen te schrijven maar er is toch niks leuks aan?

Begrijp me alsjeblieft niet verkeerd, ik zeg niet dat je ermee moet stoppen of dat je een slecht persoon bent (Als je deze verhalen leest of schrijft). Ik vraag me alleen af wat mensen voor motivatie hebben om dat soort verhalen te schrijven en lezen. Dat is alles!

[ topic verplaatst door een moderator ]

---

What’s your existence measured by?

Ik denk dat het hetzelfde is wanneer men over de oorlog schrijft. Het is interessant, maar erg.

---

If you think something small can’t make a difference, try sleeping with a mosquito in the room

Mensen houden van leedvermaak, mensen gaan zich erdoor weer blij met hunzelf voelen dat dat hun niet is overkomen.

Het helpt sommige mensen die zulke dingen zelf hebben megemaakt/doen/deden om het een plaats te geven in hun leven.
Btw; People write about whatever they want. And people read whatever they want.

[ bericht aangepast op 21 juni 2012 - 20:27 ]

---

Cool, neat, swell -Cry

Voor sommigen is het een kick en niet iedereen schrijft graag vrolijke verhalen. Ik kan die bijvoorbeeld ook maar heel moeilijk uit mijn vingers schrijven, terwijl ik met liefde aan sadistische en duistere verhalen of karakters kan werken.

---

Til hug og blod.

mensen houden van de pijn van anderen hoe hard het ook klinkt je kent vast wel de spreuk de een zijn dood is de ander zijn brood zo moet ik dit ook zien

ik kan er niet over schrijven omdat ik weet hoe mishandeling zelfbeschadiging en alles in elkaar zitten maar ik vind het goed dat andere mensen er wel over schrijven

wij mensen willen spectakel dat is met zo dat de eerste reactie is lachen als iemand valt en dan pas helpen snap je?

---

You people laugh because I'm different I laugh because they are all the same

Wtf? Voor mensen die een van die dingen hebben meegemaakt is dat misschien wel leuk om te lezen? Duh? En voor anderen ook, het hoeven niet altijd romannetjes te zijn.(:

---

If actions spoke louder than words, you'd have made me deaf by now.

Omdat sommige mensen nu eenmaal graag drama schrijven, of graag over menselijke problemen/gevoelens schrijven.

---

I know there's a way so I promise: 'I'm gonna clean up the mess I made'

Yoda schreef:
Omdat het een onderwerp is waar geschreven over kan worden? Gebeurt al sinds de oudheid en het lijkt me beter dan dat het een groot 'omfg, nee, niemand mag het bespreekbaar maken! Dat is godslastering!' drama wordt. Plus, als schrijver kun je dit oa doen voor eigen verwerking, inleving of gewoon het hebben van een goede verhaallijn. Ik snap niet waarom mensen altijd er problemen mee lijken te hebben. Zoveel verhalen zijn niet leuk, ze hoeven niet over iets leuks te gaan om goed te zijn.

Daarnaast gaan detectives enal vaak over keiharde moorden, toch vinden mensen dat allemaal geweldig, al is het ook niet leuk. Net als boeken over mensen met ongeneeslijke ziektes, als bv kanker. Of verhalen over iemand met dementie. All the same. Why shouldn't you write about it?

Dit. (:

---

| Reality is for people that lack imagination |

Omdat, wanneer het mooi geschreven is, het echt meeslepend kan zijn. Het is iets wat echt gebeurd, dus je leeft ook mee. De emoties die worden weergegeven kunnen heel erg mooi en tegelijk droevig zijn. Ook kan het zijn dat iemand echt zoiets heeft meegemaakt en het wil verwerken door er over te schrijven...

---

It's better to have love and lost, than to have never loved at all.

Wat mensen hierboven zeggen, en soms heeft het ook een deel met de schrijvers zelf te maken, dan hebben ze zelf bijvoorbeeld Anorexia gehad, hebben ze bijvoorbeeld zichzelf gesneden en zijn ze verkracht. Dan helpt dat echt, als je erover kunt schrijven..

Sommige willen hun verhalen kwijt, in die stories...

---

<3

Impressie schreef:
Soms is het interessant om te lezen wat er in de hoofden van personen met anorexia/zelfbeschadiging om kan gaan. Geen fijn onderwerp, maar ik kan iniedergeval zeggen dat ik weet hoe ik níet wil leven.

Dit.
Ik denk dat die onderwerpen veel onbegrip oproepen, en ik vind het juist goed dat mensen proberen te doorgronden wat er in de hoofden van die mensen omgaat, en het niet behandelen als onderwerpen die verzwegen moeten worden en taboe zijn.

---

Great minds think alike.

Ik vind het vreemd om te beseffen dat die schrijfster fantaseert over verkrachtingen

---

Has no one told you she's not breathing?

Het kan zijn dat mensen dit zelf meemaken en dat ze het fijn vinden om te verwoorden. Ook kan het zijn dat mensen zich in bijvoorbeeld ziekten willen verdiepen en erover willen schrijven. Er zijn eigenlijk genoeg redenen, het kan ook zijn dat mensen willen waarschuwen dat je niet zoiets moet doen door middel van een verhaal te bedenken.

---

"I solemnly swear that i am up to no good."

Ik schrijf ze om mijn 'negatieve' gedachten wat te laten afvloeien maar dan hebben we het over onderwerpen als zelfmoord, zelfbeschadiging maar ook over dingen als dromen en emoties. For some people, it helps.

---

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.