Project Morbid || 3 - Speeltopics

Een groep jongeren word uitgekozen voor een geheim project. Project Morbid. Ze zijn met niet veel maar ze zijn heel verschillend en afkomstig uit bijna alle werelddelen. Op het kleine eiland worden ze getraind en opgeleid zonder dat ze weten waarom, zonder te weten dat ze speciaal zijn, anders zijn. Want iedere mens heeft bepaalde Machten, ze moeten alleen maar tot uiting gebracht worden.

Rollen

Trainers
- Carolina Maellis Sawyer (Hoofdtrainster|Oprichtster)
- Rose Victoria Stann

jongeren.

- Joachim Nowak
- Jess(ica) Alexis Lane
- Jayden Micah Rhodes
- Celeste Artemis Dubois
- Val (Valentin) Gray
- Elín Jónsdóttir
- Liberty Roxanne Summers
- Jace Dagget
- Drake Lunix

Rose Victoria Stann

Joachim Nowak
Jess(ica) Alexis Lane
Celeste Artemis Dubois
Jace Dagget



Carolina Maellis Sawyer

Val (Valentin) Gray
Elín Jónsdóttir
Liberty Roxanne Summers
Drake Lunix

Wat afspraken.

# Ik wil vragen om toch iets meer dan 1 zinnetje te schrijven, het is heus niet zo moeilijk om een post te schrijven van een vijftal zinnen. Je hoeft ook geen posts van 800 woorden te gaan schrijven als de rest dat doet.
# Maak geen ruzie, hou het leuk. Personages onderling mogen natuurlijk wel ruzie maken.
# Houd je alsjeblieft aan de verhaallijn.
# Don’t be scared. Stuur je personage gewoon op anderen af, PB mij of een ander dan om te vragen waar zijn personage is en of die naar jouw personage kan gaan.
# Verhaal kwijt? Stop dan niet zomaar zonder wat te melden, maar vraag waar de rest is of om een kleine samenvatting.
# Je maakt geen grote beslissingen in je eentje en bestuurt de anderen hun personage niet!
# Have fun

Je kan nog steeds inspringen als jongere!

---

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

-Drake-
Het duurde even voordat Celeste wat zei. Bijna was ik echt in slaap gevallen.
'W-wat?' zei ze, alsof ze niet wist waar ik het over had. Voor mij bleef het ook een raadsel, ik wist wat ik kon doen, maar dit was totaal iets anders.
'Welke pijn, waar heb je het over?' vroeg ze, in een poging om onwetend te klinken. Ze wist waar ik het over had. Ik was stil, eerst moest ik uitvinden wat het was? Wat kon ik allemaal nog meer dan dat ik al wist? Verward bleef ik voor me uit staren. Langzaam dreven de paar wolken die er waren voorbei. Hoe moest ik het Celeste uitleggen, ik wist zelf niet eens wat er allemaal gebeurde.
'Wil je nou nog een kamer met me delen of niet?' mompelde ze. Ik keek haar niet aan, ik zou niet weten wat ik zou zien. Wat zou ze van mijn vraag hebben gedacht? Was het te impulsief?
'mij best,' mompelde ik bedenkelijk. Het zat me nog steeds dwars dat ik niet wist at het was. Het geluid van de zee kalmeerde me enigszins.
'sorry dat ik het vroeg,' zei ik zacht en verontschuldigend. ''het was niet zo bedoeld, maar ik wist niet wat ik voelde. Het was anders dan normaal.' Een gaap ontsnapte mijn mond. Vermoeid wreef ik door mijn ogen om wakker te blijven en langzaam stond ik op.
'ik denk dat ik ga slapen ofzo. Roep maar als je iets nodig hebt,' mompelde ik. Het duurde even voordat ik daadwerkelijk weg liep. Rustig sjokte ik door het mulle zand, het was nog een heel stuk tot het gebouw. Ik had geen idee dat ik een stuk omliep. Toen ik mijn aandacht er weer een klein beetje bij had, merkte ik dat ik bij Val's kamer was. De deur was gesloten. Even aarzelde ik om aan te kloppen en het proberen uit te leggen, maar na een tijdje bedacht ik mezelf.
'komt later,' mompelde ik slaperig tegen mezelf en liep weer verder. Eenmaal op de kamer liet ik me op bed vallen. Het duurde ook niet lang voordat ik in slaap viel.

(maakt niet, ik heb toch geen tijd)

[ bericht aangepast op 30 juli 2012 - 23:25 ]

Mordacious -> Porcelaneous.
And ik reageer morgen, (:

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Heb mijn post btw een paar keer veranderd (had niks te doen)

Endure schreef:
Jullie schrijven goed Haha, dat moest ik even zeggen, meeste RPG's die ik voortaan voorbij zien komen zijn gevuld met spam posts van één zinnetje >3<

Haha, ahw thankyou(flower)! Ik wou er eerder wat over zeggen, maar was té druk bezig met andere rpg's. (":

-> Post komt er zsm aan voor Liberty! Ben er nu mee bezig c:

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Porcelaneous schreef:
(...)
Haha, ahw thankyou(flower)! Ik wou er eerder wat over zeggen, maar was té druk bezig met andere rpg's. (":

-> Post komt er zsm aan voor Liberty! Ben er nu mee bezig c:

Okee (flower)

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Jace Dagget.
Opeens springt Liberty op mijn rug en ik handel snel om haar goed vast te houden - voordat ze er vanaf valt. 'En jij heel lief.' Zei ze waarna ze een kus op mijn hals drukte. Het voelde erg goed, dat kon ik niet ontkennen.
Ze sloot haar armen rond mijn nek en haar benen rondom mijn middel. Mijn handen hadden haar vast bij haar benen bovenbenen, zodat ze niet viel - en ik liep verder richting de ingang van het gebouw.
Liberty had ondertussen haar hoofd al op mijn schouder gelegd en ik hoorde een zacht gegrinnik. Het idee dat ze misschien moe was deed me niet praten, maar ik voelde daarna nog een zacht kusje van haar in mijn nek - waarna ze haar hoofd weer op mijn schouder liet rusten.
Ik grinnikte. Ondertussen was ik het gebouw al binnen gelopen en ik liep de gang op richting haar kamer. "Hou je extra goed vast. Even snel de deur open doen," zei ik haar. Waarna ik één been losliet en snel de deur open deed. Toen pakte ik haar ene been weer goed vast en liep ik haar kamer binnen. Met mijn voet schopte ik haar kamerdeur dicht en liep ik naar haar bed waar ik haar voorzichtig op het bed probeerde te leggen.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Liberty Summers

"Hou je extra goed vast. Even snel de deur open doen," zegt hij, waarna hij één been losliet en snel de deur open deed. Toen pakte hij mijn ene been weer goed vast en liep hij mijn kamer binnen. Met zijn voet schopte hij mijn kamerdeur dicht en liep hij naar mijn bed waar hij me voorzichtig op het bed probeerde te leggen.
Ik glimlachte en keek hem aan. Hij was zo verschrikkelijk lief. Ik had een goed gevoel bij hem en ik keek even de kamer rond. De troep die ik daarvoor had gemaakt tijdens mijn uitbarsting was ineens weg. Jace stond er nog en ik klopte naast me op het bed. Ik was werkelijk waar helemaal kapot en gaapte zachtjes.
Als ik alles op een rijtje wou zetten kon ik je wel vertellen dat dit de meest vaagste dagen waren ooit.
Punt een, ik heb de training verstoord en door mij doen moest iedereen langer doortrainen.
Punt twee, ik krijg een discussie met Carolina, laat mijn gave of hoe je het kan noemen zien.
Punt drie, ik krijg een uitbarsting in mijn kamer.
Punt vier, Jace kimt mijn kamer in waarna ik eerst een discussie krijg, daarna een spelletje speel en nu samen met hem ben.
Deze dag was verschrikkelijk vaag verlopen, maar ik zou het voor geen goud willen veranderen.

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Celeste Artemis Dubois.
“Mij best,” mompelde hij bedenkelijk en mijn gedachten werden afgeleid door het ruizen van de zee. “Sorry dat ik het vroeg,” doorbrak hij de stilte weer, zacht en verontschuldigend. “Het was niet zo bedoeld, maar ik wist niet wat ik voelde. Het was anders dan normaal.” Er ontsnapte een gaap uit zijn mond en in mijn ooghoeken zag ik dat hij vermoeid in zijn ogen wreef en hierna langzaam op stond. Ik had willen zeggen dat het niet uitmaakte, maar hij leek zo moe dat ik mijn levensverhaal maar niet kwijt wilde aan hem op het moment. Waarschijnlijk was hij er toch niet bij met zijn gedachten en dan zou hij allemaal dingen uitkramen die geen bedoeling hadden of zo.
“ik denk dat ik ga slapen of zo. Roep maar als je iets nodig hebt,” mompelde hij en ik knikte alleen maar, wat kon ik anders doen? Hij had gewoon mijn pijn gevoeld, hoe kan dat? Hoe kan híj dat? Het maakte me bijna bang, bíjna… Ergens had ik ook daadwerkelijk de drang gehad het aan hem te vertellen, maar toen hij uiteindelijk weg liep, had ik de moed langzaamaan opgegeven.
“Stomme, stomme Celeste,” mompelde ik tegen mezelf. Na nog een tijdje zo gelegen te hebben, kalm te zijn geworden door het geluid van de zee en de blauwe lucht, stond ik op en liep ik ook terug naar onze kamer. Ik was in de tussentijd ook vrij moe geworden, alsof Drake me aan had gestoken, en toen ik bij de kamer aan was gekomen, deed ik de deur open en dicht en zag Drake gelijk op zijn bed liggen. Hij lag al diep in dromenland en niemand leek hem zomaar wakker te kunnen maken, en onbewust liep ik naar hem toe om me naast hem te nestelen.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Jace Dagget.
Liberty zat nu op haar bed en klopte met haar hand naast zich op haar matras. Ik fronste mijn wenkbrauwen verbaasd en twijfelde toen even. Meer dan dit zat er toch niet bij, dus het kon geen kwaad. Ik ging naast haar zitten en leunde achterover op mijn handen, maar ondertussen bleef ik wel nog steeds naar haar kijken. Ze had een prachtig gezicht en mooie ogen die me overal van afleidde – vooral haar glimlach.
“Ben je niet moe, lief?” Vroeg ik haar.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Liberty Summers

“Ben je niet moe, lief?” hoorde ik zijn stem en glimlachte. 'Een beetje.' gaf ik toe en kroop tegen hem aan. 'Ik ben een beetje kapot.' zei ik eerlijk en glimlachte. Ik ging liggen en draaide me naar hem toe terwijl ik hem aankeek.
Dit was weer eens één van die gelukkigste momenten uit je leven. Iets wat ik een tijd lang niet kon hebben. Ik pakte zijn hand en begon met zijn vingers te spelen, zijn ademhaling en hartslag maakte me rustig en het had net zo'n effect als dat het op baby's heeft. Ik glimlachte slaperig en gaapte diep.

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Jace Dagget.
'Een beetje,' gaf ze eerlijk toe. Ze kroop tegen me aan en vervolgde: 'Ik ben een beetje kapot.' En glimlachte zo lief dat mijn hart er bijna van smolt.
Ze ging liggen en draaide naar me toe, pakte vervolgens mijn hand en begon met mijn vingers te spelen. Wat ik niet erg vond – ze ziet er erg lieflijk uit dat ik haar weer een kus op haar mond wil geven, maar ik houdt me in. Daarentegen bracht ik kalm en gevoelvol mijn andere hand naar haar hoofd toe en streelde haar kaak en wang. “Ga maar slapen.” Ik drukte een kus op haar voorhoofd – ze was speciaal voor me en stond op.
Toen ik bij de deur aankwam draaide ik me om. “Ik neem aan dat je alleen wilt slapen. Je kan altijd naar me toekomen als er wat is.” Zei ik haar, haar niet durvend aan te kijken voor haar reactie.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Liberty Summers

“Ga maar slapen.” zei hij terwijl ik een kus op mijn voorhoofd kreeg. Hij stond op en liep naar de deur waar hij zich omdraaide. “Ik neem aan dat je alleen wilt slapen. Je kan altijd naar me toekomen als er wat is.” Zei hij toen. Hij was ineens een hele andere jongen dan in het begin ik glimlachte naar hem en wenkte hem naar me toe te komen. 'Wil je blijven?' vroeg ik toen zachtjes. Hij maakte me een stuk rustiger en ik vond het verschrikkelijk fijn als hij bij me was.

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Jace Dagget.
Ze wenkte me om naar haar toe te komen. 'Wil je blijven?' Vroeg ze zachtjes. Ik fronste mijn wenkbrauwen verbaasd.
Waarom? Ik dacht dat ze nu wel genoeg van me had of dat ik haar misschien wat ruimte moest geven. Ik wilde niet al te ver gaan dan dat ik wel bij die andere meiden gedaan had.
Eerlijk gezegd, deden die meiden mij ook geen gevoelens oplaaien als dat Liberty bij me gedaan had. Dat het zo kon veranderen.. Het was zo raar, maar zo fijn. Is zij misschien mijn missende puzzelstukje dat bij mij past?
Goed. Ik kan blijven slapen, maar meer dan ook niet. Veranderde ik mijn gedachten. Eerst had ik mezelf eraan herinnerd dat ik niet te snel moest gaan, dus ook niet blijven slapen, maar dat verbreek ik dan wel. Alleen omdat zij graag wilt dat ik blijf slapen.
Ik knikte, maar deed de deur wel op slot en het licht uit. “Oké.” Zei ik alleen.
Ik liep naar haar toe en deed mijn shirt en jacket uit. Ook mijn schoenen en sokken. Het liefst sliep ik alleen in mijn boxershort, maar ik hield mijn broek dan wel gewoon aan. Straks vond ze het niet fijn, dus deed ik dit niet.
Mijn kleding had ik op het andere bed gegooid.
Ik ging voorzichtig naast haar liggen en ik bracht mijn armen rond haar middel. “Welterusten, lief.” En een zacht kusje op haar achterhoofd volgde.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Liberty Summers

Ik glimlachte toen hij bij me kwam liggen. Zelf moest ik me nog omkleden rn ik grinnikte. 'Lieve Jace.' Begon ik toen. 'Hoe moe ik ook ben, mag ik me toch omkleden ?' Zei ik toen en grijnsde.
Ik ging uit zijn greep en pakte wat uit mijn kast. 'Hier.' Zei ik toen en glimlachte. Het was een jogging broek van mijn broer die ik had meegenomen en ik lachte. Ik pakte mijn spullen en grijnsde waarna ik mr omkleedde in de badkamer. Ik vlechtte mijn haar en trok mijn korte broekje en topje goed.
Ik liep weer naar Jace toe en lachte waarna ik weer bij hem op het bed ging liggen. Ik drukte zachtjes mijn lippen op die van hem en glimlachte. 'Slaaplekker lief.'

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Jace Dagget.
Liberty begon te grinnikken. 'Lieve Jace,' begon ze. 'Hoe moe ik ook ben, mag ik me toch omkleden?' Zei ze en ze maakte zich los uit mijn omhelzing.
'Hier.' Zei ze, toen ze een joggingbroek uit de kast haalde en naar me toe gooide. Ik grinnikte beschaamd. Gelukkig merkte ze dit niet want ze had haar spullen al gepakt en liep naar de badkamer.
Hoe graag ik ook zou willen spieken in de badkamer, ik deed het niet. Ik moest haar privacy respecteren en ik wilde echt veranderen. Voor Liberty.
Ik deed mijn broek uit, gooide deze ook bij de kleding op het andere bed, en deed de joggingbroek aan.
Net op tijd. Niet vlak daarna kwam Liberty er weer aan lopen.
Ik hoorde zachtjes wat gespetter op het raam, wat betekend dat het begint te regenen. Liberty en ik hadden wel geluk. Anders stonden we daar zo buiten in de regen.
We waren al op bed gaan liggen. Liberty drukte haar lippen op die van mij en haar lieflijke glimlach kwam weer tevoorschijn.
'Slaaplekker lief.'
Mijn armen had ik weer rondom haar middel gelegd. Ik kon zo haar zoete, lekkere geur ruiken dat van haar afkomt.
"Trusten," fluisterde ik zoetjes in haar oor.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.