[ RPG ] No Way Out [1] - Speeltopics

Verhaal : 6 jongens en 6 meisjes worden op een ochtend allemaal wakker in hun eigen cel. Ze weten niet hoe ze daar zijn belandt en hebben een vermoeden waarom ze daar zitten wanneer ze erachter komen waar ze precies zijn. Iedereen heeft zijn eigen verleden, zijn eigenverhaal waardoor e hier kunnen zijn belandt. In feite is dat ook de reden waarom ze daar zitten, alleen niet op de manier waarop ze denken.
In feite is dit een grote test, gemaakt door één persoon die zijn identiteit geheim houdt. Zo kunnen er zomaar eens messen uit de muur komen vliegen, de grond in eens verdwijnen en al dat soort gevaarlijke dingen. De jongeren zullen zich moeten bewijzen doormiddel van hun eigen vaardigheden.

Rollen :

Meisjes :

- Prisoner: Amare Felicity Johnson
- xFreedom: Fay Nina Llyod
- Szcarlett: Amory Lee Johnson
- Bisous: Alex Lilith Jackson
- Kaien: Amy Whitemore
- Samhain: Alyssa Dawn Sinder Zegt 18

Jongens :

- Drugsforsale: Jake Justin Srevinoz
- Prisoner: Cameron Alexander Clayman
- Kaien: Austin McCall
- Y0L0: Daan Thomas Davison
- Chapters: Daniël Parels
- Meknesiaa: Sylvester Adrian

Regels:

- OOC schrijf je tussen [] () of {}
- Geen one liners, als het toch moet niet te vaak aub.
- 16+ mag qua geweld etc. Alleen hou het een soort van netjes.
- Max. 2 personage's per persoon, en dan een jongen en een meisje.
- Sluit niemand buiten, je hebt elkaar uiteindelijk toch wel nodig.
- Volledige naam van je personage schrijven boven aan je stukje.
- Lange tijd afwezig zonder een melding is automatisch uitgeschreven.
- Naam verandering doorgeven.
- Alleen Prisoner en Szcarlett openen nieuwe topics.
- Reserveringen blijven max. 1 dag staan .

Ze hebben allemaal een bepaalde vaardigheid, alleen deze worden door Prisoner en Szcarlett uitgekozen.

1. Erg snel - Daan Thomas Davison
2. Telepathie - Amy Withemore
3. Empathisch - Daniël Parles
4. Levitatie - Alyssa Dawn Sinder
5. Erg slim - Cameron Alexander Clayman
6. Verschrikkelijk sterk - Fay Nina Llyod
7. Lenig - Austin McCall
8. Fotografisch geheugen - Sylvester Adrian
9. Overgevoelige zintuigen - Amory Lee Johnson
10. Manipulatie door stem - Amare Felicity Johnson
11. Ontzichtbaar worden - Jake Justin Srevinoz
12. Elementen beheersen - Alex Lilith Jackson

Rollenstory

Begin : Iedereen wordt wakker in zijn eigen cel, je bent opgesloten en zal de sleutel moeten vinden. Je breekt uit en gaat verder op zoek. Niemand weet hoe je er bent belandt. Maar iedereen denkt te weten waarom. [Niet de echte reden ]

© Prisoner en Szcarlett

[ bericht aangepast op 25 juni 2012 - 21:15 ]

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Cameron Alexander Clayman

Ik keek haar aan toen ze eruit was. 'Claustrofobie?' vraag ik dan met een grijnsje. 'Kalmeer even en kom op adem.' zeg ik dan rustig. Ik kijk om me heen. 'Wij zijn toch niet de enige,' mompel ik dan. 'Cameron Clayman.' mompel ik nog naar haar en kijk als er nog andere zijn. Ik slik als ik niemand vind. 'We meoten hieruit zien te komen.'

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Amy Whitemore

Ik haatte het als mensen zeiden dat ik moest kalmeren en op adem moest komen. Als of ik dat niet wist. Ik keek de gang door toen hij verder aan het praten was. 'Amy Whitemore,' mompelde ik en ik keek Cameron aan. 'Claustrofobie is trouwens niet om te lachen,' zei ik daarna. Ik ging overeind staan, maar leunde nog wel een beetje tegen een muur aan.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Fay Nina Llyod.

Een zachte kreun verlaat mijn mond, waarna ik me nog een keer omdraai. Mijn hand gaat richting mijn kussen, maar in plaats van een zacht wollen kussen, voel het kussen ruw aan. Mijn ogen schieten open en ik verstijf, terwijl ik mijn ogen even door de 'kamer' laat gaan. Dit kan niet. Net, gister, weet ik veel wanneer was ik nog in mijn kamer! Thuis!
Verstijfd blijf ik liggen, wanneer ik iets op mijn wang voel. Mijn ogen laat ik richting mijn wang kijken, maar meer dan mijn wang en de muur kan ik niet zien. Toch voel ik iets kriebelen. Snel rijk ik mijn hand uit naar mijn wang en zorg dat het gekriebel stopt op mijn wang, maar in plaats van op mijn wang, kriebelt het nu op mijn hand. Ik haal mijn hand voor mijn gezicht en spring met een hard, maar korte gil van het bed af, terwijl ik het beest van mijn hand af probeer te schudden. "Iemand! Haal het weg!" Roep ik, terwijl mijn adem gejaagder gaat. Ik loop een stuk naar achter en beland met mijn rug tegen de muur. Met een ruk draai ik me om en kijk nu naar de vieze muur.
Wie heeft mij dit aan willen doen? Iemand die weet van mijn dwangneurose? In ieder geval weet ik zeker dat ik hier geen dag, uur of seconde nog wil blijven!

[Mogen ze hun gave al ontdekken?]

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Daniël Parles.
Ik leek wat wanhopige kreten te horen, maar dit kon ook slechts schijn zijn. Ik hoorde wel meer, de laatste maanden. Toch leek het me verstandig om te roepen, om er zeker van te zijn dat ik alleen was. Of zou de 'slechterik' die misschien aanwezig was me dan opmerken? Ach, wat deed het er toe, hij schoot me maar lekker dood. Niks maakte meer uit. "Is daar iemand?"
Goed, dat was zinloos. Ik besloot dat de sleutel de beste keuze was, mocht ik hier ooit uit willen komen. Veel moeite deed ik niet, maar ik slaagde er niet in om de sleutel onder de bank vandaan te halen. Tegen mijn zin in bewoog ik me uiteindelijk, zodat ik de sleutel wel kon pakken. Nu ik toch al in beweging gekomen was, en doen alsof ik dood was geen nut meer had, kon ik net zo goed op staan om de rest van de cel te bekijken die niet erg spannend was of iets dergelijks. Het was gewoon een simpel, klein ding waar ik het liefst uit zou willen, al voelde ik me ergens toch thuis. Ik verdiende dit bovendien, ik verdiende al het kwaad in de wereld.
Het leek me niet erg verstandig om mijn tijd te verspillen aan pessimistische gedachten die me toch niet verder zouden helpen. Ik voelde een soort druk op me, alsof ik haast had. Waarschijnlijk droomde ik dit allemaal, dus wat deed het er toe om een risico te wagen? Ik wist mij barstende hoofdpijn te negeren - die me trouwens wel deed twijfelen aan de klapvoormijharses-theorie - toen ik naar de celdeur liep. Het zou veel te makkelijk zijn als dit slot werkelijk in deze deur paste, maar ach, zolang het maar een droom was deed het er niet toe dat ik me als een dwaas gedraagde en het toch probeerde.
Het gedragen als een dwaas leek me uiteindelijk toch te helpen, want de celdeur ging wél open. Enigszins verbaasd liep ik naar buiten, waar de duisternis me opwachtte. "Is daar iemand?"

[ bericht aangepast op 25 juni 2012 - 20:06 ]

[ Ehm, ja, bij iedere proef xd ]

Cameron Alexander Clayman

Ik rol met mijn ogen. 'Zal wel.' komt er nog uit. Alweer hoor ik een gil en ik zucht. 'Zie je wel we zijn niet alleen.' roep ik dan. 'Dit kon niet.' Ik kijk Amy aan. 'Nou aangenaam Amy, zullen we maar even kijken van wie die gil is?'

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Amory Lee Johnson

Ik sta nu in die donkere gang. Ik hoor allemaal mensen roepen. Ik probeer de stemmen te volgen. Als ik aan kom lopen zie ik al een paar mensen staan. Ik loop hun richting in. Ik kijk nog steeds schichtig om me heen. Ik ga tegen een stukje stenen muur staan en voel in mijn zak of ik nog een paar sigaretten bij me heb. Ondertussen kijk ik naar de mensen om heen. Ik heb nu echt behoefte aan een peuk.

---

Shit Could Be Worse.

Amy Whitemore

Ik knikte lichtjes om zijn vraag. Ik vond het al een wonder dat hij mij mee wou hebben. Ik kwam van de muur af en keek eventjes naar Cameron. 'Zal wel, zal wel, zal wel,' mompelde ik daarna. 'People don't get it.' ik zuchtte lichtjes. 'Waar kwam de gil vandaan?' vroeg ik aan hem. Ik had er eerlijk gezegd niet zo op gelet.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Sylvester Adrian

Oke, oke, oke, OKE, oke wat moet ik doen. Ik sta voor de deur van een cel het is donker, ik zie haast niks en hoe de fuck moet ik hier uit komen. Ik besluit te lopen door een lange gang het is koud en ik kijk in lege cellen die er toegetakeld uit zien. Onder het lopen denk ik na, waarom zit ik hier? Waar was ik gister ik ben er vrijwel zeker van dat ik in mijn eigen huis in mijn eigen bed in slaap ben gevallen. Ik schrik opeens uit mijn gedachtes ik zie 2 mensen staan. Of nouja ik kan het niet goed zien. Wat moet ik nu doen. Ik stond op het punt om terug te lopen toen ik een nek zag omdraaien. ''Shit'' sis ik en ik blijf verstijfd staan.

---

No Need To Be Easy , Be Worth It x

Cameron Alexander Clayman

Ik zucht en kijk naar Amy, 'Deze kant op.' als ik naar de kant wijs zie ik een jongen staan. 'Hallo?' roep ik dan. 'Nog iemand.' zeg ik dan tegen Amy. Als ik de andere kant op kijk zie ik nog een meisje staan. 'Hallo? Meisje, Chick? Iets?' roep ik dan naar haar. [ Amory en Sylvester ] Ik kijk Amy aan. 'Met hoevelen zitten we hier denk je?'

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Amy Whitemore

Ik volgde Cameron en ik zag ondertussen een aantal mensen. Ik haalde mijn schouders op, op de vraag van Cameron. 'Hoe moet ik dat weten?' vroeg ik met een klein lachje. 'Ik weet niet eens hoe ik hier ben gekomen. Al kan ik wel raden waarom.'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Cameron Alexander Clayman

Ik lachte even, 'Hetzelfde probleem hier.' Ik kijk haar aan. 'Laten we die richting op gaan, naar het geschreeuw.' zeg ik dan terwijl ik alvast een paar stappen verder doe. Als we dichterbij het geschreeuw komen rol ik met mijn ogen als er een meisje in de weer vliegt. 'Het is maar een vlieg.' zeg ik rustig terwijl ik tegen de celdeur aanleun.

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Sylvester Adrian

Iemand roept, ik zie mensen staan. Ik loop er gewoon heen er kan niks meer mis gaan ik zit toch al diep in de shit. Ik loop erheen en ik zie een jongen en een meisje staan. aan de andere kant van de gang nog een meisje. Als ik voor hun sta ben ik stil.. Wtf moet ik zeggen, hoi wat hoi dat zou nergens op slaan, of moet ik mezelf voorstellen.. Weetje ik wacht wel op dit moment weet ik niet wat ik moet doen.

---

No Need To Be Easy , Be Worth It x

[ ik moet mijn pagina vaker refreshen anders klopt er geen moer meer van xd]

---

No Need To Be Easy , Be Worth It x

Fay Nina Llyod.

Een paar gesmoorde stemmen zijn hoorbaar en komen van verschillende kanten af. Ondertussen ben ik in het midden gaan staan en tippel ik op mijn voeten rondjes, terwijl ik vol afschuw kijk naar de vieze omgeving waar ik me in bevind. De vieze grijze muren met uitslag. Het bankje of bed, hoe je het ook kan noemen, staat in de hoek met daarop een dun 'kussen' wat waarschijnlijk is gevuld met een aantal veertjes.
"Is daar iemand?" Roep ik, waarna ik het hoor nagalmen door de grijze muren die steeds dichterbij lijken te komen. Wanneer een vlieg op mijn arm land, ren ik een rondje als poging om de vlieg van mijn arm af te krijgen. Ik walg echt van alles wat klein is en troep maakt.
"Hallo? Hoort iemand mij?" Roep ik nogmaals, maar wacht niet op antwoord en loop naar het tralies toe, waar ik een stap vanaf blijf staan, aangezien er overal bacteriën op zitten.
"Het is maar een vlieg" Zegt ene jongen die aankomt lopen met nog een paar mensen en leunt tegen de celdeur aan. Iets wat ik nooit zou doen. "Éen vlieg zeg je?" Frons ik, terwijl ik hem aankijk, "Één vlieg heeft minstens zoveel bacteriën als een bedorven appel. Maar komt er nog wat van of ben je te slap om dit ding hier stuk te krijgen?" Vervolg ik, kijkend naar de celdeur.

[ bericht aangepast op 25 juni 2012 - 20:40 ]

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Amare Felicity Johnson

Ik hoorde stemmen. 'Hallo!?' riep ik toen geirriteerder. Ik keek in de zak van mijn jasje. Ja, alles zat er nog. Ik pakte een sigaret en deed die achter mijn oor. Mijn mes zat gewoon op de juiste plek en ik grijnsde. Ik liep richting het geluid. Nog steeds op mijn hoede en uiteindelijk zag ik een hele groep mensen. 'Kan iemand mij vertellen wat er is gebeurd ? De reden waarom ik hier ben kan ik wel bedenken maar verder?' Ik strijk mijn outfit glad en kijk hun aan.

[ bericht aangepast op 25 juni 2012 - 20:28 ]

---

The duty of youth, is to challenge corruption.