[RPG] The New Kingdom [Drie] - Speeltopics

Ver weg, in een ander decennium, is er een koninkrijk met een koning die nooit de steun van zijn volk had gekregen, was het niet dat ze bang voor hem waren. Deze koning heeft namelijk de echte, oorspronkelijke koningin van dit land vermoord.

Er zijn in dit koninkrijk tegenwoordig twee volken: het ene is trouw aan de nieuwe koning en leeft op het land in de buurt van het paleis.
Maar diep in de bossen, ver weg van de bewoonde wereld, leeft er nog een groep mensen: mensen die allemaal hun eigen reden hebben om de nieuwe koning te haten, allemaal op de één of andere manier in aanraking zijn geweest met de gruwelijke daden van deze nieuwe koning. De mensen strijden, vechten, trainen, wachtend tot het moment dat ze de strijd aan kunnen gaan met de koning.

Mensen die trouw zijn aan de koning:
Meisjes:
- Mia Cruz - 18 - Broadfields
- Clarisse Amelia Arthilde - 19 - Stornoway
- Aowynn Rune Savan - 20 - Bayle
- Alison Love - 18 - Jaimyhoi


Jongens:
- William Riley Smith - 20 - Demi1309
- Bo Cruz - 19 - TheseWords
- Cristiaan Daniël Knight - 21 - WillNotLearn
- Bradley Jason Averes - 18 - xYOLO


Mensen uit verboden bos:
Meisjes:
- Faye Julia Bellamy Dubois (iedereen kent haar als Julia Bellamy) - 18 - TheseWords
- Alexandra Demi McGreggor - 19 - WillNotLearn
- Lauren Bella Smith - 19 - Demi1309
- Vanessa Jessica Mattews - 18 - Europe


Jongens:
- Nathaniël McGreggor - 19 - WillNotLearn
- Sam Jason Moon - 19 - Jaimyhoi
- Landon Arthur Van Gwendor 22 - Stornoway
- Nathan Jack Dalfson - 20 - Stuttgart

[ bericht aangepast op 16 aug 2012 - 14:50 ]

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Lauren Bella Smith

Ik kijk hem aan en bijt op mijn lip. Ik weet het van zijn ouders, maar ik zou gaan. 'Wat wil je dan dat ik doe? Ik kan het, ik raak elke boom, elke appel, alles wat ik wil. Ik ga hier toch niet zitten wachten?' Ik kijk hem aan. 'Nathan er overkomt me niks. We gaan samen en wijken niet van elkaar af. Bovendien weet je nog niet wat het plan is. Trouwens het komt onverwachts en...' Ik kijk hem aan. 'Mijn broer of mijn ouders vermoorden me niet.' Ik geef hem een kus. 'Maak je geen zorgen en maak je er niet druk om. Want ik ga en dat weet je.'

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

[I'm waiting for Juliaaaaaa. xd]

help

Nathan Jack Dalfson

Ik trek haar op mijn schoot tegen me aan. 'Beloof me dat als je ouders of je broer je iets zullen doen en ik maak ze af dat je me dan niet verlaat of haat.' Ik slik en kijk haar diep in haar ogen aan. 'Jij en mijn kleine zusje zijn alles wat ik nog heb, en ik wil jou gewoon niet kwijt, nooit' zeg ik zacht. Ik wist hoe het voelde iemand die je dierbaar is te verliezen. Ik kijk Lauren weer aan. 'Ik wil oud met jou worden en later kindjes krijgen enzo.' Ik bloos even maar blijf haar aankijken.

~

Lauren Bella Smith

Ik kijk hem aan. 'De kans dat mij iets overkomt is minder groot dan jouw omdat je nog niet echt handig bent met vechten.' Ik lach even. 'Ten tweede: hoho niet zo snel, je hebt me pas een uur geleden de liefde verklaard. Ten derde we weten nog niet wat het plan is.' Ik geef hem een kus en glimlach. 'Mij overkomt me echt niets en ik kan je verzekeren dat mijn broer me niks doet.' Ik glimlach even. Zeker weten deed ik het niet. En ik? Als ik tegen hem zou moeten vechten, zou ik hem dan iets aandoen?

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Aowynn Rune Savan

Kort nadat William naar buiten liep stond ik ook op. 'Ga je ook mee?' vroeg ik aan Bo en keek hem vragend aan waarna ik hem meewenkte. Vervolgens liep ik naar buiten waar William al op ons stond te wachten. 'We moeten deze kant op,' zei ik en wees naar de richting waar we in moesten. 'Waarschijnlijk kunnen jullie nog zien hoe het vuur wordt aangestoken,' glimlachte ik.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Faye (julia Bellamy) dubois
Toen Lance stopte met praten slikte ik even. Hij wou dus dat ik het ging vertellen. Even keek ik naar Lauren en Nathan, die hun aandacht voor ons volledig verloren leken te zijn. Oké, dan hoorden ze het niet. Maar ik zou het niet nog een keer vertellen. 'De reden dat we hier zijn is omdat de prinses nog leeft' begon ik, waarna ik slikte. 'En ik, persoonlijk, moet jullie iets veel belangrijkers gaan vertellen.' Even keek ik naar Lance, maar toen zei ik het écht. 'Ik ben prinses Faye Dubois' Nu de reacties nog afwachten...

Keep your head up, keep your heart strong

Lauren Bella Smith

Ik wachtte op Nathan zijn reactie maar hoorde toen Julia praten. Toen ze zei dat de prinses nog leefde had ze mijn absolute aandacht. Met grote ogen keek ik haar aan toen ze dat zij. Ik zweeg heel even. Zij de prinses? Haar hele verhaal kon erbij toegepast worden, maar waarom zei ze dat niet eerder? Vertrouwde ze ons niet? KOn ik op zich best begrijpen. 'Ben ik blij dat ik niet de verkeerde dingen in ons gesprek heb gezegd,' floep ik eruit. Ik grinnik en kijk haar aan. 'Nou dan doe ik nog liever mee aan de aanval. Als jij maar op de troon komt. Je hebt er het meeste recht op.'

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Faye Dubois
'Dat ik nu ineens een prinses blijk te zijn, betekend niet dat je me met veel meer respect moet gaan behandelen dan je al deed, Lauren' antwoordde ik toen ik haar opmerking hoorde. 'Dát is ook de reden waarom ik eerst niets vertelde, ik wil dat jullie mij behandelen zoals jullie dat altijd al doen. Tevens heb ik net zo veel recht op de troon als iedereen hier. Een nieuwe koning of koningin moet namelijk gekozen worden door heel zijn of haar volk'

Keep your head up, keep your heart strong

Nathan Jack Dalfson

Ik hoor vaag dat Julia de prinses. Wat dus betekend dat ze nog leeft. Het enige waar ik op dit moment aan kan denken is mijn vriendin die wil vechten. Ik zucht even zacht. ´Ik ben zo terug´ zeg ik rustig. Ik druk een kus op Lauren haar lippen en loop naar het meer waar ik op de steen ga zitten waar ik haar net mijn gevoelens heb verteld. Waarom wilde ze zo graag mee vechten=

~

Bradley Jason Averes.
Ik twijfelde geen seconde meer of ik een foute beslissing had gemaakt, de opluchting in haar ogen spraken boekdelen. Ik stapte haar slaapvertrek binnen en terwijl Mia werd geholpen met haar slaap kleding keek ik bewonderend de kamer rond. Het was erg groot en ruim. Voordat ik het in de gaten had was Mia al terug en keek me lachend aan vanuit haar bed. "Je hoeft daar echt niet te blijven staan, neem plaats." terwijl ik haar blik volg naar een stoel die naast haar bed staat. Een beetje onhandig kom ik in beweging waarna ik mezelf goed herpak, wat was dat toch de laatste tijd met me. Ik zetten mezelf neer op de stoel, die verrassend comfortabel zat en keek haar aan.

someone out there feels better because you exist

Mia Cruz
Grinnikend kijk ik naar hoe Bradley gaat zitten en me dan aankijkt. Omdat ik niets weet te zeggen, kijk ik hem maar terug aan. Dat wordt op den duur ook ongemakkelijk, dus kijk ik naar de muur tegenover mijn bed. Ook dat is niet echt fijn, omdat ik zo het gevoel heb dat ik nog steeds word aangestaard, dus kijk ik maar terug naar Bradley.
'Jij praat niet veel hè. Waarom niet? Doe je het niet graag of zit er wat anders achter?' vraag ik nieuwsgierig.

everything, in time

Lauren Campbell

'Maar nu moet ik je dus aanspreken op Faye van plaats Julia?' Ik kijk even naar Nathan die wegloopt. Hij is toch niet boos? 'En ik blijf je gewoon normaal behandelen.' Ik glimlach naar haar en kijk naar de plek waar Nathan is verdwenen. Ik bijt op mijn lip en kijk weer naar Faye. 'Wat is het plan?' Ik kijk haar nieuwsgierig aan.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Nathan Jack Dalfson

Ik raap een paar steentjes op die ik één voor één in het water gooi. Ik was gelukkig dat Lauren nu mijn vriendin is. Tegelijk ben ik nu weer bang om haar kwijt te raken. Ik wist dat ze de beste was met pijl en boog. Ik zucht diep en gooi de laatste steentjes in het water. 'Waarom wil je daar zo graag heen Lauren?' vraag ik hard op.

~

Bradley Jason Averes.
ik kijk haar aan en mijn ogen nemen elk centimetertje van haar gezicht op. ze blijft een hele tijd zwijgzaam terug staren. na een tijdje dwalen haar ogen naar de muur tegen over haar. ze voelt zich ongemakkelijk concludeer ik. toch houd iets mij tegen om weg te kijken. ik bestudeerde haar gezicht, tot dat ze zich weer naar mij toedraaide, haar gezichtuitdrukking was niet meer zo hard en kil als bij het meer en haar ogen stonden nieuwsgierig toen ze vroeg waarom ik geen prater was. verontschuldigend haalde ik mijn schouders op. "ik kan geen gesprekken op gang houden." was mijn simpele antwoord. ach voor de helft was het wel waar.

someone out there feels better because you exist

Mia Cruz
'Ik kan geen gesprek op gang houden,' is Bradleys antwoord. Ik lach eventjes, maar mijn gelach maakt plaats voor een hoestbui. Wanneer deze een aantal seconden vol gekuch weer is afgelopen, schraap ik mijn keel en draai me weer naar hem toe.
'Wat een slap excuus. Je zou bijvoorbeeld iets over jezelf kunnen vertellen. Ik vraag me wel eens af hoeveel Bo van je weet, jullie zijn al lang vrienden, als ik het goed heb. Weet mijn broer net zo weinig van je als ik?'

everything, in time