• Dit verhaal gaat over een bos. Een paar jongeren worden daar heen gestuurd in verband met de ondergang van de aarde. Zij moeten in het bos zien te overleven en een stad bouwen. Families maken en de wereld heropbouwen. De stad word gemaakt beetje bij beetje. De kinderen moeten dus de wereld redden. (lol)(avatar)
    Ze kunnen niet uit het bos en ze moeten hun krachten delen.

    Regels:
    - Praten in de ik vorm.
    - 16+ mag
    - Schelden mag
    - Je personages moet tussen de 14 en de 24 zijn
    - Zet je naam boven je bericht
    - praten als quizletter graag tussen haakjes () [] {}

    (het is niet de bedoeling dat je elkaar vermoord net als in the hungergames. je moet gewoon zien te overleven)

    Link rollentopic:http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=142630

    [ bericht aangepast op 6 okt 2012 - 10:50 ]


    Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

    Lynn

    Wat is er met Hester? Ik wist dat er iets is. 'Is er iets?' vraag ik.

    (sorry geen inspi)

    [ bericht aangepast op 28 okt 2012 - 13:25 ]


    Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

    (Jongen, xd maak er wat van!)

    Hester

    Ik slik. Moest ik het haar vertellen? 'Het is gewoon, jij hebt alles zo mooi, en mijn hutgenoot is weg en ik weet niet wat ik moet doen, ik weet niet of het wel goed komt. Wat als wij niet een gezin maken? Wat als hij verliefd word op iemand anders..' zeg ik en mijn stem slaat over. Ik snik zachtjes, alle emotie komt er nu uit.

    Lynn

    Ik vertelde Jack dat hij maar beter naar de hut kon gaan en ik trooste Hester. Het is zo rot , ik heb alles en zij niks. En toen schoot me iets te binnen. Yumi had smane met Baylor en Warrior een nest met kleine fretjes gevonden. Ik had de fretjes weer vrij gelaten want anders zou Yumi ze dood maken. Ik loop samen met Hester naar de plek en er is nog maar een fretje. 'Misschien kan hij je beter troosten dan ik. ik ben er heel slecht in.' zei ik met een scheve glimlach.

    Dit i 'm:


    Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

    (Omg elise beste idee ooit :'D)

    Hester

    Ik pak het kleine beestje op. Hij trilt een beetje in mijn hand. Zachtjes aai ik hem over zijn kopje. Ik zet hem op mijn schouder en hij blijft zitten. 'Dankjewel' zeg ik zacht tegen Lynn. Glimlachend geef ik haar een knuffel. 'Zeg, ik ga even kijken waar Nathan is ok?' zeg ik vol met nieuwe moed. Ik loop huppelend naar de hut, en zie dat die nog steeds verlaten is. Ik bedenk me net voordat ik mijn vleugels wil spreiden dat Amo (zo heet het fretje) dan van mijn schouder zou vallen. Snel pak ik de mantel uit mijn tas, scheur er een stukje af, en pak een dikke naald uit een denneboom. Ik trek een draadje los van de mantel en maak een klein tasje waar Amo in past. Ik doe hem snel om zet Amo er voorzichtig in. Ik doe mijn haar in een staartje en spreid mijn vleugels. Ik vlieg hoog in de lucht en kijk om me heen. Ik zie een silhouet van iemand bij het water. Het is Nathan. Straks is ie naakt? denk ik en ik bloos. Ik land dus een stuk van het water af en loop door de bosjes. Ik hoop dat ik genoeg lawaai maak voor hem om me aan te horen komen, anders word het straks wel heel awkward. Langzaam schuif ik een takje opzij en loop de open plek op.

    Lynn

    Ik loop terug naar Jack. Ik pak een boom en ik begin erin te hakken. Wanneer ik klaar ben staat er: Jack, Lynn en Kane. Ik hing het op aan een spijker die ik gevonden had en nu was het officieel onze hut. Ik kijk blij naar het bordje. Ik zie Jack en Kane spelen. Wat zijn ze toch schattig, allebei.


    (ps als je amo wilt inschrijven bij je karakter. je moet bij google zoeken op kleine dieren.)

    [ bericht aangepast op 28 okt 2012 - 14:02 ]


    Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

    Nathan Hunter

    Het water was heerlijk, ik dook weer onder water waarna ik weer even op de bodem bleef liggen.
    Ik bleef er een tijd liggen waarna ik weer de druk op mijn longen voel dat ik lucht nodig heb, ik grijns alleen eventjes.
    Als ik het zat ben zet ik mijzelf weer af op de bodem waarna ik weer omhoog schiet.
    Ik neem een hap lucht waarna ik hijgend in het water lig, ik glimlach even.
    Ik zwem naar de kant waarna ik een gedaante in de bosjes zie lopen, als ik op de kant ben creëer ik een klein mesje wat ik in de boom gooi naast de gedaante.
    'Wie is daar?!' zeg ik met een boze stem, wachtend op een antwoord.

    Hester

    'Ik ben het, Hester' zeg ik snel. Ik was me doodgeschrokken. Snel steek ik mijn handen in de lucht als teken dat ik me overgeef.

    (Is hij nou in zijn kleren of niet?)

    (Haha ja hij is gewoon in zijn kleding)

    Nathan Hunter

    Ik zucht even en het mesje in de boom verdwijnt.
    Ik loop weer naar de waterkant waarna ik op een rots ga zitten.
    De rust in de omgeving was heerlijk, maar de duisternis die erachter lag was nog een mysterie.
    Ik kijk even naar het water waarna ik naar Hester kijk.
    'Wat wil je van me?' vraag ik even en draai mijn hoofd weer richting het water.

    Hester

    'Nou, ik dacht... Misschien kunnen we... ik weet niet' zeg ik en mijn stem sterft weg. Ik wou hem vertellen dat we waarschijnlijk een gezin moesten vormen, maar hoe vertel je zoiets nou? Ik zuchtte en ging bij hem op de rots zitten.

    (Heb je de pm gelezen Paddo ^^)

    Nathan Hunter

    Ik kijk er even aan en grijns.
    'Je wilt zeker net zoals die andere een gezinnetje beginnen he?'
    Ik kijk weer even weg naar het water.
    'Sorry maar dan kan je beter iemand anders zoeken' ik glimlach even, hoewel er een traan over de wang loopt die Hester niet kan zien.
    Het verleden was gebeurt en kon niet veranderd worden.

    Hester

    Ik bloos. 'Ik...ik denk niet dat ik iemand anders wil' zeg ik zacht. Ik weet precies wat het gevoel is wat ik heb. Maar als hij het niet wil... dan ben ik helemaal alleen met een gebroken hart. Ik sta op en loop langzaam naar het water. Ik maak van mijn handen een kommetje en schep er wat water in. Ik plens het water in mijn gezicht. Dan loop ik langzaam naar een boom met appels en trek mijn zwaard uit de schede. Ik snijd 2 appels van de boom en geef er 1 aan Nathan. Ik neem een klein hapje van de frisse appel.

    Jack

    Ik zie dat Lynn naar ons toe komt en ik kijk op. 'Hey schat, wat is er? Je kijkt zo bezorgt.' merk ik op, en ik druk een kus op haar wang. Terwijl dat ik dat doe sla ik mijn armen om haar middel. Onze gezichten staan bijna tegen elkaar aan en dat vind ik helemaal niet erg. Fijn juist.


    Spoiler alert: you will save yourself

    Nathan Hunter

    Ik pak de appel aan maar leg hem naast mij neer.
    Ik kijk dr even aan 'Sorry, maar ik heb geen hart meer, dus verliefd op je worden zal moeilijk gaan' ik glimlach even waarna ik de appel pak en opsta.
    Ik kijk naar de omgeving en neem een hap van de appel.
    'Dus ik denk niet dat ik je gelukkig kan maken' ik glimlach weer even en neem dan nog een hap van de appel.
    Ik kijk weer even naar de omgeving waar ik zeker van wist dat daar andere waren, anderen maar niet van onze groep.
    Dat was waar ik mijzelf voor nu op focuste, de groep beschermen,
    'Hester, misschien is het beter als je meer bij de andere blijft. Ik heb namelijk wat ontdekt waar we erg voor moeten oppassen' ik kijk dr aan met een serieus gezicht.

    Lynn

    'Ik vind het zo stom dat wij zo gelukkig zijn. Dat klinkt stom maar de rest heeft nog niet een een vriendje. Eigenlijk voel ik me te gelukkig.' glimlachend kijk ik hem aan. 'Ik ben gewoon te bang. Ik heb te veel vrienden enzo die ik kan verliezen.' Weer keek ik hem aan alleen dit keer met een vrezende blik.


    Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

    Hester

    'Geen hart' zeg ik en ik sta op. 'Dat...dat kan niet' fluister ik terwijl ik naar hem toe loop. Hij zegt dat het gevaarlijk is hier, maar dat dringt niet tot me door. Geen hart? Dat kan niet, dan ben je dood.