• ‘Another legend claims that we descended from wolves and that the wolves are our brothers still. It’s against tribal law to kill them.’
    Jacob Black


    In een eeuwenoud indianenreservaat in de Washington, vlakbij het kleine dorpje Forks, wonen de Quileutes. Zoals iedere andere indianenstam vechten zij voor hun bestaan en hun tradities. Houten huisjes, kampvuuravonden, alternatieve leefwijzen en een aparte school voor de jeugd vormen samen een hecht eenheidsgevoel de basis van deze bevolkingsgroep.
    Maar zijn de Quileutes wel wat ze lijken – een vreedzame, kleine indianenstam – of verhullen ze verschillende, diepe en grote geheimen die aangeven dat ze legende waar zijn?

    'The histories that we always thought were legends. The stories of how we came to be. The first in the story of the spirit warriors.’
    Jacob Black




    || ROLLEN
    Black Roedel
    Jacob Black
    Leah Clearwater – Eenhoornpoep
    Embry Call – Shooter
    Seth Clearwater
    Quil Ateara – Shooter

    Uley Roedel
    Sam Uley – PercyWood
    Jared Cameron
    Paul Lahote
    Brady Fuller – PercyWood
    Collin Littlesea – PercyWood

    Mensen
    Emily Young – Overexposed
    Rachel Black
    Rebecca Black
    Kim Connweller
    Claire Young – Simia

    Cullens
    Carlisle Cullen – PercyWood
    Edward Cullen – Shooter
    Bella Cullen – Overexposed
    Renesmee Cullen – Overexposed

    Onbekende personen
    Brynn Maddy Danec – Hybride – Eenhoornpoep
    Charlie Mila Evergreen – Mens – Tsubaki
    Jezebel Odys Fray – Hybride – Material
    Eva Aiden Brooks – Mens – VolturiBoss
    Raphaël Embriël Fray Call – Hybride/Wolf – Shooter


    || REGELS
    Niemand doden zonder toestemming van die persoon.
    Leden van de roedels luisteren naar de alfa’s (beta’s wanneer de alfa’s niet aanwezig/bezet zijn).
    Rollen behorend tot Stephanie Meyer behouden hun karakter etc. zoals in de boeken/films.
    Vier rollen per account.
    Maximaal zeven verzonnen rollen.
    Relaties binnen de groep: Jacob en Renesmee – ingeprent, Quil en Claire – ingeprent, Jared en Kim – ingeprent, Paul en Rachel – ingeprent, Embry en Jezebel, Collin en Brady – ingeprent.

    De rollen staan uitgelegd in deze link: (http://www.quizlet.nl/stories/101582/rollen-quileute-rpg--twilight/).

    [ bericht aangepast op 16 nov 2012 - 18:31 ]


    Eenhoornpoep schreef:
    [Nogal dood is het hier]


    || Het spijt me dat ik de laatste tijd niet meer zo actief ben, heb namelijk echt een schijtrooster gekregen, iedere dag om 6 uur opstaan en ben nooit eerder thuis dan half 6, de opdrachten & stagedagen stapelen zich ook op, dus ik probeer zo actief mogelijk te blijven ! Het spijt me. ||


    [NEEHEEE, nu is Bente dom >.< Er is gewoon geen leven]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    | A little time-jump-thing |

    Jezebel Odys Fray
    Als je zoals ik een vampierleven leefde - was tijd niets. Enkele maanden waren voor mijn doen dan ook veel te snel om. Het huis raakte ingericht en echt 'thuis' en zelfs Claire veranderde zichtbaar. Zo droeg ze haar schattige, bruine lokken nu niet langer wild en los - maar in twee symmetrische vlechten en deelde ze haar tijd in op school. Hoewel de kleuterschool geen invloed had op Claire, leek Quil het wel zichtbaar te merken. Minder tijd met Claire zou er bij horen nu ze ouder werd en school, huiswerk en vrienden zou krijgen. Ik voelde ergens medelijden jegens de jongen. Nu, echter, was ik alleen. Ik zat, tegen de angst van Embry in, op mijn vertrouwde plek op het dak en keek uit over het bekende bos. Mijn vingers streken zacht over mijn enorme buik. Zonder vampierkracht zou ik niet eens meer op kunnen staan, had ik zo'n vermoeden. Naast een nóg blekere teint en een gruwelijk horror-uiterlijk leek er vanbinnen niet veel mis. Misschien wat gebroken, verkeerd gegroeide botten of een scheur hier en daar - erger zou het altijd nog kunnen.
    Ithuriël had beloofd om terug te komen na Raphaëls geboorte. In de eerste plaats om zijn neefje te bezoeken, maar daarnaast ook om mijn lichaam op te lappen.

    [ bericht aangepast op 2 nov 2012 - 20:55 ]


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Embry Call
    Met een korte aanloop spring ik soepel en vluchtig van Quil's veranda af - een maand geleden heeft ook hij zijn eigen huisje gekocht en het samen met mij opgeknapt, zijn plannen waar later de slaapkamer van hem en Claire zou komen waren hartverwarmend en ik was er iedere dag met groot plezier naartoe gegaan. Jezebel had me niet tegen gehouden, was soms zelf meegegaan om met Claire te kletsen zodat Quil en ik konden klussen in het huis, maar ik had er ook op gelet dat ze zich niet overbelast had en problemen zou kunnen krijgen met Raphaël. Op tijd naar huis, genoeg rusten, genoeg slapen en genoeg drinken. Na de eerste, ontzettend moeizame, maanden was ik er licht aan gewend dat Jezebel op mensenbloed leefde.
    Als ik het huisje van mij en Jezebel uiteindelijk in het zicht krijg begin ik te rennen, het lichaam van Jezebel zit - zoals altijd - op het platte dak, wat me ongelofelijk ongerust maakt door het feit dat ze zou kunnen vallen en er iets met hara en Raphaël zou kunnen gebeuren. 'Jez, kom daar vanaf!' roep ik al vanaf een afstand. Aan de voet van ons huisje, onderaan het trapje van de veranda blijf ik staan en leg mijn hoofd in mijn nek. 'Voor mij?' mompel ik er achteraan - wetend dat ze het zou horen - omdat ik weet dat het onbegonnen werk is om met haar in discussie te gaan. Zij zal wel weten wanneer het tijd is, wanneer de tijd komt dat er trippelende kindervoetjes over het grasveld rennen...

    [ bericht aangepast op 2 nov 2012 - 21:30 ]


    || @Shooter, wil je nog verder met Bella en Renesmee? Heb jij dan een idee voor de tijdsprong? (: ||


    But calm, white calm, was born into a swan.

    Jezebel Odys Fray
    Mijn ogen gleden over Embry, die zoals iedere dag vanuit het huisje van Quil naar het onze rende. Zijn bezorgde gelaat deed me glimlachen. Normaal gesproken was ik opstandig blijven zitten, maar nu liet ik mezelf braaf van het dak glijden. Ik moest bekennen dat mijn balans ietwat wankelde toen ik op ijn voeten in het gras landde - maar verder leek alles.. oké? Ik schonk Embry een glimlach voor ik mijn armen rond zijn schouders drapeerde, met mijn lichaam op mijn tenen rustend gezien mijn gestalte behoorlijk klein leek naast het zijne.
    ‘Ik heb je gemist.’ Glimlachte ik, terwijl ik mijn hoofd iets kantelde. Op Claire passen koste een beetje te veel energie, moest ik toegeven, nu Raphaël bijzonder groot en sterk werd.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Embry Call
    Opgelucht haal ik adem wanneer Jezebel met beide voeten op de grond staat en haar armen rond mijn schouders slaat. 'Ik heb je gemist,' glimlacht ze voorzichtig, waarbij haar hoofd iets schuin hangt en ze op haar tegen moet staan omdat het leek alsof ik weer gegroeid was de afgelopen tijd. 'Ik heb jou nog meer gemist, schoonheid,' fluister ik zacht, terwijl ik haar voorzichtig in mijn armen til en haar zo ons eigen huisje binnen draag.
    In de woonkamer laat ik mezelf voorzichtig in de zachte bank zatten, waarbij ik Jezebel op mijn schoot zet en mijn handen rond haar buik vouw. Direct voel ik kleine trapjes tegen mijn handen aan, waarna ik glimlach en mijn handen weer weghaal om Jezebel's lichaam verder te ontlasten van de bewegingen die Raphaël maakte. 'Ik ben zo blij met jou,' fluister ik dan zacht, waarbij ik mijn blik weer richt op Jezebel en mijn lippen langzaam over die van haar laat glijden.

    || Zeg het maar ! Is er iets wat je Renesmee wil laten doen ? ;D ||


    || Dirtymind.. Nee oké, sorry xd. Wat vind je van een Cullen uitstapje? Dan moeten we Percy ook even waarschuwen. Ze kunnen overal naar toe, naar Seatlle, een museum of zwembad ofzo. Wat jij wilt (: ||


    But calm, white calm, was born into a swan.

    Jezebel Odys Fray
    Er rolt een tevreden zucht over mijn lippen wanneer Embry mijn lippen plagerig bespeeld. Raphaël is inderdaad een druk ventje, en dan moet hij nog geboren worden. Ik weet dat het niet lang meer zal duren - misschien nog wel vandaag. Het is moeilijk vast te stellen en momenteel heeft Embry dan ook mijn onverdeelde aandacht. ‘Hoe gaat het met Quil? En Claire? Ze heeft veel nieuwe vrienden gemaakt. Het is grappig om haar te zien opgroeien.’ Grinnik ik schaapachtig. ‘Ik hoop dat Quil alles overleefd. Ik bedoel, opstandige tienermeisjes zijn niet bepaald geweldig. Met hun celebrity-crushes en de emotionele periodes. Ik heb al medelijden met die arme Quil.’ Grinnikte ik hoofdschuddend. ‘Wat ben ik blij dat Raphaël een jongetje is. Jongens zijn ten minste duidelijk.’ Plaag ik Embry glimlachend terwijl ik in zijn buik prik. ‘Voetbal, wolven en ladingen vriendinnetjes kan ik best aan.’ Antwoord ik opgetogen terwijl ik een losse pluk achter mijn oor strijk. ‘Misschien moeten we een hek laten bouwen.’ Grinnik ik vervolgens op serieuze toon.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Embry Call
    Grinnikend luister ik naar Jezebel, die een vragenvuur op me afvuurt en vervolgens met grote ogen naar me zit te kijken en wacht op mijn antwoorden.
    'Quil is oke, hij heeft het er moeilijk mee dat Claire nu een beetje haar eigen weg gaat, maar diep in zijn hart weet hij wel dat het goed zal komen, dat weet iedereen hier in het reservaat, ze horen gewoon bij elkaar. En jongens zijn ook niet bepaald makkelijk, bereid je voor op woedeuitbarstingen en opstandige buien, nachtelijke uitstapjes zonder het aan te geven en gevechten, dat hek ik nog niet zo'n slecht idee, misschien ook een ketting waar we hem aan kunnen leggen?' zeg ik lachend bij het idee dat ik later moet dealen met de problemen die ik ook zelf heb gehad.
    'Maar wij samen redden het wel,' fluister ik er dan zachtjes en laat opnieuw mijn handen over haar buik glijden. Mijn ogen schitteren van trots als ik weer naar Jezebels gezicht kijk en een grote glimlach split bijna mijn gezicht in tweeën. Opnieuw trek ik Jezebel dicht tegen me aan, 'ik hou zoveel van jou,' fluister ik zacht. 'Weet je, ik droomde vannacht, over jou, en over mij. Ik droomde dat we waren ingeprent,' fluister ik dan bijna onhoorbaar in het kuiltje van haar nek. 'En weet je wat het grappige was? Er was totaal niets ander dan op dit moment...'

    || Haha ik vind het allemaal goed voor de Cullens ! Ik denk alleen niet dat ik vandaag nog veel meer ga posten omdat ik freaaaaaking moe ben en morgen weer heel de dag moet werken ! ;c ||


    Jezebel Odys Fray
    ‘Claire heeft een beetje ruimte nodig, om de vrijheid te erkennen en vervolgens te beseffen dat Quil de beste keuze is.’ Beaam ik met een weke glimlach, terwijl ik uit gewoonte plukjes, chocoladebruin haar voor Embry's ogen wegstrijk.
    Zwijgend luister ik naar zijn woorden, waarna mijn mondhoeken omkrullen tot een scheve glimlach. ‘Houden van kent geen definitie. Inprenten of niet: ik hou van je. Ondanks onze onnatuurlijke vijandigheids-trekjes. Zoals snurken en gevoelig gehoor.’ Plaag ik hem grijnzend, terwijl ik tegen zijn neus tik.
    ‘Het is maar goed dat ik van je hou. Ieder ander zou je op de grond hebben gelegd.’ Ik steek mijn tong naar hem uit, waarna ik mijn lippen op elkaar pers en mijn wenkbrauwen frons.
    Raphaël is een moment lang stil, voor ik voel hoe mijn ribben onaangenaam kraken. Uit automatisme leg ik mijn handen peilend op mijn buik.
    ‘Hij.. komt.’ Fluister ik verward, gezien ik niet had verwacht dat het zo.. onverwachts zou zijn.

    [ bericht aangepast op 2 nov 2012 - 22:38 ]


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    || Is goed hoor! Ik waarschuw Percy zo wel even. ||

    Renesmee Carlie Cullen

    Een beetje te enthousiast dronk ik mijn glas sinaasappelsap op waardoor ik proestend en half lachend, door het geluid mijn beker neerzette. Ongeveer een week heb ik hiernaar uit gekeken, we gingen met de hele familie naar Seattle. Aangezien we niet echt heel vaak dingen met z'n allen deden was ik erg hyper, wat niet echt normaal voor mijn doen was. Opa had nog een museum waar een nieuwe expositie was, Alice wilde de nieuwe collecties bekijken en ik wilde gewoon graag naar het pretpark wat er vlak naast gebouwd was een tijdje geleden. We verbleven er dan ook een nachtje, aangezien er zoveel te doen was. Tante Rosalie en Alice hadden een knalroze koffer ingepakt, het was dan niet mijn lievelingskleur maar het kon ermee door. Wel vond ik het echt niet leuk dat ik Jake voor twee dagen moest missen. Nadat ik mijn boterhammen ophad en voorzichtig de laatste slok uit mijn beker had genomen stond ik op, waardoor mijn kruk hevig schudde. "Kunnen we nu gaan?" vraag ik op een ongeduldige toon terwijl ik papa en mama smekend aankijk.


    But calm, white calm, was born into a swan.

    [Ik ga heel even deze scene afmaken waar ik nu middenin zit van mijn verhaal en dan zal ik even kijken wat ik kan zeggen (:]


    "Some day you will be old enough to start reading fairy tales again.” - C.S. Lewis

    PercyWood schreef:
    [Ik ga heel even deze scene afmaken waar ik nu middenin zit van mijn verhaal en dan zal ik even kijken wat ik kan zeggen (:]


    || Super, succes met de scène (: ||


    But calm, white calm, was born into a swan.

    || De scene is af... Zo ongeveer x'D ||
    Carlisle Cullen
    Ik sloot de deur van mijn kantoor achter me en rende naar beneden. "Ik denk dat we allemaal wel klaar zijn om te gaan, niet waar? Het is niet zo dat we echt veel nuttigs te doen hebben 's nachts," grapte ik.
    Renesmee keek me dankbaar aan en ik knipoogde naar haar. "Iedereen de auto's in, schiet op! We hebben niet alle tijd van de wereld... Oh wacht..." Ik grijnsde en pakte mijn autosleutels uit een laatje vandaan. "Wie willen er allemaal met mij mee rijden? We gaan eerst wel naar het hotel om in te checken."

    || Ik ga zo trouwens wel slapen, want ik moet er vroeg uit. Als jullie willen, mogen jullie Carlisle gewoon besturen hoor. Alleen niet al te grote dingen doen zoals hem een moord laten plegen :3 ||


    "Some day you will be old enough to start reading fairy tales again.” - C.S. Lewis