{RPG} The Magic Hunters ~ 1 - Speeltopics

Paddo schreef:

Jaren lang leefde magie en mens samen, de mens leerde van verschillende bronnen hoe ze magisch konden worden.
Jaren lang ging het goed tussen mens die het normale leven hadden verkozen en de mens die voor magie hadden gekozen,
TOT er op een dag een ongeluk gebeurde met de bron der magie.
De bron explodeerde en de mens die een was met magie kregen de schuld.
Jagers stonden op en brachten een belofte naar de mens uit om de mens die een is met de magie op te jagen en uit te roeien.
Jaren gingen voorbij en nog maar een paar mensen die een waren met de magie leefde nog.
Ze wisten dat hun broeders waren uitgeroeid en hun magie was opgezogen door de "Machine"
Nu, in het jaar 1756, proberen de mens die een is met de magie nog steeds te overleven en uit de handen van de jagers te blijven.

Wereld:

De omgeving is meer en deels bos, bewoond door de mens die eens is met de magie.

De stad, vervallen en oud, maar flink bewoond door de mens. De mens probeert de stad weer leven in te blazen en opnieuw op te bouwen.

Regels!!!
~ 2 Personages max!
~ 16+ toegestaan
~ Schelden toegestaan alleen in RPG, niet in OOC!!
~ Afwezig langer dan 3 dagen? Mag je vermoord worden/gevangen genomen worden!!
~ Blijf netjes en aardig tegen elkaar!!
~ Vragen? VRAAG ZE DAN!!!
~ Iets overleggen met iemand? STUUR ZE EEN PM!!!!

Personages:

Naam:
Jager/Magier:
Level Kracht/Magie: (Word aangevraagd bij mij!!)
Leeftijd:
Wapen/Magie:
Karakter:
Pic:
Extra:


Jagers:
Mijn broeders, wij zijn verraden door hun, de vieze mens der magie! Zij denken dat hun magie beter is, dat ze voor ons kunnen ontsnappen!!
Maar wij zullen zegen vieren! Wij zullen ze allemaal te grazen nemen en deze wereld reden met hun kracht! Wij zullen de "Machine" gebruiken en hun krachten wegnemen!
Wij zien de toekomst, wij zien hoe de wereld weer tot leven komt, wij zien hoe de wereld voor altijd weer van ons zal worden, de mens, de gene die deze wereld opgebouwd heeft!
Onze woede zal over hun heen gaan en wij zullen ze laten voelen wat ze hebben gedaan met deze wereld! Hun magie was een vloek, een ziekte, een ziekte die deze wereld heeft vernietigd!!!
High ~ Kaitlin Mary Linnet ~ Leader
High ~ Jade Maysilee Ruby
Medium ~ Bredyn Nuallan Wood
Medium ~ Derek Tersan
~ Gereserveerd
Medium ~ Farrell Clarkson
~
~
~

Magiers:
Jaren lang verbergen wij ons, onze broeders waren zwak, waren te sloom. Ze waren niet goed genoeg. De jagers zitten ons op de hielen, ze willen onze krachten, ze willen het gebruiken om de wereld weer "Beter" te maken, maar dat kan niet. De mens heeft zelf het ongeluk veroorzaakt, niet wij.
Maar wat weet de mens, wat weten zij van magie, wat weten zij van onze kracht.
Mijn broeders, luister en huiver, wij zijn de laatste van onze soort, wij moeten de magie in leven houden, maar krijgen de jagers onze kracht, dan is de wereld voor goed verloren.
High ~ Maya Tersan ~ Leader
Medium ~ Isabella Revears
Medium ~ Cosette Cheryss Shadow
Medium ~ Carmen June Maer
Weak ~ Lily Maron
Weak ~ Pandora 'Pan' Karamakov

Topic 2

Reserveren?! Kan!! Na 2 dagen word die weggehaald als het nog niet ingevuld is!!!

Creators: Paddo & Stuttgart

[ bericht aangepast op 24 dec 2012 - 23:00 ]

Carmen June Maer
Ze mompelt een bedank waardoor ik glimlach naar haar en naar achteren schuifel. Ik luister half mee aangezien ik niet weet wat ik moet doen. Als Maya er achter komt dat ik Derek gehealt heb ben ik de pineut laat ik het zo zeggen. 'Maya is geen van ons.' Zegt ze dan kort. Kaitlin dacht ik. Ik kijk op daardoor. Dat was een leugen. We waren altijd mens geweest alleen wat anders, maar dat maakt ons niet geen van hen. We zijn nog steeds menselijk. Hebben dezelfde organen. Hetzelfde DNA. We zijn allemaal samen in deze wereld. Net als Kaitlins wolfshond. One of a kind, maar dat betekent niet dat hij er niet bij hoord. 'Kaitlin.' Zeg ik dan zacht. 'Ik weet dat vele het niet weten, maar we zijn allemaal nog steeds menselijk. Dezelfde bouw organen en DNA. Alleen sommige zijn geïnfecteerd, maar we zijn niet meteen niet een van jullie. Net als jou Wolfshond. Het is een One of a kind, maar dat betekend niet dat hij er niet bijhoort.' zeg ik serieus, maar met een zachte en fijne stem. 'Dat sommige nu er anders over denken betekent het niet meteen dat het zo is. We zijn nog steeds allemaal hetzelfde. Al lijkt het soms niet zo. Ik probeer dat jullie al zo lang te zeggen, maar de enige keer dat ik een jager ben tegengekomen is met Derek en een keer hiervoor waardoor ik rende ne mezelf beschermde. Waarom zouden we elkaar eigenlijk bevechten. Jij vecht toch ook niet tegen Jade?' Vraag ik haar. Ik klonk zo filosofisch maar ik wist dat ik gelijk had.

I'm finally back, Finally after a Year break

Kaitlin Mary Linnet

Ik richtte mijn aandacht naar de Magiër, die zich ook begon te moeien. Ze had wel een punt, dat kon ik niet ontkennen.
"Ze lijken gedééltelijk op ons, maar er is toch nog iets anders in ze. Snap dàt dan. Ze zijn niet helemaal zoals ons. Er is een ongelijkheid. Er is hier maar plaats voor een soort mens. Als ze gewoon hun magie afgeven zijn ze hier meer dan welkom."
Ik zuchtte, dit was een discussie die niemand kon winnen en die nutteloos was, dus besloot ik er niet meer op te reageren. Zolang Derek maar niet dacht dat ik zijn zus daarom zou sparen. Maya wilde een gevecht, Maya kreeg een gevecht.

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Carmen June Maer
"Ze lijken gedééltelijk op ons, maar er is toch nog iets anders in ze. Snap dàt dan. Ze zijn niet helemaal zoals ons. Er is een ongelijkheid. Er is hier maar plaats voor een soort mens. Als ze gewoon hun magie afgeven zijn ze hier meer dan welkom." Zegt ze dan. Ik kijk haar aan. Hoe durfde ze. Zonder magie was Derek dood geweest. 'Hoe wil je zonder magie bepaalde mensen beter maken. Derek was dood geweest zonder magie aangezien zij. Botten zijn longen doorboord zouden kunnen hebben. Omdat wij met magie leven betekent het niet meteen dat we slecht zijn. Sommige zijn niet altijd even aardig, maar het is om te overleven. Ik vermeid jullie gewoon. Ik zorg voor het bos aangezien het anders zou sterven. Deze wereld nog mensen kunnen niet zonder magie. Dat zou het einde van de wereld kunnen betekenen.

I'm finally back, Finally after a Year break

Kaitlin Mary Linnet

Ik leek rustiger dan ik er vanbuiten uitzag. Mijn geduld was op. Ik bukte me om mijn speer op te rapen en ging voor Derek staan.
Ik keek het meisje recht in haar ogen. "Ga weg," gromde ik. "Dit is ons terrein, hier kan niemand je beschermen."
Ik stak mijn speerpunt naar haar uit. "Ga weg," herhaalde ik langzaam.
Daarna draaide ik me om naar Derek. "Jij gaat nooit meer het bos in zonder mijn toestemming, begrepen?" snauwde ik.

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Derek Tersan

Ik zucht even,
Waarom moest ik mijzelf nauw weer melde elke keer als ik het bos in wilde,
'Kaitlin...' ik zucht weer even,
Ik probeerde alle moed bij elkaar te zoeken die ik had,
'Kaitlin, het kan mij niks schelen of jij wilt dat ik mij meld of niet, ik wil gewoon dat ik mijn zusje terug krijg meer niet' ik kijk dr aan,
Ik wist dat ik na een tijdje op dr zenuwen zou werken en dat dr geduld op zou raken,
Maar ik zou niet willen dat mijn zusje iets overkwam, niet nu ik dr net gevonden had.
'Ik heb jaren naar dr gezocht, en als jij werkelijk denkt dat ik mij telkens ga melden om toestemming te krijgen dan heb jij het mis. Ik heb dr net gevonden en ik laat er niks meer tussen komen! Ik laat haar niks overkomen nu ik dr net gevonden heb! Dus zelfs het sterkste en machtigste wezen zou mij niet meer tegen kunnen houden!'
De toon in mijn stem was vast beraden, en dat was ik zelf ook.

Isabella Revears

Ik knik rustig en loop vlug achter Maya aan. 'Die jongen heb ik hier vaker gezien Maya, en hij heeft het telkens over jou.' Ik kijk even over mijn schouder naar de plek waar Maya en die jongen net nog hadden gevochten. 'Weet je eigenlijk wel iets over je ouders of je verdere familie?' vraag ik zacht en kijk haar even aan. Ik strijk een pluk haar achter mijn oor en werp een blik op de lucht.

~

Maya Tersan

Ik stop even waarna ik mijzelf omdraai richting Isabella,
Ik glimlach 'Ja ik weet meerdere dingen over mijn familie, en ik weet dat ik een broer heb' ik zucht even.
'Maar hij is nog niet klaar voor de waarheid Isabella, dat zijn geen van alle jagers' ik doe de capuchon even af waarna ik door mijn haren ga,
'Het enigste wat ik tot nu toe als missie heb is jullie beschermen, meer niet' ik glimlach en loop dan door naar het meer.
'Maar daarom heb ik je niet gevraagd mee te lopen, het enigste waarom ik je vroeg om mee te lopen was om even te praten' ik glimlach.
Ik stop bij het meer waarna ik er naar kijk,
'De mens maakt de wereld deels stuk, net zoals wij ons steentje bij dragen. Maar wat ze niet weten is dat wij magiers de wereld ook in balans proberen te houden, als de mens dat nog niet door heeft dan zal de jacht altijd door gaan' ik raak het water even aan waarna kringen ontstaan.
'Wij zijn allemaal een, maar onder tussen is ieder verschillend. De mens ziet dat en probeert de verschillen te vernietigen, waardoor ze de balans op deze wereld laten verslechteren' ik zucht even,
'Maar dat had je vast al door toen de bron der magie zichzelf vernietigde' ik glimlach even en kijk dr aan.

Carmen June Maer
Ze pakt haar speer en steekt hem uit naar mij. 'Ga weg.' Sist ze waardoor ik haar met opgetrokken wenkbrauw aankijk. 'Dit is ons terein niemand kan je hier beschermen.' Zegt ze tegen mijn. Ik lik langs mijn lippen en teleporteer naar de keuken van het huis pak een bord en een glazen vaas die ik erover zet. Ik loop terug naar binnen en zie Kaitlin zich nu met de rug naar me toestaan terwijl ik nu zacht fluister en een felle flits is te zin. Er ontstaat een lichtbolletje. Ht geneest. Ik kuch even. 'Voor ik ga Kaitlin geef ik jullie eerst wat voor de veiligheid van nu Derek en misschien later een ander.' Zeg ik vriendelijk.

I'm finally back, Finally after a Year break

Isabella Revears

Ik ga zitten en laat me rustig op mijn rug zakken. Met mijn handen onder mijn hoofd kijk ik naar de helder blauwe lucht. 'Denk je echt dat hij je broer is?'. Ik knijp mijn ogen tot spleetjes tegen het zonlicht en kijk naar Maya. 'Misschien zou je eens met hem moeten praten op veilig terrein en dan horen wat hij heeft te zeggen' zeg ik zacht en ga weer zitten. 'Hij was best gevaarlijk bezig met Carmen en misschien zouden we zelf op den duur kunnen samenwerken om deze wereld te redden.' 'Zij kunnen ons misschien helpen de wereld in balans de houden.'

~

Maya Tersan

Ik glimlach even en kijk naar de lucht,
'De jagers zijn allemaal bijna het zelfde Isabella, zelfs hij zal zoals hun zijn' ik zucht even,
'En misschien is het wel mijn broer, dat weet ik niet, ik weet alleen dat mijn moeder een jager was en dat ik een broer had' ik kijk dr aan en glimlach.
'Maar ik kan mijn bescherming over de magiers niet laten zakken, ook al als iemand beweert dat hij mijn broer is, ook al willen de jagers werkelijk samen werken om de wereld weer normaal te krijgen' ik kijk even naar het water,
'Alleen de gene die werkelijk op zijn hoede is zal deze oorlog kunnen overleven en het einde ervan kunnen toe zien' ik glimlach.
Ik loop richting het water waarna ik een straaltje in mijn hand laat lopen,
'Net zoals het water elke kant op kan en elk gevaar overwint, zo moeten wij ook bewegen, overal tussen door kruipen en proberen te overleven' ik glimlach even waarna ik het water uit mijn hand laat vallen.

[ bericht aangepast op 26 nov 2012 - 14:14 ]

Isabella Revears

'Je hebt gelijk' glimlach ik en kijk naar haar. Vanaf het moment dat Maya ken heb ik haar altijd bewonderd. Nooit overhaaste beslissingen nemen of zich zomaar op iets storten. 'Laten we weer naar de rest gaan' zeg ik en kijk naar de lucht die langzaam donkerder begint te worden. Misschien willen de jagers ons alleen laten geloven dat ze willen samenwerken en intussen ons afmaken en zo over de wereld gaan heersen.

~

Maya Tersan

Ik glimlach even,
'Ga jij maar alvast, ik moet nog even iets checken' ik glimlach even waarna ik richting de stad loop.
Als ik vlak bij de poort ben glimlach ik,
"Serkul Desakin Meruska" de worden komen fluisterend mijn mond uit,
Als mijn gedaante veranderd en een wapen in mijn hand verschijnt glimlach ik,
Ik loop richting de poort waarna ik de bewakers begroet,
'Ik kom hier overnachten, mijn dorp is een dag lopen als ik terug wil gaan' ik glimlach vriendelijk waarna de poort open gaat,
Ik loop rustig naar binnen en volg de geur van de magier, Carmen!
Ik kijk op als ik bij een huisje kom, Carmen was hier binnen, ik herkende de geur van de magie.
Ik ga ergens tegen een muurtje aan staan "Makurinda" de worden komen weer fluisterend uit mijn mond waarna mijn ogen ietsjes veranderen,
De spreuk om door dingen heen te kijken, ik grijns even, ik zag vier gedaantes, Carmen was er een van,
Derek, Kaitlin en Jade, ik grijns even, ik deed mijn onderzoek altijd in de stad, dat was het makkelijkst,
Ik kende elke jager en elk persoon wat hier woonde,
En doordat het de enigste stad nog was, kon ik het makkelijkst aan informatie komen.

HurtedHeart schreef:
Carmen June Maer
Ze pakt haar speer en steekt hem uit naar mij. 'Ga weg.' Sist ze waardoor ik haar met opgetrokken wenkbrauw aankijk. 'Dit is ons terein niemand kan je hier beschermen.' Zegt ze tegen mijn. Ik lik langs mijn lippen en teleporteer naar de keuken van het huis pak een bord en een glazen vaas die ik erover zet. Ik loop terug naar binnen en zie Kaitlin zich nu met de rug naar me toestaan terwijl ik nu zacht fluister en een felle flits is te zin. Er ontstaat een lichtbolletje. Ht geneest. Ik kuch even. 'Voor ik ga Kaitlin geef ik jullie eerst wat voor de veiligheid van nu Derek en misschien later een ander.' Zeg ik vriendelijk.

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Morrowind schreef:
(...)

[Ik snap het niet, wat het je precies gedaan?]

I'm finally back, Finally after a Year break

HurtedHeart schreef:
(...)
[Carmen heeft een lichtbol gecreërd die als je een wond hebt en je de vaas van de lichtbol haalt je wond geneest. Dus als Dereks wonden verslechteren die bol het weer kan fixen. Een zelfde soort van lichtbol die Maya gebruikte bij Kaitlin toen ze verbrand was. ]

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov