Ik haat je, ik haat je, ik haat je, ik haat je, ik haat je.
Jesus christ, ik moet het zo vaak herhalen van mezelf, want anders weet ik gewoonweg dat je door mijn gedachten blijft malen. Niet iets wat ik wil, zeker niet hoe je bent geworden. Je bent gewoon een klootzak, klaar, punt uit. Eigenlijk zou ik ook nog hopen dat je dit krijgt te lezen, maar volgens mij weet je niet eens het bestaan van Q af lolol, dus dat houd ook op. Misschien gelukkig maar ook.
Het punt is dat je alleen maar aan jezelf denkt, nee, dat niet eens. Volgens mij weet je niet eens hoeveel je voor mij betekend en wanneer je het wel weet, terwijl je zo al tegen mij doet, heb ik er niet eens de woorden voor hoeveel ik je haat. Dit is zo ergerlijk, want het is niet eens echt haat, anders had ik me vast allang over je heen gezet. Ergens mis ik je zo erg dat ik dit nu allemaal hier neer schrijf, maar mooi niet dat je dit dan nog mag lezen
Meestal bouw ik muren om me heen, maar jij zag er doorheen op de één of andere manier. Je brak ze en daardoor was mijn "echte-ik" te zien. Fijn dat je - je nu botweg als een verdomde tyfuseikel gedraagt, daar heb ik ook echt voor gevraagd. :].
Elke keer denk ik opnieuw dat het me gaat lukken, maar dan hoor of zie ik je naam en dan is het gelijk terug bij af. Houd daarmee op. Alvast bedankt, want het doet me veel te veel dan überhaupt goed voor me is.
[ bericht aangepast op 13 jan 2013 - 23:44 ]
Quiet the mind, and the soul will speak.