Vandaag tijdens gym waren we gewoon bezig met sporten, maar dat vond onze leraar niet dus moesten we een halfuur nablijven... Tijdens het nablijven was de deur van de meisjeskleedkamer dicht en die van de jongens open. De leraar kwam om de tien minuten ons controleren en verdween dan weer, ik heb geen idee waar naartoe. Terwijl ik daar zat voeldde ik dat er gewoon iets aanwezig was in die kleedkamer van de meisjes, maar dacht dat het verbeelding was dus lette ik er niet op, maar het trok gewoon aan me. Toen het nablijven erop zat gingen we naar de kleedkamer en vlak ervoor verdween dat gevoel van een aanwezige. Ik liep naar mijn spullen en zag mijn tas onder het bankje liggen, mijn kleren op elkaar gegooid en mijn mobiel was duidelijk te zien en hij stond aan. Ik weet zeker dat ik mijn mobiel had verstopt, want ik let daar altijd op. Het was niet alleen bij mij, ook lager er tassen over de grond met kleren. Alsof er iemand opzoek was naar iets van waarde. Ook is er een shirtje kwijt, terwijl we met zijn allen in onze tas hebben gekeken. Het was gewoon weg, foetsie, nergens te bekennen. Ik heb het maar laten zitten, maar nu vraag ik me dus af: Hebben jullie dit ook wel eens? Het gevoel dat er iets gebeurd terwijl je niks hoord of ziet en waar het naderhand nog echt is ook? Of stel ik me gewoon aan?
[ topic verplaatst door een moderator ]
'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'
.
