• Vandaag tijdens gym waren we gewoon bezig met sporten, maar dat vond onze leraar niet dus moesten we een halfuur nablijven... Tijdens het nablijven was de deur van de meisjeskleedkamer dicht en die van de jongens open. De leraar kwam om de tien minuten ons controleren en verdween dan weer, ik heb geen idee waar naartoe. Terwijl ik daar zat voeldde ik dat er gewoon iets aanwezig was in die kleedkamer van de meisjes, maar dacht dat het verbeelding was dus lette ik er niet op, maar het trok gewoon aan me. Toen het nablijven erop zat gingen we naar de kleedkamer en vlak ervoor verdween dat gevoel van een aanwezige. Ik liep naar mijn spullen en zag mijn tas onder het bankje liggen, mijn kleren op elkaar gegooid en mijn mobiel was duidelijk te zien en hij stond aan. Ik weet zeker dat ik mijn mobiel had verstopt, want ik let daar altijd op. Het was niet alleen bij mij, ook lager er tassen over de grond met kleren. Alsof er iemand opzoek was naar iets van waarde. Ook is er een shirtje kwijt, terwijl we met zijn allen in onze tas hebben gekeken. Het was gewoon weg, foetsie, nergens te bekennen. Ik heb het maar laten zitten, maar nu vraag ik me dus af: Hebben jullie dit ook wel eens? Het gevoel dat er iets gebeurd terwijl je niks hoord of ziet en waar het naderhand nog echt is ook? Of stel ik me gewoon aan?

    [ topic verplaatst door een moderator ]


    'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

    Beckett schreef:
    Nope, maar als een persoon soms iets zegt, wist ik 5 seconden ervoor precies dat hij/zij dat ging zeggen. En niet zo van die super-voorspelbare dingen ofzo xd


    'Dear girls: a compliment is actually not an invitation to explain how ugly you think you are' - Lisa Cimorelli

    Wiarda schreef:
    Pfoeh, ik heb een hele waslijst met ervaringen die óf heel toevallig óf paranormaal zijn. Inmiddels kijk ik niet echt meer van ze op.


    Denk je er dan nooit echt bij na van wat het nou zou kunnen zijn?


    'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

    M'n vriendinnen en ik hadden ooit eens geesten opgeroepen (we waren toen 12), en toen we dan eindelijk 'contact' hadden met de geest, vroegen we hem om iets te doen om zijn aanwezigheid te laten zien. Er gebeurde natuurlijk niets, dus ik dacht dat het dikke bullshit was, tot dat ik een paar uur later merkte dat echt ELKE klok in het huis (digitaal, analoog, gsm) stilstond op 12u. Dat was echt spooky.


    Happiness can be found, even in the darkest of times.

    nessje schreef:
    Heeft niemand anders zo een gevoel?


    soms wel , maar bij mij klopt het eigenlijk nooit , dan denk/voel ik bv. dat er iemand is , maar dan is dat niet zo !


    ' So many books, so little time ' ~ Frank Zappa

    Drogo schreef:
    M'n vriendinnen en ik hadden ooit eens geesten opgeroepen (we waren toen 12), en toen we dan eindelijk 'contact' hadden met de geest, vroegen we hem om iets te doen om zijn aanwezigheid te laten zien. Er gebeurde natuurlijk niets, dus ik dacht dat het dikke bullshit was, tot dat ik een paar uur later merkte dat echt ELKE klok in het huis (digitaal, analoog, gsm) stilstond op 12u. Dat was echt spooky.


    ik ging toen ik 11 was ook geesten oproepen met 5 vriendinnen , het was echt heel erg scary , het glas op de tafel ging gewoon heen en weer .
    ik ga het nooit meer doen , echt , omg , we schrokken zo hard !


    ' So many books, so little time ' ~ Frank Zappa

    RStylinson schreef:
    (...)

    ik ging toen ik 11 was ook geesten oproepen met 5 vriendinnen , het was echt heel erg scary , het glas op de tafel ging gewoon heen en weer .
    ik ga het nooit meer doen , echt , omg , we schrokken zo hard !

    Mocht het een troost zijn, jullie deden het zelf. Ongemerkte spanning, spier trillingen (iemand die kloot). Ouija borden zijn dan nog het onbetrouwbaarst van alles.


    If you want it dead: use fire. Is it not dead? Then you haven't used enough fire!

    Ik snap wel wat je bedoeld, gewoon een beetje zo'n onderbuik gevoel dat er iets gaat gebeuren ;o
    meestal negeer ik het en loopt het slecht af -.-
    Maar in al die geestenshitt en alles geloof ik niet, het is gewoon iets wat iedereen wel heeft, een soort stemmetje in je hoofd wat zegt als er iets niet klopt.

    [ bericht aangepast op 26 feb 2013 - 17:33 ]


    Fairy tales are more than true: not because they tell us dragons exist, but because they tell us dragons can

    Oh dat ken ik, heb ik regelmatig. Ook mensen aan voelen komen lopen in een drukke hal, aanwezigheid voelen van mensen op wie ik altijd erg let etc. Dacht dat het normaal was.


    If a writer falls in love with you, you can never die

    Mueslix schreef:
    Ik snap wel wat je bedoeld, gewoon een beetje zo'n onderbuik gevoel dat er iets gaat gebeuren ;o
    meestal negeer ik het en loopt het slecht af -.-
    Maar in al die geestenshitt en alles geloof ik niet, het is gewoon iets wat iedereen wel heeft, een soort stemmetje in je hoofd wat zegt als er iets niet klopt.


    Eindeleijk, ik dacht dat ik de enige was die het niet geloofde...

    [ bericht aangepast op 2 maart 2013 - 18:08 ]


    'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'