Mystic Falls {RPG} {01} - Speeltopics

Hoe beginnen we?
Het is Maandag 08 September 2012. Het is een gewone dag voor de meeste inwoners van Mystic Falls. Behalve voor de familie van Elise Fell. Die dag ervoor is zij omgekomen bij een "dieren aanval". De Counsel is druk bezig met uitvinden wie de dader is van deze gruwelijke moord. Hoe reageer jij hierop als inwoner van Mystic Falls? Of weet je het niet eens? Misschien komt het gewoon over als een naar ongeluk en ga je gewoon verder met je dagelijkse doen van zaken. De meeste van jullie zullen gewoon hun dag beginnen op Mystic Falls High School, als gewone student, leraar, cheerleader of rugbyspeler. Je mag best af en toe een keer spijbelen, maar probeer het wel een beetje realistisch te houden en niet hele weken afwezig te zijn. Het is over vier dagen volle maan en het rooster van de studenten mag je gewoon zelf bedenken, dat is niet zo heel erg belangrijk. Probeer iedereen erbij te betrekken, dat is het leukst en hou de beginpost in de gaten voor nieuwe info! Veel plezier xx

[ bericht aangepast op 3 mei 2013 - 11:01 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Destiney Lily Jones||Human Being
''Die vader van jou zit vol woede zeg. En ik dacht dat ik woede aanvallen kon hebben.'' Zegt Ashton dan,
''Hoe graag wil je eigenlijk niet naar huis?'' vraagt hij me dan. Ik denk na, eigenlijk heel graag.. Maar ook weer wel..
"Heel graag, vanwege mijn vader.. Maar juist weer niet vanwege mijn paard, ik kan geen dag zonder haar" Zeg ik dan zacht.
Nee, haar kan ik niet achterlaten daar! Ik ben de enige die echt voor haar zorgt.. Mijn ouders wilden me best een paard geven. maar dan moest ik de enige zijn die ervoor zou zorgen, tenzij het echt nodig was dat iemand anders haar verzorgde. Dus als ik haar nu een dag niet verzorg, wat ik vreselijk zal vinden te doen, dan zal ze zeker weten verkocht worden.. En ik wil haar echt niet kwijt, ze is mijn alles.
"Eigenlijk wil ik best aangifte doen tegen mijn vader.. Maar ik durf het gewoon niet" Zeg ik zuchtend "Ik ben bang dat niemand het gelooft wat hij doet, en dat hij dan gewoon vrijuit gaat.. En dan weet ik zeker dat ik beter al van een brug kan springen"

Little do you know

{Ow ik had niet gezien dat mijn vorige post zo kort was }

Brady Emanuel Salvator ~ Vampier
Ze knikt op mijn voorstel: 'Eerst een drankje en daarna een eindje gaan lopen is een goed idee,' herhaalt ze instemmend. Ze giechelt even en mijn grijns wordt breder. Ze begint steeds verder weg te raken, wat erg goed uit komt, want nu hoef ik haar niet eens meer te dwingen, maar ze zal gewoon doen wat ik zeg. 'Kom maar met me mee,' ik sta op en duw haar voorzichtig voor me uit, 'ik weet wel een leuke plek waar we naar toe kunnen lopen,' zeg ik op een geheimzinnige toon. Mijn blik is gefocust op de aders in haar nek en ik merk dat mijn hoektanden scherper worden. Ik duw haar wat sneller voor me uit en loop weer richting het steegje waar we elkaar ontmoette een uurtje geleden. Ik ga voor haar staan en kijk haar aan. 'Ik wil niet dat je schreeuwt of beweegt,' commandeer ik haar, 'geniet er maar gewoon van.' Ik grijns, mijn hoektanden zijn scherp, mijn ogen rood en er lopen adertjes onder mijn ogen. De bloeddorst neemt enorm toe. Ik open mijn mond en zet mijn tanden in haar nek, mijn handen vouw ik om haar schouders en zuig het warme rode goedje uit haar lichaam.

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Ashton ''Ash'' Dyon Mikaelson ~Original Vampier
"Eigenlijk wil ik best aangifte doen tegen mijn vader.. Maar ik durf het gewoon niet. Ik ben bang dat niemand het gelooft wat hij doet, en dat hij dan gewoon vrijuit gaat.. En dan weet ik zeker dat ik beter al van een brug kan springen" Zegt ze.
''Ten eerste jij gaat niet van een brug springen. Dan loop je alleen maar weg voor problemen en dan leer je er nooit mee omgaan.'' Begin ik.
''En ik denk wel dat mensen je geloven. Ik denk eerder dat ze hem voor gek verklaren, omdat hij zegt dt zijn vrouw is vermoord door vampiers en/of weerwolven. De meeste mensen geloven niet meer in het bovennatuurlijke.'' En hopelijk blijft dat zo.
''Je hebt ook nog bewijs. Die blauwe plek op je arm bijvoorbeeld, goed ze denken misschien niet meteen dat het van hem komt, maar meestal luisteren ze wel naar heel het verhaal. En als dat niet helpt heb je mij nog, Ashton Dyon Mikaelson, Original Vampier. Misschien kan ik ook een handje helpen.'' Ik weet niet zeker of ze aangifte wilt doen, als ze dat doet heeft ze iemand nodig die voor haar kan zorgen.
''Hoe oud zijn je broers eigenlijk?''

[ bericht aangepast op 30 april 2013 - 19:49 ]

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

[In het volgende topic reageer ik op Isabel. Sorry voor mijn traagheid DDDD:]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Ik maak een samenvatting voor het volgende topic zodat iedereen weer een beetje bij is... kunnen jullie me helpen? Ik heb tot nu toe dit:
Mystic Falls Topic 1
Brady Salvatore{vampier} is na een lange tijd terug gekeerd naar Mystic Falls. Hij is aan het drinken als er een Hybrid bij komt, genaamd Ethan James. Ze veranderden een vrouw in een vampier als afleiding voor de Counsil.
Alexis Forbs{mens}gaat binnenkort een feest organiseren samen met Emma Gilbert{mens}.
Volgende week Halloween feest georganiseerd door Alexis Forbs, Emma Gilbert en
Lucas Booth{Weerwolf} Eerste dag op nieuwe school, Tobias Fell helpt hem door zijn eerste dag komen.
Maia die is gestrand in Mystic Falls, waar ze voor het eerst sinds duizenden jaren haar zus Isabel tegen kwam. Beiden weten ze niet echt wat ze er van moeten vinden en zijn nog een beetje wantrouwend.
Rosemary is al een langere tijd in Mystic Falls en besloot die dag naar de Mystic Grill te gaan, waar ze Daniël ontmoette. Ze raakten aan de praat en spelen nu pool. Als zij wint, krijgt ze zijn naam en neemt hij haar mee uit eten en als hij weet krijgt hij haar naam en nog een drankje.

Als jullie even in een paar regels willen zeggen wat jullie personage gedaan heeft zou dat fijn zijn (: xx
Je kan dit berichtje gewoon achterlaten in het kletstopic

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Avalon Lockwood || Mensch
Ik zie hoe Brady's grijns breder wordt als ik giechel en ik denk dat het komt doordat ik giechel, waardoor ik nog een keer giechel. Brady helpt me dan met opstaan.
'Kom maar met me mee,' hij staat op en duwt mij voorzichtig voor zich uit, 'ik weet wel een leuke plek waar we naar toe kunnen lopen.'
Even kijk ik achterom naar Brady, maar dan struikel ik bijna dus kijk ik weer voor me uit. Even schiet de vraag in mijn hoofd rond waar we heen gaan, maar we gaan een eindje wandelen, dus dat is goed.
We lopen nu wat sneller, of eigenlijk duwt Brady mij wat sneller vooruit, maar ik vind het allemaal prima. Ik zie het steegje dan en het is er nu nog donkerder geworden.
'Ik wil niet dat je schreeuwt of beweegt,' commandeert Brady me als hij voor me staat en ik kijk hem vragend aan, 'geniet er maar gewoon van.'
Dan grijnst hij en voordat ik het door heb, voel ik ineens een pijn in mijn nek en hoe ik word beetgehouden door Brady. Ik maak zachte geluiden omdat Brady me verteld heeft dat ik niet moest gaan schreeuwen, maar ik beweeg wel. Een soort gespartel en mijn nek doet meer pijn. Ik voel me raar en zwakker worden.

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Emma Abigail Gilbert
Een akelige stilte hing om ons heen, de spanning was letterlijk te proeven. Ik haalde mijn hand nerveus door mijn bruine haren. Te veel informatie op één dag. Ik bond mijn haren bijeen in een staart omdat de loshangende haren me irriteerde en nog nerveuzer maakten. Daarna stak ik mijn handen diep in de broekzakken van mijn jeans, puur omdat ik niet goed wist waar ik mijn handen moest laten. Ik hoopte dat het goed met Ethan ging, ondanks dat hij een vampier was bekommerde ik me om hem. Het bleef een vreemde wereld.
''Het is beter als we niet naar school gaan,'' verbrak Lauren de stilte, wat me opgelucht deed opkijken van de groenachtige ondergrond waar we op liepen. ''Ik zal jullie dan alles vertellen, als jullie mee komen naar mijn huis. Ik vind dat jullie een uitleg verdienen, het maakt me niet uit wat Lucy daarvan vindt.'' Vertelde Lauren. Bemoedigend knikte ik en krulde mijn mondhoeken omhoog tot ze zich tot een glimlach vormden. "Bedankt," mompelde ik terwijl ik richting Lauren liep en mijn handen om haar nek krulden. Ik was zo blij dat ze eerlijk tegen me was.
''Nadat we Tobias hebben gevonden natuurlijk,'' zei Lauren daarna vlug. ''Alleen als jullie het willen hoor.''
Ik liet haar weer los en beet op de binnenkant van mijn onderlip terwijl ik voorwaarts liep, niet echt wetend waar ik nou precies heen liep. Moesten we het Tobias vertellen? Over de bovennatuurlijke wezens die zijn tante vermoord hadden? Ik vond dat hij eerlijkheid verdiende.
Gale stopte plots met lopen en plofte neer op een boomstronk, opkijkend naar Lauren. Verontwaardigd kwam ook ik opnieuw tot stilstand en draaide me om, mijn wenkbrauwen lichtjes gerezen.
"Uitleggen?" vroeg hij. "Ja, jij hebt behoorlijk wat uit te leggen." Hij haalde zijn handen door zijn haar en liet een geïrriteerde zucht over zijn lippen rollen.
Een stilte weerklonk, iedereen was diep in gedachten verzonken en zoekend naar de juiste woorden. De ogen van Gale gleden nu mijn kant op.
''Wat bedoelde je met "jouw soort?'' vroeg hij, waardoor mijn ogen verschrikt richting Lauren gleden. ''Wat voor "soort" is Lucy?'' ik richtte me weer tot Gale: "Dat is een lang verhaal Gale. Lauren wilt het ons zo dadelijk uitleggen als je even geduldig bent. Ik snap dat het moeilijk is.. Maar nu is Tobias vinden het belangrijkste." Zijn ogen laten de mijne tot mijn opluchting los - hij keek weer naar Lauren. Ik schopte tegen een verdwaald steentje.
''En waar is die andere gast van de begraafplaats eigenlijk?'' vervolgde hij, dit begon steeds meer op een ondervraging te lijken. Ik liet een zachte zucht over mijn lippen rollen en haalde mijn schouders onverschillig op, dat leek me nu wel het minst belangrijk. "Geen idee."

To love is to destroy.

Lauren Gaia Daphne Middleton

Emma reageerde gelukkig erg normaal door haar armen om me heen te slaan. 'Bedankt,' zei ze erna.
Gale reageerde heel anders. Na weer een stukje lopen ging hij met een geïrriteerde zucht zitten. 'Ja, jij hebt behoorlijk wat uit te leggen,' zei hij. Gale mag mij denk ik echt niet. Voordat ik kon antwoorden, richtte hij zich op Emma. 'Wat bedoelde je met "jouw" soort? Wat voor "soort" is Lucy?'
Heel even weet ik weer niet of ik nu moest antwoorden, ik zou het toch uitleggen? Dan moet hij maar een beetje geduld hebben. 'Dat is een lang verhaal Gale. Lauren wilt het ons zo dadelijk uitleggen als je even geduldig bent. Ik snap dat het moeilijk is.. Maar nu is Tobias vinden het belangrijkste,' antwoordt Emma voor me.
Nadat Emma antwoord heeft gegeven stelt hij weer een vraag. 'En wie was die andere gast van de begraafplaats eigenlijk?' 'Geen idee,' antwoordt Emma, haar schouders ophalend. 'Bedoel je Cayden? Laten we nou eerst Tobias zoeken. We weten niet waar hij is, er kan van alles aan de hand zijn,' zeg ik.

It just takes one negative comment to kill a dream

Brady Emanuel Salvator ~ Vampier
Ik voel hoe ze zwakker wordt en uiteindelijk laat ik haar los, ze is niet dood, daar heb ik voor gezorgd. Ik til haar op, breng haar naar haar huis - het was niet zo moeilijk om in haar gedachten te kruipen en haar adres te weten te komen - en leg haar op haar bed. Ik zorg dat ze vergeten is dat ze mij ooit ontmoet is en wat er gebeurt is. Ik dwing haar om zich te herinneren dat ze 's ochtends wakker is geworden met enorm veel hoofdpijn en dat ze maar is blijven liggen in bed totdat ze zich beter zou voelen, uiteindelijk is ze in slaap gevallen. De wond in haar nek is een wond van een "kastje" waar ze per ongeluk heel hard tegen aan liep. Ik leg haar deken over haar heen loop haar kamer uit en verlaat zachtjes het huis. Zodra ik weer buiten in de zon loop gaat een goed gevoel door me heen, ik ben verzadigd en ik heb geen sporen van mezelf achtergelaten. De Counsil zal niks vermoeden en als ze dat wel doen zullen ze mij niet als dader zien, want Ethan en ik hebben een afleiding gemaakt. Dat is het beste aan nieuwe vampiers: ze kunnen niet goed omgaan met hun bloeddorst en zullen enorm veel moeite hebben met hun sporen wissen. Ik ben helemaal veilig.

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Avalon Lockwood || Mensch
Na een hele tijd word ik wakker en krampachtig knipper ik met mijn ogen. Fel zonlicht schijnt door mijn raam heen en het is bloedverziekendheet in mijn kamer. Ik heb nog steeds hoofdpijn en wrijf dan over mijn voorhoofd. Het is goed dat ik ben thuisgebleven vandaag. Met een beetje moeite sta ik op en loop naar het raam. Ik trek het gordijn dicht en als ik terug loop naar mijn bed, zie ik de wond in mijn nek. Het zijn twee punten en ik ben heel erg lelijk gevallen op dat kastje. Nog een beetje slap voelend, loop ik door naar beneden en pak wat te drinken voor mezelf.
"Ben je thuis, schat?" hoor ik dan ineens mijn moeder vragen en ik kijk vermoeid om en knik.
"Ja, ik ben thuis gebleven en weer gaan slapen omdat ik enorme hoofdpijn had en heb."
Ze kijkt me even medelevend wanen knikt dan. "Oke liefje, pas goed op jezelf, ik moet weer gaan."
Met een zucht knik ik en loop dan weer naar boven. Ik kruip terug in mijn bed en negeer de berichtjes die ik hoor binnenkomen op mijn telefoon.

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Destiney Lily Jones||Human Being
''..-En als dat niet helpt heb je mij nog, Ashton Dyon Mikaelson, Original Vampier. Misschien kan ik ook een handje helpen.'' Zegt hij, ik vind hem echt aardig..
Ik ben blij dat ik hem een vriend kan noemen, "Ik ga nooit van een brug springen, ik kan en wil mezelf geen pijn doen.." Begin ik zacht " en die blauwe plek is niet de enige.." Vervolg ik nog zachter. Nee, het waren zeker de enige niet.. Ik heb er genoeg, te veel om te tellen denk ik. Ook heb ik zat littekens die me altijd zullen bij blijven.
"Hoe oud zijn je broers eigenlijk?" Vraagt Ashton me,
"Mijn oudste broer is zevenentwintig, en mijn jongste broer is zeventien, mijn andere broer zit er tussen in, hij is twintig" Zeg ik schouderophalend.
"Hoezo?" Vraag ik achteraf nog. Waarom zou hij eigenlijk willen weten hoe oud ze zijn? Ik weet zeker dat, als ik zeg dat ik net zo'n leven als hem zou willen, hij me niet zal begrijpen.. Dus ik hou me stil. Het lijkt me gewoon fijn om nooit dood te gaan, ik ben namenlijk bang om dood te gaan, en vooraltij jong zijn.. Dat was, en is, altijd mijn grootste wens geweest. Vooraltijd jong zijn. Toen ik nog klein was hoopte ik altijd dat een sprookjes prins me mee zou nemen naar het land waar je nooit op zal groeien, het land waar de tijd stil staat. Maar die tijd is geweest, ik geloof al lang niet meer in sprookjes. Sprookjes en 'en ze leefden nog lang en gelukkig' bestaan gewoon niet. Prinsen bestaan niet, liefde bestaat niet meer voor mij.. Nee, liefde is uit mijn hoofd en hart verbannen.. Ooit was ik verliefd, maar dat brak mijn hart zo erg.. Ik wil dat nóoit meer meemaken.. Nooit meer. Daniël, mijn broer, zegt altijd dat de ware ooit wel langs komt. Maar ik wil niet gaan zitten wachten op zo'n gozer die denkt de ware te zijn.. Nee, Destiney Lily Jones word nóoit meer verliefd.

Little do you know

Ashton ''Ash'' Dyon Mikaelson ~Original Vampier
"Mijn oudste broer is zevenentwintig, en mijn jongste broer is zeventien, mijn andere broer zit er tussen in, hij is twintig" Zegt ze schouderophalend.
"Hoezo?" Vraagt ze.
''Als je,maar alleen als je dat zelf wil je vader aanklaagt en ze geven jou gelijk heb je een volwassene nodig die voor jou kan zorgen. Het kan via een pleeggezin,maar ook via je eigen familie. Het kan ook zijn dat je al peetouders hebt en later van hoort wie dat zijn.'' zeg ik.
''Daarom wou ik weten hoe oud je broers zijn zodat zij misschien voor je kunnen zorgen. Ik dacht dat je dat misschien makkelijker zou vinden dan straks bij een wildvreemd gezin te zitten. Maar dat is mijn mening jij kan daar anders over denken.'' Dan schiet het me er weer te binnen dat haar vader haar slaat.
''Heb je misschien buren. Zo ja die zouden dan toch wel iets gehoord hebben van je vader? Misschien hebben zij wel een keer er overna gedacht om iets te gaan doen. Je kan ook altijd naar hun gaan.''

Ik heb geen idee of dat echt zo is met dat pleeggezin gedoe. Was te lui om het op te zoeken

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

Dat pleeggezin gedoe klopt wel, een meisje uit mijn klas werd ook mishandeld door haar ouders en toen is ze voor een tijdje in een pleeggezin gezet. Haar ouders mochten het adres niet weten waar ze was, dus eigenlijk moest ze gewoon onderduiken
Destiney Lily Jones||Human Being
"Ik denk dat het wel fijner is om bij mijn broers te wonen.. Ze zijn niet zo geobsedeerd met het uitmoorden van bovennatuurlijke wezens.. Al zijn ze het wel waar mijn vader bij is.." Ik haal mijn schouders op "En ik wil ook niet bij een wildvreemd gezin komen! Straks moet ik hier weg.." Ik wil hier helemaal niet weg!
''Heb je misschien buren. Zo ja die zouden dan toch wel iets gehoord hebben van je vader? Misschien hebben zij wel een keer er overna gedacht om iets te gaan doen. Je kan ook altijd naar hun gaan.'' Vervolgt Ash dan.
Ik schud mijn hoofd "Ik heb wel buren, maar die wonen denk ik te ver weg om ook maar iets op te merken.." ik kijk even naar mijn handen "Daarbij, het zijn allemaal goede vrienden van mijn vader. Ze weten dondersgoed hoe hij nu is, en ze weten dus ook dat ze niet met 'zijn' zaken moeten rotzooien" Ik zucht diep bij de gedachte. Niemand van onze buren zouden er ook maar iets mee te maken willen hebben.. Ookal weten ze wat mijn vader allemaal wel niet doet..

Little do you know

Ashton ''Ash'' Dyon Mikaelson ~ Original Vampier
"Ik heb wel buren, maar die wonen denk ik te ver weg om ook maar iets op te merkenDaarbij, het zijn allemaal goede vrienden van mijn vader. Ze weten dondersgoed hoe hij nu is, en ze weten dus ook dat ze niet met 'zijn' zaken moeten rotzooien" zegt ze met een zucht.
''Eigenlijk zijn ze dus te bang om zich ermee te boeien en kijken ze vanaf de zijlijn toe.'' Zeg ik.
Ik heb geen idee of dit klopte, maar ik heb een hekel aan mensen die alleen toe kijken en niks doen. Zo veel moeite is het toch niet?
Ookal vraag je alleen maar of het goed gaat er is toch altijd iets wat je kunt doen doen.
''Wil je eigenlijk wel aangifte doen. Ik wil je niet ergens mee naar toe trekken tegen je zin in. Dit is je eigen beslissing niet het mijne het enige wat ik kan doen is je steunen welke keuze je ook maakt. Ik ben er voor je.''
Op een of andere reden had ik altijd de drang om iemand te helpen. Ik weet niet hoe het komt het is gewoon zo.
''Zolang je maar geen domme keuzes maakt ben ik het met je eens.''

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

Oeps, ben laat (beetje heel erg) Maakt niet uit, heb ik iets op bedacht

Jeanine Catharina Aberdeen - vampier

Ik scheur met mijn Aston de straat in. We hadden eigenlijk les gehad, maar ik was er gewoon vandoor gegaan. Op vakantie. Wat nou wiskunde en bio. Maar ik voelde me verplicht om vandaag te gaan. Dus hier ben ik. Ik parkeer mijn Aston netjes in een parkeervak en stap uit. Net als ik mijn auto op slot zet, piept mijn mobieltje. Ik open het bericht. Zo, toch weer naar school? pest mijn vriendin Alice. Wat kan mij school nou schelen? Dit is de 18de keer dat ik dit jaar overdoe! type ik geïrriteerd terug. Alice mag mijn geheim wel eten. Ze is tenslotte mijn beste vriendin. Mijn enigste vriendin. Heb je het al gehoord? Alice kan belachelijk snel typen. Wat? luidt mijn reactie. Er is vorige week een dierenaanval geweest. Ze zijn het aan het onderzoeken. Ik voel mezelf verstijven. Een dierenaanval? Ik word overspoeld met herinneringen van de Grote Slag, (voor mijn gevoel) een paar jaar terug. Weerwolven. Vampiers. Of jij. Jij had jezelf ook niet in de hand, weet je nog? zegt een stem in mijn hoofd. Ik verdring die gedachte en laat mijn ogen over het schoolplein flitsen, op zoek naar Alice. Dan gaat de bel. Ik hang mijn tas over mijn schouder en begin na te denken over de moord. Een hele familie, zou Alice me later in de kantine vertellen. Net als ik naar binnen wil lopen, houd de directeur me tegen. 'Zo, Jeanine,' - ik trek een walgend gezicht. Ik haat de naam die mijn ouders me gegeven hebben. Ik wil liever Jane genoemd worden. - 'Ben jij Jeanine Catharina Aberdeen?' Hij kijkt me aan. Ik knik. 'Goed. Kom dan maar even mee,' zegt hij en hij trekt me mee de trap op.

OK, dit is de eerste keer dat ik aan een RPG meedoe, maar moet het ongeveer zo?


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

"I think you draw to much attention, mr. Underhill."