• The Performing Arts Academy, gelegen in het grote New York, is een kunstacademie voor mensen die het willen maken in - bijvoorbeeld - de modewereld, maar ook als schrijver, acteur of actrice en danser. De academie is een school vol kansen, in een bruisende stad die barst van de kansen. De plek waar dromen beginnen - de plek waar de toekomstige Hollywood acteurs, de oscar winnende regisseurs, beroemde fotografen, succesvolle dansers en modellen hun carrière beginnen. Talent alleen is niet genoeg op deze school, je moet sterk zijn met de heftige concurrentie die hier te vinden is. Vertrouw niemand, iedereen aast op jouw carrière in deze stad. Roddels, leugens en verhalen zullen hier de ronde doen - sommigen gebaseerd op leugens, anderen op waarheid. Kijk goed uit wie je gelooft in deze harde wereld.

    Regels van de school:
    - Na 11 uur is iedereen in zijn kamer.
    - Meisjes komen niet in de jongenskamers, ook niet andersom.
    - Iedereen volgt zijn/haar lessen. Wanneer dit niet gebeurd moet hier een hele goede reden voor zijn, anders kan je namelijk gelijk vertrekken.
    - Iedereen eet gezamelijk in de daarvoor bestemde ruimtes op de daarvoor bestemde tijden (8 uur voor het ochetendeten, 12 uur middageten en 6 uur avondeten).
    - Wanneer je een aantal dagen niet op het schoolgebouw aanwezig kunt zijn meld je dit en is hier een hele goede regel voor.
    - Er wordt hier niemand gepest.
    - Er wordt hier niet gevochten.
    - De rest van de regels zijn te lezen in het schoolregelement.
    - Wie deze regels niet naleeft kan op staande voet verwijderd worden.




    Hoe alles eruitziet:
    Slaapkamer (je moet de tekst even wegdenken)
    Sportruimte
    Buitenzwembad
    Binnenzwembad
    Zaal voor de specialisaties(elke zaal is anders en speciaal voor de specialisatie die daar gegeven wordt ingericht)
    Aula/woonkamer
    Aula/woonkamer 2
    Aula/woonkamer buiten
    Eetzaal (Maar dan met meerdere kleinere tafeltjes verdeeld over de zaal)
    Theaterzaal



    Regels:
    - Minimaal 6 regels per post. Echter is het alleen toegestaan om 6 regels te plaatsen als je bij een post maar heel weinig inspiratie hebben, als hier misbruik van gemaakt wordt en de regels de hele tijd zo kort zijn, zal ik het minimum verhogen. Doe dus je best voor mooie, grote stukken tekst!
    - Off topic berichten worden in het Praattopic geplaatst.
    - Ik, TheseWords, bepaal wanneer een bepaalde les/pauze begint/is afgelopen, dit zodat iedereen ongeveer gelijk blijft lopen en het niet bij de één nog ochtend is terwijl het bij de ander al avond is.
    - Je personage volgt de lessen van zijn/haar specialisatie. Als er bijvoorbeeld twee lessen naast elkaar staan, hoef je alleen je eigen specialisatie te volgen en zijn de andere twee in een ander lokaal. Als er bij een bepaalde tijd geen specialisatie staat die jij volgt, heb je vrij.
    - De nieuwe topics worden door mij, TheseWords, geopend tenzij ik iemand anders toestemming geef om dit te doen.
    - Als je in het RPG zelf drie keer een regel hebt overtreden wordt je eruit gezet.
    - Verdere regels zijn over het algemeen wel bekend: niemand buitensluiten, geen ééndags rpg.


    Schoolhoofd:
    - Bo Brown - 40 - Schoolhoofd - TheseWords

    Leerlingen:
    Meiden:
    - Hannah Evelyn Johnson - 19 - Zingen en acteren - Witches
    - Lily Ariana McPherson - 18 - dans en acteren - MinnieMouseX
    - Emily Harrison - 20 - muziek en zang - Amas
    - Elizabeth Lauren Michels - 18 - zang en model - Lootus
    - Julia Alicia Miller - 19 - dans en regisseren - TheseWords
    - Eva Diana Marlow - 19 - muziek en regisseren - Bowty
    - Fennella Thompson - 19 - schrijven en regisseren - MYxLoubear
    - Danielle Carly Jase - 18 - dansen - XxPeetaxX
    - Alicia Anna Persue - 19 - schrijven en fotografie - LEVEL


    Jongens:
    - Melvin Jay Lassion - 22 - acteren - SkinnyGirl
    - Edward Liam Heathrow - 18 - model en fotografie - Carlisle
    - Ethan Ryan Michels - 19 - acteren en dans - Lootus
    - Alexander Flynn Martis - 21 - design en fotografie - Nyan
    - Josh Austin Jase - 18 - zang en muziek - XxPeetaxX
    - Alfie Emmet Lawley - 18 - regisseren en design - Lizor
    - Mike Oliver Smiths - 18 - design - Nyan
    - Ryan Bradley - 20 - dans en muziek - MYxLoubear
    - Matthew Andy Dalmer - 21 - Muziek en dans - Jolene




    Het is 13.30, de lessen dans en model zijn afgelopen en de volgende lessen zullen zometeen beginnen.

    Rooster eerste schooldag:
    10.45 - 11.45 uur Kennismakingsles zang/schrijven/design
    12.00 - 12.30 uur Lunch
    12.30 - 13.30 uur Kennismakingsles dans/model
    13.45 - 14.45 uur Kennismakingsles acteren/regisseren
    15.00 - 16.00 uur Kennismakingsles fotografie/muziek
    16.00 - 18.00 uur Vrije tijd
    18.00 - 19.00 uur Diner
    19.00 - 21.00 uur Vrije tijd
    21.00 - 06.00 uur Naar de kamers en gaan slapen

    Kamerlijst:
    (Het eerste cijfer van de kamer, geeft aan op welke verdieping de kamer zich bevind. Zo verteld de 2 bij kamer 21 bijvoorbeeld dat deze kamer zich op de 2e verdieping bevind. Waar de kamer precies is, is per verdieping op de plattegrond, die door de school met de toelatingsbrief mee is gestuurd, te zien.)


    Kamer 21:
    Lily Ariana McPherson en Elizabeth Lauren Michels
    Kamer 22:
    Eva Diana Marlow en Fennella Thompson
    Kamer 23:
    Emily Harrison, Danielle Carly Jase en Alicia Anna Persue
    Kamer 24:
    Hannah Evelyn Johnson en Julia Alicia Miller
    Kamer 35:
    Edward Liam Heathrow, Ethan Ryan Michels en Matthew Andy Dalmer
    Kamer 36:
    Alexander Flynn Martis en Josh Austin Jase
    Kamer 37:
    Alfie Emmet Lawley en Ryan Bradley
    Kamer 38:
    Mike Oliver Smiths en Melvin Jay Lassion


    Rollentopic
    Praattopic
    story van het RPG

    [ bericht aangepast op 16 mei 2013 - 16:31 ]


    Keep your head up, keep your heart strong

    Emily Harrison
    Nadat het schoolhoofd klaar is met zijn praatje stormt de hele mensenmassa omhoog, op zoek naar hun kamers. Het liefst had ik mezelf er niet tussen gewurmd, maar ik moest wel. De eerste kennismaking was bovendien ook voor mij bedoeld en ik wilde om geen enkele reden te laat komen. Dan heb je meteen een slechte reputatie.
    Eenmaal op de 2e verdieping ben ik al helemaal geplet door de mensen om me heen. Nog even volhouden en dan ben ik bij mijn kamer, nummer 23. Niet veel later sta ik voor de deur. ik friemel wat met mijn sleutel. Eindelijk krijg ik de deur open en ga op een bed zitten. Ik pak mijn koffer erbij en kijk wat ok alvast kan opruimen. Dan hoef ik dat straks niet meer te doen.


    imperfection is beauty

    Edward Liam Heathrow

    Ik was als eerste de kamer binnen. Ik kon wel dansen van blijdschap en ik ging ook meteen op ontdekkingsreis uit.
    Ik rende meteen langs alle kamers op zoek naar het grootste en mooiste. Kan mij wat schelen hoe die anderen slapen, ik heb toch niks met hen te maken.
    Ik gooide een deur open en zag de mooiste slaapkamer met het mooiste bed en het mooiste uitzicht.
    Vlug rende ik terug naar mijn bagage, die ik nog voor onze deur had staan en sleepte het naar míjn slaapkamer.
    Na twee keer heen en weer gelopen te hebben, had ik eindelijk mijn vier koffers en weekendtas op mijn kamer staan.
    Ik had best veel mee. Ik grinnikte bij de gedachte hoe ik alles wilde meenemen omdat ik niet kon kiezen.
    Ik begon meteen alles uit te pakken toen ik de deur hoorde.
    Nieuwsgierig draaide ik me om en zag een jongen die meteen door liep naar zijn bed.
    Fronsend keek ik hem aan, ik stel me zo wel voor.
    Niet veel later hoorde ik nog een keer de deur en een 'Hallo'.
    Ik liep mijn kamer uit en keek de jongen aan.
    'Hoi'.


    "Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

    Ethan Ryan Michels

    Ik open één oog als ik allemaal geluiden hoor. Vervolgens klinkt er een vrolijke hallo. Ik kijk naar de jongen die binnen komt lopen. Het eerste wat hij doet is zijn gitaar tegen de muur zetten. Als ik mijn agressie ergens kwijt moest, wist ik wat ik kon doen. Langzaam ga ik recht op zitten. Eigenlijk had ik geen zin om te slapen. Waarom je dag verspillen als je gewoon met een pilletje wakker kan worden? Het is zware onzin, slapen is zware onzin.
    'Hoi,' brom ik en pak mijn rugzak. Ik rits de donkerblauwe rugzak open en pak het flejse water eruit. Als ze ook maar dreigde één woord tegen de directeur te zeggen, dan konden ze zo'n rake klap verwachten dat ze niet eens meer konden praten. Ik pak het zakje uit mijn jaszak en gooi die voor me op het bed. Vervolgens pak ik er één pil uit en stop het zakje weer terug. Ik moest nog een goede opbergplek vinden. Als Elizabeth het vond, hing ik. Als een docent het vond, ben ik de lul en als iemand er met zijn poten aan durft te komen, dan kan ik garanderen dat hij voor altijd uit mijn buurt blijft, als hij of zij nog leeft. Ik doe het roze pilletje in mijn mond en spoel het met een slokje weg. Dit zou net genoeg zijn om me wat enthousiaster te maken, als ik zou willen stuiteren, moest ik er nog een nemen. Toch bewaarde ik die liever voor de dansles. Je kan nooit energie te veel hebben, toch? Met een grijns kijk ik naar de jongen.
    'Dus je speelt gitaar,huh?' Ik sta op en loop naar zijn gitaar. Ik leg het gitaar op zijn bed en rits de hoes open. Ik bekijk de gitaar en knik goedkeurend. 'Mooi ding,' zeg ik hem en grijns. 'Speel is een stukje.' Ik loop terug naar mijn bed en laat me daarop vallen, terwijl ik de andere jongen met een opgetrokken wenkbrauw aankijk. 'En jij?! Ga jij de hele dag lopen zwijgen! Kom op man! Saaie zak, zeg is welk nummer hij moet spelen.' Ik maak een gebaar naar de jongen met de gitaar. Hun namen boeide me vrijweinig, maar misschien was het handig. Ik pak het pakje sigaretten uit mijn jaszak en steek er eentje op. Met mijn sigaret tussen mijn lippen geklemd kijk ik naar de jongen met de gitaar. 'Ga je nog spelen of wat?'


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    - Dubbel -

    [ bericht aangepast op 4 mei 2013 - 14:53 ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    [Dudeee mijn personage zei ook hoi hoor pfff, maar ik moet werken tot zeven, du reageer pas laat]


    "Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

    Matthew Andy Dalmer

    De eerste jongen die ik zie komt van zijn bed naar ons toe gelopen en zegt een enkele ‘hoi.’ Ik knik naar hem en kijk dan naar de andere jongen die duidelijk druk bezig is met iets anders. Als hij toch nog een begroeting bromt glimlach ik kleintjes. Ik was niet vrolijk.. Ik was nooit vrolijk niet sinds.. Op houden Matthew! De jongen pakt een flesje water uit zijn tas en een zakje pilletjes uit zijn zak. Ze waren roze van kleur en ik herkende ze omdat ik vrienden van me ze wel eens heb zien in nemen. Misschien kon ik er wel een paar van hem krijgen met wat geld? 'Dus je speelt gitaar,huh?' zegt hij nadat hij een pilletje had in genomen. Hij staat op en pakt mijn tas om mijn gitaar te bekijken. Dit was mijn akoestische mijn elektrische gitaar moest nog over komen omdat ik hem in een dronken bij had stuk geslagen na een ruzie met mijn vader. Zoals verwacht kocht hij een nieuwe voor me die nu nog moet komen. 'Mooi ding,' Ik knik met een glimlachje omdat ik er zelf ook aardig trots op was. 'Speel is een stukje.' Ik kijk op. Nu bedoelde hij? Na dat hij wat tegen de andere jongen zei stak hij een sigaret op. Mooi ik was dus niet de enige die rookte. . 'Ga je nog spelen of wat?' Ik grinnik. Ik mocht hem wel. ‘Ik vind het prima.’ Ik begin te spelen en focus me enkel op de gitaar omdat ik dit zelf geschreven heb heeft het meer waarde.

    Alfie Emmet Lawley
    Ik sleur mijn - veel te zware - koffer richting kamer 37 en open de deur van de kamer. Ik zit samen op de kamer met ene Ryan op de kamer. Mijn mondhoeken krullen omhoog als ik de kamer zie. Het is een enorme kamer, met twee grote bedden. Het ziet er geweldig uit. Hier kan ik me wel thuis gaan voelen. Ik eigen me het linker bed toe en leg mijn koffer - heel voorzichtig - op het bed. Ik moet uitkijken met mijn koffer aangezien er een hele dure camera in zit waar ik vaak kleine filmpjes mee film en op youtube zet en een apple computer. Verder zitten er ook al mijn teken spullen in en een hoop boekjes met ideeën om te filmen. Ik open mijn koffer en begin alle spullen er uit te halen. Eerst pak ik mijn camera. Ik zet 'm aan en film de kamer eventjes en dan mezelf.
    'Mijn eerste dag op The Performing Arts Academy,' zeg ik, 'ik ben benieuwd.'
    Dat wordt een filmpje voor mijn vlog kanaal. Ik haal mijn Imac uit de koffer, die onderop ligt helemaal ingepakt in allerlei doeken en zet die op het bureau. Ik begin alvast met het aansluiten van mijn pc. Ik ben niet echt een netjes persoon dus binnen twee minuten ligt mijn hele koffer al overhoop.


    My fake plants died, because I did not pretend to water them.

    Ryan Bradley:

    Tijdens de uitleg van het schoolhoofd bewonder ik eigenlijk meer het gebouw. Dit ben ik niet gewend. Meteen na de uitleg sta ik op. Ik strek me even uit en loop dan richting mijn kamer. Ik besluit om maar even op de drukte te wachten. Pfff, wat kan ik doen? Rooster! Oke, ik heb half 1 pas een kennismaking. Als het wat rustiger is loop ik met mijn koffer naar boven. Op de derde verdieping zet ik mijn koffer neer. Ik pak er een papiertje bij. Oja, kamer 37. Ik pak de sleutel en steek hem in het slot. Langzaam open ik de deur. Nice! Dan merk ik dat mijn kamergenoot er ook al is. 'Hey' zeg ik simpel. Ik laat mezelf op het bed vallen. Dit kan nog wel eens leuk worden. Ik heb geen zin om mijn spullen uit te pakken maar het moet maar. Ik til mijn koffer op en leg hem op mijn bed. Ik open hem met de code 182. 18, omdat R de 18e letter in het alfabet is. En 2 van de B. Ik moet binnenkort echt een nieuwe code. Gelukkig had ik thuis al netjes ingepakt, wat me al veel te lang duurde. Ik pak mijn stapel shirts en zet het in de kast. Daarnaast de broeken, enzovoort.
    Als ik eindelijk mijn spullen in de kast heb gedaan kom ik uiteindelijk bij 2 stokken die ik van mijn neefje heb gekregen. Ze waren gewoon in het bos te vinden, maar ik heb ze gehouden. De dag daarna bleek dat hij kanker had. Hij werd naar een groot ziekenhuis gebracht en ik heb hem daarna nooit kunnen bezoeken want ik moest naar dansles. Ik begin te trommelen met de stokken. Ik gooi de stokken op mijn bed en loop naar mijn koffer om hem dicht te doen. Ik zie alleen nog een blaadje die mijn moeder me heeft meegegeven. Ze zegt dat ik elke dag 1 woord moet opschrijven als ik ga slapen. Wat een onzin. Ze gaat het vast controleren, dus laat ik het vanavond maar doen. Ik gooi het papier in mijn koffer en sluit hem. Ik loop richting de deur. Ik verzin dat mijn kamergenoot er ook nog is. Dat ben ik niet zo gewend, ik was altijd alleen thuis. 'Sorry, ik was van plan om naar de aula te gaan, kom je ook mee?'. Laat ik me maar aardig opstellen, ik moet tenslotte nog heel lang met hem op de kamer slapen.

    [ bericht aangepast op 4 mei 2013 - 16:01 ]


    Gotta get, gotta get out of my head <3

    Lizor schreef:
    Alfie Emmet Lawley
    Ik sleur mijn - veel te zware - koffer richting kamer 37 en open de deur van de kamer. Ik zit samen op de kamer met ene Ryan op de kamer. Mijn mondhoeken krullen omhoog als ik de kamer zie. Het is een enorme kamer, met twee grote bedden. Het ziet er geweldig uit. Hier kan ik me wel thuis gaan voelen. Ik eigen me het linker bed toe en leg mijn koffer - heel voorzichtig - op het bed. Ik moet uitkijken met mijn koffer aangezien er een hele dure camera in zit waar ik vaak kleine filmpjes mee film en op youtube zet en een apple computer. Verder zitten er ook al mijn teken spullen in en een hoop boekjes met ideeën om te filmen. Ik open mijn koffer en begin alle spullen er uit te halen. Eerst pak ik mijn camera. Ik zet 'm aan en film de kamer eventjes en dan mezelf.
    'Mijn eerste dag op The Performing Arts Academy,' zeg ik, 'ik ben benieuwd.'
    Dat wordt een filmpje voor mijn vlog kanaal. Ik haal mijn Imac uit de koffer, die onderop ligt helemaal ingepakt in allerlei doeken en zet die op het bureau. Ik begin alvast met het aansluiten van mijn pc. Ik ben niet echt een netjes persoon dus binnen twee minuten ligt mijn hele koffer al overhoop.

    Oeps je bent er al... Ik zal mijn stukje zo ff aanpassen


    Gotta get, gotta get out of my head <3

    Emily Harisson
    Zo. Al mijn spullen zijn opgeruimd. Nu kan ik eindelijk iets anders doen. Maar wat? Ik ga maar even een stukje lopen. Dan weet ik voor straks ten minste waar ik heen moet. Ik sluit rustig de deur en doe de sleutel in mijn zak. Onderweg zie ik een kamerdeur op een kier staan. Ik loop erheen en zie dat het kamer nummer 21 is. Ik kijk rustig door de kier heen, maar kan niks zien. Ik kijk nog eens op de gang of er niemand is en doe de deur nog een stukje open. Zachtjes stap ik naar binnen. Plots zie ik iemand. Het is een meisje. Wat moet ik nu doen? Ze zal zich vast afvragen waarom ik hier zomaar naar binnen ben gelopen. Ik wil haar wel begroeten, maar wat als... Niet zeuren Emily. Je staat hier nu als een stijf standbeeld niks te doen. Ik besluit dus maar gewoon op mijn gevoel af te gaan en haar te begroeten. Wat kan er nou eenmaal misgaan? 'Eeh.. hallo. Ik ben Emily.' Zeg ik. Ookal kwam het er niet zo overtuigend uit, het is beter dan niets...


    imperfection is beauty

    Julia Alicia Miller
    Nadat ik mijn spullen op het bed neer had gelegd, keek ik even om me heen de kamer rond. Het was hier echt veel en veel groter dan dat ik gewend was, het was zelfs groter dan twee van de slaapkamers in het weeshuis bij elkaar, maar dat was iets wat ik totaal geen probleem vond. Langzaam opende ik mijn koffer, er was namelijk geen reden om hiervoor te haasten aangezien ik tot na de lunch geen lessen had, waarna ik mijn spullen eruit haalde en op mijn bed neer legde. Aangezien ik nou eenmaal niet zo veel spullen had, paste dit makkelijk. Vervolgens besloot ik mijn kleding netjes op te vouwen en in de kledingkast die aan mijn kant van de kamer stond neer te leggen, het fotolijstje met daarin een foto van mijn crew, die ik van hen gekregen had de dag dat ik hier werd toegelaten, op mijn nachtkastje te leggen en de overige spulletjes in het kastje zelf te doen. Toen ik dat gedaan had zocht ik tussen mijn kleren naar iets leuks dat ik zo aan kon trekken bij het dansen. Uiteindelijk besloot ik een naveltopje en een zwarte legging aan te trekken. Een legging zouden waarschijnlijk wel meer meiden aan trekken, in tegenstelling tot dat topje. Omdat het een groot stuk van je buik liet zien, waren er genoeg meiden die zoiets echt niet op hun eerste dag aan durfden te trekken. Maar ik wist dat ik een mooie buik had en dat ik er goed uit zag in die kleding, waarom zou ik dat dan niet aantrekken? Nadat ik ook de juiste schoenen had klaar gelegd, ging ik in mijn nachtkastje op zoek naar mijn sigaretten. Toen ik deze na een tijdje zoeken gevonden had, merkte ik dat ik mijn aansteker vergeten was. Een kleine, maar gelukkig vooral zachte vloek ontsnapte uit mijn mond, waarna ik me weer een beetje probeerde te ontspannen en achter me keek. Helaas was mijn kamergenoot nog steeds niet aangekomen, waardoor ik ook niks aan haar zou kunnen vragen. Daarom stopte ik mijn sigaretten in mijn tas en besloot ik naar boven toe te lopen. Er zou namelijk vast wel een jongen zijn van wie ik een vuurtje mocht lenen. Eenmaal boven aangekomen, hoorde ik iemand gitaar spelen en besloot ik op het geluid af te lopen. Doordat de deur van die kamer open stond, had ik niet veel later gevonden waar het geluid vandaan komt. Omdat ik het echter onbeleefd vond om te storen, besloot ik in de deuropening te blijven staan tot de jongen klaar was. ‘Je speelt echt mooi’ zei ik, toen hij uitgespeeld was.


    Keep your head up, keep your heart strong

    Matthew Andy Dalmer

    Mijn vingers gaan over de snaren terwijl ik mijn blik op mijn vingers gericht houd. Ik hield van dit nummer. Ik speelde het als ik me rot voelde of Alix miste. Ik speel nu zo geconcentreerd dat ik mijn omgeving praktisch vergeet en enkel luister naar wat ik speel. Ik schrik echter op als ik iemand hoor praten. Het duurt even voor het tot me door dringt dat het geluid vanuit de deuropening komt. Ik kijk op en zie een niet onaantrekkelijk meisje met blond haar staan. Ik gok dat ze een jaar of 18 19 is en heeft lang blond haar. Ik bekijk haar en glimlach. ‘Je speelt echt mooi’ Had ze gezegt. ‘Dankje.’ Antwoord ik misschien een beetje laat en zet mijn gitaar terug in de tas die ik dicht rits en terug tegen de muur zet. ‘Ik ben Matthew. Kan ik je ergens mee helpen?’ Ja ik was een gentleman. Althans zo had mijn moeder geprobeerd me op te voeden. Ik kijk haar vragend aan. Ze had zich ook voorgesteld en handen geschud. Ik probeer er achter te komen welke kleur haar ogen zijn maar ik zie het niet.

    Lily Ariana McPherson

    Als de hele toespraak afgelopen is, wacht ik nog even met opstaan aangezien iedereen dat tegelijk doet en het dan erg druk wordt. Als ik het rustig genoeg vind, sta ik ook op en neem de trap. Ik moet naar kamernummer 21. Misschien had ik die plattegrond toch maar niet weg moeten gooien. Hopelijk is mijn kamergenootje aardig genoeg zodat ik misschien soms haar plattegrond mag lenen. Maar ik neem aan dat de 2 voor de tweede verdieping staat, tenminste, dat hoop ik aangezien ik dat denk. Ik loop beide trappen op en kom aan bij een rij met kamers die beginnen met de 2. Ik zoek nummer 21 en ben blij dat ik goed had gegokt over die tweede verdieping.
    Uiteindelijk vind ik de deur en ik klop even aan voordat ik naar binnen loop. Ik zie dat mijn kamergenoot er al is en... Er staat nog een meisje. Is dit een driepersoonskamer? 'Heey, ik ben Lily. Dit is kamer nummer 21 toch?' zeg ik meteen zo vrolijk mogelijk.


    It just takes one negative comment to kill a dream

    Alfie Emmet Lawley
    Ik schrik op als ik de stem van een jongen hoor. Ik was zo druk bezig met mijn computer dat ik niet eens gemerkt heb dat er iemand binnen is gekomen.
    'Sorry, ik was van plan om naar de aula te gaan, kom je ook mee?' vraagt de jongen. Ik neem hem in me op; Ryan heeft donkerbruin tot zwart haar en bruine ogen. Hij is net iets langer dan ik ben en redelijk gespierd. Ik schud mijn hoofd op zijn vraag.
    'Nee, ik blijf nog even hier. Ik moet mijn computer nog verder installeren en mijn les begint al om kwart voor elf, maar bedankt voor het aanbod,' zeg ik met een glimlach. Ik stop mijn camera veilig weg en begin mijn kleren op te hangen terwijl mijn computer bezig is met het installeren en updaten van allerlei downloads. Dan bedenk ik me iets.
    'Ik ben trouwens Alfie Lawley,' zeg ik, 'sorry, ik was me vergeten voor te stellen.'


    My fake plants died, because I did not pretend to water them.

    Ryan Bradley:

    'Nee, ik blijf nog even hier. Ik moet mijn computer nog verder installeren en mijn les begint al om kwart voor elf, maar bedankt voor het aanbod,' zegt hij tegen me. Ik sta op het punt om de kamer uit te lopen als hij nog iets zegt: 'Ik ben trouwens Alfie Lawley,' zeg ik, 'sorry, ik was me vergeten voor te stellen.'. Oja, dat ben ik ook vergeten. Ik loop toch maar weer de kamer in en geef hem een hand. 'Ryan, Ryan Bradley' zeg ik. Ik kijk even snel naar zijn computer. 'Vind je het erg als ik er bij kom zitten?' ach, vast niet. Ik kijk om me heen en zoek een stoel. Ik pak er een (waar weg moet je mij niet vragen) en zet hem met 'de rug' naar de computer naast Alfie. Ik ga er omgekeert op zitten en bekijk zijn computer. Ik zie een camera staan en pak hem voorzichtig op. 'Cool ding, voor zover ik er verstand van heb...' zeg ik terwijl ik het onderzoek. 'Wat ga je hiermee allemaal filmen?' vraag ik nieuwsgierig. Ik zal vast een iritante kamergenoot zijn, daar moet hij maar mee dealen.


    Gotta get, gotta get out of my head <3