[RPG] The Performing Arts Academy [één] - Speeltopics

The Performing Arts Academy, gelegen in het grote New York, is een kunstacademie voor mensen die het willen maken in - bijvoorbeeld - de modewereld, maar ook als schrijver, acteur of actrice en danser. De academie is een school vol kansen, in een bruisende stad die barst van de kansen. De plek waar dromen beginnen - de plek waar de toekomstige Hollywood acteurs, de oscar winnende regisseurs, beroemde fotografen, succesvolle dansers en modellen hun carrière beginnen. Talent alleen is niet genoeg op deze school, je moet sterk zijn met de heftige concurrentie die hier te vinden is. Vertrouw niemand, iedereen aast op jouw carrière in deze stad. Roddels, leugens en verhalen zullen hier de ronde doen - sommigen gebaseerd op leugens, anderen op waarheid. Kijk goed uit wie je gelooft in deze harde wereld.

Regels van de school:
- Na 11 uur is iedereen in zijn kamer.
- Meisjes komen niet in de jongenskamers, ook niet andersom.
- Iedereen volgt zijn/haar lessen. Wanneer dit niet gebeurd moet hier een hele goede reden voor zijn, anders kan je namelijk gelijk vertrekken.
- Iedereen eet gezamelijk in de daarvoor bestemde ruimtes op de daarvoor bestemde tijden (8 uur voor het ochetendeten, 12 uur middageten en 6 uur avondeten).
- Wanneer je een aantal dagen niet op het schoolgebouw aanwezig kunt zijn meld je dit en is hier een hele goede regel voor.
- Er wordt hier niemand gepest.
- Er wordt hier niet gevochten.
- De rest van de regels zijn te lezen in het schoolregelement.
- Wie deze regels niet naleeft kan op staande voet verwijderd worden.



Hoe alles eruitziet:
Slaapkamer (je moet de tekst even wegdenken)
Sportruimte
Buitenzwembad
Binnenzwembad
Zaal voor de specialisaties(elke zaal is anders en speciaal voor de specialisatie die daar gegeven wordt ingericht)
Aula/woonkamer
Aula/woonkamer 2
Aula/woonkamer buiten
Eetzaal (Maar dan met meerdere kleinere tafeltjes verdeeld over de zaal)
Theaterzaal

Regels:
- Minimaal 6 regels per post. Echter is het alleen toegestaan om 6 regels te plaatsen als je bij een post maar heel weinig inspiratie hebben, als hier misbruik van gemaakt wordt en de regels de hele tijd zo kort zijn, zal ik het minimum verhogen. Doe dus je best voor mooie, grote stukken tekst!
- Off topic berichten worden in het Praattopic geplaatst.
- Ik, TheseWords, bepaal wanneer een bepaalde les/pauze begint/is afgelopen, dit zodat iedereen ongeveer gelijk blijft lopen en het niet bij de één nog ochtend is terwijl het bij de ander al avond is.
- Je personage volgt de lessen van zijn/haar specialisatie. Als er bijvoorbeeld twee lessen naast elkaar staan, hoef je alleen je eigen specialisatie te volgen en zijn de andere twee in een ander lokaal. Als er bij een bepaalde tijd geen specialisatie staat die jij volgt, heb je vrij.
- De nieuwe topics worden door mij, TheseWords, geopend tenzij ik iemand anders toestemming geef om dit te doen.
- Als je in het RPG zelf drie keer een regel hebt overtreden wordt je eruit gezet.
- Verdere regels zijn over het algemeen wel bekend: niemand buitensluiten, geen ééndags rpg.

Schoolhoofd:
- Bo Brown - 40 - Schoolhoofd - TheseWords

Leerlingen:
Meiden:
- Hannah Evelyn Johnson - 19 - Zingen en acteren - Witches
- Lily Ariana McPherson - 18 - dans en acteren - MinnieMouseX
- Emily Harrison - 20 - muziek en zang - Amas
- Elizabeth Lauren Michels - 18 - zang en model - Lootus
- Julia Alicia Miller - 19 - dans en regisseren - TheseWords
- Eva Diana Marlow - 19 - muziek en regisseren - Bowty
- Fennella Thompson - 19 - schrijven en regisseren - MYxLoubear
- Danielle Carly Jase - 18 - dansen - XxPeetaxX
- Alicia Anna Persue - 19 - schrijven en fotografie - LEVEL


Jongens:
- Melvin Jay Lassion - 22 - acteren - SkinnyGirl
- Edward Liam Heathrow - 18 - model en fotografie - Carlisle
- Ethan Ryan Michels - 19 - acteren en dans - Lootus
- Alexander Flynn Martis - 21 - design en fotografie - Nyan
- Josh Austin Jase - 18 - zang en muziek - XxPeetaxX
- Alfie Emmet Lawley - 18 - regisseren en design - Lizor
- Mike Oliver Smiths - 18 - design - Nyan
- Ryan Bradley - 20 - dans en muziek - MYxLoubear
- Matthew Andy Dalmer - 21 - Muziek en dans - Jolene

Het is 13.30, de lessen dans en model zijn afgelopen en de volgende lessen zullen zometeen beginnen.

Rooster eerste schooldag:
10.45 - 11.45 uur Kennismakingsles zang/schrijven/design
12.00 - 12.30 uur Lunch
12.30 - 13.30 uur Kennismakingsles dans/model
13.45 - 14.45 uur Kennismakingsles acteren/regisseren
15.00 - 16.00 uur Kennismakingsles fotografie/muziek
16.00 - 18.00 uur Vrije tijd
18.00 - 19.00 uur Diner
19.00 - 21.00 uur Vrije tijd
21.00 - 06.00 uur Naar de kamers en gaan slapen

Kamerlijst:
(Het eerste cijfer van de kamer, geeft aan op welke verdieping de kamer zich bevind. Zo verteld de 2 bij kamer 21 bijvoorbeeld dat deze kamer zich op de 2e verdieping bevind. Waar de kamer precies is, is per verdieping op de plattegrond, die door de school met de toelatingsbrief mee is gestuurd, te zien.)


Kamer 21:
Lily Ariana McPherson en Elizabeth Lauren Michels
Kamer 22:
Eva Diana Marlow en Fennella Thompson
Kamer 23:
Emily Harrison, Danielle Carly Jase en Alicia Anna Persue
Kamer 24:
Hannah Evelyn Johnson en Julia Alicia Miller
Kamer 35:
Edward Liam Heathrow, Ethan Ryan Michels en Matthew Andy Dalmer
Kamer 36:
Alexander Flynn Martis en Josh Austin Jase
Kamer 37:
Alfie Emmet Lawley en Ryan Bradley
Kamer 38:
Mike Oliver Smiths en Melvin Jay Lassion

Rollentopic
Praattopic
story van het RPG

[ bericht aangepast op 16 mei 2013 - 16:31 ]

---

Keep your head up, keep your heart strong

Daan Carly Jase

"Josh! Kan je eens opschieten! We zijn al te laat!" Roep ik terwijl mijn broer gewoon op zijn gemak zit te tanken. Hij kijkt me geamuseerd aan. "Doe niet zo pissig Daantje!" Hij loop naar binnen om te betalen en ik zet mijn muziek aan. Hij is zó irritant! Ik trek mijn pet scheef en hij komt weer aanlopen. "Was dat nou een rede om zo boos te worden? Alsof jij ooit op tijd bent." Plaagt hij me. Ik steek plagerig mijn tong uit. Hij gaat achter het stuur zitten en rijd verder. Ik luister naar muziek en probeer hem te negeren. Hij zegt iets tegen me, maar door mijn muziek hoor ik het niet. Hij trekt een oortje uit en vraagt of ik weet waar het ongeveer is. Ik zucht en leg het uit. Daarna pak ik het rooster erbij en barst in lachen uit. Ik ben helemaal niet te laat, hoewel hij eigenlijk al in zijn zangles zou moeten zitten. Lekker voor hem! We zijn aangekomen bij de acedemy en ik stap uit. Daarna pak ik mijn koffers en loop naar binnen. Ik hou van dit gebouw, nu al. Omdat ik niks te doen heb in dit uur, ga ik alvast naar mijn kamer. Mijn kamergenoot is er nu niet, dus haal ik al mijn spullen uit mijn koffer en prop alles in de kast.

Josh Austin Jase

"Josh! Kan je eens opschieten! We zijn al te laat!" Roept Daan terwijl ik zit te tanken. Ik kijk haar geamuseerd aan omdat ik weet dat ze daar niet tegen kan. "Doe niet zo pissig Daantje!" Roep ik, en ik loop naar binnen om te betalen. De man achter de kassa is boos en zeurt dat ik stiller moet zijn. Ja, sure, want op een tankstation kom je voor rust. Ik loop weer terug en ga rijden. "Weet je waar het is?" Vraag ik aan Daan, maar ze hoort me niet. Ik trek een van haar oortjes uit en vraag of ze ongeveer weet waar het is. Ze legt het uit en ik volg de weg. Ze pakt het rooster en barst in lachen uit. Ik snap het niet. We zijn aangekomen bij de acedemy. Daan is als een speer weg met haar spullen en ik blijf alleen achter. Ik pak het rooster dat ze vast had. Shit! Ik moet nu bij zang zitten! Die koffers komen wel later! Ik pak de plattegrond erbij en ga op zoek naar zang. Ik ren zo hard als ik kan en kom uit bij de deur. Langzaam open ik hem en zie een volle klas zitten. "Sorry dat ik laat ben." Zeg ik snel, en ik ga zitten.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Emily Harrison

Gaat het?' Klinkt de stem van Elizabeth. 'Wil je op mijn rug,' zegt ze en ik lach even. 'Wat deed jij nou gek,' Inderdaad, ik deed heel gek. Ja, en dan krijg je dus zoiets. Dat is dus zeker niet slim van mij geweest. Met de ondersteuning van Elizabeth lopen we naar het juiste lokaal. Ik ben wel blij dat ze me helpt. Ik denk dat ik zelf niet eens 2 meter verder was gekomen. Als we half strompelend zijn aangekomen bij het lokaal probeer ik de laatste meters naar een van de stoelen nog even zelf te lopen. Het gaat gelukkig nog goed maar de pijn in mijn benen is nog zeker te voelen. Ik ben dan ook dolgelukkig als ik bij een stoel aankom en kan zitten. Langzaam en voorzichtig probeer ik de broekspijp omhoog te rollen van mijn linkerbeen. Als hij over mijn knie is zie ik dat er al een flinke blauwe plek op zit. Met alle rust doe ik de broekspijp weer omlaag en kijk naar mijn rechterknie. Ik zie al dat er zich een bloedvlek op. Het lijkt me niet zo'n goed idee om daar nu naar te kijken. Dat doe ik straks in de kamer wel. Ik doe mijn hoofd omhoog en zoek Elizabeth...

(sorry ik had gister stroomuitval )

---

imperfection is beauty

Ethan Ryan Michels

Ik kijk haar even aan en zie hoe ze begint te glimlachen. Waarom vraag ik me echt af, omdat ik een simpele vraag stelde of omdat ze gewoon vrolijk werd van haar specialisaties? Misschien beiden. Ik kijk haar aan en wacht op antwoord. Mijn mondhoeken krullen omhoog als ze zegt dat ze ook dans heeft. Dat is dan gezellig. 'Dans en acteren,' zeg ik en glimlach even. 'Als jij nou regisseert, acteer ik er in en zijn we in de dansles een duo,' grinnik ik en knipoog naar haar. 'Grapje, je mag het aanbod natuurlijk aannemen, voordat iemand anders je voor is,' grijns ik en zak nog wat meer onderuit. Ik sluit mijn ogen en geniet van het zonnetje dat mijn lichaam verwarmt. Zwijgend geniet ik van de warmte. Ik wilde best nog wat zeggen, maar de voor de hand liggende vraag was; 'Waarom dans en regisseren?'' Die vraag vond ik alweer te diepgaand, bij mij zat namelijk een rede achter het kiezen van die twee. In dans kon ik mijn emoties uiten en bij acteren kon ik voor even iemand anders zijn. Even alles vergeten en even mezelf loslaten. Het was fijn om beiden te doen. Misschien was ik al de hele tijd bezig met acteren, misschien ook niet. Dans was iets waar ik op kon vertrouwen, het was er altijd. Ik kon dansen wanneer ik wil, ik deed het niet om beroemd te worden, ik dans voor mezelf en het zou mooi zijn als ik er geld mee verdien.
'Ben je goed,' vraag ik om de stilte te verbreken. 'En geen misschien. Ja of nee.' Ik kijk haar aan. 'Je lijkt me geen type dat bescheiden is,' zeg ik met een scheve grijns en kijk haar even aan. 'Wat doe je liever? Dans of regisseren? En wat wil je bereiken?' Ik kijk haar aan en draai me een kwartslag, zodat ik haar aan kan kijken. 'Wat is je droom, Julia?'

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Elizabeth Lauren Michels

Ik ondersteun haar zonder te protesteren. Ik wist hoe pijnlijk het kan zijn om te vallen. Zelf had ik ook een aantal blunders gemaakt. Bijvoorbeeld skateboarden en ik? Geen goede combinaties. Of tegen een roltrap in lopen, tja, dat kan ik beter niet doen. Een lach komt op mijn gezicht terecht bij de gedachte aan de keer in het winkelcentrum. Mijn beste vriendin en ik gingen wedstrijdje doen wie als eerst boven was, maar in plaats met de roltrap naar boven te gaan, gingen we met de roltrap die naar beneden ging. Ik vloog onderuit en geloof me, het was pijnlijk. Iedereen lachen natuurlijk, ik achteraf huilen. Als troost mocht ik van mijn beste vriendin allemaal kleren uitzoeken. Achteraf gezien had ik vaker en sneller moeten huilen, dan had ik een leuk ding eraanover. Ik huil niet snel hoor, maar die klap deed echt heel veel pijn.
Ik voel hoe Emily me loslaat en het laatste stuk zelf loopt. Ik loop om me heen kijkend achter haar aan. In de gang bots ik vol tegen iemand aan. Na een snelle sorry, krabbel ik weer overeind. Ik was een dromer en totaal onderste boven van deze school. Ten eerste was ik in New York, een stad waar ik nog nooit was geweest. De hele taxirit had ik dan ook met mijn neus tegen het glas gedrukt gezeten. En hier voel ik me ook zo klein, in zo'n grote school met zoveel mensen. Mijn oude school is er niks bij. Het beangstigd me. Hier zijn zoveel mensen om hun droom waar te maken en hoeveel halen het nou? Ik ben bang dat alles voor niks is. Dat ik alles thuis heb achtergelaten voor niets. Zo moet ik niet denken, dat weet ik ook wel, maar toch denk ik zo. Wat ben ik nou waard? Misschien is mijn stem mooi, maar goed genoeg? Dylan had er helemaal geen verstand van! En ja misschien kreeg ik aandacht van de jongens en stond ik altijd wel aardig op foto's, wat maakt me dan model? Misschien is dit onbegonnen werk.
Ik schrik uit mijn gedachte als ik tegen een tafel oploop. Ging geweldig, maar ik ben dus in mijn lokaal. Zwijgend plof ik naast Emily neer en kijk bezorgd naar haar knieën. Op een knie zit een beetje bloed.
'Anders moet je een pleister halen,' vraag ik haar en kijk haar aan. Ze leek om zich heen te zoeken? Had ze mij niet gezien?

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Julia Alicia Miller
Bij het noemen van mijn specialisaties zie ik hoe Ethan's mondhoeken omhoog krullen en even heb ik geen idee waarom, maar als hij vervolgens zijn specialisaties noemt snap ik het. Blijkbaar vond meneer het maar al te leuk dat we beiden aan dans deden. Als hij zegt dat hij in de films die ik ga regisseren gaat acteren, verschijnt er opnieuw een grijns op mijn gezicht. 'Dan mag ik dus lekker de baas over jou gaan spelen' antwoordt ik plagend. Als hij vervolgens zegt dat we tijdens de dansles een duo zijn, en dat ik zijn aanbod mag aannemen voordat iemand anders me voor is, trek ik mijn wenkbrauw op. 'Wat dacht je ervan als ik eerst even ga kijken of er nog knappere jongens bij dansen zitten? Als ze allemaal lelijk zijn, mag jij mijn danspartner worden' vervolg ik, opnieuw plagend. Even blijft het stil, alsof Ethan geen idee heeft wat hij moet zeggen.
'Ben je goed?' vraagt hij na een tijdje, waarna hij zegt dat ik geen misschien mag zeggen. 'Misschien' antwoordt ik, juist daarom 'Daar kom je tijdens de les wel achter óf we moeten nu gaan dansen...' Als hij me vervolgens nog een aantal vragen stelt, zucht ik. 'We zouden elkaar niet meer zulke moeilijke vragen stellen, weet je nog' antwoordt ik. Ik had er totaal geen problemen mee om hem te vertellen dat ik liever dansde dan regisseerde en daar ook een stuk beter in was, maar die andere twee vragen zou ik niet kunnen beantwoorden zonder meer over mezelf prijs te geven, iets waar ik op dit moment helemaal geen zin in heb.

[ bericht aangepast op 5 mei 2013 - 20:14 ]

---

Keep your head up, keep your heart strong

Ethan Ryan Michels

Ik rol met mijn ogen en kijk haar aan. 'Pff.... Zonder acteurs heb jij geen film, dus ik zou je grote mond maar houden anders stap ik op, op de laatste dag.''Ik grijns even en kijk haar aan. 'Weet je, het is gewoon een ja of een nee op het aanbod. En wie kan er nou leuker zijn dan mij?' Ik kijk haar weer aan en grinnik even. 'Maar goed, ik vind wel iemand anders.' Ik kijk weer om me heen. Een zucht verlaat mijn lippen. 'Ga je me bij alles wat je zegt proberen te irriteren,' vraag ik haar en kijk haar aan. 'Weet je wat mijn tweede naam is? Meneer ongeduld.' Ik trek haar overeind en grijns even. 'Kan je de salsa?' Grinnikekend kijk ik haar aan en begin met haar de salsa te dansen. Ik stop al snel weer. Ik zet muziek op van mijn mobiel en kik Julia aan. 'Dat was geen moeilijke vraag. Je kan toch wel zeggen wat je liever hebt, ik vraag toch niet de waarom? Bovendien is die andere vraag de toekomst, niet het verleden. Hoezo is het moeilijk om te praten over het heden?' Ik pak haar hand en trek haar dicht tegen me aan. 'Laat maar zien of je kan dansen,' fluister ik in haar oor en grijns even, terwijl ik haar een rondje laat draaien en haar uiteindelijk weer vast houd. Met een grijns op mijn gezicht kijk ik haar aan. De muziek van mijn mobiel begint te spelen.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Julia Alicia Miller
Als ik hoor wat Ethan antwoord op mijn opmerkingen en me vervolgens overeind trekt zodat ik kan laten zien dat ik kan dansen, moet ik mijn best doen niet te gaan lachen. Hij was in ieder geval geen onzeker type en wist blijkbaar ook goed van zich af te bijten, echter was hij wel iemand die heel veel praatte, iets wat ik totaal niet van jongens gewend was. Als hij me vervolgens vraagt waarom het moeilijk is om te praten over het heden, verdwijnt de glimlach even van mijn gezicht. Blijkbaar had hij zijn verleden achter zich gelaten op het moment dat hij hier naar school kwam, maar ik was nog altijd in de stad waar ik alles mee had gemaakt en als ik geluk had, zou ik nog meer dan genoeg keren de school kunnen verlaten om mijn crew te bezoeken. Het was niet dat ik het haatte waar ik nu was of wat ik mee had gemaakt met mijn crew, dat zeker niet. Ik was juist blij met wat ze me geleerd hadden en welke kansen ik gekregen had en nog steeds had. Alleen was het niet iets waar ik mee kon praten met iemand van buitenaf, iemand die alleen naar New York was gekomen voor deze school, dus zou ik dat ook zeker niet doen. Als hij mijn hand vast pakt en me dicht tegen zich aan trekt, om in mijn oor te fluisteren dat ik maar moet laten zien of ik kan dansen, verschijnt er opnieuw een kleine grijns op mijn gezicht. Doordat mijn crew uit zoveel verschillende nationaliteiten bestaat, is er bijna geen dans die ik niet ken. Doordat de salsa tevens één van de dansen is die vaak op de feesten wordt gedanst, is het ook één van de dansen die ik het beste beheers. Daarom luister ik naar de muziek en laat ik mijn lichaam met het ritme mee gaan, precies op de manier waarop ik dit geleerd heb.

[ bericht aangepast op 5 mei 2013 - 20:55 ]

---

Keep your head up, keep your heart strong

Ethan Ryan Michels

Ineens begint ze te dansen en ik kan niet anders dan met een lachje meedansen. Ze was goed in de salsa, iets wat ik niet verwacht had. Zoveel konden de salsa niet, waarom ik het kon? Dat kwam doordat er een feest was op school met als thema Cuba. Bij Cuba hoort natuurlijk de salsa en ik ben altijd al iemand geweest die niet af wilt gaan voor iets en juist goed in iets wilt zijn. Dus nam ik vijf weken lang salsa lessen. Daar ontdekte ik ook mijn passie voor dansen. Ik leerde de salsa zo gemakkelijk en beheerste de salsa in vijf weken perfect, tot tegenstelling van andere mensen. Ik kijk haar even lachend aan, maar zwijg wel. Ik dans gewoon, dansen was fijner dan praten. Als het lied is afgelopen, stop ik ook met dansen. Ik kijk haar lachend aan. 'Je kan goed de salsa,' grijns ik en bijt op mijn lip. 'Welke dansstijl ligt je nog meer goed,' vraag ik haar. De enige valkuil voor mij was klassiek, maar dat lag meer aan mijn instelling. ik vond klassiek geweldig voor meisjes, maar mij moest je het niet laten doen. Niet omdat ik het niet zou kunnen, maar omdat ik het niet wilde leren. Ik bedoel... Ethan en klassiek? Dat is geen combinatie. Gaf mij maar Hiphop, streetdance, popping enz. Geen klassieke huppelsprongetjes. Freerunnen deed ik ook altijd in mijn vrije tijd, niet dat je dat dansen kan noemen, maar toch. Dat vind ik ook leuk om te doen. Ik laat Julia langzaam los en glimlach naar haar.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

( xMerlex --> MYxLoubear )

---

Gotta get, gotta get out of my head <3

[Puckett > Carlisle]

---

"Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

Emily Harrison

Ik zocht met mijn ogen naar Elizabeth, maar zie dat ze gewoon naast me zit. Slim hoor, Emily. 'Anders moet je een pleister halen,' Zegt Elizabeth. 'O nee, zo gaat het ook wel hoor' Zeg ik en ik geef haar een aardige, een ietwat waterige glimlach. Gewoon niet te veel aan mijn knie denken, gewoon ergens anders op concentreren en dan komt alles weer goed.
Ik staar uit het raam. Ik zie een boom staan, net zoals andere bomen. Alleen deze lijkt precies op de boom bij ons in de achtertuin. De boom waar ik altijd de mooiste blaadjes vanaf plukte. De boom waar ik altijd in klom als ik niet wilde komen voor het avondeten. De boom waar ik uit viel, waardoor mijn hand 4 weken in het gips moest. Ik mis de boom. Maar ik mis ook thuis. Wat ben ik ook een watje. Ik ben hier nog maar een uur ofzo en ik krijg nu al heimwee.
Als ik uit mijn gedachten word gehaald door mijn pijnlijke knie ben ik met mijn gedachten weer helemaal op school. Ik stoot Elizabeth zacht aan en zeg: 'Wanneer beginnen we denk je?' Ik had ook wel wat honger dus hopelijk zou dit niet te lang duren.

---

imperfection is beauty

Daan Carly Jase

Ik loop wat rond te slenteren, en het gebouw te bewonderen. Ik woonde mijn hele jeugd in een dorp. Dit is mijn eerste keer in zo een grote stad als New York. Mijn vader was boer, maar mijn ouders scheidden al snel. Op mijn zevende of zoiets. Daarna woonde ik met mijn moeder in een huisje in een bos, met een of andere houthakkers gast. Na een jaar of drie kwam weer een scheiding, en toen woonde ik acht jaar in een dorpje, waar maar een middelbare school was en iedereen elkaar wel kende. Ik was altijd al een buitenbeentje, maar dat komt doordat ik dingen op mijn eigen manier zie. Mensen snappen me niet en negeren me. Dus ging ik dansen in mijn vrije tijd. Freerunnen heb ik ook een tijdje gedaan, maar ik heb daarmee mijn been gebroken en toen mocht het niet meer. Ik hoor muziek ergens vandaan komen. Ik loop er op af, omdat ik hou van muziek. Het kan je "mood" in twee seconde veranderen. En het is gewoon een van mijn levensdoelen om danseres te worden. Niet klassiek, daar vind ik niks aan. Breakdance, hiphop, Streetdance, dat vind ik nou echt leuk. Ik zie een meisje en een jongen. Het meisje doet de salsa. Dat heb ik nog nooit gedaan. Ik heb het niet zo op dat soort. "Hey. Ik ben Daan." Zeg ik bijna fluisterend.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Julia Alicia Miller
Als Ethan mee begint te dansen, verschijnt er een kleine grijns op mijn gezicht. Ik kende redelijk wat jongens die deze dans beter kenden maar er was duidelijk aan hem te zien dat hij er talent voor had. Waarschijnlijk had hij het niet zo vaak gedaan, maar als hij dat wel zou doen wist ik zeker dat hij er ook echt goed in zou worden. Iets wat mij vertelde dat hij echt een talent voor dansen had. Als het nummer afgelopen is, stoppen we. 'Dank je' antwoord ik glimlachend als Ethan me complimenteerd met mijn salsa, waarna hij vraagt wat ik nog meer goed kan. 'Tja... wat kan ik niet?' antwoord ik plagend, wetend dat dit opnieuw zo'n antwoord is dat hij tot de categorie irritant zou rekenen. Op het moment dat ik hem wil vragen welke dansstijlen hem het beste liggen, zie ik dat een meisje ons aan staat te staren. Heel even wil ik haar vragen of ze het kan zien, maar toch besluit ik het niet te doen. Als ze vervolgens, bijna fluisterend, zegt dat ze Daan heet, heb ik opnieuw een reactie klaar liggen, maar opnieuw bedenk ik me net op tijd. Ik zou proberen aardig te doen, niet alleen tegen mensen die goed voor zichzelf op konden komen zoals Ethan, maar juist ook tegen mensen zoals haar. Daarom kijk ik van haar naar Ethan, waarna ik weer naar haar kijken en ik mezelf dwing te glimlachen. 'Hoi' antwoord ik zo lief mogelijk 'Ik ben Julia, dit is Ethan'

[ bericht aangepast op 6 mei 2013 - 18:04 ]

---

Keep your head up, keep your heart strong

Daan Carly Jase

Het meisje lijkt zich iets te bedenken. Ze kijkt van de jongen naar mij. En glimlacht. "Hoi." Antwoordt ze, volgens mij doet ze een beetje moeite om aardig te doen. "Ik ben Julia, dit is Ethan." Zegt ze. "Dansen jullie ook?" Vraag ik terwijl ik ze bekijk. Hij is op zich niet lelijk, maar Ik mag van mezelf toch niet meer naar jongens kijken. Die breken mijn hart en met een gebroken hart kan ik me niet storten op dansen. Nee, een vriendje wil ik niet. problemen brengen ze altijd met zich mee. Te vaak heb ik gezien dat een hart gebroken werd. Zelf heb ik nog nooit een relatie gehad. Ik ben altijd behandeld als een gek. Alsof ik niks waard ben. Maar dat ben ik wel. Dat ik soms dingen op een andere manier zie vind ik ook niet echt leuk. Ik ben er redelijk overheen gegroeid. Niet dat die stomme kliniek daar iets mee te maken heeft. Daar ben ik misschien nog wel gekker van geworden. Door die... Ze behandelden me als een gek, na een jaar wordt je er gek van. Zullen we iets eten? Altijd wé. Ik mocht niks alleen. Dat maakt je nog eens depressief.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Ethan Ryan Michels

'Alsjeblieft zeg,' mopper ik en kijk Julia hoofdschuddend aan. 'Dat is geen antwoord. Tenminste niet het antwoord dat ik wil horen,' zeg ik en lach even met een scheve grijns. Ik zet een stap achteruit als ik een stem hoor. Ik schenk haar weer mijn bekende, scheve, maar vooral aantrekkelijke grijns. Julia neemt het woord al en stelt me voor. Ik stap op haar af en steek mijn hand uit. 'Ethan dus,' glimlach ik. 'Heet je echt Daan of stamt die naam van iets anders af?' Ik kijk haar vragend aan. 'Want ik wil je niet beledigen hoor, dus vat eht niet verkeerd op. Maar Daan klinkt jongensachtig, tenminste, ik ken alleen jongens die Daan heten. Wel meisjes met de naam Danielle of iets in die richting.' Ik kijk haar aan en glimlach. 'Zit ik goed?' Ik kantel mijn hoofd een beetje en kijk haar afwachtend aan. Mijn handen stop ik in mijn broekzakken en even werp ik een blik op Julia. Ik trek haar naar me toe en sla mijn arm om haar schouders. 'En dit is dus Julia, maar je mag haar ook wel Juul noemen of wat je zelf wilt. Dat vindt ze geen probleem. He?' Met een lachje kijk ik haar aan. Ik wist bijna zeker dat ze afkortingen en bijnamen wel degelijk irritant vond, maar ik vond haar antwoorden irritant. Tijd voor een revange dus. Ik grinnik even en richt me weer op het andere meisje. 'En ja, wij dansen ook. Wij zijn het salsa duo,' grijns ik. 'Althans, dat weet zij nog niet, maar ik weet het wel.' Ik lach even. 'Als ze nog even iets beter wordt, dan aanvaard ik het, maar ja. Anders niet he?' Ik lach en steek plagend mijn tong uit naar Julia. 'En jij? Dans jij?'

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne