Back To The Top || One Direction 1 - Speeltopics

De rechten van dit topic gaan naar quin98
Ik ben en blijf onschuldig.

Het begin:
Het is maandagochtend. Iedereen is net op school aangezien het eerste uur zo gaat beginnen. Iedereen ziet het als weer een saaie schoolweek, maar niemand weet dat deze week weer iedereens leven gaat veranderen.

[ bericht aangepast op 19 mei 2013 - 19:03 ]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Stanley Lucas.
Louis stelde me gerust met die woorden en het deed me blozen. Ik glimlachte naar hem en ik legde een arm om zijn schouders heen. 'En Lou, dan hoef je je niet meer in je vrije tijd te vervelen, want ik neem gewoon onze oude voetbal mee.' Ik grinnikte kort. 'Maar wat als het van jullie management dan niet mag? Dan moet ik hier blijven, toch?' Ik kneep uit zenuwachtigheid in Louis' schouder. 'Dan zou ik echt gebroken zijn,' zuchtte ik er zachtjes achteraan. Ik keek eventjes naar Zayn en daarna weer naar Louis. 'Wacht, Louis, jou kennende neem jij me gewoon mee in een enorme koffer ook al zou dat ook helemaal niet mogen,' grapte ik om een wat blije sfeer op te wekken. 'En voor hetzelfde geld kunnen de anderen twéé drukke zielen niet aan,' grinnikte ik er zachtjes achteraan.

I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

Louis Tomlinson
Een zacht grinnik verliet mijn mond toen mijn woorden Stanley deden blozen. Zijn arm voelde ik om mijn schouders en legde mijn hoofd tegen zijn schouder waarna ik hem een glimlach terug schonk. 'Vertel me is waarom ik je de allereerste keer niet mee had gevraagd.' Ik miste de momenten met deze jongen en gelukkig kwam daar verandering in. 'Dan blijf ik ook hier. Daarbij kan Zayn heel serieus overkomen en krijgen wat hij wilt, net als mij, dus dat komt echt wel goed.' Mijn hand legde ik op de zijne neer en en schudde mijn hoofd. 'Dat is dus niet nodig, want je zit echt aan me vast.' zei ik zonder glimlach of iets, als teken dat ik het echt meende. 'Zayn, weet dat net zo goed.' Een onschuldige grijns verscheen op mijn gezicht bij zijn woorden. 'Wat is het toch fijn dat mensen me al kennen, want dat was inderdaad het extra plan geweest.' lachte ik, maar zag mezelf er best nog wel vooraan. 'Dan hebben ze pech, want er is geen keuze. Daarbij als Zayn het aankan, kan iedereen het hoogstwaarschijnlijk wel aan, al worden ze nog steeds gek van mij.' grinnikte ik.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Stanley Lucas.
'We gaan toch wel voetballen hè? Als het kan later?' vroeg ik enthousiast. Ik glimlachte liefjes naar hem bij die woorden. 'Gelukkig blijf je dan hier, want anders zou ik echt doodgaan... Of erger nog, ik zou me is kunnen vervelen,' grinnikte ik en ik greep terug naar zijn hand. 'Ben ik blij dat ik aan je vast zit of niet?' vroeg ik plagend en nadenkend in mezelf. 'Natuuurlijk ben ik blij dat ik aan je vast zit, Tommo. En trouwens, ik pas volgens mij in geen één koffer,' grinnikte ik zachtjes en ik keek hem aan. 'Ben ik even blij dat er geen keuze is, anders zouden ze me er zo uitschoppen,' grinnikte ik en ik kneep met mijn andere hand in zijn schouder, en met mijn andere in zijn hand.

I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

Louis Tomlinson
'Daar maken we gewoon tijd voor vrij. Dan kunnen we zien wie zijn ondergang het deze keer word.' antwoordde ik lachend. Zijn lieve glimlach, zorgde ervoor dan de mijne breder werd. 'Maar daar zou ik echt niet mee kunnen leven..Zeker dat laatste wil ik niet op mijn geweten hebben.' grinnikte ik en trok een klein pruillipje, ondanks hij weer naar mijn hand greep. Natuurlijk wist ik zijn antwoord wel, maar toch bleef ik het meespelen. Een grijns verscheen dan ook weer op mijn gezicht door zijn antwoord en mijn bijnaam. 'Dat komt goed uit, want je kwam toch niet van me af. En wedden van wel? Je hebt mijn koffers niet gezien en zijn ze net te klein..Dan hebben we de koffer van Zayn nog wel.' Een onschuldige glimlach wierp ik Zayn toe en keek weer terug. 'Dat valt, denk ik, wel mee, want ik zit er ook nog steeds. Dat sta ik trouwens nog geeneens toe ook.' Kort liet ik Zayn los, om beide armen om hem heen te slaan. 'Ik ben blij om je terug te hebben, maar ook dat je meegaat.'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Nyan schreef:
Hannah Emma Stones
Ik kijk naar mijn horloge en ik zie dat het bijna gaat bellen,traag slenter ik richting het klaslokaal. Ik hield niet van alleen naar het klaslokaal te gaan ,en ik had Niall nog nergens gezien. Toen ik in net het lokaal in zicht had ,ging de bel. Ieland botst tegen we aan en verschrikt draai ik me om,maar algauw veranderd mijn blik naar een brede glimlach.
'Hey Em.' zei hij ."Hi ,Ni."zeg ik vrolijk. Hij tilde me op,waardoor ik even kort gil en daarna in de lach schiet.
'Meneer Horan, mevrouw Stones, zitten!' hoorde ik de brommende stem van onze ,chagie leraar zeggen,ik zucht overdreven en Niall grinnikt even ,waarna hij me op mijn stoel zet ,naast het raam en hij naast me komt zitten.
Waarom ben je zo laat ?"vroeg ik hem dan ,lichtelijk nieuwsgierig.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Stanley Lucas.
Ik grinnikte. 'Je weet heus wel wie er gaat winnen, ik natuurlijk!' Ik keek hem met een plagende blik aan en ik gaf hem een pijnloze stomp in zijn zij, speels. 'Hé! Je glimlach wordt breder,' zei ik, naar zijn glimlach kijkend. Ik grinnikte weer. 'Van vervelen ga ik alsnog dood, eh,' grinnikte ik en ik drukte mijn gezicht eventjes kort tegen zijn schouder aan. Dat we de les skipten boeide me helemaal niets nu. 'Ik wil ook niet van je af. En tuurlijk wedden we, want jij hebt zoveel kleding dat ik er niet meer bij pas!' Ik keek hem speels en plagend aan en murmelde een klein 'Ik ben blij dat je het niet toestaat' zinnetje. Ik drukte mijn beide armen ook om hem heen en drukte mezelf dicht tegen hem aan. 'En dan kunnen we weer beter aan onze vriendschap werken, en dat we gewoon bij elkaar blijven als dikke vrienden.'

I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

Niall Horan
Mijn grijns wordt nog groter als ik Emma's zucht hoor om de chagrijnige leraar. Daarna richt ze zich op mij, de les compleet negerend. Eigenlijk ben ik wel in voor dat plan. Ook ik keer me af van de rest van de klas en richt al mijn aandacht op mijn vriendin.
'Waarom ben je zo laat?' Je hoort dat ze nieuwsgierig is. Ik grinnik even kort.
'Ik had me verslapen,' beken ik dan, terwijl ik lichtelijk rood kleur. 'Ik heb nog niet eens gegeten, alleen wat gedronken.' Ik leg mijn handen zielig op mijn buik, ten teken dat ik echt heel erg honger heb. Dat is niet eens gelogen, want precies op dat moment voel ik mijn buik grommen. 'Zullen we straks in de pauze naar de Starbucks hier tegenover gaan? Ik ben wel toe aan wat voedsel.'
'Meneer Horan, willen we even stil zijn?' Geschrokken draai ik me om en kijk omhoog. Recht in het gezicht van de wiskundeleraar. Altijd als een leraar streng tegen me deed of doet, kon en kan ik niks anders doen dan gehoorzamen. Ik ben niet zo zelfverzekerd dat ik een gevatte opmerking of iets anders dergelijks zeg. Voorzichtig knik ik daarom. Als hij weer wegloopt om weet ik veel wat te gaan doen, draai ik me toch weer om naar Emma. Het betekent nog niet dat ik gelijk doe wat hij van me verwacht.

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Louis Tomlinson
Ik stak mijn hand naar de jongen voor me uit. 'Die staat. Wedden dat niemand wint van Louis 'The Tommo' Tomlinson?' Het duurde niet langs voor mijn vrolijke lach de gang vulde. Gewoon door alles bij elkaar. 'Het kan ook niet anders met jullie in de buurt.' zei ik met een steeds breder wordende glimlach. 'Uhu, daarom sta ik dat ook niet toe.' Ik trok hem onbewust iets dichter naar me toe en sloot kort mijn ogen. Ik wilde nog even niet denken aan wat er zou komen, maar de tijd aan mijn vrienden besteden. 'Al zou je dat wel willen, dan zou dat niet lukken. Ohh, ik heb niet zoveel kleding en kan best één keer uitzonderingen maken.' De onschuldige twinkeling keerde terug in mijn ogen bij het zien van zijn blik, maar ook omdat ik wist dat hij ergens gelijk had. 'Waarom zou ik dat wel toestaan?' vroeg ik zachtjes. Mijn greep verstrakte naarmate hij zichzelf dicht tegen me aandrukte. Dit waren gewoon de momenten die ik waardeerde. 'En daar heb ik niets meer aan toe te voegen.'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Hannah Emma Stones
Hij grinnikte even kort.'Ik had me verslapen,' bekende hij ,tewijl er lichte blosjes op zijn wangen verschenen.
'Ik heb nog niet eens gegeten, alleen wat gedronken.'zei hij en legde zijn handen op zijn buik. Quasigeschrokken keek ik hem aan .
"Niall ,die nog niets gegeten heeft!? Dat overleef je niet!"zeg ik en grinnik dan.'Zullen we straks in de pauze naar de Starbucks hier tegenover gaan? Ik ben wel toe aan wat voedsel.' ik knikte en schrok toen ik meneer Grumpy voor onze neus zag staan.
'Meneer Horan, willen we even stil zijn?' Niall keek geschrokken omhoog en hij knikte voorzichtig,waarna Grumps weg ging. Meteen draait Niall zich weer om naar mij ,waardoor ik grijns. Ik rommel wat in mijn tas en haal een snickers uit en heef hem aan Nialler. "Hier ,je redding."zeg ik met een knipoog.
"En ja ,ik ga graag mee naar starbucks."glimlach ik. Hier op school was er toch nooit echt iets te doen,dus even naar starbucks kon geen kwaad.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Stanley Lucas.
Ik schudde zijn hand vol plezier. Ik lachte ook zachtjes toen hij zijn vrolijke lach eens liet horen. 'Heb ik ooit verloren Boo?' Ik lachte weer zachtjes en ik gaf hem opnieuw een pijnloze stomp. 'Yay, ik ben blij dat je weer wat blijer bent!' Ik glimlachte lief naar hem. Ik voelde dat hij me dichter tegen zich aan trok, waardoor er automatisch een blos op mijn wangen kroop. 'Het is wel een feit dat niemand ontsnapt van jou, maar niemand wíl ontsnappen van jou want je bent super lief,' grinnikte ik, waarna ik met 'jawel! Je hebt wel veel kleding, ik heb dat met mijn eigen ogen gezien!' vervolgde. Ik zag een onschuldige twinkeling in zijn ogen en grinnikte. 'Geen idee waarom je dat zou toestaan?' beantwoordde ik zijn vraag met weer een vraag. Toen zijn greep zich om me heen verstrakte werd de blos nog roder. Dat ging altijd automatisch, zei ik altijd tegen iedereen. 'Ikke ook niet.'

I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

Llamarmy schreef:
Clara Oswin Oswald
Ik keek nog wat rond toen mijn telefoon weer ging. Ik keek even. Natuurlijk was het Harry en aan zijn smsje af te lezen was hij niet blij dat ik bij Tony was blijven slapen. Ik stond op en pakte mijn map weer onder mijn arm voor ik richting het parkeerterrein begon te lopen. Ik zag hem al was chagrijnig lopen met zijn peuk in zijn hand. Die was echt niet blij. Misschien was het ook wel omdat dit de 3e keer was in twee weken. Ik moest hem toch maar gewoon gaan ophalen als ik bij Tony was blijven slapen. Het gebeurde nu namelijk wel wat vaker dan eens per maand, wat hij meestal nog net kon handelen. Ik liep naar hem toe en zette mijn map neer voor ik mijn dunne armen om hem heen sloeg. "Hey Hazza. Wat kijk je sip. Moet ik je zo maar trakteren op koffie?" zei ik vrolijk. We hadden eerste uur toch meneer Schrijver die presentatie gaf. Ik vond het maar saai en hij schreef je toch nooit op als afwezig, dus we zouden het wel kunnen skippen. Ik gaf hem kort een kus op zijn wang en keek even naar zijn schouder. "Heb je er in het weekend nog een laten zetten? Waarom heb je me dat niet vertelt? Je weet hoe leuk ik het vind om erbij te zijn. Daarbij wil ik zelf ook weer wat nieuws." Ik veegde mijn lok weer uit mijn ogen en keek wat omhoog om hem aan te kijken. Hopelijk zou hij wat vrolijker worden na een kletspraatje en wat koffie, want nu was hij echt niet te genieten.

Bowties were never Cooler

Louis Tomlinson
Deze weddenschap stond vast op het moment dat hij mijn hand schudde. Ondanks het zo serieus leek, waren we gewoon een stelletje gekken. 'Ja, wamt niemand wint het van mij.' Ik lachte ook weer en schudde mijn hoofd. 'Je weet toch dat ik niet lang boos of iets kan zijn.' De lieve glimlach zorgde ervoor dat de twinkeling in mijn ogen alleen maar toenam. Mijn kin legde ik op zijn schouder en sloot opnieuw mijn ogen, want wilde van deze momenten genieten. 'Jij bent nog liever en zo lief ben ik echt niet. Hyperactieve kleuter zijn vervelend.' grinnikte ik waarna mijn hoofd schudde. 'Dat valt echt wel mee, maar het is ondertussen wel iets meer.' vervolgde ik. Mijn schouders haalde ik op waarna ik toch weer lachte. 'Waarom zou ik het niet toestaan?' vroeg ik weer opnieuw als antwoord. Jammer genoeg, werd het moment na een tijdje verstoord door een deur die iets verderop dicht werd gegooid. Ik liet Stanley los en trok hem mee naar achter Zayn. Ik sprong bij Zayn op zijn rug en sloeg mijn armen om zijn nek. 'Wij zijn onschuldig, dus u kunt ons niets doen. Bewijzen heeft u ook niet, dus tot die tijd gaan we vrijuit. Zeg het maar Zaynie.' schoot ik gelijk in de verdediging en drukte een klein kusje op zijn wang. Ook dat had ik nog steeds niet afgeleerd, maar wel verminderd. Nu was het alleen nog als ik iets wilde en geen discussie wilde. 'Alsjeblieft, Zaynie?' vroeg ik zachtjes terwijl mijn blik op de boze leraar was gericht.

[ bericht aangepast op 14 mei 2013 - 21:33 ]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Zayn Malik

Ik bijt op me lip en kijk een beetje toe naar de twee jongens voor me. Ze waren nogal close, zoals het altijd was maar Lou geeft me na die knuffel nu al bijna geen aandacht meer. Ik schik op als er een deur dicht gegooid werd en kijk naar de leraar, nogal boos was die. Ik schik opnieuw als Louis ineens op mijn rug zit en doe mijn armen onder zijn benen zodat die niet alleen hoeft te hangen. Ik glimlach kort door het kusje op mijn wang en grinnik haast onhoorbaar door zijn woorden, nee dat zou de leraar goedkeuren. Gewoon omdat ze onschuldig zijn. 'Sorry meneer, het is mijn schuld, ik moest wat belangrijks met ze regelen dus het is niet hun schuld' zeg ik en kijk hem aan. Hij kon mij toch niks maken, ik zat hier niet op school dus problemen zou ik niet kunnen krijgen en anders ging ik toch gewoon gauw weg, binnenkort is one direction terug en dat kunnen ze al helemaal niks meer maken.

Stanley Lucas.
Ik draaide me om toen er een deur dichtklapte en ik werd meegetrokken door Louis, waardoor we nu achter Zayn stonden. Ik kon het niet laten om eventjes te grinniken bij de woorden die Louis zei, omdat dat meestal bij de politie werd gebruikt. Gelukkig nam Zayn het voor ons op. Ik ging op mijn tenen staan en boog me daarna kort naar Louis. Ik trok wat aan zijn arm toen ik 'Nope, jij bent liever en je bent echt niet vervelend, ik ken vervelendere mensen' naar hem fluisterde en er ontsnapte weer een hoge grinnik.

[Sorry dat het zo kort is, zit op me iPad (:.]

[ bericht aangepast op 14 mei 2013 - 22:17 ]

I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

Louis Tomlinson
'Zaynie, het is echt niet de bedoeling dat je van me schrikt. Dat mag je alleen van de leraar, die ons niet kwalijk kan nemen.' Dat laatste voegde ik er harder aan toe en kon het niet laten om te lachen. Toch was ik wel blij dat de jongen, wie ik het moeilijk maakte, mij het makkelijk maakte toen hij zijn armen onder mijn benen deed. 'Die glimlach mag wel wat breder hoor en ik haalde verloren tijd van eerder nog in. Ik heb nog een verassing voor je.' Fluisterde ik in Zayn zijn oor waarna ik naar zijn woorden luisterde. 'Zie, we hebben iemand die het met ons eens is, dus byebye.' Lachte ik vrolijk en een bedankje verliet mijn mond voor de jongen met zijn ravenzwarte kapsel. Hier op school was ik al onmogelijk, maar niet slecht. Nablijven kon ik meeleven en daarbij was ik hier toch snel weer weg. Ik keek om naar Stanley die zich naar me toeboog. 'Laten we het erop houden dat we even lief zijn, voor het een discussie word. Vervelendere? Zie ik blijf vervelend en vraag het anders maar aan de leraar.' Grinnikte ik en keek nog even vooruit. 'Maar ben het er wel mee eens.' Voegde ik eraan toe en keek terug. 'Zijn jullie het er ook mee eens om naar mijn huis te gaan? Ik heb het hier lang genoeg gezien en jullie?'

(Maak niet uit. Ik zit zelf op mijn telefoon (: )

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer