Back To The Top || One Direction 1 - Speeltopics

De rechten van dit topic gaan naar quin98
Ik ben en blijf onschuldig.

Het begin:
Het is maandagochtend. Iedereen is net op school aangezien het eerste uur zo gaat beginnen. Iedereen ziet het als weer een saaie schoolweek, maar niemand weet dat deze week weer iedereens leven gaat veranderen.

[ bericht aangepast op 19 mei 2013 - 19:03 ]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Hannah Emma Stones

Niall schrikt eerst,maar lacht dan mee.'Het is ook niet zo slim om van je stoel te vallen hé.' zei hij en ik grinnikte,maar stopte algauw als Grumps voor ons stond.
'Het is ook niet slim om niet op te letten in de les. Eruit Horan! En neem je vriendinnetje mee. Ze weet blijkbaar niet hoe ze op een stoel moet zitten.' Bromde hij en beende weer weg naar voor.
Ergens moest ik lachen,maar ik hield het zo goed mogelijk in .Ik neem mijn tas en sta recht en Niall had mijn andere hand vast.
Ik zag aan Niall's gezicht dat hij zijn lach ook niet kon inhouden en net als we langs Grumps passeren ,begint hij te schaterlachen ,waardoor ik en heel de klas in lachen uitbarst.
Grumps kijkt on chagie aan en vlug gaan we uit de klas. Eenmaal buiten begin ik te lachen.
"Oh M gee!" zeg ik overdreven en lach weer. Ik had wel geen zin om naar de directeur te gaan dus kijk ik Ni vragend aan. "Gaan we nu naar starbucks?"vroeg ik hem dan liefjes. Ik kam even mijn gekleurde haren met mijn vingers en probeerde de klitten eruit te krijgen.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Louis Tomlinson
Ik liet onze Bradford Badboy, iets wat voor mij totaal niet klopt, los toen hij één traan losliet. Ik kon er niet tegen om Stan zo te zien. 'Stanley Lucas, hoe kom je daarbij? Dat is dus echt niet waar, want je bent veel te gezellig om niet gemogen te worden. Het lijkt nu misschien zo, maar dat heeft een reden en dat is One Direction. Anders hadden mensen je nog steeds sneller gemogen dan mij.' zei ik en liet naar de jongen toe, om hem vervolgens in een stevige knuffel te trekken. 'Anders had ik er persoonlijk voor gezorgd.' zei ik zachtjes en één kleine traan liep over mijn wang. Ik kon er niet tegen om de mensen zo te zien en zeker mijn beste vrienden niet. Dat zijn glimlach was verdwenen, zorgde ervoor dat de mijne ook verdwenen was. 'Vertel me wat er is.' zei ik zacht met een smekende ondertoon. Ik durfde hem niet aan te kijken, bang om echt te breken. 'Je weet dat je me alles kan vertellen toch? En aan onze vriendschap veranderd echt niets. Het maakt niet uit of we hier, of over 10 jaar in Spanje zijn.'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Stanley Lucas
Ik liet nog een traan los bij de woorden die hij zei en hij sloeg zijn armen om me heen, in een stevige knuffel. Ik liet nog meer tranen op toen hij ook een traantje moest laten. Ik zuchtte. Hoe graag ik het hem ook wilde vertellen, kon ik dat wel? Ik wilde echt niet dat ik het verklikte, en ook niet echt dat de 'pesters' pijn gaan hebben. Ik keek Louis aan en sloeg mijn armen uiteindelijk strak terug om hem heen. 'Ik heb het je nooit verteld... Maar het moet er nu uit,' zuchtte ik. 'Ik ben nogal gepest, als je het pesten kan noemen, meer uitgescholden door een stom groepje hier op school. Voor lelijk, dik, stom, dom... Misschien wel meer dan dat, en ook dat ik de vriendschap van 'Louis Tomlinson de One Direction-ster' niet verdien.' Het kwam er allemaal maar moeilijk uit en ik drukte mezelf alleen maar strakker tegen hem aan. 'Sorry, ik moet je niet belasten met mijn problemen...' zuchtte ik er zachtjes achteraan.

I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

Louis Tomlinson
Ik sloeg mijn armen nog steviger om hem heen toen er nog meer tranen over zijn wangen liepen en beet op mijn lip, om zelf ook geen tranen de vrije loop te laten gaan. Ik kon er gewoon niet tegen als iemand aan het huilen was. Ik wachtte geduldig tot Stan het woord zou nemen en zou op dit moment niets dwingen. Heel even keek ik hem aan en trok me dichter naar me toe, toen hij zijn armen uiteindelijk strak om me heen sloeg. 'Vertel het me..' zei ik zacht en luisterde weer. Zijn woorden lieten me verbazen, maar al snel woede in me opborrelen. Ik wist gewoon elk groepje hij bedoelde. 'Stan, alles wat ze zeggen is niet waar. Ze zijn gewoon jaloers, want ze kunnen niet tegen het gene wat jij heb. Waarom ben je nooit eerder naar me toegekomen? En daarbij..Als er hier iemand op school is die mijn vriendschap verdient, dan ben jij het wel. One Direction is mijn werk en als mensen me dan ineens wel zien staan, hebben ze pech.' zei ik zacht en wist eigenlijk niet goed wat te zeggen. Ik wist wel wat me te doen stond. 'Zeg geen sorry, want ben blij dat je het heb gezet.' zei ik en liet hem langzaam los. 'Ik ga ze is laten zien waar een 'One Direction-ster' nog meer toe in staat kan zijn.' zei ik met een boze ondertoon. Met een simpel verontschuldiging tegen Zayn, omdat het nog langer duurde, liep ik op een snel tempo naar de juiste klas. Ik was echt boos en ze zouden er dan ook niet mee weg komen.

[ bericht aangepast op 17 mei 2013 - 20:31 ]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Zayn Malik


Ik volgde het gesprek tussen de twee een beetje terwijl ik er maar ene beetje bijstond en het aanhoorde. Het was wel lullig voor die Stanley, maar ik snapte niet zo goed waar het ineens vandaan kwam maar ja het zal wel. De woorden van Louis dringen tot me door en zie hem weglopen, gelijk kom ik in actie en ga achter hem aan. Vanachter sla ik mijn armen om hem heen en trek hem tegen me aan. ' Niet doen Lou' zeg ik tegen hem en ga ondertussen voor hem staan. 'Het lost niks op oké, laat het gewoon, ze zijn het niet eens waard, die jongens zijn al zielig genoeg gewoon om hoe ze zijn' zeg ik en kijk hem aan en hoop dat ik hem kan tegenhouden. Hij moest nu echt geen gevecht beginnen en al helemaal als die gasten gewoon in een klaslokaal zitten. Maar als er wel een gevecht zou komen zou ik wel gaan helpen, maar ik hoop toch echt dat ik dat kan tegenhouden.

Louis Tomlinson
Ik voelde een paar armen vanachter om me heen en hoefde niet om te kijken, om te weten wie me tegen zich aantrok. 'Waarom niet, Zaynie?' vroeg ik en keek de jongen, die ondertussen voor me kwam staan, vragend aan. Ik was het niet met de daden van de jongens eens en daarbij moesten ze die woorden eens in mijn gezicht zeggen. Die konden ze dan echt niet meer nazeggen. 'Dat zeg jij. Jij loste het de vorige keer ook zo op en ik mag het niet? Zayn, misschien heb je gelijk, maar het veranderd niets aan wat ik van plan ben.' zei ik en kroop heel even tegen hem aan. Waarschijnlijk zou die jongen toch wel een manier vinden om me te stoppen. Ik duwde hem tegen de kluisje aan en naar beneden, zodat hij op de grond zat. Ik plofte op zijn schoot neer en drukte een kusje op zijn neus. 'Laat me mijn gang gaan deze keer. Vertrouw me, zoals altijd. Of vind een manier om me op andere gedachten te brengen.' De laatste woorden voegde ik er zacht aan toe en leunde tegen de jongen aan. Wachtende op zijn woorden of actie.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Zayn Malik

Bij zijn vraag waarom niet kijk ik hem aan terwijl ik nadenk over ene goed antwoord, ' Dat heeft gewoon geen nut Lou' zeg ik en glimlach even. ' Ja ik wel, maar dat was ook stom, en je mag het inderdaad niet. Ik wil niet dat je pijn krijgt. Als ik het plan niet kan veranderen hou ik het wel tegen' zeg ik en laat zijn actie een beetje verbaast gebeuren. Niet veel later zat ik dan tegen de kluisjes aan met Louis op me schoot. Ik sla mijn armen om hem heen en glimlach door het kusje op mijn neus. ' Ik laat je niet je gang gaan, ik vertrouw je wel maar die jongens niet. Vertel me hoe ik je van gedachte kan veranderen en ik doe het' zeg ik en druk zacht een kusje op zijn wang. IK hoop dat ik hem kan overtuigen, wat er ook maar voor moest gebeuren. Ik zou bijna alles wel doen.

Stanley Lucas
Ik luisterde moeilijk naar hem en zuchtte zacht. Ik veegde alle tranen weg en keek op, wat wazig, toen hij wegliep. Ik wist wat hij ging doen en ik kromp in elkaar, maar ik zag Zayn er al achteraan lopen. Ik zuchtte en strompelde er wat achteraan, waarna ik ze tegen een kluisje zag zitten. Ik liet me naast hen neerzakken en trok mijn benen wat op, om vervolgens mijn tas naast me neer te leggen. Ik keek naar hen met nog wat waterige oogjes. 'Doe het gewoon niet, Lou? Het hoeft niet, het gaat goed met me, hier was ik juist bang voor,' bekende ik langzaam en ik pakte zijn hand. 'Alsjeblieft, doe het niet? Ik wil niet dat je straks pijn hebt, want dan is het mijn schuld en dan doe ik mezelf wat.' Ik kneep heel zachtjes in zijn hand en wachtte op de bevestiging dat hij het niet zou gaan doen. Het boeide me op dit moment weinig dat hij op Zayns schoot zat, wat ik ook nu pas opmerkte.

[ bericht aangepast op 17 mei 2013 - 21:37 ]

I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

Louis Tomlinson
Ik keek de jongen die goed nadacht over een antwoord. Ik keek recht in zijn puppy-bruine ogen met een licht vragend blik, want was nieuwsgierig. 'Dat is geen reden, Zayn.' zei ik onschuldig. 'Het was wel over, ook al was het misschien stom. Daarbij krijg ik geen pijn en zowel dan wil ik knuffel van een bijzonder iemand, maar succes dan.' zei ik en niet veel later zaten we dan ook op de grond. Nou ja, ik op de schoot van Zayn en hij op de grond. Ik nestelde me iets beter en dichter tegen hem aan en luisterde naar zijn woorden. 'Die jongens zijn drie keer niets, alleen ben wel blij dat je mij wel vertrouwt. Ik haal je wel over en er is niets..' Ik glimlachte door het kusje op mijn wang. 'Lou nog een kus willen.' zei ik lachend en keek toen naar Stan die aangelopen kwam. Zijn waterige oogjes lieten me kort op mijn lip bijten. 'Het gaat niet goed, want anders had je echt niet zo gereageerd. Dit jongens moeten een keer stoppen,' zei ik eb keek naar onze handen. 'Je kan me niet op andere gedachten brengen, en ik krijg echt geen pijn.' Ik schudde mijn hoofd en liet me weer tegen Zayn aanvallen. Ik wilde dit doen, maar waarom hield iedereen me tegen?

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Zayn Maik

Ik kijk Louis aan en grinnik zachtjes, 'Kom op Lou je snapt wat ik bedoel en die reen vindt ik goed genoeg' zeg ik en kijk hem aan. ' Het was stom ja, en jij moet deze actie dus ook niet gaan maken. Dat pijn krijg je zeker weten dat zeg ik je, en die knuffel zou ik je willen geven maar doe het toch liever niet want ik wil echt niet dat je pijn krijgt, daarom hou ik je tegen' zeg ik en kijk hem aan. 'Je haalt me niet over, dat weet je ook wel want ik ben hier gewoon tegen' zeg ik zachtjes en grinnik als Lou zegt dat die nog een kus wilt. Ik druk een kus op zijn wang en kijk hem aan, 'Zo goed?' vraag ik lachend en kijk hem aan. Ik kijk naar Stan en luister weer naar hun gesprek terwijl ik een beetje van Stan naar Lou kijk.

[Ik ga morgen ochtend om half 6 's ochtends tot woensdag half 12 's avonds naar Rome met school. Ik heb wifi, maar weet niet of ik kan reageren]

Bowties were never Cooler

Stanley Lucas
Ik keek Louis aan en ik hield zijn hand nu met twee handen vast. Ik trok zachtjes aan zijn arm en probeerde hem half op mijn schoot te trekken. Ik zou mezelf écht iets aan doen als Louis pijn had vanwege mij. Ik trok ietsjes harder zodat hij vanzelf op mijn schoot 'viel'. 'Louis, alsjeblieft. Áls je het doet, dan... Dan ga ik ook mee en dan probeer ik mee te doen, oké? Met wat je ook maar gaat doen. Al vermoord je die jongens, bij wijze van spreken...' zei ik zachtjes en ik kneep kort mijn ogen dicht. 'Echt sorry dat ik net zo deed, trouwens.' Ik kneep stevig in zijn hand. Ik negeerde Zayn die een kus op Louis' wang drukte en ik keek nog steeds wat schuldig weg.

I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

Zayn Malik

Als Stanley Lou van mijn schoot aftrekt kijk ik hem geïrriteerd aan, wat is zijn probleem hé? Hij is echt te jaloers echt irritant gewoon Ik kende hem nog niet zo lang en ik mocht hem nu al niet, hij stelt zich echt heel erg aan. Echt hé, ik wil echt niet dat hij meegaat op tours en zo dan wordt hij alleen maar jaloers. Ik zou er het liefst zelf voor zorgen dat die niet meeging maar dat doe ik ook weer niet omdat ik weet dat Louis hem graag mee wil. Ondertussen trek ik Louis van zijn schoot terug naar de mijne en druk een kusje op zijn lippen. 'Ik zou maar want minder jaloers worden want Zouis blijft toch wel' zeg ik en sla mijn armen opnieuw om Louis heen.

Louis Tomlinson
'Oké, Zaynie, oké je hebt me overgehaald. Ik zal deze keer naar je luisteren en gewoon blijven zitten. Maar het zal de enige keer zijn.' Ik wiebelde iets heen en weer waarna ik even naar de jongen keek. 'Maar dat komt toch echt, omdat ik lekker zit en je aandacht zorgt dat ik niet weg wil.' Na die woorden keek ik naar Stan en schudde mijn hoofd. 'Ik doe het niet, maar de eerst volgende keer dat ik iets hoor, dan kunnen jullie echt niet overhalen.' De woorden waren nog niet uitgesproken of ik zat op Stan zijn schoot. Niet veel later zat ik weer bij Zayn die niet al te blij leek te zijn met de actie van Stan. Dat was dan ook duidelijk te merken met zijn reacties en hoefde zijn gedachten dan ook niet te vragen. Gelukkig hield hij wel rekening met mij. Een glimlach kon ik toch niet onderdrukken door het kusje op mijn lippen en woorden. Zouis zou sowieso blijven..Dat was ik zeker met hem eens. 'Het maak niet uit,maar dat Zouis blijft is inderdaad ook waar. De band tussen Zayn en mij te sterk om zo verbroken te worden,' zei ik zacht en draaide me iets. Dat had het gevolg dat ik weer goed in Zayn zijn armen zat en ik Stan aan kon kijken. Het was moeilijk om tussen twee vrienden in te staan.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Stanley Lucas
Ik gromde en ik trok Louis alsnog weer terug. 'Laat me toch even,' siste ik naar Zayn en ik beet op mijn lip om niet verder te gaan. 'Maar Stouis blijft ook bestaan, want iedereen vindt onze vriendschap óók geweldig.' Ik overdreef misschien een beetje, dat wist ik, maar ik vroeg me af wat Zayn zou doen als hun 10 jaar lang een vriendschap hadden en dan zou ik al die acties uitvoeren. Ook het kusje van Zayn naar Louis was de druppel voor mij. Ik legde mijn armen stevig om Louis heen zodat Zayn hem niet terug zou kunnen trekken. Ik keek Louis aan met een wat verdrietige en schuldige blik, die onzichtbaar was voor Zayn. Ik wist eventjes niets te zeggen en ik legde mijn kin op Louis schouder, waarna ik een klein kusje op zijn wang drukte. 'Louis, ik wil je niet kwijt...' murmelde ik heel zachtjes, vlakbij zijn oor, zonder dat Zayn een enkel woord van me kon horen. 'Ik wil je echt niet kwijt... Wat moet ik in godsnaam gaan doen zonder jou?' Ik klemde mijn armen automatisch strakker rond Louis heen, bang dat hij weer teruggetrokken werd. Ik miste de momentjes die Louis en ik samen hadden, de grappen die we onder de les uithaalden met de leraar en hoe we samen vroeger altijd voetbalden... Konden we niet gewoon één klein halfuurtje voor onszelf hebben?

I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.