• De rechten van dit topic gaan naar quin98
    Ik ben en blijf onschuldig.




    One Direction heeft een break gehad.
    De jongens zijn allemaal terug naar school gegaan, om hun studie verder te volgen.
    Het gene leren wat ze nodig hebben om hun eerst beroep uit te kunnen oefenen. Iets wat makkelijker gezegd is dan gedaan, want ze blijven wereldberoemd en school is dus ook niet makkelijk.
    Na een tijd besluit iemand dat het toch tijd is. Tijd om weer terug te keren naar de top. Dit liet hun inzien hoeveel ze One Direction missen. Hij gaat alle andere scholen van de jongens af. Dit met een doel. Dit doel is de terugkeer van de beroemde boyband One Direction. Terug te keren naar de top en de plek waar ze zijn gestopt.


    Lijstje dat je in moet vullen :
    Rol:
    Naam:
    Leeftijd:
    Nationaliteit:
    Karakter:
    Uiterlijk:
    Extra:
    Wilt dat de jongens (weer) terugkeren/blijven: ( Dit is voor de vrienden)


    b]Rollen:[/b]
    -Niall James Horan: LittleBirdie
    -Louis William Tomlinson: WishingLarry
    -Liam James Payne: Luminoase
    -Harry Edward Styles: Praelectio
    -Zayn Javadd Malik: quin98


    De schoolvrienden van de jongens
    - Schoolvriendin Zayn: Ginaelie Esmae Bonnet: Praelectio
    - Schoolvriendin Liam: Charmila Jase Carell Curlies
    - Schoolvriendin Niall: Hannah Emma StonesFleeko
    - Schoolvriendin Harry: Clara Oswin Oswald Llamarmy
    -Schoolvriend Louis: Stanley Lucas Confontare


    Regels:
    - Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
    - Maximaal twee personages per persoon
    - Geen perfecte personage's!
    - 16+ mag.
    - Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
    - Met 3 waarschuwingen word je zonder pardon uit de RPG gezet.
    - Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
    - Alleen OhMyZiall en quin98 maken de nieuwe topics.
    - Geen ruzie ( In de RPG mag het natuurlijk wel )
    - Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!.


    Het begin:
    Het is maandagochtend. Iedereen is net op school aangezien het eerste uur zo gaat beginnen. Iedereen ziet het als weer een saaie schoolweek, maar niemand weet dat deze week weer iedereens leven gaat veranderen.


    Zayn zal degene zijn die gaat zorgen dat One Direction terugkomt. Hij zal beginnen bij Lou -> samen naar Harry -> Niall -> Liam

    [ bericht aangepast op 19 mei 2013 - 19:03 ]


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Louis Tomlinson
    'Wel waar Zaynie, het mag dan de waarheid zijn, maar alsnog betekent het genoeg voor me.' zei ik met een lieve glimlach. 'Ja, het is goed om mijn beste vriend weer terug te hebben na al die tijd. En natuurlijk komt het goed.' lachte ik vrolijk en knikte. 'Niets meer aan toe te voegen.' zei ik en ging daarna weer verder met mijn gesprek met Stanley. 'Voor jou is dat inderdaad leuk, maar voor mij is het vervelend geworden. Maar dan zouden ze, net als ik, waarderen en missen doen ze je toch wel weer.' Hoe dichter we bij de uitgang kwamen, hoe meer ik me bedacht. Sowieso wilde ik nog een ding voor elkaar krijgen en nu was het moment dat het kon. Gelukkig ging Zayn al langzamer lopen. Voor ik mijn mond opentrok, keek ik eerst naar Stanley. 'Wat is er aan de hand?' vroeg ik met een vragend. Met gemak klom ik weer van Zayn zijn rug af waarna ik de jongen een knuffel gaf. 'Ik ben zo terug, want moet even iets regelen.' Met twinkelde oogjes keek ik de twee aan en stopte het laatste snoepje in mijn mond, voor ik Zayn meetrok. Ik trok het mee in de richting van de gang waar Maddie zo les had. Maddie was degene waar ik het nooit mee kon vinden en was het arrogantste kind van school, die dacht dat ze alles kon krijgen. Eenmaal in de gang zag ze met al aankomen en in plaats van iets te zeggen, werden haar ogen nu groot. Ze bleef naar Zayn kijken waardoor voor het eerst een lieve glimlach op haar gezicht verscheen. Alleen verdween deze al snel weer toen ik, voor haar neus, mijn lippen kort op die van Zayn drukte en doodleuk 'En dit gaat jou dus nooit lukken, darling, dus zet het maar uit je hoofd.' eraan toevoegde. En huppelde daarna vrolijk weer terug naar Stanley terwijl ik Zayn achter me aantrok. Mijn dag kon niet meer stuk en het gezicht van Maddie? Dat was goud waard.

    ( Oeh leuk ^^ Trouwens mijn telefoon doet raar, dus ik hoop dat het klopt.)


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Zayn Malik

    'Nou id da geval ben ik blij dat het zoveel voor je betekend' zeg ik met een glimlach. ' Dat is heeel erg goed en wil je ook nooit meer kwijt, niet dat dat nog gaat gebeuren en daar heb ik ook alle vertrouwen in' zeg ik met een glimlach. Ik kijk even naar Stanley als Louis vraagt wat er aan de hand is en ik kijk hem ook vragend aan, ik was wel nieuwsgierig naar wat er was al had ik al een vermoeden. Als Louis zegt dat die nog iets moeten regelen knik ik maar als ik wordt meegetrokken kijk ik hem vragend aan. 'Lou? wat gaan we doen?' vraag ik verbaast als we ineens in een gang staan. Ik zie een meisje naar ons kijken al is het vooral naar mij en dan met een lieve glimlach. Volgens mij was dat echt zo'n bitch die alleen aardig deed tegen mensen die ze goed genoeg vond. Ik voel ineens Lou's lippen op de mijne en uit reactie kus ik terug maar kijk hem daarna verbaast aan. Door zijn woorden kijk ik even boos, hij gebruikt me dus gewoon lekker weer als die dat nou gewoon overlegd. Toch kan ik nu niet boos zijn en grinnik dus maar even, ach het was maar om haar terug te pakken, het was vast verdient. Ik tik Lou aan, 'dus jij gebruikt mij gewoon?!' zeg ik zogenaamd verontwaardigd maar lach toch. Als we weer terug zijn kijk ik even naar Stan en dan weer naar Lou. ' Volgens mij had je er wel goed te pakken'

    Stanley Lucas.
    Ik negeerde de vraag van Louis en kromp in elkaar. Louis zei kort daar na dat hij wat moet regelen, en ik was eigenlijk best benieuwd wat hij moest regelen. Ik keek naar wat Louis deed en zag Maddie, de arrogantste trut van school, lopen. Ze zag Zayn, haar ogen werden groot en ze glimlachte. Wauw. Maar toen verdween het weer. En de glimlach die al een middag op mijn gezicht had gestaan, verdween als sneeuw voor de zon toen Louis zijn lippen heel erg kort op die van Zayn drukte en toen doodleuk Maddie de grond in mepte met zijn woorden. Ik kromp dieper in elkaar en keek meteen weg en ik had nog steeds niet geantwoord op de vraag. Ik stak mijn handen dieper in mijn zakken omdat ik bang was dat ik anders iemand een harde klap zou gaan verkopen. Ik kneep van binnen mijn zakken half dood en hield mijn blik daarna strak naar Louis en Zayn gericht. Het kleine grapje van Zayn liet me nu ook niet echt lachen en ik beet op mijn lip om niets stoms te gaan zeggen. Hou je in, dacht ik bij mezelf. Ik moest wel toegeven dat hij Maddie te pakken had, maar dit is gewoon niet leuk. Dit zijn de grapjes bij Louis die ik nooit leuk had gevonden en die ik ook nooit leuk ging vinden.

    [Btw, sorry dat Stanley zo jaloers is, maar zo is hij, hahah :3.]

    [ bericht aangepast op 15 mei 2013 - 21:00 ]


    I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

    Harry Edward Styles.

    "Hey Hazza. Wat kijk je sip. Moet ik je trakteren op koffie?" vroeg Clara me met een vrolijke ondertoon, waardoor ik zwakjes glimlachte en mijn armen onmiddellijk om haar heen sloeg toen ze mij in een knuffel trok. Ik tilde haar op en draaide een speels rondje, voordat ik haar weer met een ondeugende grijns neerzette. Koffie kon ik inderdaad wel gebruiken, ja. En de knuffels van Clara, natuurlijk.
    Clara bekeek even later mijn schouder nadat ze een kus op mijn wang had gedrukt. "Heb je er in het weekend nog een laten zetten? Waarom heb je me dat niet vertelt? Je weet hoe leuk ik het vind om erbij te zijn. Daarbij wil ik zelf ook weer wat nieuws."
    Ik haalde mijn schouders eventjes op. "Jij was toch bij die vriend van je?" mompelde ik, waarna mijn lachje weer als sneeuw voor de zon verdween. Misschien was ik toch iets meer jaloers dan ik dacht. Ik hield er niet van als Clara van me werd afgepakt. "Dus volgens mij kon je moeilijk mee, hm?"


    Reading a good book is like taking a journey.

    Louis Tomlinson
    'Het zijn de woorden en de persoon die het tot een geheel maken, hé' zei ik met een glimlach. 'Ik vind het niet leuk dat ik nu niets te zeggen heb, want ben het zoals altijd met je eens.' Met een vragend blik keek ik daarna nog steeds naar Stanley, want was hem zo echt niet gewend. Het antwoord zou ik later wel krijgen, want wilde echt nog iets regelen voor de bel, en voor we hier echt weg waren. De vragende blik van Zayn, die ik meetrok was niet te missen en zijn vraag maakte het alleen maar duidelijk. Toch antwoordde ik niet, want ondertussen waren we aangekomen, en had ik het idee dat Zayn het zelf ook wel wist. Hij herkende zulke mensen negen van de tien keer ook wel, maar alleen mijn plan wist hij niet. Dit werd wel snel duidelijk toen ik mijn lippen op de zijne drukte. Wel was ik blij dat hij meewerkte door me terug te kussen. De verbaasde en niet veel later boze blik, zou ik later wel beantwoorde, want moest dat kind de grond gewoon even in meppen. Het was zijn gelach bij de woorden die me liet weten dat hij het niet heel erg vond. Tenminste dat maakte ik eruit op. Ik draaide me om toen ik werd aangetikt en keek recht in de bruine puppy ogen van Zayn, 'Zaynie, ik zou je nooit gebruiken. Dat weet je nu toch wel?' lachte ik en drukte nog een kusje op zijn wang. Mijn blik bleef wisselen tussen Zayn en Stan toen we terug waren. 'Als ze nog een keer zoiets doet, dan zorg ik er persoonlijk voor dat nooit meer iemand krijgt. Beroemd zijn heeft zeker voordelen dan. Ze ziet nu wat je ervan kan krijgen en daarbij moet ze gewoon van mijn vrienden afblijven.' zei ik onschuldig, maar de vrolijkheid was zeker te horen. Mijn blik bleef hangen bij Stan. 'Je hebt het gezien, hé?' vroeg ik met een lichte glimlach. Mijn humeur kon niet meer slechter en zijn reacties viel me dan ook niet heel goed op. 'Ik hoop echt dat dit iets duidelijk maakt bij dat kind.'
    ( Haha, ik vind het wel wat hebben.)


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Clara Oswin Oswald
    Ik glimlachte breed toen hij me optilde in een knuffel en me rond draaide voor hij me weer neer zette. Het voelde fijn en vertrouwt. Tony deed het ook wel eens, maar dat voelde anders dan met Harry. Ik keek naar hem en zag dat zijn glimlach als sneeuw voor de zon verdween toen hij aan Tony en mij dacht. Ik aaide even door zijn donkere krullen. Ik moest ervoor op mijn tenen staan en wat springen, maar ik deed het toch. "Hazza, toch. Je weet dat je me voor dat soort dingen altijd kan bellen. Al is het 5 uur 's nachts." Ik glimlachte naar hem en pakte zijn hand. "Ben je een beetje jaloers op Tony, Hazz?" Dat hoefde hij helemaal niet te zijn en dat wist hij zelf vast ook, maar hij was nou eenmaal vrij snel jaloers. Wat niet hoefde want Tony en ik klooide alleen wat samen. Ik trok Harry zacht mee richting de parkeerplaats. Ik was ook echt de enige op school die niet kon rijden. "Rijden we naar dat leuke koffietentje in de stad, of gaan we naar de starbucks om de hoek?" vroeg ik aan hem in de hoop hem Tony te laten vergeten.


    Bowties were never Cooler

    Zayn Malik

    Ik glimlach even, ' Als jij het zegt' lach ik en haal mijn schouders een beetje op. Ik lach alleen maar als die het weer is met me eens is, zovaak is dat. Nadat alles gebeurt was zei Lou dat die mij nooit zou gebruiken en ik grinnik zachtjes, 'Heb je toch net echt wel een beetje gedaan? Maar ik vond het niet erg hoor, je kuste wel lekker' dat laatste zeg ik lachend en grijns even. 'Maar de volgende keer moet je even vertellen wat je plan is, nu schok ik nogal' zeg ik en kijk hem even aan. Ik vond het uiteindelijk niet heel erg, maar dat komt ook wel omdat het Louis is. Als het iemand anders was was ik waarschijnlijk boos geworden maar van Lou kan ik het wel goed hebben. ' Ach ik weet niet wat ze allemaal gedaan heeft, maar jou woorden te horen zou ze het wel verdient hebben en beroemd zijn heeft inderdaad heel erg veel voordelen' zeg ik met een glimlach, het had echt zat voordelen. Ik kijk even naar Stanley, ik had wel door wat er aan de hand was maar hou me mond maar gewoon en negeer het een beetje. ' Ik denk dat je wel duidelijk genoeg was Lou' lach ik na zijn laatste woorden al waren ze meer voor Stanley dan voor mij. 'Maar kunnen we nu wel gaan?' vraag ik uiteindelijk en kijk ze vragend aan.

    Louis Tomlinson
    Ik knikte. 'Dat waren inderdaad mijn woorden.' zei ik met een glimlach en ging iets dichter tegen de jongen aanliggen. Langzaam veranderde mijn glimlach toch in een grijns en luisterde naar zijn woorden. Iets wat ervoor zorgde dat mijn grijns nog breder werd. 'Nee, Zaynie ik wilde dat gewoon een keer doen. Maar nog voor herhaling vatbaar?' grinnikte ik onschuldig en schudde mijn hoofd. 'Nee, grapje. Dat doe ik je niet nog een keer aan en ga je geen dingen aanpraten die niet zo zijn. Dus de volgende keer is niet nodig, maar misschien was het de bedoeling dat je schrok.' zei ik waarna ik opzij keek. Gelukkig kon ik een hoop dingen bij Zayn doen, zonder dat hij boos werd. Dat was een voordeel van zijn beste vriend zijn, want andere hoefde het volgens mij echt niet te doen. Sowieso had ik toch geluk met mijn vrienden. 'Dat kind maakte mijn leven zuur voor ik beroemd werd en daarna nog steeds. Ook loopt ze vreemd over One Direction te doen en is helemaal verliefd op jou, alleen zag je al wat voor figuur het was. En zeker weten, want anders had ik niet naast je gestaan.' zei ik met een glimlach. Dat je over mij praatte oké, maar je moest niet over andere gaan praten. Ik keek naar Stanley en weer terug naar Zayn. Ik was nog steeds vrolijk en waarschijnlijk zou dat niet meer overgaan ook. 'Mooi, want anders moet ik iets anders verzinnen.' lachte ik toen Zayn antwoord gaf. 'Van mij kunnen we nu wel echt gaan.' zei ik waarna ik met een vragende blik naar Stanley keek.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Stanley Lucas.
    Ik werd steeds en steeds minder vrolijk. Als ik zou zeggen dat ik niet wist waarom, dan zou ik liegen. Ik keek naar Louis' vragende blik maar ik twijfelde. 'Ik vertel het later wel, als we gewoon met zijn tweeën zijn,' zuchtte ik zachtjes en ik begon wat tegen Louis aan te leunen, met mijn arm op 1 van zijn schouders. Ik keek naar Zayn toen hij vroeg of we konden gaan waarna Louis instemde en daarna opnieuw vragend naar me keek. Ik knikte lichtjes. 'Geen problemen mee,' zuchtte ik wat kortaf. En dat was echt heel raar, want ik was nooit, maar dan ook echt nooit kortaf. Ik snapte niet waarom ik zo deed. Zayn is ook gewoon een beste vriend, maar ik kon daar niet tegen want ik wilde Louis gewoon voor mezelf hebben. Ik liet mijn zakken vanbinnen langzaam los en liet ze gewoon vrijuit hangen. Ik zuchtte en mompelde zachtjes binnensmonds, hopend dat niemand zou kunnen horen wat ik nou precies aan het mompelen was en waarom ik zo verdrietig aan het zuchten was. Niet dat ik gevoelens had voor Louis, maar na 10 jaar dikke vrienden zijn, misschien wel langer, is het moeilijk om je beste vriend een kusje te zien geven aan een andere beste vriend, en ook al was het een grapje en heeft hij Maddie goed te pakken genomen, het was echt niet leuk om dat voor je ogen te zien gebeuren. Stan, je bent aan het klagen, mompelde ik in mezelf.

    [Mijn haar is nu echt fabulous. Iemand een foto van mijn pluk haar zien? ;D.]

    [ bericht aangepast op 15 mei 2013 - 22:32 ]


    I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

    ( Ikke wil zien *O* En ik wacht trouwens met reageren tot Quinty er is.)


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    [Is niet erg hoor, ik wacht wel :3. Klik, klik, klik. Let er niet op dat mijn haar ontploft is, hahah. Zo is het namelijk altijd :3. En ik kan niet normaal glimlachen, dus, xd.]


    I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

    (sorry dat ik niet reageer, je kan wel vast dat ik daarna ga)

    Louis Tomlinson
    Langzaam wiebelde ik heen en weer, want de suiker begon ook nog een keer te werken. Mijn blik bleef wel de hele tijd op Stan gericht en zag dat hij twijfelde. 'Je weet dat ik niet zolang kan wachten en al helemaal niet als er iets is.' Zei ik en sloeg mijn armen stevig om de jongen heen. Zayn zou ik straks wel aandacht geven, maar het was voor mij moeilijk, om iedereen evenveel aandacht te geven gelijk. 'Stan, ik wil het weteeeeeeen.' Zuchtte ik toen hij kortaf reageerde. Dat was echt niets voor hem. Ergens had ik een idee dat het te maken had met mijn actie van net. Als het eerder was, dan was het me toch wel opgevallen? Heel even ging mijn blik weer naar Zayn, maar al snel weer naar de jongen om wie ik mijn armen had geslagen. Zijn reacties daar kon ik heel weinig uit opmaken en maakte me gewoon zorgen. 'Desnoods vraag ik Zayn of hij nog een moment heeft.' Ik blikte even naar de andere jongen en weer terug. 'Je weet dat ik hier niet tegenkan.' Ik zuchtte zacht en trok de jongen nog iets dichter naar me toe.

    (I like it)


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Zayn Malik

    'Ja voor herhaling vatvaar dat zei ik al' lach ik en geef hem een knipoog.'niet nog en keer aan? Zo erg was het nou ook weer niet hoor. Ooh dat vond je leuk? Dat ik er van schok?' vraag ik en grinnik even. ' Dat zijn gewoon van die meiden die zichzelf alles vinden en die alleen van die populaire mensen als vrienden hebben, stomme mensen' mompel ik en glimlach even. Ik snap wel dat hij haar wou terugpakken. Ik blik even naar Stanley, na mijn idee stelde die zich gewoon aan met dat jaloerse gedrag. Hij wou alleen maar aandacht van Lou, die er nog op inging ook. Ik kijk ze aan, 'ik dacht dat we zouden gaan' mompel ik vragend.

    Louis Tomlinson
    'We zien het nog wel, Malik, we zien nog wel wat de toekomst brengt.' Lach ik en schudde mijn hoofd. "Ligt eraan dan, maar goed dat je het niet erg vond. Het was inderdaad leuk, alleen weet niet of het de actie of dat je ervan schrok zo leuk was.' Antwoordde ik zo serieus mogelijk. Een zachte lach verliet toch mijn mond kort daarna. Volgens mij kon ik echt alles bij die jongen maken zonder dat hij boos werd. 'Dat zijn ze inderdaad en goed dat je me snapt.' Ik ging op mijn tenen staan om nog een kusje op zijn wang te drukken. 'Dankjewel Zaynie.' Zei ik met een glimlach. Sowieso had ik door dat Zayn me maar al te goed begreep. Ik had geluk met die jongen. Ik keek met een schuin hoofd van Zayn naar Stan en straks toen door tegen de laatste jongen. 'We gaan ook Boo, we gaan ook' zei ik tegen Zayn. 'Maar op een voorwaarde.' Zei ik maar voegde er verder niets aan toe. Na net leek me wel duidelijk wat ik wilde, want ondanks de suiker werkte, bleef ik lui en Louis.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer