The Isle ||Topic 01|| - Speeltopics

Wat zou jij doen als je leven op het spel zou staan, je alles wat je hebt moet delen met andere mensen, je van de mensen die je haat juist hulp moet krijgen om te overleven? Zou jij gillend wegrennen of kalm blijven en kijken of je een uitweg kunt vinden?

Vijf [of zes] jong volwassene, die zich hebben opgegeven, gaan op vakantie richting Amerika. Onderweg krijgt hun boot plots problemen en strand aan op een klein eiland, van nog geen twee kilometer groot. De boot komt niet meer aan de praat, de spullen om hulp in te roepen zijn kapot en de kaptein van het schip blijkt niet eens aan boort te zijn, ze zijn opgelicht.
Tijd om hierover na te denken hebben ze niet, het klimaat op het kleine eiland is erg verschillend, ze zullen schuilplekken, kampen, vuren en eten en drinken zien te maken om te overleven. Ondertussen gebeuren er ook allemaal dingen tussen de groep; liefde, haat, vriendschap en verraad, alles kan gebeuren op zo’n klein eiland.

Zullen de jong volwassene ooit terug naar huis komen? En zullen ze ook met elkaar overweg kunnen?

[ bericht aangepast op 3 juni 2013 - 20:26 ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

(Lach jij nou gewoon even Alexander Vlahos uit? Shame on you ! :p )

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

( sorry:( k zal proberen niet te lachen, al ben ik daar nu nog steeds mee bezig )

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

CityOwls schreef:

Quirill Avan Winters

Ik moet eerlijk toegeven, deze bank zit verrekt lekker. Beter dan mijn eigen bank thuis, dat is zo'n goedkoop flut dingetje. Wanneer ik terug thuis aankom van de reis naar Amerika koop ik een nieuwe bank. Ditmaal een duurdere en waar je geen pijn van in je reet krijgt. Even moet ik denken aan Sylvester, mijn Maine Coin kater. Het is een prachtbeest en ook zo sociaal. Gelukkig hebben mijn buren de zorg van Sylvester op zich genomen. Mijn ouders of broers hoef ik het niet te vragen, allemaal hebben ze een hekel aan dieren. En dat noemt zich mijn familie, gek hé.
"Hello," bij het horen van een begroeting kijk ik op, een jongen met bruinig haar staat bij de banken. "Ik ben Ryan," zegt hij wanneer hij doorloopt. Achter hem loopt nog een dame, bruine haren, slank postuur en een lieve glimlach. Vrijwel meteen voel ik de flirter binnenin me wakker worden. Ik ga recht zitten en klop op de bank. Ik heb gister nog mijn laatste rondje gehad, dus ik denk dat ik vanavond of morgen weer nodig heb.
"Kom zitten," glimlach ik naar de dame en haal mijn hand weg van de plek waarop ik net klopte. "Mijn naam is Quirill Winters, als iemand mijn naam lastig vind, zeg dan geen Quir, daar reageer ik niet op namelijk, maar zeg dan Avan, dat is mijn tweede naam," glimlach ik meteen. Misschien was het beter geweest me pas voor te stellen wanneer iedereen hier zou zijn, maar het erg vinden om iets opnieuw te zeggen vind ik het niet. Ik glimlach naar de jongen, Ryan, die tegenover mij op de bank zit.
"Heeft Ryan ook nog een achternaam?" vraag ik met een glimlach en kijk hem aan. Dan gaat mijn blik even naar de dame naast mij. Zonde dat ik me nooit aan een vaste relatie kan houden. Soms vind ik het wel erg hoor, die seksverslaving, maar ja, wat doe je eraan? Ik kan moeilijk afkicken want dan zou ik dagen met een stijve vriend rondlopen. En volgens mij willen we dat niet.[

[ bericht aangepast op 4 juni 2013 - 19:40 ]

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

[Juah, zij was de enige die er nog maar was. Nu zijn er wel meer maar ik bedoelde Adriana. ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

CityOwls schreef:
[Juah, zij was de enige die er nog maar was. Nu zijn er wel meer maar ik bedoelde Adriana. ]

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

[Niet. Jij zei dat ze naar de woonkamer ging en mijn persoontje zegt gedag en zegt dat ie naast hem mag zitten, meer niet. ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

-Nevermind -

[ bericht aangepast op 4 juni 2013 - 23:00 ]

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

(silencee....)

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

[het is te stil hier..]

Jij kan toch posten quin98?

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

[ja maar wachte eigenlijk nog op andere]

[Ik wacht op Adriana, waarom is die er nog niet? ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

CityOwls schreef:
[Ik wacht op Adriana, waarom is die er nog niet? ]

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

Okee:)

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Ryan Michels

De jongen waar ik hooi tegen zei komt naast me zitten en ik glimlach even naar hem. Hij stelt zichzelf voor als Finn, weer een naam die ik goed moest onthouden. 'Ryan' zeg ik en ik kijk een beetje om me heen. Ik haal mijn hand vervolgens even door mijn haar. Als der nou nog even wat leuks ging gebeuren verveelde ik me waarschijnlijk niet zo maar het zag er niet heel erg uit alsof dat snel ging gebeuren, maar je weet het maar nooit. Misschien gaan we zo nog wel wat leuks doen en niet alleen maar hier stilzitten. Gewoon praten hielp ook al maar ik kende deze mensen nog niet echt. Ik durf best tegen ze te praten, echt geen probleem maar zo gauw weet ik eigenlijk niet waarover ik het moet hebben. Meestal kwam het gesprek vanzelf wel opgang en praat ik gewoon vrolijk mee dus dat zou dit keer ook wel weer gebeuren en anders was ik echt met de saaiste mensen ooit op vakantie, maar echt saai zien ze er niet uit. Juist eerder een groepje waar ik het nog wel gezellig mee kan hebben deze reis. Dat moet wel goed komen als ik het zo zie, al waren dit nog niet alle mensen die hier waren.