• ER KUNNEN NOG MENSEN MEEDOEN

    THE BREW

    Als je New York hoort denk je natuurlijk meteen aan het Vrijheidsbeeld, de prachtige skyline, het lichtgevende Times Square, het sprookjesachtige Central Park, het chique Upper East Side, maar waar je niet aan denkt is The Brew.
    In the concrete jungle where dreams are made of, staat een klein koffietentje, The Brew. Vlakbij Central Park heft dit tentje de perfecte plek. The Brew is een ontmoetingsplek voor vele jongeren uit New York. Of je nou bij de rijke elite hoort, of een centje minder te makken hebt, The Brew is voor iedereen. Je kunt hier altijd terecht voor een Latte Macchiato en een overheerlijke donut, maar je kunt ook snel langs wippen voor een Iced Coffee to-go. Bij the Brew kan het allemaal.


    In dit RPG speel je een jongere uit New York. Je mag helemaal zelf bepalen hoe het leven van deze jongere eruit ziet. Is hij of zij arm, of juist heel rijk? Kent hij/zij al veel van de andere personages of is hij/zij juist nieuw in New York? Het ligt allemaal in jouw handen!
    Het is niet zo dat The Brew in dit RPG de enige locatie is waar je je personage heen kunt laten gaan, je kunt ze overal heen laten gaan waar je wilt, maar The Brew zal wel een grote rol spelen. Hier ontmoeten veel jongeren elkaar.
    Onderling mag er al afgesproken zijn welke personages jouw personage allemaal al kent, maar er mag niemand buiten gesloten zijn! Ten slotte is het natuurlijk ook leuk als er een aantal personages zijn waar jouw personage nog kennis mee moet maken. Richt je dus niet alleen op de personages die die van jou al kent!

    REGELS:
    • Als je een week lang niet hebt gereageerd, zul je eerst een bericht van mij krijgen, reageer je hier binnen twee dagen NIET op, zal ik je zonder pardon uit het topic zetten. Dit zal ik doen zodat het topic niet te vol wordt en ik hoop dat hierdoor het topic een beetje zal blijven leven. Kan je om een bepaalde reden een tijdje niet reageren, wil ik dit graag horen. De reden van je afwezigheid hoef je dan niet perse te vertellen.
    • Geen berichten van één zinnetje. Het liefst graag minimaal twee regels per bericht. Weet je echt niets te verzinnen zal ik voor een aantal keer een bericht van één zin door de vingers zien, komt dit te vaak voor, zal ik je verzoeken langere berichten te plaatsen.
    • Elke schrijfwijze wordt getolereerd.
    • Je mag twee personages aanmaken, maar dan wel een jongen en een meisje, zodat het verschil tussen het aantal jongens en het aantal meisjes niet te hoog oploopt!
    Deze regels klinken misschien een beetje streng, maar deze zijn er omdat ik niet wil dat het topic al te snel doodloopt.

    INVULLIJSTJE:
    Volledige naam:
    Leeftijd (17/22):
    Innerlijk:
    Uiterlijk (foto is verplicht):
    Extra:
    Huis van je personage:

    Er is geen maximum personages, wel wil ik graag het aantal meisjes en het aantal jongens ongeveer gelijk houden!
    Meisjes:
    - Kayleigh Isabelle Hunter - MinnieMouseX
    - Zoella "Zoë" Niamh West - Sourire
    - Esmée Sophia Pearson - mismi
    - Robyn Ferguson - Lovelydemon
    - Felicity Harper - Amell
    - Valentine Julie Rosefield - Lumineers
    - Julia Miller - Mamo
    - Hannah Kenningston - BUYTHESTARS
    - Lore Marith Dorner - MaitePayne
    - Amy Lisa Parker - mismi
    - Rosie Vanderwaal - Mamo
    - Roxanna ''Roxi'' Vermeer - BeMe

    Jongens:
    - Jake Harper - Amell
    - Blake Austin Gabriëls - Lumineers
    - Drew Austin Whiteley - Mamo
    - Aiden Sean Watterly - Sourire
    - Cameron Pathe - BUYTHESTARS
    - Christian Grey - mismi
    - Justin Benjamin Smith - KiliOfDurin
    - Cedric Beckett - Amell
    - Matthew Simon Collins - Lumineers
    - Marcus Bell - LaSz
    - Samuel ''Sam'' Van Der Meer - BeMe
    - Marc Robinson - BeMe

    Nog wat extra informatie:
    De tijd in het RPG zal ongeveer gelijk zijn als de echte tijd. Het is al wel zomer, dus de personages hoeven niet naar school.

    Have fun!

    The BrewCentral Park

    Speeltopic 2!
    Speeltopic 3!
    Speeltopic 4!
    Speeltopic 5!
    Speeltopic 6!
    Praat- en rollentopic!

    [ bericht aangepast op 17 juli 2013 - 20:31 ]


    "The most beautiful things in life go unnoticed..."

    [Sorry, heb laatste dagen nauwelijks tijd gehad om te reageren! Ik zal meteen even kijken of ik iets voor Julia kan verzinnen]


    "The most beautiful things in life go unnoticed..."

    Julia Miller
    Ámy komt terug van de winkels en gaat verder met koken. "Kan ik ook nog ergens mee helpen?" vraag ik. Ik leun tegen het aanrecht aan en kijk Amy en Cedric één voor één aan.

    [Sorry sorry, ik kan echt niet meer bedenken nu]


    "The most beautiful things in life go unnoticed..."

    Jake Harper

    Als ik klaar ben met werken heb ik een berichtje van Esmée. Daarin staat haar adres als ik langs wil komen. Ik bel Felicity. Geen antwoord. Ook geen reactie op mijn smsje. Als ik Cédric een smsje stuur krijg ik een kort antwoord dat ze bij hem is. Fronsend laat ik het maar zo. Ik loop naar huis waar ik me maar omkleed en in de auto stap om richting Esmée haar huis te rijden. Eenmaal daar aangekomen parkeer ik de auto en bekijk mezelf even kort in de spiegel en loop dan richting de flat en bel aan.

    Cedric Beckett

    Felicity komt aangelopen. "ik ga even boven liggen. Als ik honger heb kom ik wel naar beneden" ik glimlach "dat is goed hoor slaap lekker" antwoord ik. Dan vraagt Julia waar ze mee kan helpen. "je kan wel helpen met de tafel dekken. Ik kon net geen tafelkleed kiezen. Misschien zie jij wel een leuke" ik wijs Julia waar alles is. "oh trouwens. Ik heb boven in de inloop kast achterin ergens nog een paar jurkjes of cocktail jurkjes hangen. Mochten jullie de behoefte hebben om je om te kleden mogen jullie gewoon kijken of je een mooie ziet en of het je maat is" zeg ik tegen Amy en Julia. "geld voor jullie beide" dan loop ik naar de wijnkast haal er twee flessen rode wijn uit en twee witte. De witte doe ik in de koelkast ende rode schenk ik in speciale glazen flessen zodat het kan luchten.


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Esmée Sophia Pearson
    Soraya zit inmiddels aan haar tweede glas wijn en als de bel gaat springt ze op om te kijken wie het is. We zitten op de begane grond en we kunnen vanuit het raam altijd zien wie er aanbelt. "Ik ken hem niet.. maar hij is wel lekker" giechelt ze. Ik sta op en loop grinnikend naar het raam om ook te kijken: het is Jake. "Dat is Jake" zeg ik dan. Ik wandel naar de deur en Soraya volgt me op de voet. Ik loop de kamer uit met een giechelende Soraya achter me. Zij moest altijd giechelen als ze wat alcohol op had. Ik open de deur voor Jake. "Hey" zeg ik en probeer mijn lach om Soraya in te houden, wat niet helemaal lukt. "Oeh.. hallo" zegt Soraya. Ik grinnik.

    Amy Lisa Parker
    Julia vraagt wat zij kan doen en Cedric verteld dat ze de tafel kan dekken een een tafelkleed kan uitkiezen. Dan verteld Cedric dat als we ons nog om willen kleden, hij nog wel wat jurken boven heeft voor ons. Ik stop even met snijden en schud dan lichtjes mijn hoofd. Zodra alle groenten gesneden zijn, stop ik deze alvast in een ovenschaal en zet het nog even in de koelkast. Ik besluit Julia maar even te helpen met de tafel. "Ik zweer het je.. die man is soms echt onmogelijk.." zeg ik tegen der.

    Julia Miller
    Cedric verteld me dat ik de tafel wel kan dekken en wijst alle spullen aan, hij zegt ook dat er boven nog wat jurken liggen die Amy en ik wel aan mogen trekken als we dat willen. Ik kijk Cedric even fronsend aan. "Jurken? Wat doe jij met een kast vol jurken?" vraag ik lachend. Ik zoek een tafelkleed uit en leg hem over de tafel. "Ik zweer het je...die man is soms echt onmogelijk," zegt Amy, als ze me komt helpen met het tafeldekken. Ik lach even. "Ik merk het ja," zeg ik lachend.


    "The most beautiful things in life go unnoticed..."

    Amy Lisa Parker
    "Ik merk het ja" zegt ze lachend. Ik lach ook even. "Hij bedoeld het goed.. meestal, maar hij kan soms zo..." ik kan niet de juiste benaming vinden. "Hij was niet zo blij toen ik zei dat Felicity ook bij mij kon slapen als ze dat wou.." zeg ik zuchtend. Ik loop weer even terug naar de keuken om de wijnglazen te pakken. "Hoe groot is die verdieping van jou eigenlijk?" Vraag ik dan aan Cedric. "Aangezien ik alleen werk en niet zo veel ruimte nodig heb.." ik pak de wijnglazen uit de kast. "En van wie zijn die jurken die je boven nog hebt?" Vraag ik dan. Toen hij iets met mij had, had hij niet zomaar even wat jurken hangen.. alleen degene die hij op een gegeven moment voor mij had gehaald.

    Cedric Beckett

    "Ik hoor jullie!!" roep ik grappend naar de meiden in de eetkamer. Op een gegeven moment komt Amy naar de keuken en vraagt hoe groot de verdieping is en ze alleen werkt dus niet zo veel ruimte nodig heeft. Ook vraagt ze van wie die jurken zijn. Vlak nadat Julia lachend vraagt wat ik met een kleding kast met jurken doe. "van niemand in het bijzonder. Had ze ooit een keer gehaald maar aan niemand kunnen geven dus jullie kunnen t gewoon gebruiken. Kies Alletwee maar een mooie uit. En de verdieping kan zo groot zijn als je wilt." ik zie dat Amy de witte wijn glazen pakt, dus pak ik de rode wijn glazen en loop achter haar aan. Naar de eetkamer.

    [jake z'n reactie komtt ff later. Sorry.]

    [ bericht aangepast op 12 juli 2013 - 16:58 ]


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Julia Miller
    "Hij bedoelt het goed...meestal, maar hij kan soms zo...Hij was niet blij toen ik zei dat Felicity ook bij mij kon slapen als ze dat wou," zegt ze zuchtend, waarna ze weer terug naar de keuken loopt. "Ik hoor jullie!" roept Cedric vanuit de keuken, waardoor ik even lach. "Van niemand in het bijzonder. Had ze ooit een keer gehaald maar aan niemand kunnen geven dus jullie kunnen het gewoon gebruiken. Kies alle twee maar een mooie uit," antwoordt hij over de jurken. Ik haalde twijfelachtig mijn schouders op. Ik vond het eigenlijk een beetje onzinnig om voor zo'n etentje thuis een speciale jurk aan te trekken, maar ik besloot het maar niet te zeggen, want zoals Amy zei, bedoelde hij het alleen maar goed.


    "The most beautiful things in life go unnoticed..."

    [Mijn topics. Ga morgen beginnen met schrijven :D]

    Jake Harper

    Esmee doen de deur open. "Hey" zegt ze. "Oeh hallo" zegt het meisje achter haar. "Eh hallo.." zeg ik en ik grijns lichtjes. "Mijn zusje slaapt bij mijn broer vanavond" zeg ik dan. Ik stop mijn handen in mijn zakken. "Dus je zou vandaag al kunnen verhuizen"


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Amy Lisa Parker
    Zowel Julia als ik negeren wat hij zegt over de jurken. Ik loop samen met hem naar eetkamer om daar de glazen neer te zetten. Hmm, een kantoorruimte zo groot als ik wil. ik heb al een hele tijd een idee in mijn hoofd, maar ja, daar heb ik een grotere ruimte nodig. "Ik wil wel eens komen kijken.." zeg ik dan. Eens kijken hoe het er allemaal uitziet en uiteindelijk moet ik natuurlijk ook kijken wat het kost. Wat ik in gedachte heb is duur, heel duur en mijn bedrijf bestaat nog niet zo heel lang. Ondanks dat het heel goed gaat, heb ik nog lang niet al het geld binnen voor het idee dat ik heb. Ik zet de glazen neer en ga dan weer terug naar de keuken.

    Esmée Sophia Pearson
    "Eh hallo.." zegt hij en grijnst even kichtjes. Hij verteld dat zijn zusje bij zijn broer slaapt dus dat ik vanavond al kan verhuizen. Soraya hmmhmm't en wandeld dan terug naar onze kamer. Ik sla mijn armen even om zijn nek heen. "Jij laat er ook geen gras overheen groeien he" zeg ik grinnikend "gelukkig voor jou, zijn we al begonnen met inpakken. Al mijn boeken zijn al ingepakt" vertel ik. Ik geef hem een kus en laat hem dan weer kos om terug te lopen naar de kamer. "Wou je misschien ook wat fruit met een glas witte wijn??" Vraag ik dan.

    [ bericht aangepast op 12 juli 2013 - 21:15 ]

    Samuel van der Meer
    Ik slof naast Roxanna over straat. We zijn nu al een maand in New York. En nog ben ik er niet echt aan gewend. Het is gewoon zo anders dan in Nederland!
    Mijn mobiel gaat en ik pak hem uit mijn zak en neem op. ,,Met Sam.'' zeg ik vermoeid. Ik heb eigenlijk geen zin om met iemand te praten.
    ,,Samuel! We waren dood ongerust! Waarom neemt ge uwe telefoon niet op? Da hadden we toch afgespruken?'' kirt mijn moeders stem door de telefoon.
    Ik lach even om mijn moeders vage taalgebruik. Ze probeert zoveel mogelijk ABN te praten, maar 9 van de 10 keer sluipt het Brabantse dialect er toch weer in.
    En daardoor loopt het helemaal door elkaar. Het is net kindertaal.
    ,,Ma, relax. Mijn mobiel was leeg.''
    ,,Dan zorgt ge mar da dat nie weer gebeurt!''
    ,,Ja, Ma. Mar iek ga hange. Houdoe.''
    Zonder op antwoord te wachten hang ik op. Ik glimlach. Ik heb wel commentaar op mijn moeders taalgebruik, maar de mijne is ook niet meer wat het geweest is.
    Roxi kijkt naar me. Ze heeft geduldig staan wachten.
    ,,Kom je? Ik wil je dat tentje laten zien wat ik gister tegen kwam. Ik durfde er niet alleen naar binnen te gaan.''
    Echt iets voor Roxi.
    Ik schakel weer even om naar normaal Nederlands. In ons appartementje praten we Brabants. Maar op straat praten we normaal. Ik weet niet waarom, maar ik had het gevoel dat het zo beter is dan gewoon altijd Brabants praten.
    ,,Welk tentje?'' vraag ik dan.
    ,,Dat tentje. Je weet wel. Waar ik het gister over had. The Brew heet het geloof ik.
    Kijk daar is het al!''
    Ze wijst naar een zaakje iets verder op. Ik schiet in de lach. Zoals ik al dacht. Echt iets voor Roxi.
    Verontwaardigt kijkt Roxi me aan. ,,Nou zeg. '' zegt ze terwijl ze me mee naar binnen sleept.

    Justin Benjamin Smith
    Na een tijdje was het wel genoeg geweest en tijd voor lunch. Met de twee peuters aan mijn handen liep ik rustig richting de Brew. Ik werd begroet door een van de mensen achter de bar en haalde voor hun tweeën een bord met 2 tosti's en voor mij een bakje fruitsalade. Ook bestelde ik 3 glazen sap. Ik liep ermee terug naar de tafel en gaf ze te eten voor ik wegzakkend in gedachten mijn fruit begon te eten. Ik begon me af te vragen of ik me echt zo aangetrokken voelde tot de dronkaard Cam of dat ik nu mijn ware aard begon te ontdekken, een die niet alleen van meisjes hield, maar ook van jongens. En bovenal een die door mijn familie en opvoeding nog erger werd verafschuwd dan sex voor het huwelijk.

    [Even, je weet dat ondanks iedereen in het NL typt, alles in het Engels gezegt wordt. :p Just sayin']

    [ bericht aangepast op 13 juli 2013 - 19:40 ]


    Bowties were never Cooler

    Samuel van der Meer
    Ik kijk rond. Ik moet toegeven dat het eigenlijk best een leuk tentje is. Ze hebben in ieder geval lekkere ijscoffee, bedenk ik terwijl ik nog een slok neem.
    Roxi is naast me aan het dromen. ,,Wow.'' zeg ik. Roxi kijkt me verbaasd aan. ,,Wat?'' vraagt ze dan.
    Ik geef een knikje naar de jongen met 2 peuters die iets verder op is gaan zitten. ,,Zie je die cutie?''
    Roxi kijkt onderzoekend naar de jongen. Alsof ze hem moet keuren. Maar stiekem weet ik al dat haar mening me niks kan schelen.
    ,,Hij is echt cute ja! Alleen wel een beetje jong voor me denk ik.'' Ik geef haar een por.
    ,,Je krijgt hem hoe dan ook niet...'' Roxi trekt een wenkbrauw op. ,,Want hij is van mij.'' vervolg ik.
    Roxi glimlacht alleen maar. Nu is het mijn beurt om verbaasd te kijken. Waarom is ze niet geschokt? Ze kijkt geen eens verbaasd!
    Zoals altijd lijkt Roxi mijn gedachten te kunnen lezen. ,, Sam, je denkt toch niet dat ik dom ben? Ik had het volgens mij al langer door dan jij. Nou hup er op af.
    Gooi al je charmes in de strijd!'' zegt ze dan. Ik lach. ,,Maar... Wat moet ik in vredesnaam zeggen?'' stamel ik. Ik heb 2 keer een vriendin gehad. En die stapten op mij af. En dit is nog een jongen ook. Wat zeg je tegen een jongen als openingszin?! Roxi geeft me een duw waardoor ik naar voren struikel.
    ,, Verzin wat! Je kunt het!'' zegt ze nog. Ik ben aangekomen bij het tafeltje voor het tafeltje van de jongen.. Uit mijn ooghoek zie ik Roxi opstaan en ze geeft me een duw als ze langsloopt. Ik val half richting het tafeltje van de jongen. Snel ga ik recht staan. Ik weet het niet zeker maar volgens mij lachen de peuters me uit. Fijn. Bedankt Roxi.
    ,,O. Hoi. Op stap met je broertjes?'' zeg ik dan tegen de jongen.

    Roxanna Vermeer
    Ik geef Sam een duw. Wat doet dat jong verlegen! Hij moet er gewoon op af stappen. ,,Verzin wat. Je kunt het!'' roep ik hem na. Ik zie dat hij stopt bij een leeg tafeltje. Een tafeltje verder zit de jongen. Ik sta op, leg voldoende geld op het tafeltje en sein iemand achter de bar dat het hier ligt. Ik hoop dat ze snappen dat ik nu echt niet op hun kan wachten. Ik loop naar Sam toe en geef hem een duw zodat 'ie bijna voor de voeten van de jongen valt. Zo.
    Ik loop het cafeetje uit. Het is lekker weer buiten. Ik zet mijn zonnebril op. Ik heb geen zin om naar ons appartementje te gaan.
    Ik besluit om maar wat rond te gaan lopen.