Horror Party || Topic 1 - Speeltopics

Iets wat een gewoon gezellig verjaardagsfeestje moest worden loopt uit tot een ramp.
Het kasteel dat de jongens van One Direction hebben afgehuurd blijkt echt vervloekt te zijn.
Zij en de meiden die mee zijn gegaan zijn de enige die alles kunnen stoppen en er is geen weg meer terug. Maar de tijd dringt, want als de klok twaalf slaat is het te laat. Mensen zullen een voor een verdwijnen tot de laatste er alleen voor staat en die op de laatste avond ook verdwijnt. Zal het ze lukken om te zorgen dat deze verschrikking stopt? Kunnen ze hun ergste nachtmerrie onder ogen komen? Is de vriendschap zo sterk als ze denken dat het is?

Lijstje dat je in moet vullen :
Rol:
Naam:
Leeftijd (16-21):
Nationaliteit:
Karakter:
Uiterlijk:
Extra:
De ergste nachtmerrie/bang voor:

Rollen:
Jongens:
-Harry Edward Styles: Paynlinson -> Laat het niet blijken, maar de angst om vrienden kwijt te raken.
-Liam James Payne: OldHeaven -> Dood gaan, lepels en gepest worden/ iemand zien die gepest wordt.
-Niall James Horan: Nathness -> Claustrofobie en angst om vrienden te verliezen.
-Louis William Tomlinson: Licorne -> Oud worden, dierbaren verliezen/zien lijden, zijn allergrootste dromen kapot zien gaan.
-Zayn Jawaad Malik: Depay-> Donker en hoogtes.

Meisjes:
- Rosemay Autumn Lockheart Paynlinson -> Dat haar gedrag en gedachten een keer tot slechte dingen gaan lijden.
- Aleyna Enith Raphana Licorne -> Belonefobie, Emetofobie en faalangst.
- Catherin ‘Cat’ McDevin Rider -> Taphefobie en lichte vorm van astrafobie
- Cadwyn Delyth Treaty Abelard -> Vuur
- Jasmine Jose Parker MonkeySwag -> Kleine ruimtes, donker en haar vader
- Rhine Meredith O'Dell After -> De dood.
- Shanna Lauren Smith Aquari - Spinnen, onweer/bliksem en duisternis.


Kamerindeling:
- Jasmine & Cadwyn
- Liam & Rhine
- Louis & Harry
- Catherin & Shanna
- Niall & Rosemay
- Aleyna & Zayn





Regels:
-Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
-Maximaal twee personages per persoon
-Geen perfecte personage's!
-16+ mag, maar hou het wel netjes.
-Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
-Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
- 2 weken niet reageren zonder afmelding, is eruit zonder sorry.
-Alleen Paynlinson en Licorne maken de nieuwe topics.
-Geen ruzie ( In de RPG mag het natuurlijk wel )
- Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!.[/b]

Het begin:
Het is avond en iedereen is onderweg naar het kasteel. De ene misschien alleen terwijl de andere elkaar onderweg al hebben gevonden.
Eenmaal daar aangekomen, worden de koffers neergooit in de slaapkamer naar keuze.
Eigenlijk gebeurd er nog niet veel vreemds, maar als het bijna twaalf uur is veranderd alles. Niemand trekt zich er nog wat van aan, want iedereen denkt dat het de mensen zijn die helpen met het feest. Ook als de mensen verdwijnen denken ze dat het allemaal is grapje is bedoelt en gaan opzoek, maar dan komt de groep tot een schokkende ontdekking.

[ bericht aangepast op 10 juli 2013 - 12:30 ]

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Niall James Horan
Dat ze naast me komt heeft weinig tot niks met het probleem te maken. "Niall, open je ogen en kijk me aan. Je bent hier niet alleen. Je staat er niet alleen voor." Ik hou ze dicht, bang voor wat er te zien valt. "Ik wil niet." Ondertussen lopen de tranen over mijn wangen, en nog altijd probeer ik me stoer te houden. Ik veeg ze ruw weg, maar ze komen twee keer zo hard terug. Dit slaat nergens op, natuurlijk weet ik dat de muren niet echt dichterbij komen. Dat is het niet. Ik laat mijn gedachtes het alleen over nemen, en hun laten me denken dat het gebeurt. Dat is me al meerdere malen verteld, maar ik kom er niet overheen. Het blijft me volgen. Ik schud mijn hoofd terwijl ik achteruit probeer te gaan. Het gaat niet ophouden, er is hier niemand die dat kan.

---

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Rosemay Lockheart
Niall hield zijn ogen dicht terwijl de woord 'Ik wil niet' zijn mond verlieten. Die samen met de tranen die over zijn wangen liepen, lieten me slikken. Het leek wel alsof zijn angst steeds erger werd.
Zacht veegde ik zijn tranen weg, nadat hij dat zelf ook had gedaan, maar twee keer zo hard terugkwamen. Deze keer moest ik me toch echt over mijn gevoel zetten, om de jongen te kunnen kalmeren. Iets wat ik dan ook deed.
Ik sloeg mijn armen om hem heen, om hem vervolgens iets dichter naar me toe te trekken. Mijn ene hand verplaatste ik naar zijn geblondeerde lokken, om mijn hand daardoorheen te halen, terwijl bij de ander juist de greep om hem heen verstrakte. 'Niall, probeer je gedachten te verzetten. Laat ze het niet overnemen, want dat kan je. Dat weet ik, aangezien je het vaak genoeg heb bewezen.' zei ik nog steeds net zo zacht en drukte een heel zacht kusje op zijn neus. Het heeft altijd geholpen en als het deze keer zou helpen, dan moest ik daar dan maar meeleven, want het draaide nu niet om mij. Het draaide nu om Niall die zijn gedachten niet over moest laten nemen. Het zou straks toch weer als vanouds zijn.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Niall James Horan
De woorden dringen me niet door, de aanrakingen wel. Het voelt als vanouds en ik weet wat ze van me verwacht. Ik probeer mijn gedachtes te verzetten, maar het lukt niet. Als ze een kus op mijn neus drukt springt er iets in me. Mijn gedachtes gaan terug naar vroeger en de beelden komen terug. Ik zie Rosemay, ookal zijn mijn ogen dicht. Ik zie haar lippen en haar ogen. Alles zo mooi.. Uiteindelijk open ik mijn ogen en trek me dichter naar haar toe. "Bedankt Rose." Fluister ik waarna ik een kort kusje op haar lippen druk. Meteen erna sta ik op en loop de kamer uit. Ik ren weg. Wat heb ik gedaan? Ik ren verder, maar stop dan om te kijken of ze me achternakomt. Nice Horan, very nice.

{weet niet hoelang dit is omdat ik op mijn mobiel zit..}

---

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

(Someone voor Liam ? )

Liam James Payne
Op een rustig tempo liep ik over het wandelpad die mij uiteindelijk bij de eindlocatie, het kasteel zou brengen. Als ik de weg niet kwijtraakte teminste want zo handig was ik nou ook weer niet altijd, goed ik wordt dan wel als de slimste en verstandigste jonene aangewezen in de groep maar soms overdrijven de fans wel een beetje. ik keek naar de half ondergaande zon om te zien hoelaat het ongeveer was, en als ik zo keek moest ik nog opschieten ook als ik op tijd wou komen bij dat kasteel. Eigelijk had ik nooit echt haast want alles komt vaak wel op zijn pootjes terecht, zeker met de jongens maar die waren volgens mijn gevoel al lang aan het genieten in dat kasteel die ik eindlijk had bereikt. Het had me zeker een half uur geduurt om de goede en snelste route te zoeken maar ik had de finish gehaald. Langzaam voel ik aan de deur en trek deze open, het feest kon beginnen.

[ bericht aangepast op 10 juli 2013 - 21:32 ]

Rosemay Lockheart
Rustig wiegde ik de jongen heen en weer terwijl mijn andere hand door zijn haar ging. Het voelde als vroeger, maar was dat wel de bedoeling? Niall wist wat ik van hem veracht, dat was een goed iets, maar hoe zat het met de rest? Ging het wel de goede kant op dan, want we blijven degene die elkaar niet uit konden staan.
Na een tijdje merkte ik hoe de jongen rustiger werd. Hoe wist ik niet, maar het maakte me ook niet uit, zolang zijn gedachten maar verzet werden.
Uiteindelijk opende Niall zijn ogen en trok me dichter tegen zich aan. Een kleine glimlach verscheen toch op mijn gezicht. 'Geen dank, Nialler.' zei ik zachtjes.
De glimlach verdween zo snel hij gekomen was, door het kusje op mijn lippen, waarna verwarring van mijn gezicht te lezen was. Toch had ik geen tijd om nog iets uit te brengen, want de jongen stond op en rende weg.
Ik stond zelf ook op, want wilde hem achterna gaan, maar uiteindelijk hield iets me tegen en liet ik me langs de muur weer naar beneden zakken. Ik staarde voor me uit terwijl ik mijn handen in elkaar vouwde. Ik moest nadenken. Nadenken over wat er nu aan de hand was en wat de juiste uitweg was.
Bij uitweg viel mijn blik op mijn armen en de armbanden die genoeg verhulde. Maar zelf wist ik ook heel erg goed dat -dat deze keer niet de juiste oplossing was.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

OldHeaven schreef:
(Someone voor Liam ? )

( Ik heb Rosemay nog voor je?)

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Liam James Payne
Bij het horen van stemmen merkte ik dat ik niet de eerste was, dat kon ook bijna niet met dat slakkentempo dat ik liep. Sommige stemmen waren vrij bekend zoals die van Niall maar ook een meidenstem kalmde door de ruimte. Zuchtend nam ik de moeite om omhoog te lopen en te bekijken of er nog een meer mensen waren. 'Hallo?! someone here?"roep ik terwijl ik mijn ogen langs de muren laat glijden. Wat verderop zag ik een deur open gaan waar Niall uit kwam rennen met een niet zo happy gezicht. Zonder maar een woord te wisselen loop ik langs hem heen naar de kamer wara hij uitkwam. 'Hallo?"vroeg ik wat zacht en keek kort rond want mijn blik bleef hangen bij een tegen de muur zittend meisje. "Rosemay? ben jij hier ook " Mijn stem klonk verbaasd maar ook geschokt omdat ik dit zeker niet had verwacht..

Rosemay Lockheart
Een verdwaalde traan rolde over mijn wang en viel uiteindelijk kapot op de vloer. Hoe kon je zo snel iemand zijn gedachten door de war schoppen? Beter gezegd, hoe kon je zo snel weer iemand van een andere kant zien en dat -dat je liet nadenken?
Ik draaide mijn hoofd iets en graaide naar mijn koffer die iets naast me stond. Deze opende ik waarna ik zocht naar iets wat ik nu kon gebruiken. Niet dat er heel veel bruikbaars inzat, maar je wist het nooit. Misschien werd je nog een keer verrast, net als hier.
Een zacht zucht verliet mijn mond gevolgd door een net zo zachte 'Waarom?' Al kon niemand de laatste vraag beantwoorden, want net aan Niall zijn gezicht te zien wist hij het ook niet.
Ik schrok op uit mijn gedachten door een andere stem. Een stem die geplaatst kon bij Liam waardoor ik gelijk opkeek. Hoe raakte hij hier ineens verzeild? 'Hi Liam, ben je echt zo verbaasd om mij hier ook te zien?' vroeg ik met een zwakke glimlach en schoof iets op. Geen idee of hij behoefte had om erbij te komen zitten of er weer gelijk vandoor ging.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

[Iemand voor Shanna.. ? Dan kan ik een stukje schrijven.]

---

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

Niall James Horan
Ik blijf kijken, maar ze komt niet. Moedeloos laat ik me tegen de muur zakken. Wat wil je dan ook? Dat ze naar je toe komt rennen voor een tweede kus? Ik hoor wat stemmen en besluit te gaan kijken. Ik hoor Liam's stem en daarna Rosemay. Anders dan hoe ze tegen mij praat, maar goed. Ik loop naar hun toe, maar blijf op een afstand waar ze me niet kunnen zien. Het gesprek is niet interessant, maar Rosemay heeft iets. Iets dat me geen lekker gevoel geeft. Ik zucht, haal opnieuw adem en loop richting de twee. "Hi.." Mompel ik.

---

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Liam James Payne
"Nouja... sinds die relatie met Niall heb ik niks meer over je gehoord dus ja, ik ben verbaasd "zeg ik en ga naast haar zitten als ze wat opschuift. "Zijn er nog andere behalve jij en Niall hier al aanwezig? Vraag ik en laat mijn blik even over haar lichaam gaan en grijns kort als ik de stem van Niall hoor. "Horan, ook hier? "vraag ik met een grote grijns maar die veranderd in een serieus gezicht als ik Niall bekijk. "Something wrong?'

Rosemay Lockheart
Ik sloeg mijn ogen neer toen de woorden van Liam tot me doordrong. Het lag ingewikkeld. Zeker nu wat er net allemaal is gebeurd. We wisten zelf volgens mij niet hoe of wat. 'Ik snap wat je bedoeld, maar zolang het op de goede manier is, dan maakt het niet uit toch?' zei ik en keek even opzij toen de jongen naast me kwam zitten. 'Volgens mij hoorde ik Louis, Harry en nog een aantal andere. Ik durf je alleen niet te zeggen wie er precies allemaal zijn, want wij waren de hele tijd hier.' Antwoordde ik terwijl mijn blik weer op de muur tegenover gericht was. Dit was alleen niet voor lang bij het horen van de stem van Niall. Degene die blijkbaar toch weer terug was gekeerd. Een zacht 'Hi' verliet mijn mond terwijl de zwakke glimlach nog op mijn gezicht te vinden was. Ik wist eigenlijk niet zo goed wat ik anders moest zeggen.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Niall James Horan
"Horan, ook hier?" Ik knik met een fake smile, maar Liam kenende heeft me allang al door. "Something wrong?" Ik kijk naar Rosemay die nog een 'hi' terug mompelt maar schud dan mijn hoofd. "Nothings wrong." Ik toon een tweede fake smile en zucht. "Het spijt me Rose.." Ik kijk haar kort aan en krijg de neiging weg te lopen, maar ik doe het niet. Dit probleem moet de wereld uit. Ik laat me tegen de muur naar beneden zakken en kijk naar Liam, wat denkt hij nu wel niet?!

(kort)

---

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Liam James Payne
Een korte zucht rolt over mijn lippen als de blonde Jongen zijn tweede fake smile opzet en ik schud mijn hoofd. "Ga nu niet glimlachen alsof er niks is want ik weet best dat er iets is "zeg ik kort en kijk even van Niall naar Rosemay als Niall een zijn excuses ergens voor aanbied waar ik geen flauw idee heb waarvoor maar dat zal hun probleem wel weer zijn. Zwijgend staar ik een beetje voor me uit, niet goed wetend wat ik moest zeggen.

Depay schreef:
Zayn Malik
Een diepe zucht verlaat mijn mond als ik bijna op wil staan en het kasteel wil gaan verkennen. 'Hey, Zayniewaynie!' hoor ik ineens een bekende stem roepen. 'Aleyna!' roep ik als ik haar steeds dichterbij zie komen. Ze versnelt hoor en zienbaar haar pas en laat zich naast me op een traptrede neerzakken.
'Waarom zit je hier op een trap, zo in je eentje? Wil je mij anders helpen een kamer te zoeken? Misschien kunnen we wel bij elkaar?' hoor ik haar enthousiaste stem naast me. Ik grinnik en draai me wat meer naar haar toe, zodat ik met mijn rug tegen de trapleuning achter me kan leunen. 'Wij, gaan samen op een kamer.' zei ik grijnzend toen ik haar hand pakte en haar mee overeind trok. Ik sleepte haar mee de trap op met haar bagage achter haar aan en opende de deur van de kamer die ik uitgekozen had. Er was nog één bed over, precies goed voor Aleyna dus. 'Welkom in ons paleisje.' zei ik grinnikend toen ik haar hand losliet en naar mijn eigen bed liep waar ik vervolgens op neerzakte. 'Heb je zin in het feest?'

---

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.