Youtuber Summer [speeltopic 1#] - Speeltopics

Het is zomer. Het is prachtig weer en de zon straalt volop. YouTube heeft samen met de BBC daarom iets heel bijzonders bedacht: De bekendste YouTubers zullen samen de hele zomer verschillende shows doen voor hun geliefde publiek over de hele wereld. Dit is zowel te volgen live vanaf YouTube, maar ook live op BBC1 radio en BBC3 op televisie. De YouTubers worden allemaal uitgenodigd om in een groep bungalows net buiten Wellington Nieuw Zeeland te verblijven om vanuit daar hun programma's te maken. Hoe zal het lopen?

Alle bungalows beschikken over wifi, 3 slaapkamers, een badkamer en een keuken/woonkamer. Het is niet heel erg groot, maar wel erg knus.
Er is een hoofdgebouw waar alle YouTubers samen kunnen komen voor eten en gezelligheid. Dit heeft ongeveer dezelfde grootte als een bungalow maar bestaat uit een grote zaal met wifi en knusse banken en zitjes.
Buiten de bungalows is een groot meer en zitten ze direct in de prachtige natuur van beschermd natuurgebied Zealandia. Aan de andere kant van het park zit je binnen 10 minuten in down town Wellington met alle voorzieningen van de miljoenenstad.


YouTubers:
- Daniel Howell 'Dan' - KiliOfDurin - danisnotonfire
- Zoë Sugg 'Zoella' - Lifeisajoke - zoella280390
- Haley Nelson - Chiron - nellyson
- Jackson Harries 'Jack' - Castamere - jacksgap
- Finnegan Harries 'Finn' - Nazario - jacksgap
- Joe Sugg - Castamere - thatcherjoe
- PJ Liguori - KiliOfDurin - kickthepj


Bungalow indeling(per 4):
Bungalow 1:
- Jack Harries
- Finn Harries
-
-

Bungalow 2:
- Dan Howell
- Joe Sugg
-
-

Bungalow 3:
- PJ Liguori
- Zoë Sugg
-
-

Bungalow 4:
- Haley Nelson
-
-
-


Regels:
- Minimaal 5 regels schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals: Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, gebeurtenissen van vroeger, ...
- Graag met leestekens en hoofdletters typen.
- OOC graag met haakjes; [] {} () - -
- Er mag best liefde tussen mensen die zelf verzonnen zijn en niet echt een karakter hebben maar natuurlijk ook tussen de rest van de schrijvers. Liefde kan niet binnen 2 uur van het ontmoeten van elkaar ontstaan. Dat groeit. Wees dus realistisch.
- Het blijft zo lang zomer als dat deze RPG duurt, misschien dat het rond Kerst verandert in zoiets, maar voorlopig niet
- Reserveringen blijven 3 dagen staan.
- Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
- Geen Mary Sue's (perfecte personages)
- 16+ is geoorlooft.
- Geen personages van anderen besturen. Dat is echt super irritant.
- Alleen ik, KiliOfDurin, maak nieuwe speel en kletstopics aan.

[ bericht aangepast op 2 aug 2013 - 19:56 ]

---

Bowties were never Cooler

KiliOfDurin schreef:
[Kies jij maar]

| Misschien Dan dan? lol. Schrijf jij eerst of ik? |

---

kindness is never a burden.

[Ik schrijf wel eerst]

---

Bowties were never Cooler

Dan Howell
Ik sjouwde mijn koffer mee naar het huisje en bracht hem met me mee naar mijn kamer. Hier pas merkte ik dat er wieltjes onder zaten. "Nice work, Dan." mompelde ik tegen mezelf voor ik begon uit te pakken. Toen alles eenmaal uitgepakt was pakte ik mijn camera en begon te filmen. "hey guys. So i'm in New Zealand with some of the coolest folk ever. I'm sharing a cabin with Joe, aka TatcherJoe, but I can't find him anywhere. Phil is not here. he is with his family in Florida. It's amazingly beautiful over here, but I'll show you guys that later when i'm going to explore the great outdoors... Just one thing: Check your suitcase for wheels before you use it, cause those things are fucking heaving and carrying them unnessesarily is really a buzzkill. Bye guys." Ik drukte het ding weer uit en uploadde het naar mijn 2e kanaal. Ik zette mijn camera op een kastje neer en liep toen naar de keuken. Een kop thee en oreo's deden het lichaam goed, nouja, goed. Ik had er gewoon zin in na zo'n lange reis van meer dan 24 uur. Ook moest ik mijn ouders en Phil nog een berichtje sturen dat ik er veilig was, dat had ik beloofd. ik viste dus mijn iphone uit mijn zak en begon te typen. Al snel had ik de berichtjes verstuurt en ging ik op een stoel bij het raam zitten. Daar at ik rustig mijn koekjes en dronk thee terwijl ik keek naar het prachtige landschap. Voor het eerst sinds tijden was ik zelfs gemotiveerd om naar buiten te gaan.

---

Bowties were never Cooler

Haley Nelson
Jack wierp me een boze blik toe, waardoor ik me meteen schuldig voelde. Het was niet gemikt, zijn schoen was gewoon evil. "Where was that for?" vroeg hij, nogal steeds boos.
"Sorry, I didn't mean to hit you,” verontschuldigde ik me snel. Jack keek me nog even boos aan, waardop ik zielig terug keek en bego toen te lachen. Opgelucht haalde ik adem en grinnikte ik wat in mezelf. Jack trok verder zijn kleren uit, waarop ik uitgebreid van het uitzicht genoot. Ik kon er niet veel op zeggen, hij was mijn Jack, dus ik raadde dat het toegestaan was dat ik mocht kijken. Het was niet alsof hij dat niet zou doen.
Jack zette zijn schoen – die me nu even aan een verzopen kat deed denken – te drogen tegen een boom en sprong met een sierlijk sprong het water in. Ik kon zijn duik volgen door het heldere water. Hoe hij weer omhoog kwam en hoe hij een hand vol water in mijn gezicht duwde. Meteen begon ik te pruilen. “I said sorry, Jack,” pruilde ik. “I hoped I had suffered enough.”
"That was for my shin. And this.” Jack sloeg zijn armen om mijn middel heen en duwde zijn lippen op mijn pruillipje, waardoor ik automatisch alweer begon te lachen. "Is for saving my shoe."
“You’re welcome, Jackamo,” zei ik glimlachend, waarna ik mijn handen op zijn schouders plaatste en hem onder duwde. “And that’s for splashing the water in my face while I already said sorry.”
Ik liep zo snel mogelijk – als dat mogelijk was in water – naar achteren. Als Finn al zo goed was in wraak nemen, twijfelde ik er niet aan dat Jack er al dan niet beter in zou zijn. Daarbij struikelde ik ook bijna een keer over mijn eigen voeten. “I’ll throw your shoes back into the water if you try to do something!” probeerde ik zacht voordat hij iets kon doen.

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Joseph 'Joe' Sugg.
Terwijl Joe het terrein wat verkende kwam hij een aantal Youtubers tegen. Hij had al Finn, Jack en Haley ontmoet. En Dan waarmee hij een bungalow deelde. Finn en Zoë waren ondertussen al verdwenen, evenals Haley en Jack en Joe wilde eerlijk gezegd niet echt weten wat die aan het doen waren. Hij besloot zijn camera te open en richtte het ding op zijn gezicht. "Hello everyone! So, I'm now in New Zealand with my sister, who I lost. Now I think about it: I've lost everyone." Joe liet een nerveus lachje horen. "Anyways, I'm in New Zealand. And the weather is incredible. And I think I'm going to have a good time here. Okay, ow I'm going to look for my roomie, Dan aka Danisnotonfire." Joe liet de camera lopen terwijl hij zijn koffer nam en richting bungalow twee liep. Later zou hij dat stuk versnellen en er een leuk muziekje onderzetten. Hij filmde de andere bungalows en de omgeving, zodat zijn kijkers een idee zouden hebben hoe het er allemaal ongeveer uitzag. Joe duwde de deur open van de bungalow en riep: "Hello?! Dan?" Joe filmde nog steeds toen hij kabaal uit de keuken hoorde en daar Dan trof, met een kop thee en een pakje oreo's. "There you are. I'm afraid I lost everybody. I was so lonely and scared." Joe lachte en dumpte zijn koffers in de keuken, waar ze niet hoefden te staan. "How are you?" Joe zette zijn camera uit en ging naast Dan aan de tafel zitten.

---

kindness is never a burden.

Jackson 'Jack' Frayn Harries.
“I said sorry, Jack,” zei Haley toen Jack water in haar gezicht duwde. Ze trok er een pruillipje bij, wat Jack erg schattig vond. “I hoped I had suffered enough.” Jack drukte een kus op Haleys lippen en haar pruillipje veranderde in een glimlach.
“You’re welcome, Jackamo." Ze glimlachte en zette haar handen op zijn schouders. Voor Jack het goed en wel besefte duwde Haley hem onder en hij kon nog net zijn ogen sluiten en naar adem happen. Onder water opende Jack zijn ogen en keek naar Haleys buik en benen onderwater en de belletjes om hem heen. Hij wilde wraak nemen, maar moest nog denken hoe. Alsof Haley zijn gedachten kon lezen, liep ze achteruit in het water. Jack kwam terug boven, maar slechts tot aan zijn neus, waardoor zijn mond onderwater bleef. Als een haai zwom hij Haley achterna. "I’ll throw your shoes back into the water if you try to do something!" probeerde ze. Jack lachte, waardoor allerlei belletjes naar het oppervlak kwamen. "Try me!" zei hij. "If you throw them in the water, I'll throw your clothes and shoes too." Jack dook terug onderwater en zwom naar Haley toe. Hij hoopte dat de duisternis van het water ervoor zou zorgen dat ze hem niet kon zien. Toen hij nog maar dertig centimeter van haar verwijdert was, strekte hij zijn armen en nam haar benen beet, net onder haar knieën. Jack duwde zichzelf af van de bodem en nam Haleys benen mee, met gevolg dat ze onderuit ging.

---

kindness is never a burden.

Haley Nelson
Ik had me omgedraaid om weg te lopen en toen ik omkeek, was alleen Jacks voorhoofd boven water te zien. Om een of andere reden vond ik dat heel erg eng en voelde ik me net alsof ik in een Jaws film speelde. Zelfs dat liedje begon al op de achtergrond in mijn hoofd te spelen. Tu du... Tu du... Tudu tudu tudu tudu.
Dreigen leek ook geen effect te hebben. "Try me!" riep Jack terug, waardoor hij zijn hoofd weer boven water moest steken. "If you throw them in the water, I'll throw your clothes and shoes too."
"Then I'll do the same to yours!" riep ik plagerig terug. Een gevoel van onbehagen overkroop me toen Jack opeens verdween en ik bij mijn benen vastgepakt werd. Veel tijd om naar adem te happen kreeg ik niet, dus met mijn mond nog open viel ik onderwater. En dan verdrinkt Haley een verschrikkelijke dood, ghehe.
Al proestend krabbelde ik weer recht en ging ik half hijgend rond Jacks nek hangen om nog even te kuchen en het water uit mijn neus te krijgen. Ik bleef even serieus, maar begon daarna te lachen. "Okay, I deserved that one," grinnikte ik, ook al maakte ik nog geen aanstalten om hem los te laten. "But let's not drown eachother again."
Uiteindelijk was ik weer op adem genoeg om hem los te laten en liep ik naar een ondieper stukje, waar ik weer een idee kreeg. Ik kon hem dit niet gewoon laten winnen. Ik bukte en nam een stukje natte modder en gooide het recht tegen zijn achterhoofd aan. Er hing een vieze bruine vlek, die nu langs zijn nek afliep en ik begon te lachen. "But you deserved that one too!"

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Zoë Sugg aka Zoella.

"Don't bother her. She has a jetlag." Ik hoorde aan zijn manier van praten, en omdat ik hem zo goed kende, dat hij aan het grijnzen was, maar ik had de slappe lach, dus echt veel kracht om er iets van te zeggen, had ik niet. Finn begon ook te lachen en, wie Finn zijn lach gehoord had zou het vast ook zeggen, door zijn lach begon ik nog harder te lachen. Finn zijn lach had gewoon iets speciaals. Ofwel lachte hij geluidloos, ofwel maakte hij van die rare geluidjes die hilarisch klonken in mijn oren. Finn kon het aan om te stoppen met lachen en ging weer wat verzitten, "I'm sorry but this is just so hilarious. Maybe we should just start. Yeah that's an excellent idea."
Ik ging rechtop zitten en veegde wat over mijn gezicht om de tranen uit mijn ogen te halen. Al dat lachen had op mijn buikspieren gewerkt waardoor mijn buik nu pijn deed.
"God, okay, laughing hurts," zuchtte ik waarna ik wat beter ging zitten, "Okay, question number one !" Ik nam mijn iPhone die op de grond lag en opende mijn notities om de vragen te kunnen lezen.
"What is my favourite tv-show ?" Ik keek even in de camera met een gezicht dat zei: 'Woew, that's a good one', en keek daarna naar Finn. Door zijn denkende gezicht begon ik zachtjes te lachen, "Come on Finn, I'm waiting."

Daniel 'Dan' Howell
Onder het drinken van mijn thee en het eten van de oreo's hoorde ik opeens de stem van mijn huisgenoot. "Hey! I'm in the kitchen!" riep ik voor ik verder ging met eten en drinken. Ik keek glimlachend naar de camera die al snel om de hoek kwam. "Can you not? My hair is all frizzy." Ik zag hem zijn koffers dumpen en draaide me toen naar hem toe. gelukkig ging hiervoor de camera wel uit. "I'm great, thanks. Just a bit lonely without Phil, but fine. I'm very stoked to live with another person for some time. Do you also want tea?" Ik stond op en liep het keukentje in, waardoor ik over zijn koffers struikelde en plat op mijn neus ging. "Auw! That freaking hurts! Now my ribs are going to be smurfish blue.' klaagde ik terwijl ik opstond en mezelf herpakte bij het aanrecht. "So, tea, or do you prefer coffee." Ik dronk niet echt veel koffie. Wat kon ik zeggen... ik was Brits. "How are you, by the way. I'm sorry it was really rude not to ask that before." Ik wist dat britten altijd werden beschouwd als goed opgevoed en net in het taalgebruik, maar dat was ik dus niet. Niet helemaal in elk geval. Ik zette zoizo de ketel vast aan voor heet water. of hij nou koffie of thee wilde, heet water had ik er zoizo voor nodig.

---

Bowties were never Cooler

Finnegan Harries 'Finn'
Het duurde even vooraleer Zoë weer op adem kwam en eindelijk stopte met lachen. Ik keek haar glimlachend aan om vervolgens weer in de camera te kijken. “God, okay, laughing hurts.” Een grijns verscheen op mijn gezicht toen ik Zoë hoorde, "Laughing indeed hurts." Ik wreef even over mijn pijnlijke ribben met een overdreven pijnlijke grimas. “Okay, question number one!” Ik wreef in mijn handen, “So going to own this boyfriend tag.” Ik zag hoe Zoë haar iPhone nam en volgde daarna elke beweging die ze maakte. “What is my favourite tv-show?” Mijn mond viel open waarna ik bedenkelijk voor me uitkeek. Wat voor een moeilijke vraag was dat wel niet? “Can’t we just start with like a really easy one?” begon ik te zeuren terwijl ik probeerde zielig te kijken. Ik verplaatste af en toe mijn blik van Zoë naar de camera. “Come on Finn, I’m waiting.” Ik draaide me weer om naar Zoë, “Oh c’mon.” Ik fronste even om daarna op mijn lip te bijten, “Yeah. I know it. Vampire diaries!” grijnsde ik waarna ik mijn schouders ophaalde. Ik hield een hand voor mijn mond, langs Zoë’s kant zodat ze niet kon zien wat ik vertelde tegen de andere en zei geluidloos: “I really don’t know.” Ik keek Zoë verwachtingsvol aan terwijl ik daarna mijn blik weer verplaatste in de camera terwijl ik aan mijn ring begon te frullen.

[ bericht aangepast op 27 aug 2013 - 12:08 ]

---

Rise and rise again until lambs become lions

Zoë Sugg aka Zoella.

"Can't we start with like a really easy one ?" Ik schudde mijn hoofd en keek serieus de camera in, "No we can't." Ik keek hem aan met een serieuze blik en wachtte. "Oh c'mon." Ik keek terug naar de camera toen Finn iets mompelde en schudde opnieuw mijn hoofd, "I can't believe this, it's already the first question and you don't even know it." Hij beet op zijn lip en fronste, 'Yeah. I know it. Vampire Diaries !" Hij zei nog iets tegen de camera wat ik niet kon horen of zien, maar ik was sowieso te druk bezig met ongelovig voor me uit te staren. "Are you serious ? Oh my god. It's not The Vampire Diaries ! It's so easy. You know I don't watch tv often and the only show I watch if I watch tv is Doctor Who." Ik schudde teleurgesteld mijn hoofd en keek terug naar mijn iPhone, "That's one wrong, you're not doing great on this Finn." Ik scrolde verder naar onder en tuitte lichtjes mijn lippen, "Tell me one thing I really don't like," zei ik waarna ik weer naar hem keek, "As in food, I mean." Deze moest hij juist hebben, hij wou het aan me geven toen ik de eerste keer bij hem thuis was, wat een verwelkoming.

Finnegan Harries 'Finn'
Ik verplaatste mijn blik naar Zoë nadat ik Vampire Diaries als antwoord had gegeven. Ze staarde ongelovig voor zich uit waardoor er een lachje rolde over mijn lippen. “Are you serious? Oh my god. It’s not The Vampire Diaries! It’s so easy. You know I don’t watch often TV and the only show I watch it I watch TV is Doctor Who!” Mijn mond viel open van verbazing, “You never said that!" begon ik uit te roepen ,“I mean come on. The Vampire Diaries. Vampires. People. Love. It’s like the ultimate serie for girls.”Ik haalde mijn schouders op waarna ik met een klein glimlachje de camera weer inkeek. “You really never said that.” concludeerde ik nogmaals waarna ik zag hoe Zoë teleurgesteld haar hoofd schudde. Ik wikkelde één arm rond haar nek en trok haar wat naar me toe. Ik gaf haar een kusje op haar wang terwijl ik hoorde hoe ze zei dat ik niet goed bezig was. “That was not fair. That doesn't count.” Met mijn andere hand begon ik weer aan mijn ring te frullen waardoor er eigenlijk een cirkel was ontstaan rond Zoë’s nek. “Tell me one thing I really don’t like. “ Een grijns speelde rond mijn gezicht, “Well, there are a lot of things you don’t like. I could literally just sum up a whole list.” Ik kreeg een waarschuwende blik van Zoë waardoor ik abrupt stopte met praten, “As in food, I mean.” Ik keek even in de camera om daarna Zoë weer aan te kijken, “Mushrooms.” zei ik vastbesloten waarna ik haar triomfantelijk aankeek. “Oh and tunafish. I know you really hate that.”Ik begon zachtjes te lachen, “I know it because the first time you visited my home, I had made some spaghetti with tomatosauce and mushrooms. That was absolutely a disaster. The first time I cooked for a girl and immediately I failed."

[ bericht aangepast op 27 aug 2013 - 19:58 ]

---

Rise and rise again until lambs become lions

|Meanerd|
Jackson 'Jack' Frayn Harries.
"Then I'll do the same to yours!" riep Haley terug. Jack haalde zijn schouders op. "They can dry." But maybe I'm going to throw yours really far, so you'll never see them again, and then I'm going to save mine. 'Cause I'm a badass motherfucker." Jack wist niet waar dat laatste vandaan kwam, tot hij zich herinnerde dat hij dat ooit eens had gehoord in een film met Gerard Butler. Vervolgens dook Jack onder om Haley onderuit te krijgen. Lachend liet hij haar benen los en de onderneming miste zijn werking niet. Proestend kwam Haley weer boven en terwijl ze hoestte en het water uit haar neus probeerde te krijgen ging ze om Jacks nek. Hij plaatste zijn hand op haar rug en klopte even om al het water uit haar mond te helpen. "You okay?" vroeg hij grinnikend. "Don't die, Hales." Jack veegde de natte haren uit Haleys gezicht. Even was ze serieus, maar al snel begon ze te lachen. Ook Jack lachte. "Okay, I deserved that one," grinnikte ze. "But let's not drown eachother again." Jack rolde met zijn ogen. "I wasn't going to drówn you. Who else would I have to photograph?" Jack keek Haley schijnheilig aan en drukte een kusje op haar wang. "I'm very sorry. Forgive me, please?" Toen Haley weer zo goed als op adem was gekomen liep ze naar een ondieper stukje en aangezien Jack dacht dat ze uit het water wilde, volgde hij haar. Maar dat bleek haar plan niet te zijn. Ze boog voorover en Jack snapte eerst niet wat ze van plan was tot hij de modder zag tussen haar vingers. Hij draaide zich razendsnel om en voelde toen de natte klap van de modder op zijn achterhoofd. Achter hem begon Haley te lachen. "But you deserved that one too!" Jack draaide zich traag om en liep te naar haar toe terwijl hij luidkeels "Oh no, you didn't!" schreeuwde. Jack pakte met twee handen modder, liep naar Haley toe en sloeg zijn armen om haar heen. Hij wreef de modder over haar buik, armen en gezicht open. "There, now you look very pretty."

---

kindness is never a burden.

Joseph 'Joe' Sugg.
Dan schreeuwde vanuit de keuken dat hij in de keuken was -duh- en Joe liep daar dan ook heen. Met zijn camera nog steeds aan filmde hij zijn nieuwe bungalowmaatje, maar die leek daar niet erg blij mee. "Can you not? My hair is all frizzy." Joe grinnikte en klapte de camera toe. "Your hair looks fine." Joe vroeg hoe het ging met Dan en die antwoordde dat hij Phil miste. "I'm much more fun than Phil, you'll see," zei Joe moet een glimlachen. Toen Dan hem vroeg of hij ook thee wilde, knikte Joe. De youtuber stond op om een kop thee te maken, maar struikelde over Joe's koffers en ging plat op zijn neus. Joe kon niet anders dan lachen. "Hey, are you okay man?" De éénentwintigjarige stak zijn hand uit om Dan overeind te helpen, terwijl die zei dat zijn rib smurfen blauw gaan worden. "Oh my god. Smurfish blue, you're kidding me." Joe lachte en vroeg nogmaals of Dan oké was. "So, tea, or do you prefer coffee." Joe dronk beide, maar hij was niet zo moe dat hij een koffie nodig had, dus koos hij voor de thee. "Tea is good." Dan zette een ketel warm water op het vuur en Joe ging op een krukje in de keuken zitten. "How are you, by the way. I'm sorry it was really rude not to ask that before," vroeg Dan. Joe lachte alweer. "I'm good, thanks. Well, you fell, so I can't blame you. Hold on." Joe nam zijn camera en zette het ding aan, waarna hij die op zichzelf richtte. "So, I finally found somebody! It's my new roomie, Dan!" Joe draaide zijn camera naar de man. "Say hi, Dan." Joe keek toe hoe Dan zijn thee maakte. "He's making me some tea, isn't that sweet? Tea for two and two for tea."

---

kindness is never a burden.

[Love you too, sweatheart.]
Haley Nelson
"They can dry," beaamde Jack, zijn schouders ophalend met de nodige nonchalance om het te doen overkomen alsof het hem eigenlijk niets kon schelen. Maar ik wist dat dat het hem wel deed, anders deed hij niet zo dramatisch over zijn stoffen schoenen. Mijn All Stars waren daarbij duurder geweest. "But maybe I'm going to throw yours really far, so you'll never see them again, and then I'm going to save mine. 'Cause I'm a badass motherfucker."
"Real badass, Jack. Especialy if you do that to an innocent girl." Ik zette mijn allerliefste en onschuldigste glimlachje op, maar werd al snel onderuit gehaald door Jack. "You okay?" Jack grinnikte, waardoor ik hem even een zure blik toewierp, maar daarna alweer begon te lachen. "Don't die, Hales." Jack veegde de natte haren aan de kant die voor mijn ogen hingen toen ik als een verzopen kat weer proestend bovenkwam. "Okay, I deserved that one. But let's not drown eachother again."
Jack rolde wat sarcastisch met zijn ogen. "I wasn't going to drówn you. Who else would I have to photograph?" Er was een schijnheilig glimlach op zijn gezicht verschenen, die ik beantwoordde met een doodse blik. Maar alsof hij me elke keer weer probeerde vrolijk te maken als ik vuil naar hem keek, drukte hij weer een kusje op mijn wang. "I'm very sorry. Forgive me, please?"
"No," pruilde ik terwijl ik weer naar het ondiepe liep. "No more kissies for Jack." Spijtig voor hem, maar gelukkig voor mij kon hij de geniepige grijns op mijn gezicht niet zien toen ik modder oppakte en het tegen zijn achterhoofd gooide. "But you deserved that one too!"
Jack draaide zich echter weer theatraal naar me om en riep luid: "Oh no, you didn't!" Met dat gezegd hebbende nam hij weer wat modder op en vermande ik me, waarop ik bleef staan en maar ging laten komen wat er zou komen. Hij sloeg zijn armen me heen en wreef me zo goed als vol. "There, now you look very pretty."
Ik grinnikte zachtjes en sloeg zijn armen om hem heen zodat hij ook vol modder hing. "Now we fit together. Mudman and mudwoman. We should find some seawead or leaves for our hair. And then we should scare the rest, but that's probably not a good idea since I'm standing in my underwear."
Ik grinnikte zachtjes en moest de nijging weerstaan om hem weer een kus te geven. Dat ik hem er zo veel wilde geven kwam waarschijnlijk doordat ik hem zo lang niet meer gezien hadden, maar ik had gezegd: "No more kissies." En dat wilde ik volhouden tot hij er niet meer tegen kon. Dat was de enige manier waarop ik wraak kon nemen zonder dat hij me gemakkelijk terug kon pakken.

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov