Youtuber Summer [speeltopic 1#] - Speeltopics

Het is zomer. Het is prachtig weer en de zon straalt volop. YouTube heeft samen met de BBC daarom iets heel bijzonders bedacht: De bekendste YouTubers zullen samen de hele zomer verschillende shows doen voor hun geliefde publiek over de hele wereld. Dit is zowel te volgen live vanaf YouTube, maar ook live op BBC1 radio en BBC3 op televisie. De YouTubers worden allemaal uitgenodigd om in een groep bungalows net buiten Wellington Nieuw Zeeland te verblijven om vanuit daar hun programma's te maken. Hoe zal het lopen?

Alle bungalows beschikken over wifi, 3 slaapkamers, een badkamer en een keuken/woonkamer. Het is niet heel erg groot, maar wel erg knus.
Er is een hoofdgebouw waar alle YouTubers samen kunnen komen voor eten en gezelligheid. Dit heeft ongeveer dezelfde grootte als een bungalow maar bestaat uit een grote zaal met wifi en knusse banken en zitjes.
Buiten de bungalows is een groot meer en zitten ze direct in de prachtige natuur van beschermd natuurgebied Zealandia. Aan de andere kant van het park zit je binnen 10 minuten in down town Wellington met alle voorzieningen van de miljoenenstad.


YouTubers:
- Daniel Howell 'Dan' - KiliOfDurin - danisnotonfire
- Zoë Sugg 'Zoella' - Lifeisajoke - zoella280390
- Haley Nelson - Chiron - nellyson
- Jackson Harries 'Jack' - Castamere - jacksgap
- Finnegan Harries 'Finn' - Nazario - jacksgap
- Joe Sugg - Castamere - thatcherjoe
- PJ Liguori - KiliOfDurin - kickthepj


Bungalow indeling(per 4):
Bungalow 1:
- Jack Harries
- Finn Harries
-
-

Bungalow 2:
- Dan Howell
- Joe Sugg
-
-

Bungalow 3:
- PJ Liguori
- Zoë Sugg
-
-

Bungalow 4:
- Haley Nelson
-
-
-


Regels:
- Minimaal 5 regels schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals: Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, gebeurtenissen van vroeger, ...
- Graag met leestekens en hoofdletters typen.
- OOC graag met haakjes; [] {} () - -
- Er mag best liefde tussen mensen die zelf verzonnen zijn en niet echt een karakter hebben maar natuurlijk ook tussen de rest van de schrijvers. Liefde kan niet binnen 2 uur van het ontmoeten van elkaar ontstaan. Dat groeit. Wees dus realistisch.
- Het blijft zo lang zomer als dat deze RPG duurt, misschien dat het rond Kerst verandert in zoiets, maar voorlopig niet
- Reserveringen blijven 3 dagen staan.
- Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
- Geen Mary Sue's (perfecte personages)
- 16+ is geoorlooft.
- Geen personages van anderen besturen. Dat is echt super irritant.
- Alleen ik, KiliOfDurin, maak nieuwe speel en kletstopics aan.

[ bericht aangepast op 2 aug 2013 - 19:56 ]

---

Bowties were never Cooler

Finnegan Harries 'Finn'
“Okay… How about… This?” Voor ik nog maar kon lopen naar ergens voelde ik in een mum van tijd hoe Haley modder over mijn rug, borstkas en één streep op mijn wang smeerde. “No you’re super gorgeous. We should take a picture so Zoë can see it. O, and I don’t care if you hug me now, it’s your shirt.” Ik keek haar bedachtzaam aan, “I know I look like a supermodel.” Grijnsde ik waarna ik zag hoe ze zocht naar haar gsm en toen besefte dat hij eigenlijk nog in haar broekzak gleed. “Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaand…It’s broken.” Een lach ontsnapte uit mijn mond, “Good job, smartass.” Ik keek haar een beetje medelevend aan maar kon toch geen glimlach onderdrukken maar deze verscheen als sneeuw voor de zon in een grijns met een uitdagende twinkeling in mijn ogen toen ze zich omdraaide. “No picture then.” Ik keek haar aan, “Oh. That’s too bad.” Pruilde ik maar de twinkeling bleef zichtbaar. “By the way, I have to say credits for your action. It was genious.” Ik stak mijn duim op naar haar, “But not as genious as this.” Ik liep naar haar toe, sloeg mijn armen rond haar heen om haar vervolgens tegen me aan te drukken zodat ze vol modder hing. Ik liet haar los en keek haar triomfantelijk aan, “You’re probably thinking now: “Haha. He’s so stupid. He doesn’t even know he smut his own shirt. I’m so smart and clever.” Ik imiteerde de laatste zin zoals Haley hem zou zeggen. “But something you don’t know is: that shirt is from Jack. So I don’t mind at all.” Ik keek haar grijnzend aan waarna ik in het water ging en de modder van me afspoelde. “Gotcha there, Nelson.”

---

Rise and rise again until lambs become lions

Haley Nelson
“Good job, smartass.” Zijn zin was sarcastisch, maar zijn blik stond medelevend en toen begon hij te lachen. “No picture then.”
“Oh. That’s too bad.” Pruilde Finn. Mijn ogen bleven onderzoekend op hem hangen, maar warden afgeleid door de klodder modder op zijn buik, waarvan een stukje op de grond viel. “By the way, I have to say credits for your action. It was genius.” Finn stak zijn duim omhoog, maar zijn gezicht veranderde in een brede grijns toen hij zei: “But not as genius as this.”
Finn liep naar me toe, maar ik bleef gewoon staan. Toch probeerde ik hem een beetje weg te duwen. “Enough with the hugs Finn, the only person I will be hugging for the rest of the day will be Jack.”
“You’re probably thinking now: “Haha. He’s so stupid. He doesn’t even know he smut his own shirt. I’m so smart and clever,” probeerde hij me na te doen met een piepstemmetje, al was het iets wat ik nooit zo zeggen. Toch had ik de neiging om hem erop te wijzen dat ‘smart’ en ‘clever’ synoniemen waren voor hetzelfde woord. “But something you don’t know is: that shirt is from Jack. So I don’t mind at all.” Finn liep richting het water, waarin de stroming harder was geworden en spoelde met zijn hand de modder van zich af. “Gotcha there, Nelson.”
“B-but… Don’t put all of the blame on my, Finnegan. Yés, I said it.” Ik plaagde hem er al een tijdje mee sinds ik erachter gekomen was dat Finnegan zijn volledige naam was. “You made it dirty. Would he get angry? I think not. Unless it was his favourite shirt. Should we get him a new one? Now I feel guilty. Thanks a lot. FINNEGAN.”
De stroom woorden kwam er in een keer uit, misschien probeerde ik hem wel een beetje schuldgevoel in te praten. Maar dat was vooral omdat ik me nu zelf schuldig voelde. Het te grote shirt flodderde wat om me heen – ik was een stuk kleiner dan Jack en dus ook dan Finn – en ik keek het ietwat beteuterd aan. “What now?”

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Finnegan Harries 'Finn'
“B-but… Don’t put all of the blame on me, Finnegan. Yés, I said it.” Ik keek haar met één opgetrokken wenkbrauw aan toen ik weer mijn volle naam hoorde. “Excuse me. You were the one challeging me. You did it.” Ik dook even onder zodat al de modder van mijn lichaam weg gespoeld werd. Toen ik boven kwam hoorde ik Haley weer ratelen. “Woah chillax, NELLY” Ik keek haar grijnzend aan, “I know you feel guilty and it actually feels really good.” Ik strompelde uit het water richting Haley, “Okay come on. Let me help you.” Ik stak mijn handen uit en wachtte op het shirt, “Come on. Just give it to me please.” Ik keek haar oprecht aan, “This time I promise I won’t do anything wrong.” Ik beet op mijn wijsvinger en middelvinger zoals ze wel eens in de film deden als ze iets beloofden. Daarna besefte ik me opeens iets dat ze eerder zei, "Nelly, I didn't have any intentions with hugging you." Grijnsde ik, "You know I like to hug Zoë. But she's probably already busy with PJ." Floepte ik het laatste eruit. Ik keek verbaasd, "Oh damn it. Did I just say that out loud?" Nog steeds waren mijn handen uitgestoken.

[ bericht aangepast op 2 aug 2013 - 22:32 ]

---

Rise and rise again until lambs become lions

Haley Nelson
“Woah chillax, NELLY” Ik gromde zachtjes toen hij me ‘Nelly’ noemde. Ik vond die bijnaam niet leuk, net zomin als Nelson, maar daar kon ik nog mee leen. “I know you feel guilty and it actually feels really good.”
Mijn wenkbrauwen trokken zich tot een verbaasde, hoge frons. Dat klonk best wel gemeen. Finn mocht blij zijn dat ik hem kende en wist dat hij het niet meende, anders was ik er waarschijnlijk vandoor gedaan.
“Okay come on. Let me help you.” Finn wist zichzelf de rivier uit te krijgen en leek voor deze keer gemeend zijn hand uit te steken, toch aarzelde ik en bleef ik hem afwachtend aankijken. “Come on. Just give it to me please. This time I promise I won’t do anything wrong.”
Toen hij zijn twee vingers in zijn mond stak, trokken mijn wenkbrauwen zich nog feller omhoog en grinnikte ik toen zachtjes. Wat in hemelsnaam moest dat nu weer voorstellen. "Nelly, I didn't have any intentions with hugging you. You know I like to hug Zoë. But she's probably already busy with PJ." Betrapt keek hij op, alsof hij met zijn eigen woorden zonet een misdaad had begaan. "Oh damn it. Did I just say that out loud?"
Ik trok voorzichtig het shirt uit, alsof ik het nog zou kunnen vuiler maken door het aan te raken, en gaf het aan hem door. “O Finn…” Ik legde mijn hand op zijn schouder als teken van steun. “I’m sure he won’t do anything. She won’t let him, he’s just joking around. And if he does something, I will personally go to him and give him my bitchslap. I don’t think she will be with him in that bungalow a lot. And you know, since I’m alone here. You can always come to me to talk. Or if you want to complain about it, you can do that. Or do some bodypainting with the mud – but if we’re going to do that, bring Jack too – or to… sing, make a video, I don’t know. But you’re always welcome. And I will always listen.”
Ik glimlachte en haalde mijn hand van zijn schouders af. “You should just Zoë enough to let her handle this.”

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Finnegan Harries 'Finn'
Ik zag hoe haar wenkbrauwen zachtjes de lucht in schoten, “It was a joke, Nelson.” Zei ik snel voor ze er wat over kon zeggen vervolgens liep ik naar haar toe en vroeg haar om het shirt. Ik beloofde het haar uiteindelijk dat ik niets zou doen en bevestigde het om op twee vingers te bijten. Ze grinnikte en haar wenkbrauwen schoten nog feller omhoog, “What? You don’t know that? That’s just the ‘sign’ to let people know that you’re promising them something.” Vervolgens zei ik weer een opmerking waar ik onmiddellijk weer spijt van had. Ik kon mezelf wel slaan en in mezelf beloofde ik me dat ik beter zou gaan moeten opletten met dit soort opmerkingen en zeker als Zoë erbij stond. Ik zag hoe Haley voorzichtig het shirt uitrok en het aan me gaf. Ik wilde net omdraaiden toen ze één hand op mijn schouder legde en haar advies gaf. Een lach rolde over mijn lippen toen ze vertelde dat ze hem persoonlijk een bitchslap zou geven als hij iets zou uitsteken. “I bet you really would do that.” Grijnsde ik om haar vervolgens aan te kijken toen ze verder begon te vertellen dat ik altijd welkom was, “Bodypainting is always a great idea. Creative and good for the skin at the same time.” Grapte ik maar daarna keek ik haar serieus aan met een scheve glimlach, “Yeah I know. And thanks for that. You’re really the best.” Ze haalde haar hand af mijn schouder en zei nog iets waarop ik knikte. “Yeah I know. But it’s just so hard.” Ik haalde mijn schouders op waarna ik weer met een plons in de rivier sprong en het t-shirt begon uit te wassen.

---

Rise and rise again until lambs become lions

Haley Nelson
“Body painting is always a great idea. Creative and good for the skin at the same time. Yeah I know. And thanks for that. You’re really the best.”
Ik keek hem met een brede hooghartige grijns aan. “I know, I know.” Waarna ik er nog aan toevoegde dat hij Zoë gewoon moest vertrouwen.
“Yeah I know. But it’s just so hard.”
Ik ging op de kant tegen de boom aanzitten en begon mijn bordeauxrode all stars weer aan te trekken. “You know, we should discuss that body painting thing with Jack. It would be an awesome video-idea. And you mind if I’m gonna stalk him, kinda? It’s quite lonely here.”
Mijn ogen gleden over het terrein. Volgens mij zat ik in een van de laatste bungalows. In ieder geval in degene die het verst van Jack & Finns bungalow aflag. Ik zuchtte lichtelijk. Ik zag er echt tegenop om alleen te zijn. Niet voor overdag, maar ’s nachts. Dan hoorde en zag ik dingen die er niet waren, of kwamen de nachtmerries. Ik had zo’n gevoel dat ik hier echt slecht ging slapen. Ik hoopte stiekem ook dat ze hier een karretje hadden om de bagage mee te verslepen, dan kon ik erop gaan skateboarden. “Hey, you need some help with that shirt?” vroeg ik om mijn gedachten even te verzetten. Ik was niet van plan om te gaan klagen over de bungalow, aangezien het een echte luxe was om zo’n ding helemaal alleen voor je te hebben. Ik zag enkel op tegen de lange nachten die me te wachten stonden.

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Finnegan Harries 'Finn'
“I know, I know.” Ik lachte door haar opmerking, “Wow don’t get to be all big-headed, Nelson.” Met een glimlach op mijn gezicht dook ik daarna het riviertje in terwijl ik het shirt probeerde uit te wassen. Ik keek even op naar Haley toen ze begon te praten en ik zag dat ze haar schoenen aan het aandoen was, “You know, we should discuss that body painting thing with Jack. It would be an awesome videa-idea.” Ik knikte enthousiast, “Yeah sounds actually pretty good. It’s an awesome way to be original.” Ik stopte even met het t-shirt uit te wassen en strekte me even uit, “And you mind if I’m gonna stalk him, kinda? It’s quite lonely here.” Een oprechte glimlach verscheen op mijn gezicht, “Nah. I don’t mind at all. You can stalk him whenever you want, I have been stuck with that boy for twenty years now.” Lachte ik, “It’s your turn.” Ik haalde het t-shirt even uit het water en inspecteerde over er nog vlekken op waren. Nog steeds waren er enkele vlekken te zien dus dompelde ik het weer onder en ging verder toen ik Haley hoorde zuchtte. Ik volgde haar blik en merkte op dat ze het terrein inspecteerden, “You know, you can always sleep in our cabin. I don’t mind.” Zei ik, “I mean, apparently you're sleeping alone so we can just like move you towards our cabin.” Ik haalde mijn schouders op maar bleef wrijven met mijn handen over het t-shirt om het proper te krijgen. “”Hey, you need some help with that shirt?” Ik keek haar aan en schudde daarna zacht mijn hoofd, “Nope. It’s done. It looks like brand new.” Ik haalde het shirt uit het water en liet het trots zien, “You see?” Ik dompelde even mijn hoofd nog eens in het water aangezien het zo warm was mijn haren al weer droog waren vooraleer ik eruit liep.

[ bericht aangepast op 3 aug 2013 - 12:02 ]

---

Rise and rise again until lambs become lions

Haley Nelson

Finn knikte enthousiast, waardoor zijn snel gedroogde haren vrolijk meewipten elke keer dat hij zijn hoofd schudde. “Yeah sounds actually pretty good. It’s an awesome way to be original.” Hij nam een kleine pauze om zichzelf even uit te rekken, maar ging daarna druk verder met het uitwassen van het T-shirt.
“And you mind if I’m gonna stalk him, kinda? It’s quite lonely here.” Ik zette me zachtjes neer bij de dikke eik die naast de rivier stond. Hij wierp een grote schaduw over de grond en een gedeelte van de rivier. Een schaduw die meer dan welkom was in deze hitte. Ik had het gevoel dat mijn shirt al aan het opdrogen was, dus ik begon me al wat comfortabeler te voelen.
“Nah. I don’t mind at all,” helderde Finn even voor me op. Een opgewekte glimlach verscheen op mijn gezicht. Als hij het niet goed vond had ik het waarschijnlijk ook gedaan, dus dit was des te beter. “You can stalk him whenever you want; I have been stuck with that boy for twenty years now. It’s your turn.” Finn lachte bijna dezelfde lach als Jack. Het was raar hoe de tweeling tegelijk zo verschillend maar ook zo hetzelfde was. Je kon ze vergelijken met elkaar, maar ook weer niet.
De jongeman trok het druipende T-shirt weer het water uit om het aan een grondige inspectie te onderwerpen. In de eerste oogopslag leek het schoon te zijn, maar als je er nog wat beter naar keek, waren er toch nog een paar hardnekkige vlekken achtergebleven. Finn dompelde het werktuigelijk weer onder en begon weer verder aan het schrob en wrijfwerk dat het schoonmaken van het shirt vereiste.
Ik zuchtte enigermate machteloos en liet mijn blik over het grote, maar behoorlijk eenzelvige gebied rond de statige bungalow.
“You know, you can always sleep in our cabin. I don’t mind,” stelde Finn voor. “I mean, apparently you're sleeping alone so we can just like move you towards our cabin.”
Ik beet zachtjes op de binnenkant van mijn rechterwang en overwoog zijn voorstel. Het was heel aanlokkelijk, zo samen met Jack in een bungalow. Maar aangezien ze met maximum twee in een bungalow waren ingedeeld, ging ik er vanuit dat er daar geen plaats voor was en dat mijn kamergenoot het op het laatste moment had afgezegd. “That’s very sweet, Finn. But I don’t want to be a bother. I’ll keep it in mind. Hey, you need some help with that shirt?”
Finn keek automatisch op bij het horen van mijn vraag, maar schudde daarna standvastig zijn hoofd. “Nope. It’s done. It looks like brand new.” Alsof hij de trotsheid zelf was, haalde hij het nogal gekreukte shirt het water uit en hield het voor me met de trotsheid van een kind dat zijn eerste hond had getekend. Een hond die eerder weghad van een krabbel. “You see?”
“Great job!” zei ik opgelucht. Ik was ondertussen al recht gesprongen en keek toe hoe Finn zijn hoofd nog eens onder water stak en als een Beach boy de rivier uitkwam.
“Want to come and take a look inside the bungalow?” vroeg ik uiteindelijk maar, aangezien mijn shirt nog te nat was om vertoonbaar onder de mensen te komen en ik er uiteindelijk toch op gestaan had om alleen in de bungalow te blijven. Ik wist zelf ook dat ik hier spijt van zou krijgen, maar ik had geen zin om anderen tot last te zijn. Alleen liggen had ook zijn voordelen. Ik moest geen rekening houden met anderen, ik kon lekker alles doen wat ik zelf wilde, zoveel rommel maken als ik zelf wilde en ik had een badkamer voor mij alleen.

[ bericht aangepast op 3 aug 2013 - 14:16 ]

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Finnegan Harries 'Finn'
Ik zag hoe ze aan het overwegen was om op mijn voorstel in te gaan of niet. “I mean, it’s really fine, Haley. I don’t mind it at all.” Ik keek haar glimlachend aan terwijl ik verder schrobde, “That’s very sweet, Finn. But I don’t want to be a bother. I’ll keep it in mind.” Ik knikte en haalde daarna mijn schouders op, “You are never a bother. But okay, if that’s what you want, I’m fine with it.” Ik schudde vervolgens standvastig mijn hoofd toen ze vroeg of ze moest helpen om vervolgens heel trots te laten zien dat het shirt helemaal proper was. “Great job!” Hoorde ik Haley zeggen terwijl ik de opgeluchtheid in haar stem kon onderscheiden, “Jack wouldn’t be mad at all. In fact, he probably would take revenge on me when he heard what I did. So either way you were off the hook.” Ik stak mijn hoofd nog eens onder water en kwam daarna de rivier uit. Ik haalde mijn handen door mijn haren toen ik Haley hoorde praten. “Yeah sure. I haven’t seen it so I’m actually kinda curious about it.” Ik keek even naar mijn borstkas en merkte dat er nog moddervlekken zichtbaar waren. Het shirt dat ik nog steeds in mijn handen had wrong ik uit met mijn rechterhand terwijl mijn linkerhand het water opving en daarna wreef over de zichtbare moddervlekken. Uiteindelijk waren ze volledig weg en was er geen spoor van modder weer te vinden. Ik wreef daarna over mijn rug met mijn vlakke hand terwijl ik richting de bungalow te stappen, “Is it gone?” Vroeg ik terwijl ik mijn rug richtte naar Haley, “I don’t wanna look like some pig. Otherwise Zoë doesn’t wanna touch me anymore." Zei ik terwijl er een grijns om mijn lippen speelde.

---

Rise and rise again until lambs become lions

Haley Nelson
“Either way?” vroeg ik terwijl ik hem richting de bungalow volgde, die tegen de rand van de rivier gebouwd stond. Het zou awesome zijn als ik vanuit het raam erin zou kunnen springen. Of een balkon, maar ik denk niet dat dat toegelaten was. “I think he would take revenge on me to if he hears that I was part of it. But then something like: no kisses for one week. Because that’s what I always do to take revenge. Even though we don’t see eachother a lot when I’m back in America.”
Finn boog met moeite zijn hoofd, om in een nogal krampachtige houding naar zijn buik en borstkas te staren. Na zijn grondige inspectie had hij besloten dat hij nog te vuil was om voor de dag te komen en wreef de plekken met het laatste beetje water van het T-shirt weg. In een nog krampachtigere houding probeerde hij hetzelfde op zijn rug te doen, maar het leek niet echt te werken. “Is it gone?” vroeg hij terwijl hij zich naar me toedraaide. “I don’t wanna look like some pig. Otherwise Zoë doesn’t wanna touch me anymore."
Ik grinnikte zachtjes. “You know this is very tempting for me now, since I can write ‘pig’ o your back without you noticing. But you’ve been good to me, so I won’t. Let me see.” Ik leunde wat naar achteren om het geheel te bekijken en toen weer wat naar voren. “Stay still.”
Ik liep richting de rivier om mijn handen nat te maken en toen weer terug richting Finn om het laatste plekje modder weg te veren. “You’re clean. Now you can get hugs from Zoë,” grinnikte ik, terwijl ik hem voorging richting de bungalow. “Give me the shirt,” zei ik terwijl ik mijn hand uitstak. “We can hang it to dry on that beam there, so it’ll dry quicker.”

[ bericht aangepast op 3 aug 2013 - 14:58 ]

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Finnegan Harries 'Finn'
“Yup. Either way. You’re like a goddess for him. You can’t do anything wrong.” Plaagde ik waarna ik richting de bungalow liep, die niet zo heel ver was aangezien hij vlak naast het riviertje stond. “I think he would take revenge on me tooi f he heard that I was part of it.” Ik begon te lachen toen ze verder begon te vertellen. “Yeah. I don’t think Jack would do that to me.” Ik keek haar plagend aan, “And to be honest: I’m really glad. Okay he’s my twin but there are some boundaries, you know.” Ik boog met moeite mijn hoofd om daarna de plekken eraf te wrijven met wat water van het shirt. Ik vroeg daarna of het op mijn rug ook weg was anders zou Zoë me niet meer willen aanraken, waardoor Haley zachtjes grinnikte. “You know this is very tempting for me now, since I can write ‘pig’ on your back without noticing.” Ik opende mijn mond, “Bu-“ begon ik al te protesteren vooraleer ze haar zin kon afmaken, “But you’ve been so good to me, so I won’t. Let me see.” Ik keek achterom en zag hoe ze naar achteren leunde en mijn rug inspecteerde, “You need some glasses, grandma?” Ik had eigenlijk echt geluk dat Haley tegen plagen kon. Het was iets dat ik automatisch deed, net zoals bijvoorbeeld sarcasme gebruiken. “Stay still.” Ik rechtte mijn rug en bracht mijn hand naar mijn hoofd zoals alle soldaten doen, “Ayay ma'am.” Ik voelde daarna hoe ze het koude water op mijn rug deed waardoor een rilling over mijn rug liep. Geloof me, als je het eenmaal terug warm hebt, lijkt het alsof je in de Noordpool zit als er nog maar een spatje water op je komt. “You’re clean. Now you can get hugs from Zoë.” Ik knikte dankbaar, “Zoë appreciates your concern and your attempt ma’am.” Zei ik nog steeds spelend als een soldaat. Vervolgens zag ik hoe Haley me voorging en het shirt dat ik aan haar had gegeven op de balk hing. “Good idea, Nelson. The United States and England appreciate your ideas.” Ik opende de deur en liep binnen, “Damn. It’s huge.” Bracht ik uit terwijl ik al snel uit mijn rol viel.

[ bericht aangepast op 3 aug 2013 - 15:26 ]

---

Rise and rise again until lambs become lions

Haley Nelson
“Ayay sir,” zei Finn alsof hij een soldaat was en ik de commandant. Dat zou me eigenlijk wel leuk lijken, mensen commanderen als job. Ik zou het enkel niet zo serieus nemen als van me verwacht zou worden.
“You’re clean. Now you can get hugs from Zoë,” besloot ik uiteindelijk toen zijn rug zo vlekkeloos was als de vacht van een kat.
“Zoë appreciates your concern and your attempt ma’am,” beaamde soldaat Finnegan Harries na mijn woorden gehoord te hebben. Hij had zijn hand nog niet van zijn hoofd gehaald en ik kon het niet laten hem in zijn buik te porren zodat hij in de lach zou schieten.
“Since you’re a clean soldier now,” zei ik bloedserieus, “And with soldier, I mean that you should listen to me. Why don’t you go rolling in the mud again?”
Ik vroeg me af of hij mijn commando serieus zou nemen, of dat hij er gewoon mee zou lachen. Ik zou beiden wel grappig vinden.
Ik liep verder richting de bungalow en hing Jacks T-shirt op.
“Good idea, Nelson. The United States and England appreciate your ideas.”
“Thanks, soldier Harries. I think mister Jack Harries appreciates it as well…” Ik grijnsde en duwde voorzichtig de deur van de bungalow open. “Even though he doesn’t know yet.”
“Damn. It’s huge,” hoorde ik Finn achter me zeggen, me de woorden uit de mond nemend. Dit ding was veel te groot voor mij alleen. Al zou het wel groot genoeg zijn voor mijn dagelijkse mini solo danceshows, die er eigenlijk uit bestonden dat ik de muziek aanzette als ik wist dat iedereen weg was en begon te dansen en zingen terwijl ik klusjes deed.
“This thing has multiple floors. How awesome is this?” vroeg ik, terwijl ik al meteen mijn schoenen uitstampte en over de pas gladgeboende parket begon te schaatsen op mijn sokken. Met een klap kwam ik tegen de kast terecht en klapte ik achterover tegen de grond. Ik begon zachtjes te lachen, wat na een tijdje luider werd en bleef liggen. “Sorry for letting you see that.”

[ bericht aangepast op 3 aug 2013 - 15:43 ]

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Finnegan Harries 'Finn'
Met een bloedserieus gezicht stond ik Haley aan te kijken toen ze me in mijn buik porde. Een lach wilde rollen over mijn lippen maar ik kon mezelf inhouden en mijn gezicht vertrok geen enkele centimeter. Enkel mijn rechterwenkbrauw schoot omhoog, “Excuse me ma’am. But what are you doing? That’s totally unprofessional.” Vervolgens hoorde ik hoe Haley het spelletje meespeelde, “Since you’re a clean soldier now. And with soldier, I mean that you should listen to me. Why don’t you go rolling in the mud again?” Ik keek met een kinderlijk gezicht aan, “Because I don’t want to.” Zei ik terwijl ik mijn tong uitstak. Ik zag hoe Haley uiteindelijk verder liep en Jack’s T-shirt ophing. “Jack doesn’t have to know it. Otherwise me and my shirts are doomed, sergant Nelson.” Ze duwde voorzichtig de deur van de bungalow open en mijn mond viel open van verbazing. “This thing has multiple floors. How awesome is this?” Ik betrad na haar de bungalow en volgde haar voorbeeld en schopte mijn schoenen uit. Vol verbazing keek ik rond tot mijn blik belandde bij een Haley die net op het moment tegen een kast liep en achterover klapte. Enkele seconden verscheen er een blik die zoveel wilde zeggen als what-the-fuck-gebeurde-er-nu-juist op mijn gezicht tot ik in lachen uitbarste. Het was zo’n grappig zicht geweest, “Sorry for letting you see that.” Ik knikte, “Nah. I don’t mind it at all. Now I have something to blackmail you in the future.” Ik volgde haar voorbeeld en begon ook te schaatsen op het gladgeboende parket. Met een draai kwam ik tot stilstand terwijl er een gigantische glimlach op mijn gezicht verscheen, en ik maakte een lichte buiging. “Tada-“ Het woord was nog niet eens volledig uit mijn mond toen ik terug omhoog kwam na mijn buiging en daardoor mijn evenwicht verloor en naar achteren viel. “Nelly. Not a word.” Zei ik waarschuwend.

---

Rise and rise again until lambs become lions

Haley Nelson
Finn gezicht was even geld waard. Zijn wenkbrauwen waren opgetrokken, zijn ogen waren wijd open en zijn mond hing een stukje open, al veranderde die uitdrukking rechtstreeks in een uitbundige lach. “Sorry for letting you see that.”
Finn knikte lachend. “Nah. I don’t mind it at all. Now I have something to blackmail you in the future.”
Ik zuchtte geacteerd en theatraal, bleef liggen en trok het meest zielige pruillipje ooit. “You’re the meanest brother in law ever!” jammerde ik overdreven.
Finn volgde mijn voorbeeld met het schaatsen, alsof hij wilde laten zien hoe het wél moest. Hij maakte een prachtige pirouette en kwam vlak voor me tot stilstand. “Tada-,” meende hij met een plechtige buiging te zeggen. Alleen liet de zwaartekracht hem niet triomferen, want voor hij zijn woord kon afmaken, lag hij al tegen de grond.
Bij het zien van de geniepige, brede lach op mijn gezicht, zei hij: “Nelly. Not a word.”
“One word: karma,” zei ik langzaam. Wel ja, ik was niet altijd zo onschuldig als ik eruit zag. Ik trok mezelf terug recht aan de kast en stak mijn hand naar hem uit om hem ook terug recht te trekken. “Are you okay?”

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

[Hier nog iets gebeurt?]

---

Bowties were never Cooler